Hertrouwen na echtscheiding?

HersteldHervormd
Berichten: 5989
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door HersteldHervormd »

Hoewel er hele schrijnende gevallen kunnen zijn, waar ik ook door geraakt word, denk ik dat we wel echt een Bijbelse lijn moet hanteren. Voorzichtigheid en meelevendheid zijn dan nodig, en laten dat nou net eigenschappen zijn van een christen.
Kom haastig tot Christus. Hij heeft zielen gereinigd die even vuil waren als die van u. – Thomas Boston
mail: broederhh@gmail.com
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door huisman »

Ik heb deze discussie meelezend gevolg en werd er best verdrietig van. Een theoretisch beschouwing van een zeer verdrietige problematiek die ik helaas in het pastoraat vaak ben tegengekomen.

Bij mij komt dan altijd het prachtige gedicht van Gerrit Achterberg in gedachten. Laten wij maar stil zijn en iets leren van de Heere Jezus waarvan zo vaak staat dat Hij met innerlijke ontferming was bewogen....over zondaren!

En Jezus schreef in 't zand

Jezus schreef met Zijn vinger in het zand.
Hij bukte Zich en schreef in 't zand, wij weten
niet wat Hij schreef, Hij was het zelf vergeten,
verzonken in de woorden van Zijn hand.

De schriftgeleerden, die Hem aan de tand
hadden gevoeld over een vrouw, van hete
hartstochten naar een andere man bezeten,
de schriftgeleerden stonden aan de kant.

Zondig niet meer, zei Hij, ik oordeel niet.
Ga heen en luister, luister naar het lied.

En Hij stond recht. De woorden lieten los
van hun figuur en brandden in de blos

waarmee zij heenging, als een kind zo licht.
Zo geestelijk schreef Jezus Zijn gedicht.

Gerrit Achterberg
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11945
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Herman »

Mooie reflecties.
Gebruikersavatar
Anselmus
Berichten: 1105
Lid geworden op: 27 aug 2019, 19:18

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Anselmus »

Tiberius schreef:Ik zal proberen zo zakelijk mogelijk mijn punt uiteen te zetten; hoop dat het niet weer in je emoties schiet.
Valcke schreef:Voor alle duidelijkheid (en "verwachtingsmanagement"): ik heb hier afgelopen week geen grondig exposé gegeven van het onderwerp 'hertrouwen na echtscheiding'.
Zo kwam het op mij ook niet over, en zo had ik het ook niet verwacht.
Ik ga dat evenmin doen.
Valcke schreef:Ik heb alleen gereageerd op een aantal tegenargumenten die geen hout snijden en enkele hints gegeven wat betreft de uitleg van Bijbelplaatsen die naar voren werden gebracht (die soms precies het tegenovergestelde zeggen van wat mensen menen). Daarnaast heb ik naar enkele bronnen verwezen. Meer heb ik niet gedaan. Verwacht van mij dus op dit moment geen volledige uitwerking.
Of ze hout snijden, betwijfel ik.

Mijn standpunt is vooralsnog:
- De hele lijn van de Bijbel is: één man en één vrouw voor het leven. 'Tot de dood ons scheidt'.
- Het huwelijk is een afschaduwing van God/Christus met Zijn bruidskerk.
- Hij laat nooit los wat Zijn hand begon, en Zijn beloften zijn onberouwelijk. (De huwelijksbeloften zijn dat voor mij ook).
- Er zijn een aantal Bijbelse scheidingsgronden, waaronder overspel
- Op basis van Matt 5:32 (of 19: 9) is het verlaten van de vrouw vanwege overspel Bijbels gezien toegestaan is.

Tot zover ben je het denk ik wel met me eens (hooguit wat tussen haakjes staat).

Nu komt de vervolgstap: op basis van die (inderdaad geoorloofde) verlating, concludeer jij (in navolging van Calvijn), dat een nieuwe relatie voor die verlatene openstaat.
Die conclusie deel ik niet, gebaseerd op de bovengenoemde punten, én op Romeinen 7.
2 Want een vrouw die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans.
3 Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is als zij eens anderen mans wordt.


Even los van alle verbale geweld, geef jij argumenten voor jouw conclusie, en vind je dat Romeinen 7 anders gelezen moet worden.
Die argumenten overtuigen mij niet, om redenen hierboven genoemd (zal ik niet herhalen om je emotie niet aan te raken).

Daarnaast zie ik in de praktijk dat het meestal ook niet werkt, zo'n tweede huwelijk, met exen, ex-schoonouders, gemengde gezinnen op de achtergrond.

Tegelijkertijd veroordeel ik mensen die tot een ander standpunt komen niet, en ik zal hen ook rustig in het huwelijk bevestigen, als zij en de verantwoordelijke kerkenraad daarmee akkoord zijn.
Waarom zou je in een kerkelijke gemeente precies hetzelfde moeten denken en handelen?
Ik deel deze visie ook. Wat jij schrijft over 'ik zou iemand huwelijk bevestiging' bedoelde ik met: voor mezelf hanteer ik de strikte lijn, de ander gun ik wat meer ruimte omdat die uitleg misschien ook mogelijk is, in ieder geval is die uitleg in de traditie bijna altijd zo gehanteerd. In de grote lijn van de Bijbel is Gods bedoeling: tot de dood scheidt.
Fides Quaerens Intellectum
Zeeuw
Berichten: 11550
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Zeeuw »

huisman schreef:Ik heb deze discussie meelezend gevolg en werd er best verdrietig van. Een theoretisch beschouwing van een zeer verdrietige problematiek die ik helaas in het pastoraat vaak ben tegengekomen.
Beetje flauwe reactie. Ik vind dit eindelijk eens een echte inhoudelijke discussie, waar ik veel van leer. Ik lees ook bij hen, bv Tiberius, die tot een bepaalde conclusie komen, ruimte voor anderen. En dat vind ik juist een mooie, christelijke, houding.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Tiberius schreef:Ik zal proberen zo zakelijk mogelijk mijn punt uiteen te zetten; hoop dat het niet weer in je emoties schiet.

Mijn standpunt is vooralsnog:
- De hele lijn van de Bijbel is: één man en één vrouw voor het leven. 'Tot de dood ons scheidt'.
- Het huwelijk is een afschaduwing van God/Christus met Zijn bruidskerk.
- Hij laat nooit los wat Zijn hand begon, en Zijn beloften zijn onberouwelijk. (De huwelijksbeloften zijn dat voor mij ook).
- Er zijn een aantal Bijbelse scheidingsgronden, waaronder overspel
- Op basis van Matt 5:32 (of 19: 9) is het verlaten van de vrouw vanwege overspel Bijbels gezien toegestaan is.
Geen reden voor mij om nu in de emotie te schieten, hoor. De toonzetting is nu gelukkig weer gematigd en inhoudelijk, dus dan mag je ook een gematigde en inhoudelijke reactie verwachten. Ik reageer op de vijf gedachtestreepjes (en nummer die dan):

1. Inderdaad is de gewone lijn: één man en één vrouw tot de dood van een van beiden volgt. Wat echter niet bij de "gewone" lijn hoort, is overspel van een van beide gehuwden. In het OT gold het gebod dat bij overspel de overspeler/overspeleres gedood moest worden. De andere partij was dan vrij om te hertrouwen. Lastig is dat in het OT ook een polygame praxis erdoorheen speelt (die niet door God gewild was, maar die voor een tijd ook niet bestraft werd). Als een vrouw echter het met een andere man aanlegde, dan werd zij zonder meer gedood. Wanneer we dus spreken over de "hele lijn van de Bijbel", dan moet je wel in rekening brengen dat overspel ten tijde van het Oude Testament direct verbonden was met doodstraf. Dan zul je vervolgens je moeten afvragen wat de Bijbel hierover zegt voor het Nieuwe Testament. Dan kom je vervolgens uit in beide teksten in Mattheüs.

2. Zeker is het huwelijk een afschaduwing van God/Christus met Zijn bruidskerk. Daar stem ik geheel mee in. Wat ik echter gezegd heb, is dat deze afschaduwing niet betekent dat de vergelijking tussen het aardse en het geestelijke huwelijk in alle opzichten doorgetrokken kan worden. Dat is namelijk niet het geval als sprake is van overspel en het aangaan van een nieuwe relatie of huwelijk door de overspelige partij. Bij geestelijk overspel en verdere ontrouw is wederkeer naar het eerste huwelijk nog mogelijk (vanwege Gods verbondstrouw), maar in het aardse is dat niet meer mogelijk, ja zelfs door God verboden, Deut. 24 en Jer. 3:1. Wanneer je dus specifiek deze afschaduwing wilt gaan toepassen op de situatie na overspel en hertrouwen door de overspelige partij (alsof het eerste huwelijk dan nog in stand is), dan zit je mis. Want juist in deze situatie bestaat deze overeenkomst met het geestelijk huwelijk niet.

3. Het argument: Zijn beloften zijn onberouwelijk, daarom zijn de aardse huwelijksbeloften dat ook. Dat hoort zonder meer zo te zijn. Het gaat nu echter om de situatie van onherstelbaar overspel c.q. een nieuwe relatie door de schuldige partij. Daar kun je echt niet op toepassen dat dan de andere partij nog gebonden is aan huwelijksbeloften met deze partij die in een nieuwe relatie leeft. Ik mis hier ook een Bijbelse motivatie van dit standpunt voor deze specifieke situatie van overspel. Ik vraag mij ook af hoe jijzelf je verbondsbeloften zou willen invullen wanneer je huwelijkspartner van je gescheiden is en in een nieuwe relatie/huwelijk leeft. Idem hoe de andere partij deze verbondsbeloften zou kunnen invullen indien deze partij dit zou willen: terugkeer is immers uitgesloten en door God verboden.

4. Er zijn Bijbelse gronden voor echtscheiding. Mee eens.

5. "Op basis van Matt 5:32 (of 19: 9) is het verlaten van de vrouw vanwege overspel Bijbels gezien toegestaan is."
Dit is niet het complete verhaal. Want in Mattheüs 19:9 wordt gesproken over het verlaten + het trouwen van een andere vrouw. Wanneer het overspel een uitzonderingsgrond is (wat het inderdaad is), dan geldt deze uitzonderingsgrond voor zowel het verlaten als het hertrouwen. Dat volgt duidelijk uit de grammaticale zin van deze tekst. Wanneer je de uitzonderingsgrond op grond van Matth. 19:9 alleen toepast voor het verlaten, maar niet voor het hertrouwen, zeg je iets wat in deze tekst volstrekt niet staat, ja, daarmee in strijd is. De uitzonderingsgrond geldt óf niet (wat niet juist is) óf voor beide (wat juist is). Dit is een kwestie van eenvoudig lezen van de tekst.
Tot zover ben je het denk ik wel met me eens (hooguit wat tussen haakjes staat).
Zie hierboven. Ik heb daar toch best wel wat commentaar bij zoals je ziet.
Nu komt de vervolgstap: op basis van die (inderdaad geoorloofde) verlating, concludeer jij (in navolging van Calvijn), dat een nieuwe relatie voor die verlatene openstaat.
Nee. Wanneer je op grond van Matth. 19:9 concludeert dat het verlaten toegestaan is na overspel, dan kun je op basis van deze tekst ook alleen maar concluderen dat ook het hertrouwen is toegestaan. Want de tekst noemt beide, en de uitzonderingsgrond (overspel) geldt ook voor beide, door de tekst eenvoudig te lezen zoals die er staat. Dat is geen conclusie, maar eenvoudig een kwestie van lezen en het volgen van de eenvoudige, grammaticale betekenis.

M.i. komt het onderscheid tussen: verlaten wel toegestaan, maar hertrouwen niet, voort uit een heel andere tekst, namelijk 1 Korinthe 7:11: "En indien zij ook scheidt, dat zij ongetrouwd blijve, of met den man verzoene; en dat de man de vrouw niet verlate." Deze tekst gaat echter niet over de situatie van overspel, maar over de situatie van een huwelijk tussen ongelovige man en een gelovige vrouw. Alsook over andere gevallen waarin mensen om andere redenen dan overspel gescheiden zijn. Dan is inderdaad de opdracht om ongetrouwd te blijven óf te verzoenen. Omdat men deze tekst echter ten onrechte verward heeft met de situatie van overspel (en beide situaties met elkaar vermengd), is deze splitsing tussen verlating en hertrouwen een eigen leven gaan leiden. Voor overspel is deze splitsing echter rechtstreeks in strijd met Mattheüs 19:9. Nogmaals, dat is een kwestie van eenvoudig lezen wat er staat.

Ook Calvijn houdt zich in zijn exegese van Mattheüs 19:9 niet bezig met een splitsing tussen 'verlaten' en een 'andere vrouw trouwen', eenvoudigweg, omdat de tekst geen enkele aanleiding geeft om die splitsing te maken. Volstrekt logisch om dan ook niet iets te veronderstellen waarvan in de tekst niet gesproken wordt. Dit in tegenstelling tot de situatie in 1 Korinthe 7:11, waar het echter niet om overspel gaat.
Die conclusie deel ik niet, gebaseerd op de bovengenoemde punten, én op Romeinen 7.
2 Want een vrouw die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans.
3 Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is als zij eens anderen mans wordt.
Dit is de algemene regel en die is volledig waar. Het doel van de apostel is hier om de vrijmaking van de wet te illustreren met het voorbeeld van de vrijmaking van een huwelijk. Welnu: een mens wordt vrijgemaakt van de wet doordat de wet voor hem gestorven is (of andersom: hij voor de wet). Wanneer de wet niet voor een mens gestorven is (of andersom: de mens voor de wet), dan is hij dus nog aan de wet verbonden. Vervolgens illustreert de apostel dit met het beeld van het huwelijk, dat ook (als algemene regel) alleen ontbonden wordt door de dood van een van beide gehuwden.

De apostel heeft hier helemaal niet de bedoeling om te spreken over de specifieke situatie waarin iemand reeds overspel gepleegd heeft en wat dan de positie van de andere gehuwde is ten opzichte van de overspelige huwelijkspartner. Dat is een situatie die geheel buiten het betoog van de apostel valt. Ook behandelt hier de apostel niet de huwelijkswetten, maar hij gebruikt een hoofdregel met betrekking tot het huwelijk om het sterven voor de wet te illustreren. Wanneer je op grond van Romeinen 7:2 en 3 huwelijkswetten wilt afleiden voor de situatie van overspel, overvraag je deze passage. (Dit betekent namelijk dat deze verzen dan uit de context worden gehaald waarin ze staan, zoals ik al meermalen betoogd heb. In dat kader is het ook wel weer opmerkelijk dat je vers 2 en 3 geïsoleerd citeert en opnieuw de context niet meeneemt.)

Verder heb ik al aangegeven dat we hier te maken hebben met het onderscheid van Lex generalis (een algemene regel) en Lex specialis (een uitzondering op een algemene regel). Het bestaan van een uitzondering betekent niet dat de algemene regel niet waar is. Evenmin verhindert de waarheid van de algemene regel dat ook de uitzondering waar is. Hetzelfde geldt bv. voor "Gij zult niet doodslaan" (de algemene regel). Tegelijk heeft de overheid de zwaardmacht, en kan en mag de overheid een doodslager terechtstellen, dus: een mens doden (de specifieke regel). Ook hier is de uitzondering (de specifieke regel) niet in strijd met de algemene regel. In de Bijbel vinden we tal van dit soort situaties waarin er een algemene regel is, maar tevens een uitzondering op de algemene regel. Het is m.i. nogal merkwaardig om voor dit specifieke geval dan de uitzondering niet te erkennen. Te meer omdat deze uitzondering zo expliciet (uit de mond van Christus Zelf) in Mattheüs te lezen is.

Volgens mij heb ik hiermee alles beantwoord. Dat kon inderdaad nu weer op een inhoudelijke manier, omdat ook jouw post nu ook weer inhoudelijk is. Overigens bracht je post mij niets nieuws. Dat je dit allemaal zo bezag, was voor mij eerder al duidelijk. Maar misschien heb ik nu wat meer omstandig kunnen uitleggen waarom deze argumenten m.i. niet valide zijn als het gaat om het onderwerp hertrouwen na overspel.
Laatst gewijzigd door Valcke op 17 dec 2022, 16:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door huisman »

Zeeuw schreef:
huisman schreef:Ik heb deze discussie meelezend gevolg en werd er best verdrietig van. Een theoretisch beschouwing van een zeer verdrietige problematiek die ik helaas in het pastoraat vaak ben tegengekomen.
Beetje flauwe reactie. Ik vind dit eindelijk eens een echte inhoudelijke discussie, waar ik veel van leer. Ik lees ook bij hen, bv Tiberius, die tot een bepaalde conclusie komen, ruimte voor anderen. En dat vind ik juist een mooie, christelijke, houding.

Ik vind dit een heel pijnlijke reactie op mijn post. Je hebt hem blijkbaar totaal niet begrepen .

Voor @Tiberius en @Valcke heb ik een andere vraag. Laat ik eerst duidelijk zeggen dat ik de lijn van Valcke het meest recht vindt doen aan het geheel van de Schrift. Natuurlijk zijn er ook in Tiberius redenering zaken die waar zijn en meegewogen moeten worden.

Mijn vraag is hoe jullie tucht/censuur en oprechte schuldbelijdenis wegen in de vraag of een tweede huwelijk Bijbels gezien mogelijk is?
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

huisman schreef:Mijn vraag is hoe jullie tucht/censuur en oprechte schuldbelijdenis wegen in de vraag of een tweede huwelijk Bijbels gezien mogelijk is?
Bedoel je deze vraag voor een partij die zelf (ook) overspel gepleegd heeft in het huwelijk?

Of bedoel je een situatie van een ontwricht huwelijk, gevolgd door echtscheiding, die helaas onherstelbaar blijkt?
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Posthoorn »

Valcke schreef:Mensen die door hun echtgenoot of echtgenote evident bedrogen zijn met een ander, wordt een levenslang celibaat opgelegd. Vaak zijn dit jonge mensen.
Maar als iemand verlaten wordt door zijn of haar echtgenoot zonder dat er sprake is van overspel, heeft hij of zij óók de verplichting tot een levenslang celibaat.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

Posthoorn schreef:
Valcke schreef:Mensen die door hun echtgenoot of echtgenote evident bedrogen zijn met een ander, wordt een levenslang celibaat opgelegd. Vaak zijn dit jonge mensen.
Maar als iemand verlaten wordt door zijn of haar echtgenoot zonder dat er sprake is van overspel, heeft hij of zij óók de verplichting tot een levenslang celibaat. En wie nooit trouwt, heeft ook een levenslang celibaat. Maak het ook weer niet erger dan het is.
Het verschil tussen de eerste (door mij genoemde) en de laatste situatie is dat wanneer iemand een ander ontmoet met wie hij/zij graag een levensverbintenis zou aangaan (en andersom), dit in het eerste geval kerkelijk verboden is, terwijl het in het laatste geval gewoon mogelijk is. In het eerste geval leidt dit tot grote verzoekingen, in het laatste geval is dat niet per se het geval.

Wat het middelste geval betreft: dat is de kwestie van kwaadwillige verlating. De kanttekening in de SV zegt dat ook dan een nieuw huwelijk mogelijk is. Maar laten we hier alsjeblieft nu niet over in debat gaan, het gesprek over de eerste echtscheidingsgrond is al moeilijk genoeg.
Laatst gewijzigd door Valcke op 17 dec 2022, 16:36, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door huisman »

Valcke schreef:
huisman schreef:Mijn vraag is hoe jullie tucht/censuur en oprechte schuldbelijdenis wegen in de vraag of een tweede huwelijk Bijbels gezien mogelijk is?
Bedoel je deze vraag voor een partij die zelf (ook) overspel gepleegd heeft in het huwelijk?

Of bedoel je een situatie van een ontwricht huwelijk, gevolgd door echtscheiding, die helaas onherstelbaar blijkt?


Ik bedoel juist ook de schuldige overspelige partij. Censuur kan worden opgeheven na schuldbelijdenis. Dan staat bv de gang naar het Avondmaal weer open. Is er dan ook een tweede huwelijk mogelijk?

Ga even uit van een overspel situatie die niet is uitgemond in een relatie. Dus eenmalig of in ieder geval gestopt op een bepaald moment.

Maar ook jouw voorbeeld van een ontwricht huwelijk ben ik benieuwd hoe jij het ziet in het licht van censuur gevolgd door oprechte schuldbelijdenis.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Valcke »

huisman schreef:
Valcke schreef:
huisman schreef:Mijn vraag is hoe jullie tucht/censuur en oprechte schuldbelijdenis wegen in de vraag of een tweede huwelijk Bijbels gezien mogelijk is?
Bedoel je deze vraag voor een partij die zelf (ook) overspel gepleegd heeft in het huwelijk?

Of bedoel je een situatie van een ontwricht huwelijk, gevolgd door echtscheiding, die helaas onherstelbaar blijkt?
Ik bedoel juist ook de schuldige overspelige partij. Censuur kan worden opgeheven na schuldbelijdenis. Dan staat bv de gang naar het Avondmaal weer open. Is er dan ook een tweede huwelijk mogelijk?

Ga even uit van een overspel situatie die niet is uitgemond in een relatie. Dus eenmalig of in ieder geval gestopt op een bepaald moment.

Maar ook jouw voorbeeld van een ontwricht huwelijk ben ik benieuwd hoe jij het ziet in het licht van censuur gevolgd door oprechte schuldbelijdenis.
Heel moeilijk, Huisman,

Allereerst is het (meen ik) de vraag of de schuldbelijdenis het ook mogelijk maakt om het verbroken huwelijk te herstellen. Indien de andere partij niet hertrouwd is / geen nieuwe relatie heeft, zal deze weg m.i. beproefd moeten worden. Of daarop moet gewacht worden. Wanneer dit niet mogelijk is, en de andere partij is niet in een nieuwe relatie gestapt na de scheiding, dan denk ik toch niet dat de schuldige partij opnieuw trouwen mag. De situatie is misschien anders wanneer de andere partij wél in een nieuwe relatie gestapt is.

De brochure "Eerbaar door het leven" (GGiN) schrijft het volgende hierover, en dat zal ons misschien verbazen van de GGiN:
Als het gaat over het hertrouwen van een aan een echtscheiding schuldige partij, ligt de zaak veel moeilijker. Over het algemeen hebben de gereformeerde ethici uit vroeger eeuwen een volgend huwelijk voor een aan echtscheiding schuldige partij mogelijk geacht, mits uiteraard na schuldbelijdenis over de scheiding [V: mij is overigens niet duidelijk op welke bronnen men zich hier baseert]. De toen heersende omstandigheden maken het evenwel niet altijd mogelijk zomaar de handelwijze van onze vaderen te kunnen volgen.

Wij zullen moeten bekennen dat het ons (niet uit enige onvolkomenheid van Gods Woord, maar als gevolg van ons verduisterd verstand) niet zeker is wat ons dienaangaande geopenbaard is. Dat zal, behoudens ander licht, reden voor de kerkenraden zijn om in dezen met de grootst mogelijke voorzichtigheid en behoedzaam te handelen.
Ik vind dit een heel bijzondere passage (blz. 46-47). Daar waar in andere brochures hertrouwen voor de schuldige partij volledig uitgesloten wordt, kiest de brochure van de GGiN deze weg: Wij zullen moeten bekennen dat het niet zeker is wat ons dienaangaande is geopenbaard... Ik vind deze brochure buitengewoon in zijn eerlijkheid. Daar waar voor de onschuldige partij de zaak na overspel van de andere partij volstrekt duidelijk is, kiest men voor de schuldige partij (na schuldbelijdenis) voor deze bewoording....

En daar wil ik dan maar niets aan toevoegen...

(De tweede casus laat ik nu maar even liggen.)
HersteldHervormd
Berichten: 5989
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door HersteldHervormd »

Ik vind het vreemd dat schuldbelijdenis vrijwel altijd pas vlak voor het aangaan van een nieuw huwelijk word afgelegd.
Kom haastig tot Christus. Hij heeft zielen gereinigd die even vuil waren als die van u. – Thomas Boston
mail: broederhh@gmail.com
Zeeuw
Berichten: 11550
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door Zeeuw »

huisman schreef:
Zeeuw schreef:
huisman schreef:Ik heb deze discussie meelezend gevolg en werd er best verdrietig van. Een theoretisch beschouwing van een zeer verdrietige problematiek die ik helaas in het pastoraat vaak ben tegengekomen.
Beetje flauwe reactie. Ik vind dit eindelijk eens een echte inhoudelijke discussie, waar ik veel van leer. Ik lees ook bij hen, bv Tiberius, die tot een bepaalde conclusie komen, ruimte voor anderen. En dat vind ik juist een mooie, christelijke, houding.

Ik vind dit een heel pijnlijke reactie op mijn post. Je hebt hem blijkbaar totaal niet begrepen .

Voor @Tiberius en @Valcke heb ik een andere vraag. Laat ik eerst duidelijk zeggen dat ik de lijn van Valcke het meest recht vindt doen aan het geheel van de Schrift. Natuurlijk zijn er ook in Tiberius redenering zaken die waar zijn en meegewogen moeten worden.

Mijn vraag is hoe jullie tucht/censuur en oprechte schuldbelijdenis wegen in de vraag of een tweede huwelijk Bijbels gezien mogelijk is?
Ik denk dat ik het heel goed begrepen heb. Velen maken heftige zaken als het om deze dingen gaat mee ofwel zelf, ofwel in hun omgeving.
Dan nog vind ik dat de discussie hier, zeker vergeleken met sommige andere, op de inhoud wordt gevoerd.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Hertrouwen na echtscheiding?

Bericht door huisman »

Valcke schreef:
huisman schreef:
Valcke schreef:
huisman schreef:Mijn vraag is hoe jullie tucht/censuur en oprechte schuldbelijdenis wegen in de vraag of een tweede huwelijk Bijbels gezien mogelijk is?
Bedoel je deze vraag voor een partij die zelf (ook) overspel gepleegd heeft in het huwelijk?

Of bedoel je een situatie van een ontwricht huwelijk, gevolgd door echtscheiding, die helaas onherstelbaar blijkt?
Ik bedoel juist ook de schuldige overspelige partij. Censuur kan worden opgeheven na schuldbelijdenis. Dan staat bv de gang naar het Avondmaal weer open. Is er dan ook een tweede huwelijk mogelijk?

Ga even uit van een overspel situatie die niet is uitgemond in een relatie. Dus eenmalig of in ieder geval gestopt op een bepaald moment.

Maar ook jouw voorbeeld van een ontwricht huwelijk ben ik benieuwd hoe jij het ziet in het licht van censuur gevolgd door oprechte schuldbelijdenis.
Heel moeilijk, Huisman,

Allereerst is het (meen ik) de vraag of de schuldbelijdenis het ook mogelijk maakt om het verbroken huwelijk te herstellen. Indien de andere partij niet hertrouwd is / geen nieuwe relatie heeft, zal deze weg m.i. beproefd moeten worden. Of daarop moet gewacht worden. Wanneer dit niet mogelijk is, en de andere partij is niet in een nieuwe relatie gestapt na de scheiding, dan denk ik toch niet dat de schuldige partij opnieuw trouwen mag. De situatie is misschien anders wanneer de andere partij wél in een nieuwe relatie gestapt is.

De brochure "Eerbaar door het leven" (GGiN) schrijft het volgende hierover, en dat zal ons misschien verbazen van de GGiN:
Als het gaat over het hertrouwen van een aan een echtscheiding schuldige partij, ligt de zaak veel moeilijker. Over het algemeen hebben de gereformeerde ethici uit vroeger eeuwen een volgend huwelijk voor een aan echtscheiding schuldige partij mogelijk geacht, mits uiteraard na schuldbelijdenis over de scheiding [V: mij is overigens niet duidelijk op welke bronnen men zich hier baseert]. De toen heersende omstandigheden maken het evenwel niet altijd mogelijk zomaar de handelwijze van onze vaderen te kunnen volgen.

Wij zullen moeten bekennen dat het ons (niet uit enige onvolkomenheid van Gods Woord, maar als gevolg van ons verduisterd verstand) niet zeker is wat ons dienaangaande geopenbaard is. Dat zal, behoudens ander licht, reden voor de kerkenraden zijn om in dezen met de grootst mogelijke voorzichtigheid en behoedzaam te handelen.
Ik vind dit een heel bijzondere passage (blz. 46-47). Daar waar in andere brochures hertrouwen voor de schuldige partij volledig uitgesloten wordt, kiest de brochure van de GGiN deze weg: Wij zullen moeten bekennen dat het niet zeker is wat ons dienaangaande is geopenbaard... Ik vind deze brochure buitengewoon in zijn eerlijkheid. Daar waar voor de onschuldige partij de zaak na overspel van de andere partij volstrekt duidelijk is, kiest men voor de schuldige partij (na schuldbelijdenis) voor deze bewoording....

En daar wil ik dan maar niets aan toevoegen...

(De tweede casus laat ik nu maar even liggen.)
Bedankt! De verwoording in de GGiN brochure is m.i. eerlijk en voorzichtig. Laat het nu even rusten vanwege de voorbereiding op de zondag.
De vraag blijft of een overgenomen oprechte schuldbelijdenis nog mag rechtvaardigen dat er toch nog kerkelijke sancties blijven bestaan voor een vergeven zonde. Als een eventueel censuur wordt opgeheven en er dus geen belemmeringen meer zijn om aan de sacramenten deel te nemen zou dan een eventueel huwelijk niet meer mogen?

Ik weet zelf oprecht het antwoord niet.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Plaats reactie