COVID-19

[Valcke]

We zullen na de coronacrisis het vak 'omgaan met teleurstelling' in de curricula moeten opnemen. Ja, de jeugd stelt zich aan. Als reformatorische mensen moet je ook blij zijn dat ze niet 'met vrienden op stap' kunnen. Daar komt meestal niet zo veel goeds van.

Overigens snap ik de eenzaamheid niet zo goed. Als mij dit in de zeventiger jaren was overkomen zou ik echt eenzaam zijn geweest. Je kon dan brieven schrijven. Verder contact was onmogelijk. We hadden thuis geen telefoon, zoals de helft van Nederland. Nu kunnen ze contact opnemen met heel de wereld, als ze zouden willen.

We kunnen het misschien niet allemaal snappen, maar m.i. doen we er beter aan om het serieus te nemen.

[TSD]

We kunnen het misschien niet allemaal snappen, maar m.i. doen we er beter aan om het serieus te nemen.

Inderdaad. En ook jongeren die hiervoor al vele (praktijk…)lessen in het omgaan met teleurstellingen hebben gehad, soms ook ingrijpender, hebben hier ook last van: eenzaamheid en neerslachtige stemming.

Nee, “doe niet zo kleinzielig” is echt de verkeerde reactie.

[Zita]

We kunnen het misschien niet allemaal snappen, maar m.i. doen we er beter aan om het serieus te nemen.

Inderdaad. En ook jongeren die hiervoor al vele (praktijk…)lessen in het omgaan met teleurstellingen hebben gehad, soms ook ingrijpender, hebben hier ook last van: eenzaamheid en neerslachtige stemming.

Nee, “doe niet zo kleinzielig” is echt de verkeerde reactie.

Nu is voor jongeren de coronatijd relatief veel langer dan voor ouderen. Voor hen tellen de sociale aspecten ook nog eens heel sterk mee. Voor mij betekenen de coronamaatregelen dat ik twee jaar lang regelmatig op een andere manier naar de kerk ga, dat mijn werk zo nu en dan anders verloopt en dat ik met vrienden en familie thuis moet afspreken in kleiner verband. Bovendien vind ik thuiszijn best wel prettig, dus ik lijd niet hevig.
Voor beginnende studenten betekent het minstens de helft van de studententijd die grotendeels aan puin ligt. Zeer regelmatig geen college, heel vaak geen activiteiten van de studentenvereniging, het opbouwen en onderhouden van vriendschappen gaat veel lastiger omdat buitenshuis afspreken vaak niet mogelijk is. Dat is allemaal best pittig. Bovendien horen ze steeds dat ze zelf eigenlijk nauwelijks gezondheidsrisico's lopen, en dat de maatregelen genomen worden om de zorg beschikbaar te houden voor ouderen en zwakken. Of zoals een leerling zei: 'Die ouwe mensen pakken nu al anderhalf jaar van mijn leven af.' Dat laatste vond ik wel wat gedramatiseerd, want toen hij vertelde hoe zijn afgelopen week eruit zag, was dat niet bepaald alsof hij geen sociaal leven meer had.
Dit betekent overigens niet dat ik anti-maatregelen ben. Ik zie corona wel degelijk als een serieus risico. In mijn omgeving zijn ernstig zieken en sterfgevallen als gevolg van corona. Ik zie dertigers en veertigers in mijn omgeving stevige long-covid hebben, waardoor ze al lange tijd niet in staat zijn om hun werk te doen. Maar de maatregelen kosten dus wel wat, en jongeren (en ondernemers) worden extra hard geraakt.

[Valcke]

Eens, Zita, heel wat jongeren en jongvolwassenen hebben het mentaal heel moeilijk in de lockdowns. Ik zie dat ook onder sommigen van mijn kinderen. Zij worden relatief hard geraakt! En dat moeten we voor de volle 100% serieus nemen en niet bagatelliseren!

[HersteldHervormd]

We zullen na de coronacrisis het vak 'omgaan met teleurstelling' in de curricula moeten opnemen. Ja, de jeugd stelt zich aan. Als reformatorische mensen moet je ook blij zijn dat ze niet 'met vrienden op stap' kunnen. Daar komt meestal niet zo veel goeds van.

Overigens snap ik de eenzaamheid niet zo goed. Als mij dit in de zeventiger jaren was overkomen zou ik echt eenzaam zijn geweest. Je kon dan brieven schrijven. Verder contact was onmogelijk. We hadden thuis geen telefoon, zoals de helft van Nederland. Nu kunnen ze contact opnemen met heel de wereld, als ze zouden willen.

Hier ben ik het mee eens.
Maar ( denk ik ) we zijn van een andere generatie en weten nog van een 'eenvoudig' leven. Gewoon elke avond aan de tafel, een puzzel maken, handwerken, brieven typen, orgel spelen, ja... niet eens een boek lezen, ze waren bij mij thuis wat streng denk ik, want lezen was eigenlijk een soort vakantie houden.
Op stap gingen we niet. Je was thuis of ging ergens op visite. En dat kon de afgelopen periode allemaal. ( wij hadden een klein gezin) Daarom is er bij (veel ouderen) ook een wat andere kijk op t geheel. In het begin van de corona las ik een stukje van een oudere man die de oorlog meemaakte in z'n jonge jaren. Dat waren spannende jaren en veel kon toen niet. Hij sprak de jongeren er op aan, om idd zich te vermannen en niet zo rechthebbend te zijn, zo van, wij willen onze vrijheid!

Ze worden gevormd door ouders, je kan het de jongeren niet echt kwalijk nemen.

[HersteldHervormd]

Eens, Zita, heel wat jongeren en jongvolwassenen hebben het mentaal heel moeilijk in de lockdowns. Ik zie dat ook onder sommigen van mijn kinderen. Zij worden relatief hard geraakt! En dat moeten we voor de volle 100% serieus nemen en niet bagatelliseren!

Inderdaad, het lijkt me echt dat daar aandacht voor moet zijn. Nogmaals, ik zou het logischer vinden dat 60+ maatregelen komen, in plaats van heel de wereld.

[Terri]

We zullen na de coronacrisis het vak 'omgaan met teleurstelling' in de curricula moeten opnemen. Ja, de jeugd stelt zich aan. Als reformatorische mensen moet je ook blij zijn dat ze niet 'met vrienden op stap' kunnen. Daar komt meestal niet zo veel goeds van.

Overigens snap ik de eenzaamheid niet zo goed. Als mij dit in de zeventiger jaren was overkomen zou ik echt eenzaam zijn geweest. Je kon dan brieven schrijven. Verder contact was onmogelijk. We hadden thuis geen telefoon, zoals de helft van Nederland. Nu kunnen ze contact opnemen met heel de wereld, als ze zouden willen.

Hier ben ik het mee eens.
Maar ( denk ik ) we zijn van een andere generatie en weten nog van een 'eenvoudig' leven. Gewoon elke avond aan de tafel, een puzzel maken, handwerken, brieven typen, orgel spelen, ja... niet eens een boek lezen, ze waren bij mij thuis wat streng denk ik, want lezen was eigenlijk een soort vakantie houden.
Op stap gingen we niet. Je was thuis of ging ergens op visite. En dat kon de afgelopen periode allemaal. ( wij hadden een klein gezin) Daarom is er bij (veel ouderen) ook een wat andere kijk op t geheel. In het begin van de corona las ik een stukje van een oudere man die de oorlog meemaakte in z'n jonge jaren. Dat waren spannende jaren en veel kon toen niet. Hij sprak de jongeren er op aan, om idd zich te vermannen en niet zo rechthebbend te zijn, zo van, wij willen onze vrijheid!

Ze worden gevormd door ouders, je kan het de jongeren niet echt kwalijk nemen.

Wellicht, maar meer nog door de tijd waarin ze nu leven. En vergeet vooral de media niet.
Ouders staan soms machteloos.
Overigens is het natuurlijk vanzelfsprekend dat je niet met een vingertje wijst, maar het gesprek aangaat.
Tegelijk kunnen zij met die verhalen uit de oude doos niet zoveel, dat snap ik oh zo goed.
Empathie is een sleutelwoord.

[Valcke]

Ook vandaag weer een daling: "Er liggen nu 1220 mensen met corona in het ziekenhuis (gisteren: 1289), van wie 322 op de IC (gisteren: 335), meldt het Landelijk Coördinatiecentrum Patiënten Spreiding (LCPS)." (NOS)
In 2 dagen 10% daling. Het gaat hard zo. Hopelijk zal de omikron-golf beperkt blijven.

[Anselmus]

Eens, Zita, heel wat jongeren en jongvolwassenen hebben het mentaal heel moeilijk in de lockdowns. Ik zie dat ook onder sommigen van mijn kinderen. Zij worden relatief hard geraakt! En dat moeten we voor de volle 100% serieus nemen en niet bagatelliseren!

Jongeren konden dit jaar een paar weken niet sporten. Vroeger kon ik dat nooit omdat er geen geld voor was bij ons thuis. Met 16 jaar ben ik gaan werken waar jongeren van nu hun studie doorzetten, ondanks alle omstandigheden. Ze konden elke avond 2-3 vrienden uitnodigen volgens de adviezen, maar dat is niet goed, want groepen van tien moeten altijd bij elkaar zijn, anders pak je een avond af. Ik onderschat de impact van niet naar school kunnen niet, dat zie ik als schadelijk, maar jongeren van nu zijn gewend dat alles nu maar kan een als het niet door gaat is er een recht van je afgepakt. Dat denken vanuit rechten lijkt me problematisch een daarom deel ik de post van refo. We moeten uiteraard kijken naar cijfers en die series nemen, want elk leven dat uit wanhoop wordt beëindigd is er één teveel, maar er is ook een tendens onder jongeren wat ze Amerika 'cottonball' noemen wat ik herken bij de jongeren die in spreek en de pubers hier in huis. De 'cottonball'-generatie moet leren dat de wereld niet maakbaar is en dat veel vermeende rechten geen recht zijn.

Daarnaast eens met voorgaande sprekers dat wijzen naar lockdown en corona en voorbarige conclusie is, want nogmaals: deze groep is grotendeels aan het werk en de werkloosheid is nog nooit zo laag geweest, dus mogelijk is er een andere reden.

@DDD: mbo is het gemiddelde opleidingsniveau in Nederland. Dat betekent dat de meesten met 21/22 jaar van school gaan. Minder jongeren studeren op het HBO en de universiteit, maar 17/18 jaar + 3/4 voor je bachelor is ook zo'n 21/22 jaar. Een master volgen er al veel minder en weinig masters bieden vijfdaagse schoolweken aan. Vanuit corona en dichte scholen bezien is het absoluut niet logisch dat er juist om de leeftijdsgroep mannen van 20-30 jaar een toename is in suïcide. Ik ontken daarmee niet de impact van corona en lockdown. Ik durf te zeggen dat ik heel goed weet wat doe impact is omdat ik dat dagelijks om mee heen zie. Ik wil wel aangeven dat de eerste voordehand liggende conclusie helemaal niet hoeft te kloppen en dat er meer onderzoek nodig is.

[Posthoorn]

Of zoals een leerling zei: 'Die ouwe mensen pakken nu al anderhalf jaar van mijn leven af.'

En daar moet je dan dus begrip voor hebben.

[Terri]

Of zoals een leerling zei: 'Die ouwe mensen pakken nu al anderhalf jaar van mijn leven af.'

En daar moet je dan dus begrip voor hebben.

Nou ik word er erg verdrietig van eerlijk gezegd.

[Zeeuw]

Of zoals een leerling zei: 'Die ouwe mensen pakken nu al anderhalf jaar van mijn leven af.'

En daar moet je dan dus begrip voor hebben.

Het klopt wel ongeveer. Voor een beperkte groep kwetsbare mensen is de hele samenleving ontwricht ipv maatregelen juist op die specifieke groep te richten. En de simpele reacties die ongeveer zeggen 'jongeren moeten zich niet zo aanstellen' hebben zelf waarschijnlijk heerlijk hun lagere en middelbare schooltijd iedere dag met school en vriendjes en vriendinnetjes kunnen doormaken. Maar vaak merk je, hoe ouder, hoe moeilijker het wordt om compassie op te brengen en hoe rooskleuriger ze hun eigen vroegere draagkracht inschatten.

[Thea]

Jongeren zijn over het algemeen emotioneel veel kwetsbaarder dan volwassenen. In de coronatijd zijn zoveel zekerheden weggevallen. Ik kan me voorstellen dat een jongere daar neerslachtige/depressieve gevoelens over krijgt.

[pierre27]

Eens, Zita, heel wat jongeren en jongvolwassenen hebben het mentaal heel moeilijk in de lockdowns. Ik zie dat ook onder sommigen van mijn kinderen. Zij worden relatief hard geraakt! En dat moeten we voor de volle 100% serieus nemen en niet bagatelliseren!

Ik moet bekennen dat ik lange tijd de signalen over jongeren die het moeilijk hebben niet geheel recht heb gedaan. Inmiddels gaat me steeds duidelijker worden dat de nevenschade van alle lockdowns en maatregelen groot is, zonder nu te zeggen dat de lockdowns en maatregelen voorbarig waren/zijn.

[Maanenschijn]

Het denken over de maakbaarheid van ons leven heeft als een zuurdesem de samenleving doortrokken. Ook de jeugd, die tegenslagen en andere wendingen lastig het hoofd kunnen bieden. Ik ben het grotendeels met @refo eens, maar het is wel bezien vanuit het gezichtspunt van een (refo)oudere, waarbij dat maakbaarheidsdenken veel minder aanwezig is. Ik herken geheel zijn post, zoals ik al aangaf. Echter, de jongere kan het niet van zijn/mijn kan bezien omdat die ‘kortsluiting’ heeft door gebeurtenissen en tegenslagen die de jongere niet in zijn ‘plan’ heeft zitten. Dat geeft problemen van psychische aard. Iets wat we toch zeker wel serieus moeten nemen.

Het zou een interessante studie zijn in welke mate een (geloofs)opvoeding van invloed is op depressieve gevoelens of psychische problemen als gevolg van Covid.