Een stille ramp

Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Een stille ramp

Bericht door Mara »

De andere gevolgen van de lock down tekenen zich steeds zichtbaarder af.

"Het aantal kinderen dat tijdens de eerste lockdown het slachtoffer is geworden van kindermishandeling, wordt geschat op 40.000. Dat is ruim drie keer zoveel als voor de coronapandemie.

Ook andere gevolgen van de coronamaatregelen voor de jeugd worden langzaam maar zeker zichtbaar. Er is een toename van het aantal zelfmoordpogingen en eetstoornissen, soms al bij kinderen van twaalf of dertien jaar. Zij verliezen vertrouwen en grip op zichzelf en op hun omgeving. Ze voelen zich verloren zonder hun school en vriendjes."

Onterecht lijkt het idee te bestaan dat kinderen straks wel op hun pootjes zullen landen. Leerachterstanden? Halen ze wel in. Blauwe plekken? Die verdwijnen. Angstig en somber? Ach nee, in de oorlog tóén… Et cetera. Het is juist de jeugd die het kind van deze steeds hoger oplopende corona-­rekening wordt.

Als we in deze coronacrisis ouderen niet met dor hout mogen vergelijken, moeten we stoppen met kinderen beschouwen als flexibel buigzame twijgjes. Er komt een moment dat een twijgje niet meer buigt, maar breekt. Nog voordat uit de knoppen van het twijgje de bloesem kan gaan bloeien.’
ZWART SCENARIO?

Wat vinden jullie van deze stelling? Is het voorbarig? Te sterk aangezet, of is het wel herkenbaar?
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Ambtenaar
Berichten: 9144
Lid geworden op: 15 apr 2017, 14:37

Re: Een stille ramp

Bericht door Ambtenaar »

Mara schreef:De andere gevolgen van de lock down tekenen zich steeds zichtbaarder af.

"Het aantal kinderen dat tijdens de eerste lockdown het slachtoffer is geworden van kindermishandeling, wordt geschat op 40.000. Dat is ruim drie keer zoveel als voor de coronapandemie.

Ook andere gevolgen van de coronamaatregelen voor de jeugd worden langzaam maar zeker zichtbaar. Er is een toename van het aantal zelfmoordpogingen en eetstoornissen, soms al bij kinderen van twaalf of dertien jaar. Zij verliezen vertrouwen en grip op zichzelf en op hun omgeving. Ze voelen zich verloren zonder hun school en vriendjes."

Onterecht lijkt het idee te bestaan dat kinderen straks wel op hun pootjes zullen landen. Leerachterstanden? Halen ze wel in. Blauwe plekken? Die verdwijnen. Angstig en somber? Ach nee, in de oorlog tóén… Et cetera. Het is juist de jeugd die het kind van deze steeds hoger oplopende corona-­rekening wordt.

Als we in deze coronacrisis ouderen niet met dor hout mogen vergelijken, moeten we stoppen met kinderen beschouwen als flexibel buigzame twijgjes. Er komt een moment dat een twijgje niet meer buigt, maar breekt. Nog voordat uit de knoppen van het twijgje de bloesem kan gaan bloeien.’
ZWART SCENARIO?

Wat vinden jullie van deze stelling? Is het voorbarig? Te sterk aangezet, of is het wel herkenbaar?
Ik denk dat dit verhaal wel klopt. Van de week was er een mevrouw van de Kindertelefoon bij Jinek. Ze vertelde over een toenemend aantal kinderen dat problemen ervaart door de lockdown.
Susanna
Berichten: 1061
Lid geworden op: 21 jul 2020, 21:01

Re: Een stille ramp

Bericht door Susanna »

Mara schreef:De andere gevolgen van de lock down tekenen zich steeds zichtbaarder af.

"Het aantal kinderen dat tijdens de eerste lockdown het slachtoffer is geworden van kindermishandeling, wordt geschat op 40.000. Dat is ruim drie keer zoveel als voor de coronapandemie.

Ook andere gevolgen van de coronamaatregelen voor de jeugd worden langzaam maar zeker zichtbaar. Er is een toename van het aantal zelfmoordpogingen en eetstoornissen, soms al bij kinderen van twaalf of dertien jaar. Zij verliezen vertrouwen en grip op zichzelf en op hun omgeving. Ze voelen zich verloren zonder hun school en vriendjes."

Onterecht lijkt het idee te bestaan dat kinderen straks wel op hun pootjes zullen landen. Leerachterstanden? Halen ze wel in. Blauwe plekken? Die verdwijnen. Angstig en somber? Ach nee, in de oorlog tóén… Et cetera. Het is juist de jeugd die het kind van deze steeds hoger oplopende corona-­rekening wordt.

Als we in deze coronacrisis ouderen niet met dor hout mogen vergelijken, moeten we stoppen met kinderen beschouwen als flexibel buigzame twijgjes. Er komt een moment dat een twijgje niet meer buigt, maar breekt. Nog voordat uit de knoppen van het twijgje de bloesem kan gaan bloeien.’
ZWART SCENARIO?

Wat vinden jullie van deze stelling? Is het voorbarig? Te sterk aangezet, of is het wel herkenbaar?
Zij is huisarts, moeder van 2 kindjes van 3 en 5. Ik denk dat ze dit niet zomaar uit haar duimt zuigt. Maar één zin vind ik moeilijk: "De verwachting is dat dit (de leerachterstand) uiteindelijk zal leiden tot een lager opleidingsniveau bij veel kinderen en, daarmee, een lagere levensverwachting."

Dat vind ik te ver vooruit gegrepen.
deschpin
Berichten: 393
Lid geworden op: 25 jul 2019, 14:25

Re: Een stille ramp

Bericht door deschpin »

Mara schreef:De andere gevolgen van de lock down tekenen zich steeds zichtbaarder af.

"Het aantal kinderen dat tijdens de eerste lockdown het slachtoffer is geworden van kindermishandeling, wordt geschat op 40.000. Dat is ruim drie keer zoveel als voor de coronapandemie.

Ook andere gevolgen van de coronamaatregelen voor de jeugd worden langzaam maar zeker zichtbaar. Er is een toename van het aantal zelfmoordpogingen en eetstoornissen, soms al bij kinderen van twaalf of dertien jaar. Zij verliezen vertrouwen en grip op zichzelf en op hun omgeving. Ze voelen zich verloren zonder hun school en vriendjes."

Onterecht lijkt het idee te bestaan dat kinderen straks wel op hun pootjes zullen landen. Leerachterstanden? Halen ze wel in. Blauwe plekken? Die verdwijnen. Angstig en somber? Ach nee, in de oorlog tóén… Et cetera. Het is juist de jeugd die het kind van deze steeds hoger oplopende corona-­rekening wordt.

Als we in deze coronacrisis ouderen niet met dor hout mogen vergelijken, moeten we stoppen met kinderen beschouwen als flexibel buigzame twijgjes. Er komt een moment dat een twijgje niet meer buigt, maar breekt. Nog voordat uit de knoppen van het twijgje de bloesem kan gaan bloeien.’
ZWART SCENARIO?

Wat vinden jullie van deze stelling? Is het voorbarig? Te sterk aangezet, of is het wel herkenbaar?
Persoonlijk vind ik dat de nevenschade voor het reguleren van ziekenhuisschade nu groter is dan wat ziekenhuizen is bespaard. Den Haag wil het regelen maar is gewoon niet capabel genoeg. Sociaal en economisch sneuvelt er nu zoveel dat het niet meer opweegt tegen een zorgpiek van 3 a 4 maanden.

Bovendien speelt er nu een ander machtspel binnen het zorgveld tussen ziekenhuismanagement, zorgverzekaars en politiek. En als slagroom op de taart gaat Rutte nu de lockdown versoepelingen natuurlijk uitspelen in zijn campagne. Die wil zich als grote versoepelaar gaan profileren.
Huichelaar, haal eerst de balk uit uw oog en dan zult u goed kunnen zien om de splinter uit het oog van uw broeder te halen.
DDD
Berichten: 28482
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Een stille ramp

Bericht door DDD »

Ik neig ernaar het laatste als heel juist te zien.

Wat een treurigheid.
Vervolgde
Verbannen
Berichten: 506
Lid geworden op: 25 mar 2020, 11:38

Re: Een stille ramp

Bericht door Vervolgde »

Alle verhalen en voorbeelden zullen wel kloppen. Maar is het correct om het alles toe te schrijven aan Corona? Of is het zo dat de huidige pandemie zichtbaar maakt hoe verweekt, verzwakt, gedegenereerd de mens is geworden.

Een mens, zichzelf uitlevend, heeft zich losgemaakt van de schepping, zich losgemaakt van de realiteit. Levend in een fictieve wereld van geluk en voorspoed wordt die mens nu geconfronteerd met de werkelijkheid van zijn bestaan. Zijn roes van voorspoed en de roze wolk van de afwezigheid van lijden en tegenspoed zijn geweken. En de moderne mens bezwijkt. Slaat door in apathie, depressie of in razernij en afwijzing (=verzet tegen) van zijn bestaan. Hij heeft noch kracht, noch weerstand, noch doorzettingsvermogen.

In plaats van de realiteit te onderkennen, vlucht men in een verlangen tot een herstel van ‘het normaal’, het terugkeren van de ‘vrijheid’. En de mens, hij zinkt almaar dieper en wordt steeds bozer en rancuneuzer. Hij doet het zelf, maar geeft liever iets anders de schuld, een virus, het systeem, de politiek, de machthebbers, de .......... Alles is goed, als IK mijn vrijheid maar heb, kortom kan doen waar IK zin in heb.

Dat is pas echt een stille ramp.
Ambtenaar
Berichten: 9144
Lid geworden op: 15 apr 2017, 14:37

Re: Een stille ramp

Bericht door Ambtenaar »

Susanna schreef: Zij is huisarts, moeder van 2 kindjes van 3 en 5. Ik denk dat ze dit niet zomaar uit haar duimt zuigt. Maar één zin vind ik moeilijk: "De verwachting is dat dit (de leerachterstand) uiteindelijk zal leiden tot een lager opleidingsniveau bij veel kinderen en, daarmee, een lagere levensverwachting."

Dat vind ik te ver vooruit gegrepen.
Waarom? Dat is toch logisch. Er zijn heel veel kinderen die niet door hun ouders geholpen (kunnen) worden bij het maken van huiswerk omdat ze bijv. het Nederlands niet goed machtig zijn of omdat ze bijv. niet beschikken over voldoende apparatuur.
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Een stille ramp

Bericht door Mara »

Vervolgde schreef:Alle verhalen en voorbeelden zullen wel kloppen. Maar is het correct om het alles toe te schrijven aan Corona? Of is het zo dat de huidige pandemie zichtbaar maakt hoe verweekt, verzwakt, gedegenereerd de mens is geworden.
Nee dit is niet alles toe te schrijven aan Corona. Mishandelingen, huiselijk geweld, het was er al.
Maar het is toch werkelijk ongelooflijk dat een school een veilige plek is waar kinderen naar toe kunnen vluchten, weg van hun slaande en schreeuwende ouders?
Maar het komt nu meer openbaar of artsen zijn er alerter op.

"In het Emma Kinderziekenhuis zie ik de gevolgen van de lockdown. De effecten op kinderen en jongeren zijn enorm. In 2017 werden er 15.000 kinderen gerapporteerd omdat ze leden onder kindermishandeling. In 2020 is dat gestegen naar 40.000. Ook zien we normaal 1 keer per jaar een kind met anorexia die helemaal niks meer wil eten of drinken. Afgelopen jaar zagen we er 15."
GEVOLGEN LOCKDOWN

Ik lees net op Rijnmond.nl:
Onderwerpen worden zwaarder bij de Kindertelefoon:
Als vrijwilliger probeert De Vreede een luisterend oor te bieden en kinderen waar mogelijk te helpen. Ze wordt zelf het meest geraakt door eenzaamheid. "Soms belt er iemand die om 21:00 uur nog alleen thuis zit en geen eten heeft gehad. Zelfs tijdens de avondklok."
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: Een stille ramp

Bericht door refo »

deschpin schreef:
Mara schreef:De andere gevolgen van de lock down tekenen zich steeds zichtbaarder af.

"Het aantal kinderen dat tijdens de eerste lockdown het slachtoffer is geworden van kindermishandeling, wordt geschat op 40.000. Dat is ruim drie keer zoveel als voor de coronapandemie.

Ook andere gevolgen van de coronamaatregelen voor de jeugd worden langzaam maar zeker zichtbaar. Er is een toename van het aantal zelfmoordpogingen en eetstoornissen, soms al bij kinderen van twaalf of dertien jaar. Zij verliezen vertrouwen en grip op zichzelf en op hun omgeving. Ze voelen zich verloren zonder hun school en vriendjes."

Onterecht lijkt het idee te bestaan dat kinderen straks wel op hun pootjes zullen landen. Leerachterstanden? Halen ze wel in. Blauwe plekken? Die verdwijnen. Angstig en somber? Ach nee, in de oorlog tóén… Et cetera. Het is juist de jeugd die het kind van deze steeds hoger oplopende corona-­rekening wordt.

Als we in deze coronacrisis ouderen niet met dor hout mogen vergelijken, moeten we stoppen met kinderen beschouwen als flexibel buigzame twijgjes. Er komt een moment dat een twijgje niet meer buigt, maar breekt. Nog voordat uit de knoppen van het twijgje de bloesem kan gaan bloeien.’
ZWART SCENARIO?

Wat vinden jullie van deze stelling? Is het voorbarig? Te sterk aangezet, of is het wel herkenbaar?
Persoonlijk vind ik dat de nevenschade voor het reguleren van ziekenhuisschade nu groter is dan wat ziekenhuizen is bespaard. Den Haag wil het regelen maar is gewoon niet capabel genoeg. Sociaal en economisch sneuvelt er nu zoveel dat het niet meer opweegt tegen een zorgpiek van 3 a 4 maanden.

Bovendien speelt er nu een ander machtSspel binnen het zorgveld tussen ziekenhuismanagement, zorgverzekERaars en politiek. En als slagroom op de taart gaat Rutte nu de lock-down versoepelingen natuurlijk uitspelen in zijn campagne. Die wil zich als grote versoepelaar gaan profileren.
Dat laatste lijkt me grote onzin. Hij heeft alle beperkingen zelf verordineerd. Dat hij dan versoepelingen ook weer aankondigt, gaat geen voordeel opleveren.
Word kindermishandeling groter of zichtbaarder?
Ukkie
Berichten: 1066
Lid geworden op: 21 nov 2020, 22:17
Locatie: Rotterdam

Re: Een stille ramp

Bericht door Ukkie »

Denk groter en zichtbaarder.
Groter door meer irritatie omdat ouders en kindren elkaar minder uit de weg kunnen gaan.
Zichtbaarder omdat het door de verergering moeilijker geheim gehouden kan worden.
Ieder die gelooft dat Jezus de Christus is, is uit God geboren. 1Johannes 5 vers 1
deschpin
Berichten: 393
Lid geworden op: 25 jul 2019, 14:25

Re: Een stille ramp

Bericht door deschpin »

Mara schreef:
Vervolgde schreef:Alle verhalen en voorbeelden zullen wel kloppen. Maar is het correct om het alles toe te schrijven aan Corona? Of is het zo dat de huidige pandemie zichtbaar maakt hoe verweekt, verzwakt, gedegenereerd de mens is geworden.
Nee dit is niet alles toe te schrijven aan Corona. Mishandelingen, huiselijk geweld, het was er al.
Maar het is toch werkelijk ongelooflijk dat een school een veilige plek is waar kinderen naar toe kunnen vluchten, weg van hun slaande en schreeuwende ouders?
Maar het komt nu meer openbaar of artsen zijn er alerter op.

"In het Emma Kinderziekenhuis zie ik de gevolgen van de lockdown. De effecten op kinderen en jongeren zijn enorm. In 2017 werden er 15.000 kinderen gerapporteerd omdat ze leden onder kindermishandeling. In 2020 is dat gestegen naar 40.000. Ook zien we normaal 1 keer per jaar een kind met anorexia die helemaal niks meer wil eten of drinken. Afgelopen jaar zagen we er 15."
GEVOLGEN LOCKDOWN

Ik lees net op Rijnmond.nl:
Onderwerpen worden zwaarder bij de Kindertelefoon:
Als vrijwilliger probeert De Vreede een luisterend oor te bieden en kinderen waar mogelijk te helpen. Ze wordt zelf het meest geraakt door eenzaamheid. "Soms belt er iemand die om 21:00 uur nog alleen thuis zit en geen eten heeft gehad. Zelfs tijdens de avondklok."
Vanochtend werd ze uitgebreid geinterviewd op Rijnmond, dan realiseer ik me weer hoe weinig we weten van hoeveel er misgaat.
Huichelaar, haal eerst de balk uit uw oog en dan zult u goed kunnen zien om de splinter uit het oog van uw broeder te halen.
deschpin
Berichten: 393
Lid geworden op: 25 jul 2019, 14:25

Re: Een stille ramp

Bericht door deschpin »

refo schreef:
deschpin schreef:
Mara schreef:De andere gevolgen van de lock down tekenen zich steeds zichtbaarder af.

"Het aantal kinderen dat tijdens de eerste lockdown het slachtoffer is geworden van kindermishandeling, wordt geschat op 40.000. Dat is ruim drie keer zoveel als voor de coronapandemie.

Ook andere gevolgen van de coronamaatregelen voor de jeugd worden langzaam maar zeker zichtbaar. Er is een toename van het aantal zelfmoordpogingen en eetstoornissen, soms al bij kinderen van twaalf of dertien jaar. Zij verliezen vertrouwen en grip op zichzelf en op hun omgeving. Ze voelen zich verloren zonder hun school en vriendjes."

Onterecht lijkt het idee te bestaan dat kinderen straks wel op hun pootjes zullen landen. Leerachterstanden? Halen ze wel in. Blauwe plekken? Die verdwijnen. Angstig en somber? Ach nee, in de oorlog tóén… Et cetera. Het is juist de jeugd die het kind van deze steeds hoger oplopende corona-­rekening wordt.

Als we in deze coronacrisis ouderen niet met dor hout mogen vergelijken, moeten we stoppen met kinderen beschouwen als flexibel buigzame twijgjes. Er komt een moment dat een twijgje niet meer buigt, maar breekt. Nog voordat uit de knoppen van het twijgje de bloesem kan gaan bloeien.’
ZWART SCENARIO?

Wat vinden jullie van deze stelling? Is het voorbarig? Te sterk aangezet, of is het wel herkenbaar?
Persoonlijk vind ik dat de nevenschade voor het reguleren van ziekenhuisschade nu groter is dan wat ziekenhuizen is bespaard. Den Haag wil het regelen maar is gewoon niet capabel genoeg. Sociaal en economisch sneuvelt er nu zoveel dat het niet meer opweegt tegen een zorgpiek van 3 a 4 maanden.

Bovendien speelt er nu een ander machtSspel binnen het zorgveld tussen ziekenhuismanagement, zorgverzekERaars en politiek. En als slagroom op de taart gaat Rutte nu de lock-down versoepelingen natuurlijk uitspelen in zijn campagne. Die wil zich als grote versoepelaar gaan profileren.
Dat laatste lijkt me grote onzin. Hij heeft alle beperkingen zelf verordineerd. Dat hij dan versoepelingen ook weer aankondigt, gaat geen voordeel opleveren.
Word kindermishandeling groter of zichtbaarder?
James Freeman Clarke
Amerikaans theoloog 1810-1888

Een politicus denkt aan de volgende verkiezing, een staatsman aan de toekomst.

Helaas geldt deze one-liner nog altijd.
Huichelaar, haal eerst de balk uit uw oog en dan zult u goed kunnen zien om de splinter uit het oog van uw broeder te halen.
Gebruikersavatar
Terri
Berichten: 3952
Lid geworden op: 21 nov 2009, 20:53

Re: Een stille ramp

Bericht door Terri »

Vervolgde schreef:Alle verhalen en voorbeelden zullen wel kloppen. Maar is het correct om het alles toe te schrijven aan Corona? Of is het zo dat de huidige pandemie zichtbaar maakt hoe verweekt, verzwakt, gedegenereerd de mens is geworden.

Een mens, zichzelf uitlevend, heeft zich losgemaakt van de schepping, zich losgemaakt van de realiteit. Levend in een fictieve wereld van geluk en voorspoed wordt die mens nu geconfronteerd met de werkelijkheid van zijn bestaan. Zijn roes van voorspoed en de roze wolk van de afwezigheid van lijden en tegenspoed zijn geweken. En de moderne mens bezwijkt. Slaat door in apathie, depressie of in razernij en afwijzing (=verzet tegen) van zijn bestaan. Hij heeft noch kracht, noch weerstand, noch doorzettingsvermogen.

In plaats van de realiteit te onderkennen, vlucht men in een verlangen tot een herstel van ‘het normaal’, het terugkeren van de ‘vrijheid’. En de mens, hij zinkt almaar dieper en wordt steeds bozer en rancuneuzer. Hij doet het zelf, maar geeft liever iets anders de schuld, een virus, het systeem, de politiek, de machthebbers, de .......... Alles is goed, als IK mijn vrijheid maar heb, kortom kan doen waar IK zin in heb.

Dat is pas echt een stille ramp.
Ik denk dat dit klopt. De mens der wetteloosheid komt steeds meer openbaar.
Maar het allerergste is misschien wel dat Gods kinderen zo weinig vertonen wat er staat in: Galaten 5:22

Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Gebruikersavatar
Maanenschijn
Berichten: 4030
Lid geworden op: 01 jan 2016, 14:33

Re: Een stille ramp

Bericht door Maanenschijn »

Vandaag stond er een groot artikel in De Gelderlander over een jongen die overleden was na gebruik van drugs. De leegheid van zijn bestaan door Corona had hij spannender gemaakt door gebruik van legale genotsmiddelen (als korte samenvatting).

Ik denk, in navolging van Vervolgde, dat de zin van het leven vooral gezocht wordt in plezier, sport, bevrediging. Als dat weg valt en geen hoop op verbetering zichtbaar is voor eigen waarneming, blijft er zonder God niks over.

Ik vond het artikel aangrijpend om te lezen. Allereerst natuurlijk om de dood van een 14 jarige jongen. Maar ook waar letterlijk ‘leegheid’ je kan brengen.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.
Gebruikersavatar
Delftenaar
Berichten: 1457
Lid geworden op: 07 jul 2017, 21:20

Re: Een stille ramp

Bericht door Delftenaar »

Niet alleen jongeren. Ouderen hebben er net zo goed last van. Bijvoorbeeld alleenstaanden.

Al deze psychosociale aspecten spelen een rol bij de vraag of je een lockdown moet willen. Plus de geestelijke aspecten van het thuis kerk zijn, wegvallen van de christelijke gemeente en de gevolgen die dat kan hebben voor de relatie met God. De een is daarin sterker dan de ander.

In het verleden ging tijdens pandemieen het maatschappelijk leven gewoon door (zoals in 1957, 1968 en 2009). Juist vanwege het psychosociale aspect. Het is niet de bedoeling om mensen de dood in te jagen; dat zal duidelijk zijn.
Maar de huidige oplossing is het ook niet.
Plaats reactie