Beroepingswerk discussie [7]

[SanderL]

Absurd om te lezen dat er in Goes ook al gedoe was. Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? Of zijn ze echt overal kittelachtig geworden? Ook geen teken dat we in de eindtijd leven? Ik gun al die gemeenten die nooit een eigen predikant hebben een predikant, misschien goed dat de gemeenten met gedoe wat jaartjes leespreken heeft. De achting die een predikant vroeger had is anno nu wel verdwenen…

Vind dit zulke rare reacties van buitenstaanders die er niet eens bij geweest zijn...misschien beter eerst echt weten wat er allemaal gebeurt is voordat je een oordeel gaat vellen hierover.

[CvdW]

Geheel eens SanderL.

[Job]

Absurd om te lezen dat er in Goes ook al gedoe was. Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? Of zijn ze echt overal kittelachtig geworden? Ook geen teken dat we in de eindtijd leven? Ik gun al die gemeenten die nooit een eigen predikant hebben een predikant, misschien goed dat de gemeenten met gedoe wat jaartjes leespreken heeft. De achting die een predikant vroeger had is anno nu wel verdwenen…

Vind dit zulke rare reacties van buitenstaanders die er niet eens bij geweest zijn...misschien beter eerst echt weten wat er allemaal gebeurt is voordat je een oordeel gaat vellen hierover.

Ik waardeer in elk geval buitengewoon dat je tot aan het aannemen van het beroep over de zorgen geen ruchtbaarheid hebt gegeven op het forum (of ik moet het gemist hebben natuurlijk).

[Bezorgd]

Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? …

Je post deel ik niet, letterlijk en figuurlijk. Alleen deze zin.
Er is heel veel aan de hand. We kunnen kijken wat er nu allemaal niet goed gaat in gemeenten. Maar dat zijn gevolgen. We moeten op zoek naar de oorzaak.
Er gaat ergens iets fundamenteel fout. De onrust is er echt niet zomaar.

Er is een stille scheuring gaande en veel gemeenten verkeren in een storm.
Dat wat betreft de GG.

Tegelijkertijd zie je dat andere kerkverbanden ook op drift zijn.
De CGK is een zooitje al heeft dat (nog) niet grootschalig invloed op de leden en autonome gemeenten. De PKN hebben we het helemaal maar niet meer over.
De HHK lijkt nog relatief rustig hoewel er onder de oppervlakte ook haarschuurtjes en spanningen ontstaan.

De hele geref. gezindte staat onder druk.
Verscheurd en versnipperd. Ik denk dat dit komt omdat men elkaar binnen (de al langer bestaande) kerkverbanden niet meer herkent, zowel geestelijk als cultureel.
Neem daarbij het ontbreken van gezagsstructuren en leiderschap en het toenemende individualisme. Dat maakt de chaos compleet.

Gelukkig staat er toch Een boven, die uiteindelijk zorgt voor Zijn kerk.
Hoe dat zal gaan weet ik niet. Maar de komende 10-20 jaar zouden wel eens heel 'interessant' kunnen worden in de kerkgeschiedenis.
Een herverkaveling misschien?

[Ad Anker]

Absurd om te lezen dat er in Goes ook al gedoe was. Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? Of zijn ze echt overal kittelachtig geworden? Ook geen teken dat we in de eindtijd leven? Ik gun al die gemeenten die nooit een eigen predikant hebben een predikant, misschien goed dat de gemeenten met gedoe wat jaartjes leespreken heeft. De achting die een predikant vroeger had is anno nu wel verdwenen…

Vind dit zulke rare reacties van buitenstaanders die er niet eens bij geweest zijn...misschien beter eerst echt weten wat er allemaal gebeurt is voordat je een oordeel gaat vellen hierover.

Het is sowieso wat onverstandig om dit soort vage duidingen op dit forum te plaatsen. Ik schrik er ook van en heb dezelfde vragen. Gaat het nog wel ergens goed? Ik heb al veel plaatsen hier langs zien komen waar het niet echt heel voorspoedig gaat. Al zijn er ook andere voorbeelden.

[pierre27]

Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? …

Je post deel ik niet, letterlijk en figuurlijk. Alleen deze zin.
Er is heel veel aan de hand. We kunnen kijken wat er nu allemaal niet goed gaat in gemeenten. Maar dat zijn gevolgen. We moeten op zoek naar de oorzaak.
Er gaat ergens iets fundamenteel fout. De onrust is er echt niet zomaar.

Er is een stille scheuring gaande en veel gemeenten verkeren in een storm.
Dat wat betreft de GG.

Tegelijkertijd zie je dat andere kerkverbanden ook op drift zijn.
De CGK is een zooitje al heeft dat (nog) niet grootschalig invloed op de leden en autonome gemeenten. De PKN hebben we het helemaal maar niet meer over.
De HHK lijkt nog relatief rustig hoewel er onder de oppervlakte ook haarschuurtjes en spanningen ontstaan.

De hele geref. gezindte staat onder druk.
Verscheurd en versnipperd. Ik denk dat dit komt omdat men elkaar binnen (de al langer bestaande) kerkverbanden niet meer herkent, zowel geestelijk als cultureel.
Neem daarbij het ontbreken van gezagsstructuren en leiderschap en het toenemende individualisme. Dat maakt de chaos compleet.

Gelukkig staat er toch Een boven, die uiteindelijk zorgt voor Zijn kerk.
Hoe dat zal gaan weet ik niet. Maar de komende 10-20 jaar zouden wel eens heel 'interessant' kunnen worden in de kerkgeschiedenis.
Een herverkaveling misschien?

Heldere post waar ik het in grote lijnen mee eens ben. Net als zoveel in ons land staat ook de gezindte onder druk. Naast andere factoren is in mijn ogen de wereldgelijkvormige houding in de gezindte een grote factor. Gezagstructuren o.a. op scholen worden aangevallen van binnen uit en van buiten af. Wat jaar en dag goede gewoonten waren moet ter discussie worden gesteld. In kerken ontbreekt helaas te vaak een gezonde luister-houding. Predikanten met soms nadelige karakter-eigenschappen kunnen vaak op een ongezonde wijze hun gang gaan. Persoonlijke meningsverschillen worden op grenzeloze wijze anderen aangeboden die daar hun mening over hebben. En toch gaat het goed!! Ja,want Hij regeert Zijn Kerk, dwars door alles heen. Meer omhoog kijken en minder links en rechts geeft Zegen.

[GGotK]

Absurd om te lezen dat er in Goes ook al gedoe was. Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? Of zijn ze echt overal kittelachtig geworden? Ook geen teken dat we in de eindtijd leven? Ik gun al die gemeenten die nooit een eigen predikant hebben een predikant, misschien goed dat de gemeenten met gedoe wat jaartjes leespreken heeft. De achting die een predikant vroeger had is anno nu wel verdwenen…

Een laakbare reactie. Er zijn genoeg GG's waar dominees jarenlang staan zonder noemenswaardige problemen. Het ware beter en eerlijker wanneer je je dezelfde gestalte zou aankleven zoals in de discussie destijds over de problemen in de GGiN te Opheusden.

[Ad Anker]

En dat zal toch tot bezinning moeten leiden. Er verandert inderdaad van alles. De dominee van pakweg 20 jaar geleden is niet meer de dominee van nu. Het gezag wat ambtsdragers kregen 20 jaar geleden krijgen ze nu niet meer. Er is veel meer kritiek en gedoe. De grondhouding is al kritisch. De basis van vertrouwen dat predikant en ambtsdragers onvoorwaardelijk het goede zoeken voor de gemeente is meer afwezig. En eerlijk is eerlijk, een forum als dit werkt dan ook niet positief. Een predikant die een beroep aanneemt waarbij gelijk de disclaimer wordt gemeld: het is wellicht goed dat hij gaat of andere voorbeelden zijn niet helpend om die verandering positief te beïnvloeden.

[huisman]

Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? …

De CGK is een zooitje al heeft dat (nog) niet grootschalig invloed op de leden en autonome gemeenten

Even deze zin uit zijn verband gehaald. Als CGK’er heb ik grote zorgen over mijn kerkverband maar een zooitje kan en mag ik het nooit noemen. Op vele kansels in de CGK is er zondag op zondag een getrouwe prediking. Onder die prediking werkt Gods Geest en komen mensen tot bekering en geloof.

Er is in de CGK veel gebrokenheid en helaas afval van Gods Woord zelfs door ambtsdragers en predikanten maar de HEERE werkt nog steeds onverdiend maar onmisbaar in onze kerken.

Dus een zooitje zal een buitenstaander misschien een mooie samenvatting vinden van de zorgelijke ontwikkelingen in de CGK. Ik vind het een verschrikkelijke uitdrukking.

[Bezorgd]

Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? …

De CGK is een zooitje al heeft dat (nog) niet grootschalig invloed op de leden en autonome gemeenten

Even deze zin uit zijn verband gehaald. Als CGK’er heb ik grote zorgen over mijn kerkverband maar een zooitje kan en mag ik het nooit noemen. Op vele kansels in de CGK is er zondag op zondag een getrouwe prediking. Onder die prediking werkt Gods Geest en komen mensen tot bekering en geloof.

Er is in de CGK veel gebrokenheid en helaas afval van Gods Woord zelfs door ambtsdragers en predikanten maar de HEERE werkt nog steeds onverdiend maar onmisbaar in onze kerken.

Dus een zooitje zal een buitenstaander misschien een mooie samenvatting vinden van de zorgelijke ontwikkelingen in de CGK. Ik vind het een verschrikkelijke uitdrukking.

Een heleboel woorden om weer te geven wat ik bedoel. Net zoals dat geldt voor de andere kerkverbanden.
Het vertroebeld wel de discussie. Laten we niet zo fijngevoelig zijn op een forum als het over woordgebruik gaat om zaken te duiden.

[Maanenschijn]

Naast allerlei verkilling en een kritische luisterhouding van kerkgangers zie ik ook een botsing ontstaan tussen de aloude cultuur waarin predikanten vrijwel onaantastbaar zijn, ten opzichte van een maatschappelijke stroom waarin gezag niet meer vanzelfsprekend is.
In die situaties, waar vaak een volwassen en respectvolle gesprek-structuur ontbreekt ligt escalatie voor de hand.
Het makkelijkste is het klagen over de tijd, gebrek aan gezag, verrotting van binnenuit etc. Maar daarmee komen we er niet. Ik denk dat het tijd is voor een cultuur waar kerkenraad en predikant het gesprek aan kunnen gaan over het functioneren, een gesprekscyclus, coaching etc.
Met daarbij (ik wil het benadrukken!) alle respect en eerbied voor het goddelijke ambt en daarbij geloven dat de Heere de betreffende predikant op die plaats gesteld heeft! De maatschappij ontwikkelt (zich niet zonder meer ten goede) en dat draaien we niet terug. Dat hoeft ook niet, want ontwikkeling is van alle eeuwen. De vroege kerk, de tijden van de nadere reformatie enz zijn ook anders dan onze tijd. Ook de kerk zal mee moeten bewegen in zaken die kern niet raken, of zelfs verstoren.


Ik heb de indruk dat in de afgescheiden kerken, meer dan in de van oorsprong Hervormde Kerken, de predikant onaantastbaar is. Hoewel er heel veel op PKN en HHK aan te merken is, lijkt de verhouding predikant - kerkenraad/gemeente wat minder beladen dan in de (O)GG(iN).

[Mistig]

Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant?

Zeker! Wij zijn heel blij met onze volgende predikant.

[Bezorgd]

Naast allerlei verkilling en een kritische luisterhouding van kerkgangers zie ook een botsing ontstaan tussen de aloude cultuur waarin predikanten vrijwel onaantastbaar zijn, ten opzichte van een maatschappelijke stroom waarin gezag niet meer vanzelfsprekend is.
In die situaties, waar vaak een volwassen en respectvolle gesprek-structuur ontbreekt ligt escalatie voor de hand.
Het makkelijkste is het klagen over de tijd, gebrek aan gezag, verrotting van binnenuit etc. Maar daarmee komen we er niet. Ik denk dat het tijd is voor een cultuur waar kerkenraad en predikant het gesprek aan kunnen gaan over het functioneren, een gesprekscyclus, coaching etc.
Met daarbij (ik wil het benadrukken!) alle respect en eerbied voor het goddelijke ambt en daarbij geloven dat de Heere de betreffende predikant op die plaats gesteld heeft! De maatschappij ontwikkelt (zich niet zonder meer ten goede) en dat draaien we niet terug. Dat hoeft ook niet, want ontwikkeling is van alle eeuwen. De vroege kerk, de tijden van de nadere reformatie enz zijn ook anders dan onze tijd. Ook de kerk zal mee moeten bewegen in zaken die kern niet raken, of zelfs verstoren.


Ik heb de indruk dat in de afgescheiden kerken, meer dan in de van oorsprong Hervormde Kerken, de predikant onaantastbaar is. Hoewel er heel veel op PKN en HHK aan te merken is, lijkt de verhouding predikant - kerkenraad/gemeente wat minder beladen dan in de (O)GG(iN).

Ik denk dat je in deze post heel veel waarheid zegt.
Er lijkt een vergelijking te zijn met de politiek. Ook daar zie je de oude bestuurscultuur botsen met jongere politici die in een wereld zijn opgegroeid van meer transparantie, overleg en open debat.

Deze botsingen tussen generaties zie je terugkomen in de kerk. Waar de kerkleiding grotendeels de oudere generatie vertegenwoordigd en zich moeilijk kan bewegen in een meer open en transparante gesprekscultuur.

De andere kant blijft wel staan. Individualisme en de gezagscrisis is dramatisch voor goede samenwerkingsvormen. Dat zie je door heel de maatschappij heen. De gevaarlijke gevolgen daarvan, polarisatie, wantrouwen en een narcistische egoïstische levenshouding zie je overal terug.

[Herman]

Naast allerlei verkilling en een kritische luisterhouding van kerkgangers zie ik ook een botsing ontstaan tussen de aloude cultuur waarin predikanten vrijwel onaantastbaar zijn, ten opzichte van een maatschappelijke stroom waarin gezag niet meer vanzelfsprekend is.
In die situaties, waar vaak een volwassen en respectvolle gesprek-structuur ontbreekt ligt escalatie voor de hand.
Het makkelijkste is het klagen over de tijd, gebrek aan gezag, verrotting van binnenuit etc. Maar daarmee komen we er niet. Ik denk dat het tijd is voor een cultuur waar kerkenraad en predikant het gesprek aan kunnen gaan over het functioneren, een gesprekscyclus, coaching etc.
Met daarbij (ik wil het benadrukken!) alle respect en eerbied voor het goddelijke ambt en daarbij geloven dat de Heere de betreffende predikant op die plaats gesteld heeft! De maatschappij ontwikkelt (zich niet zonder meer ten goede) en dat draaien we niet terug. Dat hoeft ook niet, want ontwikkeling is van alle eeuwen. De vroege kerk, de tijden van de nadere reformatie enz zijn ook anders dan onze tijd. Ook de kerk zal mee moeten bewegen in zaken die kern niet raken, of zelfs verstoren.

Als we brommen dat het een geesteloze tijd is, dan is dat niet alleen merkbaar aan de duidelijkheid van het geestelijk leven en de band die er is met de Heere, maar ook dat we de vruchten van de Geest (Gal 5:22) niet meer aan onze naasten en meerderen ten goede laten komen. Ik vind het dus wel belangrijk om zo diep te peilen, en die nood wél te klagen, maar op een goede manier. Namelijk met verootmoediging en schuldbelijdenis opdat de Heere Zich niet van ons zal terugtrekken.

[huisman]

Is er nog wel een GG gemeente die wel blij is met zijn predikant? …

De CGK is een zooitje al heeft dat (nog) niet grootschalig invloed op de leden en autonome gemeenten

Even deze zin uit zijn verband gehaald. Als CGK’er heb ik grote zorgen over mijn kerkverband maar een zooitje kan en mag ik het nooit noemen. Op vele kansels in de CGK is er zondag op zondag een getrouwe prediking. Onder die prediking werkt Gods Geest en komen mensen tot bekering en geloof.

Er is in de CGK veel gebrokenheid en helaas afval van Gods Woord zelfs door ambtsdragers en predikanten maar de HEERE werkt nog steeds onverdiend maar onmisbaar in onze kerken.

Dus een zooitje zal een buitenstaander misschien een mooie samenvatting vinden van de zorgelijke ontwikkelingen in de CGK. Ik vind het een verschrikkelijke uitdrukking.

Een heleboel woorden om weer te geven wat ik bedoel. Net zoals dat geldt voor de andere kerkverbanden.
Het vertroebeld wel de discussie. Laten we niet zo fijngevoelig zijn op een forum als het over woordgebruik gaat om zaken te duiden.

Ik ben bang dat jij het niet begrijpt. Kerkverbanden een zooitje noemen is twitter taal. Populistisch taalgebruik en dat verwacht ik niet van een christen. Je mag de grote zorgen aanwijzen maar om een planting Gods een zooitje te noemen gaat mij veel te ver.