Gereformeerde Gemeenten

[Leesdienst]

Als het alleen om preken zou gaan, zouden ze misschien wel langer in dienst van een gemeente willen zijn. Maar alles erbij is niet zo aantrekkelijk voor een 70plusser.
En preken blijven ze wel zolang ze gezond zijn.

In mijn gemeente is het soms ook wel eens 'afzien' om door een oudere predikant gediend te worden. Het herhalen wordt meer en de afstand tot de jeugd wordt groter. Ook komen steeds meer taken weer bij de ouderlingen terecht. Uiteraard is dit niet van toepassing voor iedere oudere predikant want dat zal verschillen per persoon.

[DDD]

Voor een kleine gemeente kan het heel prima zijn hoor. En voor de dominee ook, denk ik. Ik was altijd een voorstander van verplicht emeritaat bij 70 jaar, maar een kleine (nieuwe) gemeente is ook een prima optie.

[Job]

Ds. Hogchem is 65 en ds. Clements 66. Dus dat duurt nog wel een jaar of 5.
Anders vallen ds. G. Heijkamp en ds. W. Harinck er ook onder.

Maar ds Clements is een maand ouder dan ds Visscher.

Mijn greep uit het aantal predikanten was ook wat arbitrair. Ik dacht ermee aan te kunnen geven dat er veel extra vacatures zullen ontstaan. Ik zat grotendeels mis, want het aantal predikanten dat D.V. komende jaren zal uitstromen is ongeveer gelijk aan het aantal nieuwe predikanten dat hoopt in te stromen en dan is het ook nog eens zo dat de emeriti, zolang ze gezond zijn, meer vacante gemeenten kunnen dienen dan toen ze in actieve dienst waren. Al met al...minder ernstig dan waar ik aanvankelijk vanuit ging, al blijft elke lege kansel opzich natuurlijk een ernstig gegeven.

[Anselmus]

Een treurige psalm ingetogen spelen, ja het orgel laten klagen, en een blijde psalm uitbundig spelen, het orgel laten juichen, is een wezenlijke bijdrage aan de eredienst.

Dit is natuurlijk wel de palmen in een westerse beleving van klagen en rouw persen. Het klagen van de joden gaat en ging er niet ingetogen aan toe. Uit de diepte ROEP ik tot U. Klaagvrouwen konden veel geluid produceren en ga eens bij de klaagmuur luisteren.

Daarbij vind ik soms dat organist en gemeente een woord zachtjes laten klinken terwijl dat in de context niet past. Als de dichter zingt over Gods grote daden en hij kijkt terug op moeite, wil dat niet zeggen dat die moeite nu gevoeld wordt en dat die woorden dus verdrietig gezongen moeten worden. Dan blijft het een lofzang. Als ik dan een gemeente zachtjes hoor zingen vraag ik me af hoe het met het begrijpend lezen is gesteld en vrees ik dat er sprake is van klankexegese in het zingen: een droevig woord zing je zacht, ook al is de context een lofpsalm. Dat vind ik persoonlijk geen recht doen aan de inhoud van de psalm. Mogelijk speelt het selecteren van verzen hierbij een rol. Daardoor raakt het ene vers losgezongen van de anderen en doet het geen recht aan wat de psalmist over wil brengen.

Dus jij zou bij Psalm 116 (een lofpsalm!) graag willen dat vers 2 en de eerste regel van vers 3 met het volle werk van het orgel open, gezongen worden?

Dat zeg ik toch niet? Maar in ieder geval niet op een manier dat het lijkt dat de situatie nog steeds zo is, want dan doe je mijns inziens geen recht aan het verlossingswerk waar je over zingt. We hoeven angst uit het verleden niet te koesteren alsof we ons daar dagelijks in bevinden.

Als je ooit brand hebt gehad ben je verdrietig en ontredderd en dat is terecht. Als je na 50 jaar nog even overstuur bent over de situatie van 50 jaar geleden terwijl je aan het vertellen bent hoe goed God voor je zorgt lijkt me dat niet in verhouding (en ongezond). Als je dus in Psalm 116 belijdt dat je God lief hebt en niet weet hoe je Hem kunt vergelden voor Zijn trouw en genade, lijkt het me niet zo gepast om te zingen alsof je nog in de banden van de hel bent en alle troost mist. Dat doet geen recht aan Gods troost en liefde. Terugkijken is iets anders dan je gedragen alsof je nog in die situatie bent. 'Neutraal' of verwonderd zingen is mijns inziens anders dan zeer droevig en met veel tremulanten zingen en begeleiden.

[Hendrikus]

De gemeentezang begeleidt het orgelspel nogal eens. Zal wel komen door het trage tempo. Er is veel te veel tijd om tussendoor wat grappen op het orgel uit te halen.

Goed gezien. Laat men zich eens verdiepen in Calvijn, en dan niet alleen in zijn veelgeprezen Institutie, maar ook in zijn opvattingen over gemeentezang. Dan was het met heel wat van deze ongein gauw afgelopen.

In ieder geval is het transponeren binnen de GG breed geaccepteerd: tijdens erediensten in Vlissingen tot en met een Psalmzangavond in Genemuiden.

Zo, dit moest ik toch even kwijt.

Nou, wat een opluchting dat dat eruit is

[Bogerman]

Ds. Mouw uit Opheusden ligt ook met corona in het ziekenhuis.

[Emma de Jong]

Ds. Mouw uit Opheusden ligt ook met corona in het ziekenhuis.

Bron? (Niet dat ik aan je twijfel, maar wel netjes om de bron even te vermelden bij zo'n bericht)

[Ouderling]

Ds. Mouw uit Opheusden ligt ook met corona in het ziekenhuis.

Bron? (Niet dat ik aan je twijfel, maar wel netjes om de bron even te vermelden bij zo'n bericht)

Rd van gisteren

[GerGem]

Ds. Mouw uit Opheusden ligt ook met corona in het ziekenhuis.

Bron? (Niet dat ik aan je twijfel, maar wel netjes om de bron even te vermelden bij zo'n bericht)

Ik hoorde het van Opheusdenaren, en werd aangehaald in het gebed in kerk.

[Maanenschijn]

Ds. Mouw uit Opheusden ligt ook met corona in het ziekenhuis.

Ds. Mouw ligt inmiddels op Mediumcare, niet meer op IC.

Bron: persoonlijk uit de vriendenkring rondom ds. Mouw.

[Ad Anker]

Op verzoek het orgelgesprek in een aparte topic geplaatst.

[GerefGemeente-lid]

Voor een kleine gemeente kan het heel prima zijn hoor. En voor de dominee ook, denk ik. Ik was altijd een voorstander van verplicht emeritaat bij 70 jaar, maar een kleine (nieuwe) gemeente is ook een prima optie.

Momenteel worden er meerdere oudere predikanten beroepen. Dat is wel opvallend.

[Bruna]

Voor een kleine gemeente kan het heel prima zijn hoor. En voor de dominee ook, denk ik. Ik was altijd een voorstander van verplicht emeritaat bij 70 jaar, maar een kleine (nieuwe) gemeente is ook een prima optie.

Momenteel worden er meerdere oudere predikanten beroepen. Dat is wel opvallend.

Slim. Vooral kleinere gemeenten doen daar goed aan.
Of heb jij noch andere zienswijzen?

[Job]

Voor een kleine gemeente kan het heel prima zijn hoor. En voor de dominee ook, denk ik. Ik was altijd een voorstander van verplicht emeritaat bij 70 jaar, maar een kleine (nieuwe) gemeente is ook een prima optie.

Momenteel worden er meerdere oudere predikanten beroepen. Dat is wel opvallend.

Slim. Vooral kleinere gemeenten doen daar goed aan.
Of heb jij noch andere zienswijzen?

Slim? In welke zin?

[Bezorgd]

Stevige beantwoording op een vraag over "nauwe doopvisie" in de GG:


https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... doopvisie/

In de Ger. Gem. wordt vaak gesproken over wezen en bediening van het genadeverbond. Je moet je (aldus de Ger. Gem. ) twee cirkels voorstellen: een ruimere cirkel en daarbinnen in een kleinere cirkel. Het wezen van het verbond (de kleinere cirkel) is zodoende een deelverzameling van de bediening van het genadeverbond (de ruimere cirkel). De ruimere cirkel duidt alle mensen aan die gedoopt en daarmee (doop)lid van de gemeente zijn, de kleinere cirkel duidt de uitverkorenen aan. Als je gedoopt bent, deel je (in de verwoording van de Ger. Gem.) in de bediening van het verbond, maar slechts als je uitverkoren bent, deel je in het wezen.

Het probleem met deze visie is dat ze nergens in de gereformeerde traditie zo voorkomt. De Ger. Gem. verwijst weliswaar vaak naar Caspar Olevianus, maar ten onrechte. Olevianus gebruikt de begrippen namelijk anders. Het wezen van het verbond duidt op de weldaden van Christus: vergeving, rechtvaardiging, geloof, eeuwig leven, enzovoorts. De bediening van het verbond duidt op de middelen, instrumenten, op de werkwijze waarop iemand het wezen van het verbond ontvangt. Precies zoals wij het woord bediening nu nog gebruiken voor een ober die in het restaurant het voedsel opdient. De bediening van het verbond gaat dus over het toedienen van het wezen. Het is als met een medicijn dat aan een patiënt wordt toegediend. De doop is één van de middelen waardoor het wezen van het verbond wordt bediend. (De andere middelen zijn het avondmaal en de prediking.) Wie gedoopt wordt, ontvangt daarmee het wezen van het verbond (uiteraard in het oordeel der liefde).

Als de Ger. Gem. werkelijk zou gaan in de lijn van Olevianus, zou ze exact aansluiten bij de klassieke gereformeerde traditie. De doop wordt bediend (!) omdat wij naar het oordeel der liefde dit kind beschouwen als iemand die tot het wezen van het verbond behoort en deel heeft aan de weldaden van Christus.

Helaas is de praktijk er anders. De situatie is veel ernstiger dan dat er alleen maar een (zoals je schrijft) “wat nauwe doopvisie” is. Met de Ger. Gem.-visie is het volstrekt onmogelijk om gedoopten aan te sporen en aan te moedigen met een beroep op hun doop (zoals Paulus dat wel doet in Rom. 6:2-4, Gal. 3:27 en andere plaatsen). Maar er is hoop. Het enige dat er hoeft te gebeuren is dat men in de Ger. Gem. aanvaardt wat er staat in het doopformulier, in de Heidelbergse Catechismus, in de Nederlandse Geloofsbelijdenis, in de kanttekeningen bij de Statenvertaling, in de oude schrijvers én bovenal in de Heilige Schrift zelf.