Mooi artikel

[DDD]

Omdat er nergens in de bijbel een aanwijzing is dat deze beeldspraak niet klopt.

[Jongere]

Ik waardeer je antwoord, Jongere. Ben het er ook wel mee eens zoals je het opschrijft. Toch lees ik ook in jouw antwoord het kwetsbare van dit vraagstuk. Het oude vraagstuk van de toeëigening. Het hele reddingsboei-onderwerp heeft iets "enerzijds" en iets "anderzijds", mitsen en maren. Er zitten elementen in die diverse flanken, type mensen, type persoonlijkheden en leeftijden divers kunnen begrijpen. In onze gemeente heeft het voorbeeld van de reddingsboei de kansel nooit gehaald sinds ik in staat ben de preken te volgen en ik verwacht het ook niet zo 1,2,3. Ik snap het ook wel.

Tegelijk is het inderdaad waar dat alles wat je uit kunt drukken rondom geloven, iets actiefs in de formulering heeft.

Eigenlijk is het wat te warm hiervoor en ik zou ook niet zo zakelijk/technisch over deze dingen willen praten, maar toch: waar stel je bijvoorbeeld het moment van de wedergeboorte als het over de reddingsboei gaat? De persoon kan pas aangrijpen als hij levend is gemaakt. Op zo'n moment is de Levendmaker toch bij wijze van spreken eerst al afgedaald in het water "om het weggedrevene te zoeken"?

Ik begrijp de vraag. Tegelijk is een spanningsveld bij dit onderwerp altijd om niet het 'geheimenis' logisch weg te redeneren wat ons verstand niet kan begrijpen. Overigens proef ik die spanning ook in jouw woorden.

Het gaat om iets wonderlijks, als de Heere mensen levend maakt en hun het geloof schenkt, een wonder "niet kleiner dan de schepping of de opwekking uit de dood" (Dordtse Leerregels). Als ons verstand niet af en toe even hapert, maar alles 'past' precies in het schema, dan moet er denk ik een alarmlichtje gaan branden.

Er is natuurlijk al veel geschreven over de verhouding tussen wedergeboorte en geloof, en ook Comrie heeft daar veel over geschreven. In het kader van de beschrijving van het geloof in het 'ABC' is denk ik vooral van belang dat het daar gaat om de daad van het geloof die beoefend wordt. Dat is iets anders dan het hele werk van wedergeboorte en bekering, waarbij -inderdaad- de Heere aan het begin staat.
Je moet een beeld nooit overvragen, daar zijn ze niet voor bedoeld, maar ik kan me voorstellen dat je zegt: voordat een geestelijke drenkeling de reddingsboei door het geloof aangrijpt, zijn hem de ogen geopend voor zijn nood en het feit dat hij verdrinkt. En je kunt ook zeggen: niemand kan iets grijpen, zonder dat hem daarvoor de kracht wordt geschonken.

Maar dan rek je een beeld wel uit op een manier die denk ik vooral problemen oplevert. Waar het hier om gaat is dat in de daad van het geloof een zondaar betrokken is. En op dát punt van de bekering, functioneert de belofte in de prediking als reddingsboei waarmee het geloof werkzaam is.
Zeg het met de Dordtse Leerregels, dan denk ik aan dit artikel:

"Voorts, wanneer God dit Zijn welbehagen in de uitverkorenen uitvoert, en de ware bekering in hen werkt, zo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken, en hun verstand krachtiglijk door den Heiligen Geest verlicht, opdat zij recht zouden verstaan en onderscheiden die dingen, die des Geestes Gods zijn; maar Hij dringt ook in tot de binnenste delen des mensen met de krachtige werking van denzelfden wederbarenden Geest; Hij opent het hart, dat gesloten is; Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is. In den wil stort Hij nieuwe hoedanigheden en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die wederspannig was, gehoorzaam wordt; Hij beweegt en sterkt dien wil alzo, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen."

Daar staat heel duidelijk beschreven dat God aan het begin staat, levendmaakt, opent, enz.
Maar ook: dat hij de wil verandert, zodat die gaat willen. En ik denk dat het 'ABC' dáárover gaat: over het levend, actief geloof dat ontstaat vanuit die "nieuwe hoedanigheden".

Wanneer en hoe die verandering van wil precies plaatsvindt, dat weet ik niet en dat is een geheim. Dat betekent ook dat wij daar, denk ik, niet te veel mee mogen en moeten rekenen. Je kunt volgens mij aan twee kanten van de dijk afrijden: of door eenzijdig op een reddingsboei te wijzen en de plicht van een zondaar om die aan te grijpen, zonder dat doorklinkt dat wij vanuit onszelf geestelijk dood zijn en Gods wonder nodig is om daar verandering in aan te brengen. Dat brengt oppervlakkigheid en kan ertoe leiden dat mensen menen Jezus te hebben aangenomen, zonder dat dit werkelijk door een waar geloof gebeurd is.

Je kunt ook zozeer van dit laatste doordrongen zijn, dat het eerste te veel op de achtergrond raakt in de prediking. Dat is de andere kant van de dijk. Dan gaat de actieve oproep tot het geloof ontbreken en komt daarvoor in de plaats alleen een "houd aan, grijp moed" richting ontdekten. Of als er een actieve oproep doorklinkt, kan dat alleen als die heel duidelijk geadresseerd is aan degenen die wedergeboren en 'ontdekt' zijn. Maar ook dan raakt het evenwicht uit balans, geloof ik. Want wij weten niet wanneer dat wonder van God plaatsvindt, en de meeste mensen kunnen dat niet bij zichzelf waarnemen of concluderen vanuit hun kenmerken, integendeel. Maar door het middel van de prediking, door het Evangelie, laat God een zondaar "overgaan in het genadeverbond", zoals Hellenbroek schrijft. En daarin hoort dat aanbod wel te functioneren. Niet om dode mensen aan het werk te zetten, maar omdat die (belofte)woorden Gods middel zijn waardoor hij harten in beweging brengt. De prediker is geroepen in die kracht te spreken en -als een Ezechiël- tot dode beenderen te spreken alsof zij leven.

Bij Spurgeon las ik in de "Wonderen van de Heiland" eens deze passage, over de opwekking van de jongeling te Naïn. Over accenten kun je twisten, maar ik geloof dat hij hier wel de juiste lijn kiest in de spanning van het aanspreken van dode zondaren in de prediking:

"Jongeling," zei Hij, "sta op!" en Hij sprak alsof de man levend was geweest. Dit is de weg van het evangelie. Hij wachtte niet tot Hij tekenen van leven zag, voor Hij hem beval op te staan; maar tot de dode zei Hij: "Sta op!" Dit is het voorbeeld van het prediken van het evangelie; in de naam van de Heere Jezus spreken Zijn uitgezonden dienstknechten tot de doden alsof zij levend waren. Sommigen van mijn broederen maken daar aanmerking op, en zeggen, dat dit ongerijmd en dwaas is; maar het gehele Nieuwe Testament door wordt alzo gehandeld. Daar lezen wij: "Staat op van de doden, en Christus zal over u lichten." Ik doe geen pogingen om dit met elkaar overeen te brengen; het is meer dan genoeg voor mij, dat ik zo het Woord van God lees. Wij moeten de mensen uitnodigen om te geloven in de Heere Jezus Christus, ofschoon wij zeer wel weten, dat zij dood zijn in de zonde en dat het geloof het werk is van de Geest van God. Ons geloof stelt ons in staat in Gods naam aan dode mensen te bevelen, dat zij moeten leven, en zij leven werkelijk. Wij zeggen tot ongelovige mensen, dat zij moeten geloven in Jezus, het woord gaat met kracht vergezeld, en Gods uitverkorenen geloven. Het is door dit woord van het geloof, hetwelk wij prediken, dat de stem van Jezus door de mensen gehoord wordt.

De jongeling, die niet kon opstaan, want hij was dood, stond nochtans op, toen Jezus het hem gelastte. Evenzo wordt, wanneer de Heere door Zijn dienaren spreekt, het bevel van het evangelie: "Gelooft en gij zult leven," gehoorzaamd, en de mensen leven. Maar de Zaligmaker, zoals gij opmerkt, sprak met Zijn eigen gezag: "Jongeling, Ik zeg u, sta op!" Noch Elia, noch Elisa konden aldus uitgesproken hebben; maar Hij, Die aldus sprak, was waarlijk God uit God. Ofschoon in het menselijk vlees gehuld en met nederigheid bekleed, was Hij diezelfde God, Die zei: "Er zij licht," en daar was licht. Indien iemand van ons door het geloof kan zeggen; "Jongeling sta op!" kunnen wij het alleen zeggen in Zijn naam. Wij hebben geen gezag dan wat wij aan Hem ontlenen. Jongeling, de stem van Jezus kan doen wat uw moeder niet kan. Hoe dikwijls heeft haar zoete stem u vriendelijk uitgelokt om tot Jezus te komen, maar tevergeefs. O dat de Heere Jezus inwendig tot u mocht spreken! O dat Hij mocht zeggen: "Jongeling, sta op!" Ik vertrouw, dat terwijl ik spreek, de Heere in stilte in uw hart spreekt door Zijn Heilige Geest. Ik gevoel mij er zeker van, dat dit zo is. Indien het zo is, doet een zachte beweging van de Geest u overhellen tot berouw en wordt gij over gebogen om uw hart aan Jezus te geven. Deze dag zal een gezegende dag zijn voor de geestelijk dode jongeling, indien hij nu zijn Zaligmaker aanneemt en zich overgeeft om door genade vernieuwd te worden. Neen, mijn arme broeder, zij zullen u niet begraven! Ik weet dat gij zeer slecht geweest zijt en er is wel reden om aan u te wanhopen, maar zolang Jezus leeft, kunnen wij u niet opgeven.

[Job]

Ik waardeer je antwoord, Jongere. Ben het er ook wel mee eens zoals je het opschrijft. Toch lees ik ook in jouw antwoord het kwetsbare van dit vraagstuk. Het oude vraagstuk van de toeëigening. Het hele reddingsboei-onderwerp heeft iets "enerzijds" en iets "anderzijds", mitsen en maren. Er zitten elementen in die diverse flanken, type mensen, type persoonlijkheden en leeftijden divers kunnen begrijpen. In onze gemeente heeft het voorbeeld van de reddingsboei de kansel nooit gehaald sinds ik in staat ben de preken te volgen en ik verwacht het ook niet zo 1,2,3. Ik snap het ook wel.

Tegelijk is het inderdaad waar dat alles wat je uit kunt drukken rondom geloven, iets actiefs in de formulering heeft.

Eigenlijk is het wat te warm hiervoor en ik zou ook niet zo zakelijk/technisch over deze dingen willen praten, maar toch: waar stel je bijvoorbeeld het moment van de wedergeboorte als het over de reddingsboei gaat? De persoon kan pas aangrijpen als hij levend is gemaakt. Op zo'n moment is de Levendmaker toch bij wijze van spreken eerst al afgedaald in het water "om het weggedrevene te zoeken"?

Ik begrijp de vraag. Tegelijk is een spanningsveld bij dit onderwerp altijd om niet het 'geheimenis' logisch weg te redeneren wat ons verstand niet kan begrijpen. Overigens proef ik die spanning ook in jouw woorden.

Het gaat om iets wonderlijks, als de Heere mensen levend maakt en hun het geloof schenkt, een wonder "niet kleiner dan de schepping of de opwekking uit de dood" (Dordtse Leerregels). Als ons verstand niet af en toe even hapert, maar alles 'past' precies in het schema, dan moet er denk ik een alarmlichtje gaan branden.

Er is natuurlijk al veel geschreven over de verhouding tussen wedergeboorte en geloof, en ook Comrie heeft daar veel over geschreven. In het kader van de beschrijving van het geloof in het 'ABC' is denk ik vooral van belang dat het daar gaat om de daad van het geloof die beoefend wordt. Dat is iets anders dan het hele werk van wedergeboorte en bekering, waarbij -inderdaad- de Heere aan het begin staat.
Je moet een beeld nooit overvragen, daar zijn ze niet voor bedoeld, maar ik kan me voorstellen dat je zegt: voordat een geestelijke drenkeling de reddingsboei door het geloof aangrijpt, zijn hem de ogen geopend voor zijn nood en het feit dat hij verdrinkt. En je kunt ook zeggen: niemand kan iets grijpen, zonder dat hem daarvoor de kracht wordt geschonken.

Maar dan rek je een beeld wel uit op een manier die denk ik vooral problemen oplevert. Waar het hier om gaat is dat in de daad van het geloof een zondaar betrokken is. En op dát punt van de bekering, functioneert de belofte in de prediking als reddingsboei waarmee het geloof werkzaam is.
Zeg het met de Dordtse Leerregels, dan denk ik aan dit artikel:

"Voorts, wanneer God dit Zijn welbehagen in de uitverkorenen uitvoert, en de ware bekering in hen werkt, zo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken, en hun verstand krachtiglijk door den Heiligen Geest verlicht, opdat zij recht zouden verstaan en onderscheiden die dingen, die des Geestes Gods zijn; maar Hij dringt ook in tot de binnenste delen des mensen met de krachtige werking van denzelfden wederbarenden Geest; Hij opent het hart, dat gesloten is; Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is. In den wil stort Hij nieuwe hoedanigheden en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die wederspannig was, gehoorzaam wordt; Hij beweegt en sterkt dien wil alzo, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen."

Daar staat heel duidelijk beschreven dat God aan het begin staat, levendmaakt, opent, enz.
Maar ook: dat hij de wil verandert, zodat die gaat willen. En ik denk dat het 'ABC' dáárover gaat: over het levend, actief geloof dat ontstaat vanuit die "nieuwe hoedanigheden".

Wanneer en hoe die verandering van wil precies plaatsvindt, dat weet ik niet en dat is een geheim. Dat betekent ook dat wij daar, denk ik, niet te veel mee mogen en moeten rekenen. Je kunt volgens mij aan twee kanten van de dijk afrijden: of door eenzijdig op een reddingsboei te wijzen en de plicht van een zondaar om die aan te grijpen, zonder dat doorklinkt dat wij vanuit onszelf geestelijk dood zijn en Gods wonder nodig is om daar verandering in aan te brengen. Dat brengt oppervlakkigheid en kan ertoe leiden dat mensen menen Jezus te hebben aangenomen, zonder dat dit werkelijk door een waar geloof gebeurd is.

Je kunt ook zozeer van dit laatste doordrongen zijn, dat het eerste te veel op de achtergrond raakt in de prediking. Dat is de andere kant van de dijk. Dan gaat de actieve oproep tot het geloof ontbreken en komt daarvoor in de plaats alleen een "houd aan, grijp moed" richting ontdekten. Of als er een actieve oproep doorklinkt, kan dat alleen als die heel duidelijk geadresseerd is aan degenen die wedergeboren en 'ontdekt' zijn. Maar ook dan raakt het evenwicht uit balans, geloof ik. Want wij weten niet wanneer dat wonder van God plaatsvindt, en de meeste mensen kunnen dat niet bij zichzelf waarnemen of concluderen vanuit hun kenmerken, integendeel. Maar door het middel van de prediking, door het Evangelie, laat God een zondaar "overgaan in het genadeverbond", zoals Hellenbroek schrijft. En daarin hoort dat aanbod wel te functioneren. Niet om dode mensen aan het werk te zetten, maar omdat die (belofte)woorden Gods middel zijn waardoor hij harten in beweging brengt. De prediker is geroepen in die kracht te spreken en -als een Ezechiël- tot dode beenderen te spreken alsof zij leven.

Bij Spurgeon las ik in de "Wonderen van de Heiland" eens deze passage, over de opwekking van de jongeling te Naïn. Over accenten kun je twisten, maar ik geloof dat hij hier wel de juiste lijn kiest in de spanning van het aanspreken van dode zondaren in de prediking:

"Jongeling," zei Hij, "sta op!" en Hij sprak alsof de man levend was geweest. Dit is de weg van het evangelie. Hij wachtte niet tot Hij tekenen van leven zag, voor Hij hem beval op te staan; maar tot de dode zei Hij: "Sta op!" Dit is het voorbeeld van het prediken van het evangelie; in de naam van de Heere Jezus spreken Zijn uitgezonden dienstknechten tot de doden alsof zij levend waren. Sommigen van mijn broederen maken daar aanmerking op, en zeggen, dat dit ongerijmd en dwaas is; maar het gehele Nieuwe Testament door wordt alzo gehandeld. Daar lezen wij: "Staat op van de doden, en Christus zal over u lichten." Ik doe geen pogingen om dit met elkaar overeen te brengen; het is meer dan genoeg voor mij, dat ik zo het Woord van God lees. Wij moeten de mensen uitnodigen om te geloven in de Heere Jezus Christus, ofschoon wij zeer wel weten, dat zij dood zijn in de zonde en dat het geloof het werk is van de Geest van God. Ons geloof stelt ons in staat in Gods naam aan dode mensen te bevelen, dat zij moeten leven, en zij leven werkelijk. Wij zeggen tot ongelovige mensen, dat zij moeten geloven in Jezus, het woord gaat met kracht vergezeld, en Gods uitverkorenen geloven. Het is door dit woord van het geloof, hetwelk wij prediken, dat de stem van Jezus door de mensen gehoord wordt.

De jongeling, die niet kon opstaan, want hij was dood, stond nochtans op, toen Jezus het hem gelastte. Evenzo wordt, wanneer de Heere door Zijn dienaren spreekt, het bevel van het evangelie: "Gelooft en gij zult leven," gehoorzaamd, en de mensen leven. Maar de Zaligmaker, zoals gij opmerkt, sprak met Zijn eigen gezag: "Jongeling, Ik zeg u, sta op!" Noch Elia, noch Elisa konden aldus uitgesproken hebben; maar Hij, Die aldus sprak, was waarlijk God uit God. Ofschoon in het menselijk vlees gehuld en met nederigheid bekleed, was Hij diezelfde God, Die zei: "Er zij licht," en daar was licht. Indien iemand van ons door het geloof kan zeggen; "Jongeling sta op!" kunnen wij het alleen zeggen in Zijn naam. Wij hebben geen gezag dan wat wij aan Hem ontlenen. Jongeling, de stem van Jezus kan doen wat uw moeder niet kan. Hoe dikwijls heeft haar zoete stem u vriendelijk uitgelokt om tot Jezus te komen, maar tevergeefs. O dat de Heere Jezus inwendig tot u mocht spreken! O dat Hij mocht zeggen: "Jongeling, sta op!" Ik vertrouw, dat terwijl ik spreek, de Heere in stilte in uw hart spreekt door Zijn Heilige Geest. Ik gevoel mij er zeker van, dat dit zo is. Indien het zo is, doet een zachte beweging van de Geest u overhellen tot berouw en wordt gij over gebogen om uw hart aan Jezus te geven. Deze dag zal een gezegende dag zijn voor de geestelijk dode jongeling, indien hij nu zijn Zaligmaker aanneemt en zich overgeeft om door genade vernieuwd te worden. Neen, mijn arme broeder, zij zullen u niet begraven! Ik weet dat gij zeer slecht geweest zijt en er is wel reden om aan u te wanhopen, maar zolang Jezus leeft, kunnen wij u niet opgeven.

Jongere, ik wil je (nog een keer) oprecht danken voor dit zorgvuldige, respectvolle en onderwijzende antwoord. Ik hoop het in de toekomst nog regelmatig terug te lezen als ik weer in verwarring raak. Dank!

[Tiberius]

Ik sluit me hierbij aan Jongere, helder uitgelegd.

[Henk J]

Mooi stuk van Andries Knevel in de krant, een samenvatting van een lezing. Ik denk dat hij een scherpe blik heeft op de refozuil.

[Hendrikus]

Ik sluit me hierbij aan Jongere, helder uitgelegd.

Zeker, heldere analyse.

[DDD]

Een belangwekkende column:

https://www.rd.nl/artikel/1001678-colum ... aking-land

Er is alle reden om het onderwijs weer primair in het Nederlands te geven. De verdomming in het onderwijs hangt naar mijn idee nauw samen met het beperkt beheersen van de Engelse taal.

Nog even los van het oneindige aantal buitenlandse studenten.

En de relatie met de kloof in de samenleving had ik nog zo snel niet gelegd, maar dat is ook nog een ding. Ik heb nog mensen in mijn omgeving die nauwelijks Engels verstaan, laat staan in die taal een zinnig gesprek kunnen voeren.

Ik heb de moed opgegeven om er een probleem van te maken als een bediende geen Nederlands spreekt. Al vind ik dat een Nederlandstalige groet en excuses dat ze geen Nederlands spreken er wel bij horen.

[merel]

Een belangwekkende column:

https://www.rd.nl/artikel/1001678-colum ... aking-land

Er is alle reden om het onderwijs weer primair in het Nederlands te geven. De verdomming in het onderwijs hangt naar mijn idee nauw samen met het beperkt beheersen van de Engelse taal.

Nog even los van het oneindige aantal buitenlandse studenten.

En de relatie met de kloof in de samenleving had ik nog zo snel niet gelegd, maar dat is ook nog een ding. Ik heb nog mensen in mijn omgeving die nauwelijks Engels verstaan, laat staan in die taal een zinnig gesprek kunnen voeren.

Ik heb de moed opgegeven om er een probleem van te maken als een bediende geen Nederlands spreekt. Al vind ik dat een Nederlandstalige groet en excuses dat ze geen Nederlands spreken er wel bij horen.

Helemaal mee eens. Dat internationale studies in het Engels gegeven worden, lijkt mij prima. Waarom 'normale' studies, waarbij iedereen toch in Nederland gaat werken, in het Engels gegeven worden, is mij een raadsel.

En eerlijk is eerlijk, verder dan mijn middelbare school Engels ben ik ook niet gekomen. Ik kan het prima volgen, maar ben totaal niet gewend om in een andere taal te spreken en klap dan altijd dicht.

[-DIA-]

En eerlijk is eerlijk, verder dan mijn middelbare school Engels ben ik ook niet gekomen. Ik kan het prima volgen, maar ben totaal niet gewend om in een andere taal te spreken en klap dan altijd dicht.

Als winkelmedewerker kom je af en toe wel in aanraking met mensen die geen woord Nederlands spreken. Ik heb verschillend malen dergelijke situatie meegemaakt. Dan bleek dat ik, ondanks mijn niet al te grote kennis van de Engelse taal, er veelal makkelijk uit te komen. Meer moeilijkheden ondervond ik met mensen die louter Turks of Pools spraken. Dat vergt meer handen- en voetenwerk.
Maar het Engels rukt wel snel op: loop maar eens door een winkelstraat... More English: Shoptalk! Super sale! New! Enne... ja soms komt het woordje 'solden' voor. Maar voor zover ik weet is dat meer overgewaaid uit België. Nederlands is het in elk geval niet. Zeg dan maar gewoon Uitverkoop!

[Zeeuw]

Een belangwekkende column:

https://www.rd.nl/artikel/1001678-colum ... aking-land

Er is alle reden om het onderwijs weer primair in het Nederlands te geven. De verdomming in het onderwijs hangt naar mijn idee nauw samen met het beperkt beheersen van de Engelse taal.

Nog even los van het oneindige aantal buitenlandse studenten.

En de relatie met de kloof in de samenleving had ik nog zo snel niet gelegd, maar dat is ook nog een ding. Ik heb nog mensen in mijn omgeving die nauwelijks Engels verstaan, laat staan in die taal een zinnig gesprek kunnen voeren.

Ik heb de moed opgegeven om er een probleem van te maken als een bediende geen Nederlands spreekt. Al vind ik dat een Nederlandstalige groet en excuses dat ze geen Nederlands spreken er wel bij horen.

Helemaal mee eens. Dat internationale studies in het Engels gegeven worden, lijkt mij prima. Waarom 'normale' studies, waarbij iedereen toch in Nederland gaat werken, in het Engels gegeven worden, is mij een raadsel.

En eerlijk is eerlijk, verder dan mijn middelbare school Engels ben ik ook niet gekomen. Ik kan het prima volgen, maar ben totaal niet gewend om in een andere taal te spreken en klap dan altijd dicht.

Ik heb een aardig deel van mijn studie in het Engels gevolgd. Voornamelijk omdat het deel samen met internationale studenten was. Ik moet zeggen, het was wel een goede ervaring. Maar ook weer niet onmisbaar.

[Ambtenaar]

Helemaal mee eens. Dat internationale studies in het Engels gegeven worden, lijkt mij prima. Waarom 'normale' studies, waarbij iedereen toch in Nederland gaat werken, in het Engels gegeven worden, is mij een raadsel.

Geld. Internationale studenten leveren de universiteiten veel geld op.

[DDD]

Voor zover ik weet is dat niet zo. De internationale studenten zorgen voor een andere verdeling van hetzelfde budget. Maar over het geheel krijgen de universiteiten geen euro meer door al die studenten.

[refo]

Voor zover ik weet is dat niet zo. De internationale studenten zorgen voor een andere verdeling van hetzelfde budget. Maar over het geheel krijgen de universiteiten geen euro meer door al die studenten.

Betalen ze dan geen collegegeld?

[huisman]

Voor zover ik weet is dat niet zo. De internationale studenten zorgen voor een andere verdeling van hetzelfde budget. Maar over het geheel krijgen de universiteiten geen euro meer door al die studenten.

@ambtenaar heeft gelijk en jij hebt geen gelijk .

https://www.scienceguide.nl/2018/08/uni ... studenten/

[parsifal]

Voor zover ik weet is dat niet zo. De internationale studenten zorgen voor een andere verdeling van hetzelfde budget. Maar over het geheel krijgen de universiteiten geen euro meer door al die studenten.

@ambtenaar heeft gelijk en jij hebt geen gelijk .

https://www.scienceguide.nl/2018/08/uni ... studenten/

Hangt er vanaf. EU studenten zijn net als Nederlandse studenten. De studenten van buiten de EU zijn de melkkoeien. Dat is op zich geen probleem, als we ze ook maar kwaliteit kunnen bieden en eerlijk zijn over de huisvesting (of het gebrek er aan).