Oorspronkelijk gepost door Lambertus
Ik krijg vaak het idee dat ik mijn gebeden af raffel ook al bidt ik hardop waar dan ook (op de bank in bed of in de keuken)
Ik vind dit heel erg weet je want naast dit probleem lukt het bijbellezen ook niet Ik denk dat ik de reden wel weet en dat is gewoonweg de prive omstandigheden en het gez***** op kantoor Maar ja het moet wel een keer stoppen natuurlijk
Om toch nog tot gebed te komen bidt ik de standaard gebeden , het persoonlijke gebed daar gaat het mis
Jacob
Juist het weesgegroet is nou net het gebed wat me goed af gaat maar ja inderdaad een ander onderwerp is dat
Maar goed hoe dan ook ik zit er mee en mischien weet een van julie voor mij een gebed wa ik kan bidden , ik bedoel hiermee een gebed wat jou helpt en mischien mij ook
Mischien wat vreemd gezegd maar ik verstrand in de zelfde woorden en zinnen iedere avond weer
Lambertus, ook ik herken dit wat jij omschrijft. Het kan je zo'n eenzaam gevoel geven, zo hopeloos en ook machteloos.
Toen ik het zo las, viel mijn aandacht ook op dat gez... op je werk. Daar kan je dan 's avonds nog zo mee bezig zijn dat je daar niet los van kan komen, alsof je daarin verstrikt zit.
Maar toch denk ik dat de oplossing alleen daar ligt (dat denk ik niet alleen, dat heb ik ervaren) dat je alles wat je dwars zit tegen de Heere hardop zegt: je gevoel, je frustratie, je machteloosheid, je ...
Bij je eerste bericht moest ik denken aan Psalm 32. Is er iets, waarom je niet kan bidden? schuld? In psalm 32 kon David ook niet bidden en wat had hij het benauwd: 'Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd in mijn brullen den gansen dag. Want Uw hand was dag en nacht zwaar op mij, mijn sap werd veranderd in zomerdroogten'. Maar toen... hij mocht zijn schuld belijden voor de Heere: 'Mijn zonde maakte ik U bekend en mijn ongerechtigheid bedekte ik niet. Ik zeide: Ik zal belijdenis van mijn overtredingen doen voor den Heere; en Gij vergaaft de ongerechtigheid mijner zonde'. Toen was de weg weer open tot... het gebed!
