GerefGemeente-lid schreef:Dat is natuurlijk niet waar. De broek is wel degelijk iets wat cultuur historisch gezien in ons land onder wereldgelijkvormigheid valt en dus iets waar we ver vandaan behoren te blijven.
……
Dit is natuurlijk een onhoudbare uitspraak. Cultuurhistorisch is met de auto naar de kerk gaan ook wereldgelijkvormig. Of op je device een preek luisteren.
In principiële zaken zal de Schrift de norm moeten zijn, geen menselijke tradities of subjectieve beoordelingen.
Als we zien hoe cultuurhistorisch in de jaren '60 de broek werd geïntroduceerd voor het vrouwelijk geslacht is dat wel degelijk een belangrijk aspect.
Maar goed, misschien moet je het boekje van dr. C.P. de Boer maar eens lezen.
Je moest eens weten wat er allemaal in mijn boekenkast staat
Zeker ken ik de feministische context waaruit het broekdragen is gepromoot en ontstaan. Maar zal mijn moeder toch niet hard vallen dat ze een broek onder haar overall droeg als ze mijn vader hielp met koekalven. Niets in haar beweegreden had enige link naar het feminisme, wel als hulpe tegenover .
Maar goed, voor de één is alles helder, klip en klaar. De ander worstelt met vragen van dochters die op de scooter naar het werk moeten, met vrouwen in de zorg die bijna niet onder een broek(rok) uit kunnen etc.
Mannen hebben het maar makkelijk. Daar is de discussie alleen maar of op zondag een spijkerbroek wel naar de kerk aan mag…
Wat betreft de zorg: ook binnen de seculiere zorg is er een mogelijkheid om in een rok te werken. Als je het precies wilt weten, mail je me maar.
En verder: het vakantieseizoen is weer begonnen. En als ik dan weer zie dat het voor vrouwen en meiden prima mogelijk is om netjes en eerbaar gekleed te gaan, zonder voor spot te lopen, en zonder het dragen van een lange broek, wat in bijzonderheid bij de refovakantiegangers op Walcheren te zien is, ben ik van mening dat dit ook zo moet. En dan kun je ook prima op een scooter naar het werk.
Vrij recent hebben wij een brief ontvangen van de school waar onze dochter heen gaat. De kleding van de meisjes (zeer korte rokken en diepe decolletés) was aanleiding om de ouders ernstig aan te spreken.
Ik vraag me dan af: zijn er dan geen ouders meer die samen met hun kinderen de kleren kopen, of in ieder geval weten in welke kleren ze naar school gaan? Of de broek een goed alternatief is valt ernstig te betwijfelen, maar ik snap inmiddels wel de overwegingen.
Maanenschijn schreef: ↑29 mei 2023, 22:12
Dit is natuurlijk een onhoudbare uitspraak. Cultuurhistorisch is met de auto naar de kerk gaan ook wereldgelijkvormig. Of op je device een preek luisteren.
In principiële zaken zal de Schrift de norm moeten zijn, geen menselijke tradities of subjectieve beoordelingen.
Als we zien hoe cultuurhistorisch in de jaren '60 de broek werd geïntroduceerd voor het vrouwelijk geslacht is dat wel degelijk een belangrijk aspect.
Maar goed, misschien moet je het boekje van dr. C.P. de Boer maar eens lezen.
Je moest eens weten wat er allemaal in mijn boekenkast staat
Zeker ken ik de feministische context waaruit het broekdragen is gepromoot en ontstaan. Maar zal mijn moeder toch niet hard vallen dat ze een broek onder haar overall droeg als ze mijn vader hielp met koekalven. Niets in haar beweegreden had enige link naar het feminisme, wel als hulpe tegenover .
Maar goed, voor de één is alles helder, klip en klaar. De ander worstelt met vragen van dochters die op de scooter naar het werk moeten, met vrouwen in de zorg die bijna niet onder een broek(rok) uit kunnen etc.
Mannen hebben het maar makkelijk. Daar is de discussie alleen maar of op zondag een spijkerbroek wel naar de kerk aan mag…
Wat betreft de zorg: ook binnen de seculiere zorg is er een mogelijkheid om in een rok te werken. Als je het precies wilt weten, mail je me maar.
En verder: het vakantieseizoen is weer begonnen. En als ik dan weer zie dat het voor vrouwen en meiden prima mogelijk is om netjes en eerbaar gekleed te gaan, zonder voor spot te lopen, en zonder het dragen van een lange broek, wat in bijzonderheid bij de refovakantiegangers op Walcheren te zien is, ben ik van mening dat dit ook zo moet. En dan kun je ook prima op een scooter naar het werk.
Zeker, is allemaal mogelijk.
Het grote verschil is: voor jou is het niet dragen van de broek (voor de dames) principieel. Voor mij niet, maar heeft het de grote voorkeur.
Die voorkeur voor mij is er op gestoeld dat in het dragen van de rok het verschil tussen man en vrouw het meest tot uiting komt. Maar, in acht nemend het zichtbare onderscheid tussen man en vrouw, valt het dragen van een broek voor dames voor mij wel binnen de christelijke vrijheid.
Het is overigens een plat getreden paadje, wat ik verder niet loop. Het valt niet mee om elkaar in deze zaken te overtuigen, is mijn ervaring.
In onze eigen gemeente zie ik het niet echt toenemen ofzo. Wel is er nog altijd veel discussie over broek op het werk, wanneer wel en wanneer niet etc. En hoe zit het als een werkgever het verplicht stelt en je van de kerk in dat geval geen belijdenis mag doen.
Om maar met Maanenschijn te zeggen, wij mannen hebben het op dat gebied een stuk makkelijker.
Bruna schreef: ↑29 mei 2023, 19:18
Ben benieuwd of het veel meer dragen van broeken door jongeren bij jullie ook toeneemt? Ook benieuwd waarom de vraag niet echt beantwoord wordt.
Omdat volgens Refoweb hierover al 10-tallen vragen gesteld zijn. Ze mogen wat mij betreft best wel vaker Filippenzen 3:1 in acht nemen. Zeker bij deze vraag, waarbij dit gevraagd word vanuit bewogenheid
Maar wat is hier nu precies de vraag? Verlangt de vraagsteller dat Refoweb een peiling gaat doen om te kijken of er landelijk of provinciaal een trend is dat meer vrouwen een broek dragen? Lijkt me niet echt een taak voor Refoweb. Of moet er iemand maar zo vanuit de losse pols en wat eigen waarnemingen gaan roepen dat dit (dus meer vrouwen met een broek aan) wel of niet zo is? En inhoudelijke vragen zijn hierover al veel aan de orde geweest, dus daarnaar doorverwijzen is prima lijkt mij.
Het geloof zit h'm niet in het wel of niet dragen van een broek. Maar ik vind het in onze context toch een lastige ontwikkeling. Meestal zie je op andere gebieden dan ook aanpassingen aan de "wereld". Dat is toch niet de bedoeling. Ik ben bang dat de moraal dan steeds losser komt te liggen.
GerefGemeente-lid schreef:Als we zien hoe cultuurhistorisch in de jaren '60 de broek werd geïntroduceerd voor het vrouwelijk geslacht is dat wel degelijk een belangrijk aspect.
Maar goed, misschien moet je het boekje van dr. C.P. de Boer maar eens lezen.
Je moest eens weten wat er allemaal in mijn boekenkast staat
Zeker ken ik de feministische context waaruit het broekdragen is gepromoot en ontstaan. Maar zal mijn moeder toch niet hard vallen dat ze een broek onder haar overall droeg als ze mijn vader hielp met koekalven. Niets in haar beweegreden had enige link naar het feminisme, wel als hulpe tegenover .
Maar goed, voor de één is alles helder, klip en klaar. De ander worstelt met vragen van dochters die op de scooter naar het werk moeten, met vrouwen in de zorg die bijna niet onder een broek(rok) uit kunnen etc.
Mannen hebben het maar makkelijk. Daar is de discussie alleen maar of op zondag een spijkerbroek wel naar de kerk aan mag…
Wat betreft de zorg: ook binnen de seculiere zorg is er een mogelijkheid om in een rok te werken. Als je het precies wilt weten, mail je me maar.
En verder: het vakantieseizoen is weer begonnen. En als ik dan weer zie dat het voor vrouwen en meiden prima mogelijk is om netjes en eerbaar gekleed te gaan, zonder voor spot te lopen, en zonder het dragen van een lange broek, wat in bijzonderheid bij de refovakantiegangers op Walcheren te zien is, ben ik van mening dat dit ook zo moet. En dan kun je ook prima op een scooter naar het werk.
Zeker, is allemaal mogelijk.
Het grote verschil is: voor jou is het niet dragen van de broek (voor de dames) principieel. Voor mij niet, maar heeft het de grote voorkeur.
Die voorkeur voor mij is er op gestoeld dat in het dragen van de rok het verschil tussen man en vrouw het meest tot uiting komt. Maar, in acht nemend het zichtbare onderscheid tussen man en vrouw, valt het dragen van een broek voor dames voor mij wel binnen de christelijke vrijheid.
Het is overigens een plat getreden paadje, wat ik verder niet loop. Het valt niet mee om elkaar in deze zaken te overtuigen, is mijn ervaring.
Zie wat @Psalm zegt. Dat lijkt me ook nog een heel belangrijk aspect. Het dragen van een broek gaat inderdaad vaak samen met andere aanpassingen aan de 'wereld'. Het uitbundig 'zich opmaken' (en dan bedoel ik niet de betekenis in de SV) is daar een voorbeeld van, maar denk ook aan de haardracht en andere zaken.
Maanenschijn schreef: ↑29 mei 2023, 22:44
Vrij recent hebben wij een brief ontvangen van de school waar onze dochter heen gaat. De kleding van de meisjes (zeer korte rokken en diepe decolletés) was aanleiding om de ouders ernstig aan te spreken.
Ik vraag me dan af: zijn er dan geen ouders meer die samen met hun kinderen de kleren kopen, of in ieder geval weten in welke kleren ze naar school gaan? Of de broek een goed alternatief is valt ernstig te betwijfelen, maar ik snap inmiddels wel de overwegingen.
Terechte vragen hoor. Enfin wanneer je ziet hoe sommige moeders gekleed gaan begrijp je goed dat de dochters er ook niet meer zedelijk bijlopen. De korte broek gaat er waarschijnlijk komend jaar ook komen bij ons op school. Helaas, niet omdat ik tegen een korte broek ben maar wel een verrottende geest bespeur achter al de drang naar verandering op diverse terreinen.
Zalig is de mens, welken de Heere de zonden niet toerekent.
Psalm schreef: ↑29 mei 2023, 23:02
Het geloof zit h'm niet in het wel of niet dragen van een broek. Maar ik vind het in onze context toch een lastige ontwikkeling. Meestal zie je op andere gebieden dan ook aanpassingen aan de "wereld". Dat is toch niet de bedoeling. Ik ben bang dat de moraal dan steeds losser komt te liggen.
Verstuurd vanaf mijn SM-G991B met Tapatalk
Toch vraag ik me dat hierbij af.
Dit is vooral heel plaatselijk bepaald.
De afkomst is heel duidelijk feministisch gekleurd. Dat lijdt geen twijfel.
Alleen de vraag is of die betekenis er nog aan gegeven kan worden. Overigens zie je dat met meer zaken.
Of het nu om een spijkerbroek, baarddracht een vrouwenbroek gaat. De eersten wilden er vaak een boodschap mee uitdragen, maar later wordt het meer een modetrend die geen boodschap in zichzelf meer draagt.
Zo ook met de broek voor de vrouw.
Er is geen dame meer die een broek draagt vanuit feministisch oogpunt.
Het is steeds meer een algemeen geaccepteerd kledingstuk geworden.
Ik zie ook dat het plaatselijk heel erg kan verschillen. In diverse gemeenten in het Westen is de broekcultuur al decennia lang een gewoonte.
Het verschil dat ik vooral zie is dat het tot een paar jaar terug nog wel een discussie punt was. Of dat het bv opviel als een vrouw van een ambtsdrager in een broek liep. En dat daar de laatste jaren een heel snelle verschuiving in optreedt. Ik zie niet altijd direct een koppeling met andere 'aanpassingen'
Eerlijk gezegd vind ik het voor de broek ook niet zo heel erg. Al ben ik er gevoelsmatig een groot voorstander van om bij kerkelijke activiteiten de cultuur en traditie van heren en vrouwenkleding vast te houden. Helaas zie je dat ook steeds meer verschuiven. Het begint bij een uitgaansdag, een vereniging en binnenkort ook in de kerk. Tegelijkertijd erken ik dat dit echt een gevoelsargument is. Een echt bijbels argument over de broek - rok is er niet te vinden. Het gaat altijd om het zichtbare verschil in kleding.(in een tijd dat zowel mannen als vrouwen in een soort rokgewaden liepen) En de meeste vrouwenbroeken zullen mannen nooit dragen. En andersom.
Veel zorgelijker , maar dat heb ik op dit forum al vaker aangekaart, is de grote onkunde, onwetendheid wat betreft het bedekken van het hoofd.
Voor velen is dit niet meer dan een cultuurdingetje. Vele vrouwen (en mannen) weten niet meer waarom de vrouw het hoofd hoort te bedekken en de man juist niet. Het wordt veelal alleen gedaan 'omdat het zo hoort' En zodra men een keer in een andere gemeente komt wordt de hoed afgezet. Het is wachten op het moment dat ook in 100% hoofddekseldragenden gemeenten de eersten de pet aan de wilgen hangen en ook daar een grote verschuiving begint.
Wat nuttiger leesvoer. Dr P. de Vries over de Heilige Geest
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Maanenschijn schreef:Vrij recent hebben wij een brief ontvangen van de school waar onze dochter heen gaat. De kleding van de meisjes (zeer korte rokken en diepe decolletés) was aanleiding om de ouders ernstig aan te spreken.
Ik vraag me dan af: zijn er dan geen ouders meer die samen met hun kinderen de kleren kopen, of in ieder geval weten in welke kleren ze naar school gaan? Of de broek een goed alternatief is valt ernstig te betwijfelen, maar ik snap inmiddels wel de overwegingen.
De meeste jongeren hebben hun eigen inkomen en kunnen zelf hun garderobe naar wens uitbreiden. Het is een zegen als je kinderen hebt die je overtuiging delen en/of gehoorzaam zijn aan de regels.
Maar wat als dat niet zo is? Ga je voor de deur liggen zodat ze niet naar buiten kunnen?
En wat doe je als ze onderweg/in de schooltoilet wél dat korte rokje aandoen terwijl ze vertrokken zijn met een langere rok.
Uit te breiden met tal van voorbeelden waarin je je als ouders machteloos voelt.
Wat voor straf is redelijk en wat dan? Als het niet helpt? Als ze dan weglopen en je ze helemaal kwijt raakt? Heb je het dan gewonnen?
En dan heb je soms ook nog te maken met
al of niet christelijke hulpverlening die je kinderen leert dat hun mening/smaak belangrijk is en dat je daar als ouders in moet meebewegen. Een christelijke hulpverlening die de ouders vertelt dat je niet zulke zware woorden moet gebruiken als 'zonde' en dat je de opvoeding wat luchtiger moet nemen. Dat God wel begrijpt dat je kind aan het puberen is. Enz enz.
Ik ben zo'n mislukte moeder die van harte verlangt/verlangde dat haar dochters er eerbaar bij liepen/lopen. Het is me niet gelukt. Veel discussies, liefde, boosheid, ruzies,verdriet ten spijt. En nog is de strijd niet voorbij.
Ik heb inmiddels veel losgelaten, maar wekelijks komt het thema voorbij. En dan gaat het inmiddels alleen nog maar om eerbaar. Niet meer om die keurige broek waar je intussen blij mee bent omdat dat in elk geval zediger is dan menig refojurkje of rokje.
Nadat David de onuitsprekelijke veiligheid der gelovigen en het schikkelijk oordeel over de goddelozen heeft uitgesproken, gaat hij voort en bidt: Heere, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden. Met die "wegen" en "paden" bedoelt hij: Gods waarheid. Dat leren wij zowel uit de onmiddellijk-volgende woorden: "Leid mij in Uw Waarheid" als uit menig andere plaats. Zo zegt hij elders: Wijs mij, mij Heere, Uw weg, opdat ik wandele in Uw waarheid (Psalm 86 vers 11)
In deze bede ligt daarom allereerst een gewichtige les besloten: dat een mens niet door zijn eigen onderzoek en oefening: maar alleen door Gods openbaring de waarheid vinden kan. Dat leert ook de ervaring aller tijden. Want men ziet soms geleerde, scherpzinnige theologen en leraars in de dikste geestelijke duisternis daarheen gaan, in een duisternis zó zwaar, dat zij soms menen dat de waarheid... een dwaasheid is, wanneer zij met geest en leven optreedt. De natuurlijke - ongeestelijke- mens neemt niet aan wat van de Geest Gods is, want het is hem dwaasheid. (1 Kor 2 vers 14) Al kent hij ook de gehele Schrift van buiten, toch vermeent hij niets van de waarheid. Er zijn velen van wie men verteld dat zij vergrijsd zijn in de dienst der waarheid - en toch hebben zij niets van de waarheid vernomen! In tegenstelling met deze ziet men vaak dat de allereenvoudigste zielen de waarheid wel verstaan en daaruit leven, hoewel zij alles missen wat geleerdheid, kunst of scherpzinnigheid genoemd wordt. Ja, overal waar de waarheid van het Evangelie doordringt, zijn het juist de niet-geleerden en on-geletterden, die haar het eerst verstaan en aannemen. Dat zegt de Heere Jezus dan ook Zelf: Ik dank u Vader, Heere des hemels en der aarde dat U deze dingen verborgen hebt voor de wijze en verstandigen en hebt ze aan kinderkens geopenbaard (Matt 11 vers 25). Zeker is daar ook bij hen onkunde, zodat knappe lieden hen met hun vragen kunnen verschrikken en verwarren, maar in hun hart leven zij uit de waarheid en dat is de hoofdzaak. Met hun hart hebben zij de waarheid beter verstaan dan met hun hoofd. Zo was het ook in de dagen van Christus. Het waren niet de Schriftgeleerden dezer wereld, de geestelijke leiders van het volk, die de waarheid verstonden. Die waren er blind voor, terwijl tollenaars, lichtekooien, vissers en eenvoudige landlieden haar zagen en aannamen. (...)
Op Gods openbaring rust het dus alléén, willen wij Gods waarheid en wegen leren kennen. Dat wordt ook beleden in Luthers kleine Catechismus: 'Ik geloof, dat ik niet door mijn eigen wijsheid of kracht in Jezus geloven of tot Hem komen kan". Door de scherpzinnigheid van zijn verstand heeft de mens de meest verborgen dingen van de natuur weten uit te vorsen, maar de weg ten leven heeft nooit iemand zonder openbaring gevonden. EN toch is die weg zó eenvoudig dat, wanneer deze hem eenmaal geopenbaard is geworden, hij zich niet genoeg verbazen kan die weg vroeger niet gezien te hebben. De menselijke rede heeft nooit een andere weg kunnen ontdekken dan deze: goede werken te doen en vroom te zijn, opdat God over ons tevreden kan wezen. Dat ziet u overal in de wereld, want hoe slecht zij ook leve, haar enige troost rust op haar eigen braafheid en werken en goede gezindheid. Maar hoe onbetrouwbaar is dit alles!
Wilt u derhalve de waarheid vinden, dan weet ik geen andere raad dan dat u met uw blindheid u tot de Heere wendt, net als David, en bidt, dat Hij u de waarheid moge tonen. En zodat de waarheid weer donker wordt, moet u datzelfde opnieuw doen. Verwacht nooit dat u de waarheid ten allen tijde even helder voor ogen zal staan. Nee, indien u eerlijk in de waarheid wandelt, zal de duivel u zeker nu en dan in zulk een duisternis en verwarring brengen dat u geen uitweg ziet, en het gevoel hebt of de grond onder uw voeten bezwijkt. En dat niet alleen ten opzichte van dingen van minder betekenis, nee, zelfs bij de allergewichtigste hoofdzaken. Als u dan door uw eigen verstand licht wilt verschaffen, raakt u de kluts kwijt. Dan is er geen andere raad voor u dan uw nood aan de Heere aan te bevelen door te zeggen: "Heere God, wijs u mij Uw weg en Uw waarheid! U ziet hoe vol mijn hart met twijfel zit en geen uitweg weet. Ik zou Uw waarheid wel willen verstaan, maar ik kan het niet; hoe meer ik mijn best doe, hoe donkerder wordt het voor mij, Heere, ontferm U over mij en verlicht U mijn ogen". Dat is zijn haar voor de Heere openen. EN al begrijpt u er ook niets van, op Zijn tijd zal Hij uw hart weder vastmaken en dan zult u de zaak ook beter verstaan. Want het is de duisternis van het hart, die maakt dat ook het verstand de waarheid niet ontdekken kan. Eerst wanneer de nevelen van het hart wijken, kan ons verstand de waarheid zien. (...)
In de waarheid wandelen is alleen mogelijk, wanneer het hart in dagelijkse ervaring en beoefening van de waarheid in alle stukken leven mag, zodat ik dus niet alleen naar Gods woord en de bevinding van anderen of mijn eigen ervaringen-van-vroeger over zonde en nood weet mee te praten, maar dagelijks uit de ervaring leef dat ik een arm, zondige mens ben, die elke dag weer heeft te bedenken dat alleen het bloed van Jezus, Gods Zoon, ons reinigt van alle zonde. Van die ondervindingen van Gods kinderen het een en ander te weten of zelf zich iets daarvan te kunnen herinneren uit vorige dagen, toen men voor zijn zonden Jezus' bloed zo nodig had, dat is toch nog wel iets heel anders dan voortdurend in die ervaring leven. Altijd hebben wij ons te voeden met een gestorven Jezus. (Joh 6 vers 56). God opene onze ogen, opdat niemand zonder het te beseffen in de geestelijke doodslaap kome! Want als de Heere ons geweten niet voortdurend wakker houdt, duurt het niet lang of wij zijn helemaal versuft. O Heere, doe ons de waarheid over onszelf kennen! Heere Jezus, houd ons wakende!
Ook dit behoort tot het wandelen in de waarheid dat u niet alleen weet wat het is in Jezus te geloven tot behoudenis, maar dagelijks uw leven hebt in Hem, zodat u eenvoudig op Hem steunt en in uw hart verzekerd bent dat Hij, die God opgewekt heeft uit de doden en tot uw Verlosser gesteld heeft, uw alles is; aan Wie u u houden kunt, buiten uw verdienste, alléén in Zijn bloed door het geloof. Zo kunt u elke dag een gerust geweten hebben en vrede met God zo kunt u eenvoudig steunen op en rusten bij Jezus' kruis. Dit is de ware beoefening van het geloof: dit is het rechte wandelen in de waarheid. Want daarom is de Heere Jezus onze Heiland geworden, niet opdat wij dit alles zouden moeten weten en verloren gaan, maar opdat wij zouden geloven en leven in Zijn naam. Daaraan moeten voor de angstige en bevende zielen goed denken, zij, die voortdurend in vrees verkeren, alsof het een dwaling en iets verkeerds ware, wanneer zij dagelijks vertrouwen op de reiniging van al hun zonden in Jezus' bloed. Het is er verre, verre van af, dat dit een dwaling zou zijn dat is juist het wandelen in de waarheid! En even ernstig als u begeert in de waarheid te wandelen, even ernstig verlangt God dat u u in zulk eenvoudig geloof oefent, zodat u elke dag en elk uur ondanks alles u bewust bent dat Jezus Christus uw Verlosser is, die u van Godswege verlost heeft en u rein gemaakt heeft van al uw zonden. Want het ware geloof is niets anders dan een eenvoudig vertrouwen op God dat de zonden u door Jezus' bloed vergeven zijn.
Paul Peter Waldenström (1838 - 1917)
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Maanenschijn schreef:Vrij recent hebben wij een brief ontvangen van de school waar onze dochter heen gaat. De kleding van de meisjes (zeer korte rokken en diepe decolletés) was aanleiding om de ouders ernstig aan te spreken.
Ik vraag me dan af: zijn er dan geen ouders meer die samen met hun kinderen de kleren kopen, of in ieder geval weten in welke kleren ze naar school gaan? Of de broek een goed alternatief is valt ernstig te betwijfelen, maar ik snap inmiddels wel de overwegingen.
De meeste jongeren hebben hun eigen inkomen en kunnen zelf hun garderobe naar wens uitbreiden. Het is een zegen als je kinderen hebt die je overtuiging delen en/of gehoorzaam zijn aan de regels.
Maar wat als dat niet zo is? Ga je voor de deur liggen zodat ze niet naar buiten kunnen?
En wat doe je als ze onderweg/in de schooltoilet wél dat korte rokje aandoen terwijl ze vertrokken zijn met een langere rok.
Uit te breiden met tal van voorbeelden waarin je je als ouders machteloos voelt.
Wat voor straf is redelijk en wat dan? Als het niet helpt? Als ze dan weglopen en je ze helemaal kwijt raakt? Heb je het dan gewonnen?
En dan heb je soms ook nog te maken met
al of niet christelijke hulpverlening die je kinderen leert dat hun mening/smaak belangrijk is en dat je daar als ouders in moet meebewegen. Een christelijke hulpverlening die de ouders vertelt dat je niet zulke zware woorden moet gebruiken als 'zonde' en dat je de opvoeding wat luchtiger moet nemen. Dat God wel begrijpt dat je kind aan het puberen is. Enz enz.
Ik ben zo'n mislukte moeder die van harte verlangt/verlangde dat haar dochters er eerbaar bij liepen/lopen. Het is me niet gelukt. Veel discussies, liefde, boosheid, ruzies,verdriet ten spijt. En nog is de strijd niet voorbij.
Ik heb inmiddels veel losgelaten, maar wekelijks komt het thema voorbij. En dan gaat het inmiddels alleen nog maar om eerbaar. Niet meer om die keurige broek waar je intussen blij mee bent omdat dat in elk geval zediger is dan menig refojurkje of rokje.
Hoi Helma,
Als er iets in mijn post wat opgevat zou worden als een veroordeling of verwijt, of dat het zo bij je is binnengekomen, mijn excuus. Dat is zeker niet de bedoeling. Het is meer een verzuchting mijnerzijds (zie ook wat ik geschreven heb aan GGL). Ik herken erg wat je schrijft. En als ouders zitten ook wij in het ‘misluktenbankje’.
Terechte vragen hoor. Enfin wanneer je ziet hoe sommige moeders gekleed gaan begrijp je goed dat de dochters er ook niet meer zedelijk bijlopen. De korte broek gaat er waarschijnlijk komend jaar ook komen bij ons op school. Helaas, niet omdat ik tegen een korte broek ben maar wel een verrottende geest bespeur achter al de drang naar verandering op diverse terreinen.
Vroeger was alles beter, niet waar? Ik denk dat je vergeet dat de fronten elders liggen dan in de jaren ‘70 toen het Reformatorisch onderwijs opkwam.
Ik begrijp het hoor. Het is niet eenvoudig allemaal.
Ook eens met @Bezorgd zijn laatste alinea. Misschien moet hij daar maar eens een opinieartikel over schrijven. Als er zelfs in de GG van Drachten al zorgen over worden geuit, wil dat wel wat zeggen (zie Saambinder afgelopen week).
.
