helma schreef:
En dan heb je soms ook nog te maken met
al of niet christelijke hulpverlening die je kinderen leert dat hun mening/smaak belangrijk is en dat je daar als ouders in moet meebewegen.
Mag ik hier even op inhaken?
Ik/wij hebben inmiddels ook "ouderervaring" en ook hulpverlening -wel en niet christelijk- is voorbijgekomen wat betreft opvoeding, trauma's enzovoort maar het is ons inmiddels wel duidelijk dat je het als ouder(s) nooit goed doet of gedaan hebt en de hulpverlening -de goede niet te na gesproken, heb zelf gelukkig ook goede ervaringen!_
Op welk gebied in de opvoeding dan ook, je doet allemaal je best, je hebt allen het beste met je kind voor, voed in alle lek en gebrek zo goed mogelijk op maar de hulpverlening "zoekt" soms net zolang tot ze iets hebben om op door te zagen en dan blijft er soms niets over van alle ouders.
Héél gevaarlijk en verdrietig om door hulpverleners in een hoek gezet te worden en jouw kind is altijd het slachtoffer!
Meer ervaringen hier??