Financiële zaken op zondag

[MGG]

Er is hier een forumlid wat op zondag geen gebruik maakt van het electriciteitsnet. Ik heb daar bewondering voor, iemand met een voor zichzelf nauw geweten, maar niet veroordelend naar anderen.

Wettisch? Ik denk het niet. Wettisch schaar ik onder iets doen of laten om daarmee een beter mens te zijn of lijken dan een ander, of om daarmee God te behagen. Als iemand iets niet met zijn geweten kan overeenstemmen ligt dat anders.

Eens. Net als bij niet verzekering vind ik dit principe mooi als het vanuit een nauw geweten en/of een leven met God voortkomt.

[DDD]

Wat is het vraagstuk bij zonnepanelen op zondag hun werk laten doen? Dat is toch beter dan kolencentrales?

Waarom is dat beter?

Omdat voor zonnepanelen niemand op zondag hoeft te werken en voor kolencentrales wel.

En ook omdat zoiets beter is voor het milieu.

Ik vind wettisch niet hetzelfde als onverdraagzaam. Ook als mensen zichzelf lasten opleggen, dan kan dat nog steeds wettisch zijn, naar mijn idee.

[Psalm]

Omdat voor zonnepanelen niemand op zondag hoeft te werken en voor kolencentrales wel.

Ja, dat zou ook een gedachtegang kunnen zijn inderdaad. Maar ik heb die andere kant ook wel eens gehoord. Voor sommigen is het een vraagstuk en gaan er zo ver in dat zij zo min mogelijk gebruik willen maken van het energienetwerk. Dat uit zich dan in zulk soort dingen als; niet koken, niet douchen, geen wifi, geen zonnepanelen etc.

Zelf ben ik van mening dat het wel geoorloofd is om gebruik te maken van het energienetwerk. Maar ik heb ook respect voor mensen die hier anders over denken. En tja, is het wettisch? Ik denk dat het pas wettisch is als dit gedaan wordt zonder een persoonlijk geloof in Christus. Dat is mijn inziens wettisch. Iemand kan dit ook doen uit liefde en dankbaarheid. Dat is mooi!



Verstuurd vanaf mijn SM-G991B met Tapatalk

[DDD]

Maar wil je dan beweren dat gelovigen niet wettisch kunnen zijn?

Dat is dan wel een definitiekwestie.

[Hoopvol]

Wat is het vraagstuk bij zonnepanelen op zondag hun werk laten doen? Dat is toch beter dan kolencentrales?

Waarom is dat beter?

Omdat voor zonnepanelen niemand op zondag hoeft te werken en voor kolencentrales wel.

Veel opwek door zonnepanelen geeft meer werk dan veel opwek door centrales. Dat komt omdat centrales normaal gesproken spanningsregelend staan. Zonnepanelen niet, zij verhogen juist de netspanning doordat ze met een hogere spanning als de netspanning invoeden.

[CvdW]

Ik vind het wettisch. Ik ben niet tegen accu's, integendeel. Maar als de zon schijnt en het waait, is dat het moment om hem te laden. Niet omdat het zaterdag of juist zondag is.

Het volk Israël moest op de ene dag twee porties manna verzamelen, omdat de volgende er geen manna zou zijn om op te rapen. Een ieder kent deze geschiedenis, veronderstel ik. Gehoorzamen naar hetgeen God heeft gezegd is niet wettisch. Er rust zegen op als een mens nauw leven heeft.
Het is niet voor iedereen haalbaar om op zondag de stroom uit te zetten en watervoorziening middels een puls te hebben enz.. Het is goed om te beseffen dat niet voor iedereen gunstige omstandigheden zijn. Moet het altijd gunstig zijn? Ook in minder gunstige omstandigheden wordt gevraagd om de Heere te dienen.

[Hendrien]

Is onze zondag hetzelfde als de Bijbelse Sabbath? Ik betwijfel dat. Verder hecht ik wel erg aan zondagsrust, maar niet op een wettische wijze. Ik zie het als een vreugdevolle dag om bezig te zijn met de dingen van de Heere.

[Psalm]

Maar wil je dan beweren dat gelovigen niet wettisch kunnen zijn?

Dat is dan wel een definitiekwestie.

Hmm, ik denk dat gelovigen wel wettisch kunnen zijn als het geloof niet functioneert. Dus als het zicht op Christus kwijt is en dat ze daarom niet meer uit genade leven. Dan kan het zijn dat gelovigen dus wettisch worden. Ik vind het een mooie definitie als het begrip wettisch is gekoppeld aan het wel of niet leven met Christus.

Maar ik heb op Google ook even gezocht naar de definitie van wettisch: "1. Overdreven streng zich houdend aan de letter van de wet (vaak met ongunstige gevoelswaarde); 2 (theol.) volgens de wet Gods (soms overdreven lett.: geïnterpreteerd)". Vanuit deze definiëring maakt overdrevenheid iemand wettish. Vanuit deze definitie kunnen gelovigen dus ook wettisch zijn. Ook ze iets uit liefde voor Christus doen.

Deze twee definities leiden dus tot andere uitkomsten. Het is wel grappig om dit toe te passen op jouw keuze om nauwelijks vlees te eten. Bij mijn definitie zal dat wettisch zijn als jij dit zonder (funtionerend) geloof in Christus zou doen. Dus in dit geval is de uitkomst waarschijnlijk dat ik jouw keuze niet wettisch vind. Maar als ik de definitie van Google aanhoud, dan vind ik jouw keuze wel wettisch. Ik vind het namelijk overdreven. Dus concludeer ik dat jij een wettisch mannetje bent.

[Chrisje72]

Maar wil je dan beweren dat gelovigen niet wettisch kunnen zijn?

Dat is dan wel een definitiekwestie.

Hmm, ik denk dat gelovigen wel wettisch kunnen zijn als het geloof niet functioneert. Dus als het zicht op Christus kwijt is en dat ze daarom niet meer uit genade leven. Dan kan het zijn dat gelovigen dus wettisch worden. Ik vind het een mooie definitie als het begrip wettisch is gekoppeld aan het wel of niet leven met Christus.

Maar ik heb op Google ook even gezocht naar de definitie van wettisch: "1. Overdreven streng zich houdend aan de letter van de wet (vaak met ongunstige gevoelswaarde); 2 (theol.) volgens de wet Gods (soms overdreven lett.: geïnterpreteerd)". Vanuit deze definiëring maakt overdrevenheid iemand wettish. Vanuit deze definitie kunnen gelovigen dus ook wettisch zijn. Ook ze iets uit liefde voor Christus doen.

Deze twee definities leiden dus tot andere uitkomsten. Het is wel grappig om dit toe te passen op jouw keuze om nauwelijks vlees te eten. Bij mijn definitie zal dat wettisch zijn als jij dit zonder (funtionerend) geloof in Christus zou doen. Dus in dit geval is de uitkomst waarschijnlijk dat ik jouw keuze niet wettisch vind. Maar als ik de definitie van Google aanhoud, dan vind ik jouw keuze wel wettisch. Ik vind het namelijk overdreven. Dus concludeer ik dat jij een wettisch mannetje bent.

Volgens welke wet dan?

[Psalm]

Ja, niet een specifieke wet. Maar je kunt de keuze om nauwelijks vlees te eten vanuit christelijk perspectief best goed onderbouwen. Ik denk dat je de argumenten dan meer moet zoeken in naastenliefde, rentmeesterschap en matigheid. Maarja, ik denk dat DDD daar beter antwoord op kan geven. Hij zal hier vast goed over nagedacht hebben.

[DDD]

Alles wat niet uit het geloof is, dat is zonde. Maar niet alles is wettisch.

Wettisch ben je mijns inziens als je de (naleving van de) wet, en van zelfverzonnen regels en toepassingen daarvan, voorop stelt in je leven. Je ziet soms dat mensen die spijt hebben van allerlei dingen in het verleden gaan proberen om tot in het extreme goed te leven. Dat is heel mooi, maar dan is er niet de ontspanning die er is als je je een kind van God weet.

Niet dat zondigen dan zomaar kan of geen pijn doet. Maar er is dan meer vertrouwen in de leiding van de heilige Geest.

En je beseft dan beter dat je ook alles maar heel gedeeltelijk weet. Of eigenlijk, dat je vrijwel niets weet van wat goed doen is. De Heidelbergse catechismus noemt dat 'een klein beginsel'.

Maar ondertussen heeft dat kleine beginsel in de praktijk wel veel effect.

Overigens geef ik mijn definitie van wettisch graag voor een betere. Een mooi boekje over dit onderwerp is van prof. Herman Selderhuis; Morgen doe ik het beter.

In mijn definitie van wettisch is het zo dat er zeker ware gelovigen zijn die meer kennis hebben van de wet dan van het evangelie. Dat kan ook liggen aan de inhoud van preken. Dominees preken vaak uit de Bijbel de dingen die zij zelf belangrijk vinden om aan de gemeente mee te geven.

Dat laatste licht ik voor de zekerheid nog even toe. Er zijn naar mijn idee maar weinig dominees (als we de categorie die zich aan een leesrooster houdt, even buiten beschouwing laten) die een bijbeltekst kiezen en zich dan pas gaan afvragen wat God daarmee tot de gemeente (en tegen hen) te zeggen heeft. Overigens zou dat wel het ideaal zijn, maar op die manier kun je vermoedelijk geen twee preken in een week maken. Maar het komt naar mijn idee vaker voor dat predikanten al een idee hebben bij wat ze gaan zeggen op het moment dat ze de preektekst kiezen. Op die manier kan eerbiedig luisteren natuurlijk altijd nieuwe accenten aanbrengen, maar de algemene lijn in de prediking wordt dan bepaald door de voorganger, als je niet erg uitkijkt.

En dus bepaalt de voorganger ook heel erg hoe gelovigen zich ontwikkelen. Of niet natuurlijk.

[CvdW]

Vanmiddag las ik Jeremia 35 over de gehoorzaamheid van de Rechabieten.
Mijn indruk is dat snel al iets wettisch wordt genoemd, terwijl het gehoorzaamheid is.
Misschien kan iemand duidelijk aangeven wat het verschil is.

[Psalm]

Wettisch ben je mijns inziens als je de (naleving van de) wet, en van zelfverzonnen regels en toepassingen daarvan, voorop stelt in je leven. Je ziet soms dat mensen die spijt hebben van allerlei dingen in het verleden gaan proberen om tot in het extreme goed te leven. Dat is heel mooi, maar dan is er niet de ontspanning die er is als je je een kind van God weet.

Niet dat zondigen dan zomaar kan of geen pijn doet. Maar er is dan meer vertrouwen in de leiding van de heilige Geest.

En je beseft dan beter dat je ook alles maar heel gedeeltelijk weet. Of eigenlijk, dat je vrijwel niets weet van wat goed doen is. De Heidelbergse catechismus noemt dat 'een klein beginsel'.

Ja, dat zie je inderdaad wel eens gebeuren. Dat vind ik persoonlijk altijd een lastig spanningsveld. Je ziet in de bijbel aan de ene kant dat gehoorzaamheid aan Gods wetten en geboden heel belangrijk zijn, maar aan de andere kant is iemand in Christus ook geen slaaf meer. Er is dan inderdaad meer ontspanning. Maar waar ligt dan precies de grens?

Dat laatste licht ik voor de zekerheid nog even toe. Er zijn naar mijn idee maar weinig dominees (als we de categorie die zich aan een leesrooster houdt, even buiten beschouwing laten) die een bijbeltekst kiezen en zich dan pas gaan afvragen wat God daarmee tot de gemeente (en tegen hen) te zeggen heeft. Overigens zou dat wel het ideaal zijn, maar op die manier kun je vermoedelijk geen twee preken in een week maken. Maar het komt naar mijn idee vaker voor dat predikanten al een idee hebben bij wat ze gaan zeggen op het moment dat ze de preektekst kiezen. Op die manier kan eerbiedig luisteren natuurlijk altijd nieuwe accenten aanbrengen, maar de algemene lijn in de prediking wordt dan bepaald door de voorganger, als je niet erg uitkijkt.

En dus bepaalt de voorganger ook heel erg hoe gelovigen zich ontwikkelen. Of niet natuurlijk.

Ja, dat zie je inderdaad terug bij predikanten. De inhoud van de preken zijn altijd hetzelfde. Het gaat dan bijna altijd over de gangen van Gods volk in de bekering. Je hoort dan bijna nooit preken over de heiligmaking. Dat is natuurlijk super eenzijdig.

[KDD]

Vanmiddag las ik Jeremia 35 over de gehoorzaamheid van de Rechabieten.
Mijn indruk is dat snel al iets wettisch wordt genoemd, terwijl het gehoorzaamheid is.
Misschien kan iemand duidelijk aangeven wat het verschil is.

Het verschil is het motief. De ene wordt gedaan uit eigenliefde en voor eigen eer, terwijl de andere wordt gedaan uit liefde voor iemand anders en voor de eer van een ander.

[CvdW]

Vanmiddag las ik Jeremia 35 over de gehoorzaamheid van de Rechabieten.
Mijn indruk is dat snel al iets wettisch wordt genoemd, terwijl het gehoorzaamheid is.
Misschien kan iemand duidelijk aangeven wat het verschil is.

Het verschil is het motief. De ene wordt gedaan uit eigenliefde en voor eigen eer, terwijl de andere wordt gedaan uit liefde voor iemand anders en voor de eer van een ander.

Komt mij helder over. Hoe kan een ander dan bepalen of iets wordt gedaan uit wettisisme of gehoorzaamheid?