Ik zal niemand afbranden. Ik begrijp die worsteling ook. Ik ben ook heel blij dat de Heere, ondanks dat het op dat moment pijn deed, zo krachtig was in Zijn werken. De eerste keer na het Heilig Avondmaal citeerde de dominee bij het verlaten van de tafel Jesaja 54:4a. Dat is echt een ankerpunt geworden. Zonder Hem had het nooit gekund.HHR schreef: ↑16 jan 2024, 15:30Veel weet ik niet. Wel verschillenden. Ook van heel dichtbij.Zeeuw schreef: ↑16 jan 2024, 15:03Ken jij veel van zulke mensen?HHR schreef: ↑16 jan 2024, 14:46Natuurlijk kennen ze geloofsoefeningen.Zeeuw schreef: ↑16 jan 2024, 11:10
Ja, dat denk ik toch ook. Ze zullen toch zeker kunnen getuigen van momenten waarin de Heere dichtbij was met Zijn genade. Ik begrijp de angst om daar niet teveel de nadruk op te leggen, maar als de Heere je te sterk wordt, wanneer dan ook, dat kan toch niet anders dan een moment van enorme waarde zijn?
Maar van een duidelijk omzetting weten ze niet.
Onder hen die daar ook wel mee geworsteld hebben.
En wat ik nu ga zeggen wordt misschien direct afgebrand, maar ik zeg het toch. (Gods koninkrijk is breder dan dat wij vaak denken)
De laatste tijd spreek ik weleens mensen met een voorheen GKV achtergrond.
Zeer serieuze mensen. Met wie al degene die hier in dit topic een bijdrage leveren, goed mee zouden kunnen spreken.
Komen nu pas in aanraking met de meer reformatorische gezindte en prediking.
Maar zeker onder hen kom je dat veel tegen. Die geleidelijke weg. En ja daar zal de prediking en geloofsopvoeding een rol in hebben gespeeld.
En voor anderen zal het weer anders zijn. Ik denk dat het vooral goed is juist daarover met elkaar te spreken en ons te verwonderen over Zijn werk. Op welke manier dat dan ook wordt uitgewerkt.