Refoschaamte

[huisman]

Even voor mijn beeldvorming; wordt een korte broek sowieso in refokringen afgewezen? Ik dacht alleen op zondag. Wat is hiervan de achterliggende gedachte?

Ik denk alleen het argument van de wereldgelijkvormigheid.

Er zou sowieso meer kortebroekenschaamte mogen zijn. Ik vind het vaak niet zo’n smakelijk gezicht. Nog smakelozer vind ik de naveltruitjes waaronder dan een witte net te dikke buik uitpuilt. Zouden deze meiden geen spiegel hebben?

Zelf loop ik in een warm buitenland wel in een korte broek maar dat ziet er smaakvol uit volgens huisvrouw

[merel]

Even voor mijn beeldvorming; wordt een korte broek sowieso in refokringen afgewezen? Ik dacht alleen op zondag. Wat is hiervan de achterliggende gedachte?

Ik denk alleen het argument van de wereldgelijkvormigheid.

Er zou sowieso meer kortebroekenschaamte mogen zijn. Ik vind het vaak niet zo’n smakelijk gezicht. Nog smakelozer vind ik de naveltruitjes waaronder dan een witte net te dikke buik uitpuilt. Zouden deze meiden geen spiegel hebben?

Zelf loop ik in een warm buitenland wel in een korte broek maar dat ziet er smaakvol uit volgens huisvrouw

En als het mooie strakke buik is, vind je het dan minder bezwaarlijk?

[Wim Anker]

Lees uitwerking van @Dia nogmaals. Het gaat er mijns inziens juist om dat jij je zou schamen vanwege het beeld dat anderen hebben van de kledingstijl van mannelijke refo's, terwijl jij zelf persoonlijk geen moeite hebt met een korte broek.

Eens. Ik onderscheidt nu zo'n 5 schaamte varianten:

1. Jezelf schamen voor andere Refo's (v.b. korte broek)
2. Jezelf schamen als refo als andere refo's iets doen wat in jouw ogen niet hoort (korte broek, fietsen op zondag)
3. Jezelf schamen als refo als refo's regels opleggen die nergens op slaan
4. Jezelf schamen t.o.v. "niet Refo's" als je uit moet leggen wat de regels zijn in jouw kerkgenootschap (v.b. geen witte trouwjurk)
5. Jezelf schamen om uit te komen voor het "christen zijn" b.v. als er gevloekt wordt.

Zijn er nog meer? En welke bedoelen we eigenlijk als we cases aandragen? (Mijn baardvoorbeeld is een 3, ik schaam me voor de GGiN dat zo'n regel is ingesteld) Het voorbeeld van Ad is een 1. (denk ik)

[Wim Anker]

.

[huisman]

Even voor mijn beeldvorming; wordt een korte broek sowieso in refokringen afgewezen? Ik dacht alleen op zondag. Wat is hiervan de achterliggende gedachte?

Ik denk alleen het argument van de wereldgelijkvormigheid.

Er zou sowieso meer kortebroekenschaamte mogen zijn. Ik vind het vaak niet zo’n smakelijk gezicht. Nog smakelozer vind ik de naveltruitjes waaronder dan een witte net te dikke buik uitpuilt. Zouden deze meiden geen spiegel hebben?

Zelf loop ik in een warm buitenland wel in een korte broek maar dat ziet er smaakvol uit volgens huisvrouw

En als het mooie strakke buik is, vind je het dan minder bezwaarlijk? Het wel/niet mogen dragen van buiktruitjes en cropptops is hier een regelmatig terugkerend thema

Dan vind ik het om andere redenen bezwaarlijk. Begrijp niet zoveel van meiden die zoveel mogelijk bloot willen geven. Waarom?
Ze weten toch waar veel jongens op uit zijn?
Er mag in de kerken wel meer aandacht zijn voor deze onthullende kleding. Het heeft ook te maken met een Bijbelse kijk op seksualiteit.

[Mistig]

Ik herken het wel, heb er ook last van. Ik vind het een ingewikkeld fenomeen. Ik zou het geen schaamte noemen. Ik voel me soms ongemakkelijk of gekeurd wanneer ik keuzes maak die in een deel van de gemeenschap waarin ik verkeer niet altijd gerespecteerd worden. Ik roep hard dat ik er lak aan heb maar diep van binnen is dat niet zo.

Ik wil eigenlijk deze ontboezeming van Ad weer naar boven halen. Ik denk dat ik het ook wel herken.
Wil je een casus noemen waar dat ongemak de kop op steekt?

Herkenbaar!

[Ad Anker]

Lees uitwerking van @Dia nogmaals. Het gaat er mijns inziens juist om dat jij je zou schamen vanwege het beeld dat anderen hebben van de kledingstijl van mannelijke refo's, terwijl jij zelf persoonlijk geen moeite hebt met een korte broek.

Eens. Ik onderscheidt nu zo'n 5 schaamte varianten:

1. Jezelf schamen voor andere Refo's (v.b. korte broek)
2. Jezelf schamen als refo als andere refo's iets doen wat in jouw ogen niet hoort (korte broek, fietsen op zondag)
3. Jezelf schamen als refo als refo's regels opleggen die nergens op slaan
4. Jezelf schamen t.o.v. "niet Refo's" als je uit moet leggen wat de regels zijn in jouw kerkgenootschap (v.b. geen witte trouwjurk)
5. Jezelf schamen om uit te komen voor het "christen zijn" b.v. als er gevloekt wordt.

Zijn er nog meer? En welke bedoelen we eigenlijk als we cases aandragen? (Mijn baardvoorbeeld is een 3, ik schaam me voor de GGiN dat zo'n regel is ingesteld) Het voorbeeld van Ad is een 1. (denk ik)

Ja geeft me de 1. Ik snap dat wel. Ik schaam me echter niet voor andere refo's. (of ik ben er nog niet aan toe dit toe te geven) Ik vind dat ik me helemaal niet hoef te schamen met een korte broek aan. Maar ik vind het vervelend wanneer ik merk dat andere mensen er 'wat van vinden'. En dat is wel een diepgeworteld fenomeen in onze gezindte, wat mij betreft een heel akelig fenomeen. We hebben dat met veel discussies gezien, ik denk aan de leggings, ik denk aan de stropdas bij een sacramentsbediening, ik denk aan de baard.

En het is ook echt een dingetje in de rechterflank. Het is dus echt des refo's. Buitenstaanders begrijpen er terecht helemaal niks van.

[Bertiel]

ik herken het deels, maar probeer me er niet aan te storen.
Ik probeer geen ergernis op te wekken, maar kan dat niet volledig voorkomen, want er zijn regels die gewoon nergens op slaan.
Ik heb een gemeentepredikant gehad, die een zondagmiddag wandeling als not done zag, daar ga ik mooi niet in mee, de Heere liep ook door de velden met Zijn discipelen op de sabbat

[huisman]

Lees uitwerking van @Dia nogmaals. Het gaat er mijns inziens juist om dat jij je zou schamen vanwege het beeld dat anderen hebben van de kledingstijl van mannelijke refo's, terwijl jij zelf persoonlijk geen moeite hebt met een korte broek.

Eens. Ik onderscheidt nu zo'n 5 schaamte varianten:

1. Jezelf schamen voor andere Refo's (v.b. korte broek)
2. Jezelf schamen als refo als andere refo's iets doen wat in jouw ogen niet hoort (korte broek, fietsen op zondag)
3. Jezelf schamen als refo als refo's regels opleggen die nergens op slaan
4. Jezelf schamen t.o.v. "niet Refo's" als je uit moet leggen wat de regels zijn in jouw kerkgenootschap (v.b. geen witte trouwjurk)
5. Jezelf schamen om uit te komen voor het "christen zijn" b.v. als er gevloekt wordt.

Zijn er nog meer? En welke bedoelen we eigenlijk als we cases aandragen? (Mijn baardvoorbeeld is een 3, ik schaam me voor de GGiN dat zo'n regel is ingesteld) Het voorbeeld van Ad is een 1. (denk ik)

Ja geeft me de 1. Ik snap dat wel. Ik schaam me echter niet voor andere refo's. (of ik ben er nog niet aan toe dit toe te geven) Ik vind dat ik me helemaal niet hoef te schamen met een korte broek aan. Maar ik vind het vervelend wanneer ik merk dat andere mensen er 'wat van vinden'. En dat is wel een diepgeworteld fenomeen in onze gezindte, wat mij betreft een heel akelig fenomeen. We hebben dat met veel discussies gezien, ik denk aan de leggings, ik denk aan de stropdas bij een sacramentsbediening, ik denk aan de baard.

En het is ook echt een dingetje in de rechterflank. Het is dus echt des refo's. Buitenstaanders begrijpen er terecht helemaal niks van.

Nu is refo wel een algemeen begrip. Veel van de concrete zaken die hier benoemd worden spelen in de CGK refowereld niet of nauwelijks. (Baard, witte trouwjurk, korte broek doordeweeks enz.)

[-DIA-]

Lees uitwerking van @Dia nogmaals. Het gaat er mijns inziens juist om dat jij je zou schamen vanwege het beeld dat anderen hebben van de kledingstijl van mannelijke refo's, terwijl jij zelf persoonlijk geen moeite hebt met een korte broek.

Eens. Ik onderscheidt nu zo'n 5 schaamte varianten:

1. Jezelf schamen voor andere Refo's (v.b. korte broek)
2. Jezelf schamen als refo als andere refo's iets doen wat in jouw ogen niet hoort (korte broek, fietsen op zondag)
3. Jezelf schamen als refo als refo's regels opleggen die nergens op slaan
4. Jezelf schamen t.o.v. "niet Refo's" als je uit moet leggen wat de regels zijn in jouw kerkgenootschap (v.b. geen witte trouwjurk)
5. Jezelf schamen om uit te komen voor het "christen zijn" b.v. als er gevloekt wordt.

Zijn er nog meer? En welke bedoelen we eigenlijk als we cases aandragen? (Mijn baardvoorbeeld is een 3, ik schaam me voor de GGiN dat zo'n regel is ingesteld) Het voorbeeld van Ad is een 1. (denk ik)

Ja geeft me de 1. Ik snap dat wel. Ik schaam me echter niet voor andere refo's. (of ik ben er nog niet aan toe dit toe te geven) Ik vind dat ik me helemaal niet hoef te schamen met een korte broek aan. Maar ik vind het vervelend wanneer ik merk dat andere mensen er 'wat van vinden'. En dat is wel een diepgeworteld fenomeen in onze gezindte, wat mij betreft een heel akelig fenomeen. We hebben dat met veel discussies gezien, ik denk aan de leggings, ik denk aan de stropdas bij een sacramentsbediening, ik denk aan de baard.

En het is ook echt een dingetje in de rechterflank. Het is dus echt des refo's. Buitenstaanders begrijpen er terecht helemaal niks van.

Het vreemde is misschien dat we een minister (in functie) of de Koning (in functie) ook niet in een korte broek zien. Waarom zou dat zijn? En laat ik dit eraan vastplakken: Waarom dragen de dames incl.de koningin op Prinsjesdag toch een hoed? Zomaar een ingesleten traditie of heeft dat meer in zich?

[HHR]

En het is ook echt een dingetje in de rechterflank. Het is dus echt des refo's. Buitenstaanders begrijpen er terecht helemaal niks van.

Nu is refo wel een algemeen begrip. Veel van de concrete zaken die hier benoemd worden spelen in de CGK refowereld niet of nauwelijks. (Baard, witte trouwjurk, korte broek doordeweeks enz.)

Daarom schreef ik eerder dit:

Ik herken het wel, heb er ook last van. Ik vind het een ingewikkeld fenomeen. Ik zou het geen schaamte noemen. Ik voel me soms ongemakkelijk of gekeurd wanneer ik keuzes maak die in een deel van de gemeenschap waarin ik verkeer niet altijd gerespecteerd worden. Ik roep hard dat ik er lak aan heb maar diep van binnen is dat niet zo.

Ik denk wel dat dit meer speelt in O(GG)iN dan in andere verbanden waar men wat flexibeler met middelmatige verschillen omgaan.

Dat merkte ik dus al op. En ik denk ook dat dit niet meer geldt voor het geheel van de GG. Ik benoemde dat als 'rekkelijker'. Een deel is zover geëmancipeerd dat ze een beetje gelijk staan met meer Evangelische Kringen waar men zo vrijmoedig spreekt over Jezus en er uiterlijk (als men het niet weet) geen verschil is met de wereld om ons heen. Maar is het goed als men op ons werk, op onze school of waar ook, niet kan merken dat we geheel anders behoren te zijn? Is een deel zich wel voldoende bewust dat men zich in verschillende omstandigheden aanpast aan de wereld om zich heen? Ik hoorde eens in een toespraak voor jongeren de term 'schakelaars'. Wat dat betekent zullen we, denk ik, wel begrijpen.

Nee dit begrijp je verkeerd.
Ik reageerde op Ad.
Het gaat om zaken die de kern niet raken.
Voorbeeld:

Je woont in een gemeente waar het dragen van vleeskleurige panty's de standaard zijn.
Zelf snap je die principe niet, en kun je deze niet onderbouwen en vind je dat zwarte panty's ook heel netjes, misschien zelfs nog wel netter zijn.
Je draagt de zwarte panty's maar voelt je ongemakkelijk vanwege de groepsdruk, groepscultuur.

In bv HHK of CGK is men van oudsher meer gewend aan verschillen onderling, en maakt men van dat soort middelmatige zaken geen hoofdzaak.
Wil jij zwarte panty's ? Prima. Vleeskleurig? Ook prima. Misschien wel grijze? Ook dat mag. Geen panty's? Ook goed.
Er wordt in die zin minder op elkaar gelet.

Ik denk idd dat dit echt meer een (O)GG(iN) ding is, en dan nog per gemeente verschillend.

Neem de korte broek voorbeeld, in de GG's die ik ken is dat echt geen probleem.
Paar weken terug zag ik bv nog een GG ouderling in korte broek bij ons op het dorp.

[Ad Anker]

Het vreemde is misschien dat we een minister (in functie) of de Koning (in functie) ook niet in een korte broek zien. Waarom zou dat zijn? En laat ik dit eraan vastplakken: Waarom dragen de dames incl.de koningin op Prinsjesdag toch een hoed? Zomaar een ingesleten traditie of heeft dat meer in zich?

Dat is niet vreemd hoor. Ik heb voor de klas ook kledingvoorschriften waar ik me aan hou. Een hoed is een nog niet zo lange traditie op prinsjesdag, Erica Terpstra is daarmee begonnen in 1977 meen ik. Daarvoor was het aantal vrouwen natuurlijk ook nog erg klein.

[merel]

Ik denk alleen het argument van de wereldgelijkvormigheid.

Er zou sowieso meer kortebroekenschaamte mogen zijn. Ik vind het vaak niet zo’n smakelijk gezicht. Nog smakelozer vind ik de naveltruitjes waaronder dan een witte net te dikke buik uitpuilt. Zouden deze meiden geen spiegel hebben?

Zelf loop ik in een warm buitenland wel in een korte broek maar dat ziet er smaakvol uit volgens huisvrouw

En als het mooie strakke buik is, vind je het dan minder bezwaarlijk? Het wel/niet mogen dragen van buiktruitjes en cropptops is hier een regelmatig terugkerend thema

Dan vind ik het om andere redenen bezwaarlijk. Begrijp niet zoveel van meiden die zoveel mogelijk bloot willen geven. Waarom?
Ze weten toch waar veel jongens op uit zijn?
Er mag in de kerken wel meer aandacht zijn voor deze onthullende kleding. Het heeft ook te maken met een Bijbelse kijk op seksualiteit.

Reactie van een 14 jarige 'dat is hun probleem, niet het mijne'. Om daaraan toe te voegen 'ik ben echt de enige in heel Rotterdam die dat niet mag'.

[HHR]

Het vreemde is misschien dat we een minister (in functie) of de Koning (in functie) ook niet in een korte broek zien. Waarom zou dat zijn? En laat ik dit eraan vastplakken: Waarom dragen de dames incl.de koningin op Prinsjesdag toch een hoed? Zomaar een ingesleten traditie of heeft dat meer in zich?

Dat is niet vreemd hoor. Ik heb voor de klas ook kledingvoorschriften waar ik me aan hou. Een hoed is een nog niet zo lange traditie op prinsjesdag, Erica Terpstra is daarmee begonnen in 1977 meen ik. Daarvoor was het aantal vrouwen natuurlijk ook nog erg klein.

Daarnaast is over een korte broek niets te vinden in de bijbel, en over hoofdbedekking wel.
En de hoeden op Prinsjesdag hebben niets met het Bijbelse voorschrift te maken, maar met chique kledingstijl.

[J.C. Philpot]

Reactie van een 14 jarige 'dat is hun probleem, niet het mijne'.

Ik hoor die reactie ook van volwassenen. (een variant van "ben ik mijns broeders hoeder?")

De realiteit is dat degene die zich kleed verantwoordelijk is hoe die persoon zich kleed (kuis), en is het de persoon die hiermee in aanraking komt verantwoordelijk hoe hiermee om te gaan. Iedereen heeft zich naar eigen verantwoordelijkheid te handelen, en niet naar de ander te wijzen (een variant op: "die vrouw die gij").