Gereformeerde Gemeenten

[Ararat]

Job en alle anderen die zich kwetsbaar opstelden bedankt. Zo herken je elkaar zomaar op een forum waar soms ook harde noten worden gekraakt of zaken doorgaans net wat anders verwoord worden dan je zelfzou doen.

Ik neem me (opnieuw) voor om vooral te vragen met als doel te begrijpen en voorzichtiger te zijn met m'n opmerkingen.

En DIA, ik kijk er oprecht naar uit om eens vanuit jouw hart te horen. Dat mag gewoon in je eigen woorden, dat hoeft niet met bekende dichtregels, gewoon net als Job zojuist deed. Maar ook hierbij geldt: niet verplicht.

Ik snap de behoefte, maar ik proef wel een beetje een drang: Dia kom nou eens met meer. Maar het zou zomaar kunnen dat Dia niet meer heeft of niet meer heeft beleefd. En de vraag is of jij en ik dat accepteren. En áls we het al accepteren, kunnen we dan de juiste weg wijzen?

Ik ben overigens geen Dia, maar heb wel het idee waar hij zich in geestelijk opzicht bevindt.

Ik heb geen idee waar een ander zich geestelijk bevindt, behalve als de ander er zelf wat over zegt. Ik merk dat het goed doet als er geestelijke herkenning is. Vandaar.

Maar je hebt gelijk, als het anders ligt dan je hoopt kan dat lastig zijn.

[TSD]

Daarbij is het belangrijk om te beseffen dat dit openbare forum niet voor iedereen de plek is waar hij/zij zich veilig genoeg voelt om open over deze dingen te spreken. Zeker niet als je een persoon bent die voortdurend (soms nog meer in eigen beleving) onder vuur ligt.

[JanRap]

Job en alle anderen die zich kwetsbaar opstelden bedankt. Zo herken je elkaar zomaar op een forum waar soms ook harde noten worden gekraakt of zaken doorgaans net wat anders verwoord worden dan je zelfzou doen.

Ik neem me (opnieuw) voor om vooral te vragen met als doel te begrijpen en voorzichtiger te zijn met m'n opmerkingen.

En DIA, ik kijk er oprecht naar uit om eens vanuit jouw hart te horen. Dat mag gewoon in je eigen woorden, dat hoeft niet met bekende dichtregels, gewoon net als Job zojuist deed. Maar ook hierbij geldt: niet verplicht.

Ik snap de behoefte, maar ik proef wel een beetje een drang: Dia kom nou eens met meer. Maar het zou zomaar kunnen dat Dia niet meer heeft of niet meer heeft beleefd. En de vraag is of jij en ik dat accepteren. En áls we het al accepteren, kunnen we dan de juiste weg wijzen?

Ik ben overigens geen Dia, maar heb wel het idee waar hij zich in geestelijk opzicht bevindt.

Ik heb geen idee waar een ander zich geestelijk bevindt, behalve als de ander er zelf wat over zegt. Ik merk dat het goed doet als er geestelijke herkenning is. Vandaar.

Maar je hebt gelijk, als het anders ligt dan je hoopt kan dat lastig zijn.

Beste forummers, gaan we hier niet te ver? Als ik lees: 'DIA kom nou eens met meer' of: ' Het zou kunnen dat u niet meer heeft, of niet meer heeft beleefd? Onze vaderen hebben ons geleerd dat we het oordeel der liefde dienen te hanteren. Als iemand zijn geloof belijdt, zijn leven daar naar inricht, dan hebben wij zo iemand voor een kind van God te houden. Bij de bijdragen van DIA frons ik vaak mijn wenkbrouwen omdat ik zijn taalgebruik niet kan terugvinden in de Schrift en de Belijdenissen, hij hanteert het typische en vaak eenzijdige idioom van Ledeboerianen en Kruisgezinden. Maar hij mag van mij voluit meedoen, en hij constateert enkele zaken wel raak, maar ik mis wel die duideljke lijn die Ad Anker aanwijst bij Luther en Kohlbrugge. Luther en Kohlbrugge sneden ook diep in het vlees, maar.... tegelijkertijd verkondigden, proclameerden zij Christus. Kortom, DIA, blijf maar posten ik word u nog niet zat Mijn ganse voorgeslacht was Afgescheiden dus het is helemaal niet vreemd voor me wat u te berde brengt. Of het misschien een beetje eenzijdig is? Daar hoef ik niet over te oordelen. Heb genoeg aan mezelf.

[Zeeuw]

Daarbij is het belangrijk om te beseffen dat dit openbare forum niet voor iedereen de plek is waar hij/zij zich veilig genoeg voelt om open over deze dingen te spreken. Zeker niet als je een persoon bent die voortdurend (soms nog meer in eigen beleving) onder vuur ligt.

Dat klopt. Maar dan is het zeker niet al te kies op een open, kwetsbaar en eerlijk gesprek te reageren met dat
‘we’ tegenwoordig met minder Godskennis dan vroeger tevreden zouden zijn.

[TSD]

Daarbij is het belangrijk om te beseffen dat dit openbare forum niet voor iedereen de plek is waar hij/zij zich veilig genoeg voelt om open over deze dingen te spreken. Zeker niet als je een persoon bent die voortdurend (soms nog meer in eigen beleving) onder vuur ligt.

Dat klopt. Maar dan is het zeker niet al te kies op een open, kwetsbaar en eerlijk gesprek te reageren met dat
‘we’ tegenwoordig met minder Godskennis dan vroeger tevreden zouden zijn.

De vraag is of je dat persoonlijk moet opvatten natuurlijk. Misschien is het in algemene zin ook wel zo. En mogelijk bedoelt Dia dat ook.

Ik voel wel met Dia mee op dat punt. We leven in een gejaagde tijd, druk, veel drukmakers. Wie wel eens wat over vroeger tijden leest krijgt wel de indruk dat er toen meer tijd was en gemaakt werd voor eigen stille tijd, meditatie, elkaar opzoeken enz. Voor mezelf is het in elk geval vaak jaloersmakend om te lezen, dat hoor ik ook vaak om me heen. In die zin vind ik de woorden van Dia in dit geval ook voor mij een spiegel.

[Ararat]

Daarbij is het belangrijk om te beseffen dat dit openbare forum niet voor iedereen de plek is waar hij/zij zich veilig genoeg voelt om open over deze dingen te spreken. Zeker niet als je een persoon bent die voortdurend (soms nog meer in eigen beleving) onder vuur ligt.

Dat klopt. Maar dan is het zeker niet al te kies op een open, kwetsbaar en eerlijk gesprek te reageren met dat
‘we’ tegenwoordig met minder Godskennis dan vroeger tevreden zouden zijn.

De vraag is of je dat persoonlijk moet opvatten natuurlijk. Misschien is het in algemene zin ook wel zo. En mogelijk bedoelt Dia dat ook.

Ik voel wel met Dia mee op dat punt. We leven in een gejaagde tijd, druk, veel drukmakers. Wie wel eens wat over vroeger tijden leest krijgt wel de indruk dat er toen meer tijd was en gemaakt werd voor eigen stille tijd, meditatie, elkaar opzoeken enz. Voor mezelf is het in elk geval vaak jaloersmakend om te lezen, dat hoor ik ook vaak om me heen. In die zin vind ik de woorden van Dia in dit geval ook voor mij een spiegel.

Ik dacht eigenlijk dat het ging over de manier van reageren op persoonlijke ontboezemingen. Dat het spreken over de tijd van tegenwoordig, of de betere tijd van vroeger daarbij hoort is nieuw voor me.

[MGG]

Eigenlijk ging het over de GG, de GG'ers kapen tegenwoordig elk topic

[-DIA-]

Job en alle anderen die zich kwetsbaar opstelden bedankt. Zo herken je elkaar zomaar op een forum waar soms ook harde noten worden gekraakt of zaken doorgaans net wat anders verwoord worden dan je zelfzou doen.

Ik neem me (opnieuw) voor om vooral te vragen met als doel te begrijpen en voorzichtiger te zijn met m'n opmerkingen.

En DIA, ik kijk er oprecht naar uit om eens vanuit jouw hart te horen. Dat mag gewoon in je eigen woorden, dat hoeft niet met bekende dichtregels, gewoon net als Job zojuist deed. Maar ook hierbij geldt: niet verplicht.

Ik zie dat hier twee reacties zijn die goed begrepen wat ik bedoelde, en ook wat Bunyan en zovele anderen bedoelden.

[Job]

Gisteren nog weer eens in Des Christens Groot Interest gelezen. Punten uit eerdere posts hier worden daar ook helder besproken. Altijd goed om weer eens door te nemen.

Hallo Marck, mocht je er wat van door willen geven: dat stel ik op prijs. Heb dit boek niet.

[Job]

Dat mag, hoe kwetsbaar het ook is. Maar wie A zegt moet ook B durven zeggen. Ik hoop dat je mijn kwetsbaarheid wilt respecteren, al vind ik kritisch erop reflecteren geen probleem.

Ik heb er twee antwoorden op: helaas wel en: gelukkig wel.

Helaas wel: heb lang gedacht het best goed te bedoelen met de Heere en een best al fijne christen voor Hem te zijn. Althans, kon dan wel niet zeggen gered te zijn, maar wel aardig op weg. Ik liep op de derde weg, dicht tegen de smalle weg aan. Ik wil verder niet teveel zeggen over wat ik zoal in mijn hart ben tegengekomen afgelopen jaren. Maar "niet best" dekt de lading niet. De allerfelste vijandschap blijkt bij mij te zitten in dat er niets van mij mee mag doen. Het is onbevattelijk wat een moordkuil er op dat punt open is gegaan. Geen woorden verder voor.

Maar ook: gelukkig wel! Genade triumfeert. Het bloed van Christus en de verbondstrouw blijkt onbevattelijk krachtiger, dieper, hoger, sterker dan al mijn vijandschap bij elkaar. En dat wil heel wat zeggen. Wat is het een heerlijke plek om eindelijk alles te verliezen, om te sterven aan mezelf (juist ook dat blijkt achteraf grote genade!) om dan VEEL MEER in Hem te mogen vinden. Jezus, Uw verzoenend sterven, is dan het Rustpunt van mijn hart.

Dank Job voor je persoonlijke woorden. Ik weet hoe lastig dat is op een openbaar forum. Soms is zelfs dat een reden van aanvechting als ik het eens teruglees.

Allereerst excuus als mijn opmerkingen onbedoeld je gekwetst hebben. Dat is zeker niet de bedoeling geweest. Ik ontmoet in mijn omgeving (vanwege SGP activiteiten ontmoet ik veel mensen uit de verschillende kerkverbanden) die erg eerlijk onbekeerd zijn. Zij lijken elke bevindelijke term aan te grijpen om aan te geven dat ze juist dat (nog) niet kennen. @Herman heeft mij al op mijn plek gezet door aan te geven dat er onder, zoals ik noemde, arme prediking ook mensen gesticht worden. Ik ben nog niet uit wat dat in de praktijk inhoud. Want waar Christus in de prediking ontbreekt of bedenkt is, is het vooral stichting van ‘de mens’.

Dan ook even persoonlijk: Jaren heb ik geworsteld met deze zaken. Mijn gelijkmatige en opgewekte karakter helpen ook niet mee om diepe ervaringen te kennen, hoewel ik daar veel om gebeden heb. Gelukkig heeft de Heere mij (onder andere door het lezen van oudvaders en puriteinen) vanaf gebracht. Dat is mogelijk de reden dat ik aansla op termen als ‘doodgeworsteld’. Excuus.

Maar bottomline blijft staan: En ik, broeders, als ik tot u ben gekomen, ben niet gekomen met uitnemendheid van woorden, of van wijsheid, u verkondigende de getuigenis van God. Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.

Ha Maanenschijn, dank nog voor je waardevolle reactie! Ik heb me nergens gekwetst gevoeld, hoor! Ik ervaar je altijd constructief hier.

En over wat je schrijft in je één-na-laatste alinea: zo zien we maar hoe ons karakterstructuur ook niet uitgeschakeld wordt, hè? God behandelt ieder van Zijn kinderen alsof Hij maar één kind heeft, zo persoonlijk, zo "op maat". Dat is een groot wonder en een grote troost.

[Terri]

En over wat je schrijft in je één-na-laatste alinea: zo zien we maar hoe ons karakterstructuur ook niet uitgeschakeld wordt, hè? God behandelt ieder van Zijn kinderen alsof Hij maar één kind heeft, zo persoonlijk, zo "op maat". Dat is een groot wonder en een grote troost.

Ik vind dit een goede conclusie. En met dat gegeven kunnen we elkaar ook beter verdragen.

[Zeeuw]

Gisteren nog weer eens in Des Christens Groot Interest gelezen. Punten uit eerdere posts hier worden daar ook helder besproken. Altijd goed om weer eens door te nemen.

Hallo Marck, mocht je er wat van door willen geven: dat stel ik op prijs. Heb dit boek niet.

Zeer de moeite waard om aan te schaffen Job

[Maanenschijn]

Gisteren nog weer eens in Des Christens Groot Interest gelezen. Punten uit eerdere posts hier worden daar ook helder besproken. Altijd goed om weer eens door te nemen.

Hallo Marck, mocht je er wat van door willen geven: dat stel ik op prijs. Heb dit boek niet.

Zeer de moeite waard om aan te schaffen Job

Ik meen dat het op Theologienet staat, zeer de moeite waard om te lezen en herlezen.

[Zeeuw]

Gisteren nog weer eens in Des Christens Groot Interest gelezen. Punten uit eerdere posts hier worden daar ook helder besproken. Altijd goed om weer eens door te nemen.

Hallo Marck, mocht je er wat van door willen geven: dat stel ik op prijs. Heb dit boek niet.

Zeer de moeite waard om aan te schaffen Job

Ik meen dat het op Theologienet staat, zeer de moeite waard om te lezen en herlezen.

Het staat hier ook in de kast. Het was in de begindagen dat ik op het forum kwam een tip van forummer Philpot waarvoor ik hem nog steeds dankbaar ben. Het was het juiste boek op het juiste moment. Ik meen dan terugblikkend ook dat het geen toevallige tip op een toevallig moment was.

[Job]

Gisteren nog weer eens in Des Christens Groot Interest gelezen. Punten uit eerdere posts hier worden daar ook helder besproken. Altijd goed om weer eens door te nemen.

Hallo Marck, mocht je er wat van door willen geven: dat stel ik op prijs. Heb dit boek niet.

Zeer de moeite waard om aan te schaffen Job

Ik meen dat het op Theologienet staat, zeer de moeite waard om te lezen en herlezen.

Bedankt beiden. Mijn interest is gewekt.