Refoschaamte

[Orchidee]

Ik zou het ook een goed idee vinden dat predikanten een priesterboordje dragen zodat ze herkenbaar zijn als predikant, dat je je niet hoeft af te vragen of het een predikant, ouderling, diaken, begrafenisondermener of gewoon iemand in een zwart pak is.

Maar dan moet je je afvragen of het een priester, predikant of gewoon iemand met een priesterboord is. Dus daar schiet je niet zo veel mee op.

Eens. Bovendien: waarom moeten ze herkenbaar zijn als predikant of priester? Als hij predikant of priester in je eigen gemeente of parochie is, ken je hem toch wel.

In coronatijd heb ik redelijk wat pastorale bezoeken gebracht op corona-adelingen van ziekenhuizen en in ‘besmette’ verpleeghuizen. Als herkenbaar (zwart pak) ambtsdrager kwam ik makkelijk binnen. Werd wel vaak met dominee aangesproken maar die roeping laat nog op zich wachten.

Trouwens ook buiten coronatijd vind ik het helpend om in zwart pak de pastorale ziekenhuisbezoeken te doen.
Onze kerkenraad doet trouwens al het ambtelijk werk in zwart pak.

Onze predikant en kerkenraad komen gelukkig niet in zwarte pakken op bezoek.

[merel]

En daarna? Dan heb je elkaar gesproken, je ziet de betreffende man in de rest van de termijn niet of hooguit 1 keer opnieuw om vervolgens het verhaal opnieuw te doen bij de volgende. Ik zie de meerwaarde van deze gesprekken echt niet.

Ik zie de beste mannen op diverse activiteiten van de kerk, waar we elkaar vaak genoeg spreken.
Als je elkaar alleen maar eens per twee naar of nog minder spreekt, heeft het inderdaad niet zoveel waarde.

Als je elkaar vaker spreekt, kan je elkaar inderdaad meer tot hand en voet zijn. In mijn vorige gemeente kregen wij jaarlijks huisbezoek van een oudere man en met deze man hebben wij hele fijne gesprekken gehad. Dat was echt een uitzondering en daar bewaar ik prettige herinneringen aan. Sinds 2019 hebben wij 1 keer het verzoek gekregen voor een huisbezoek en dat was vorig jaar. Dat ging inderdaad over koetjes en kalfjes en daarna hebben wij hem niet meer gesproken.

Maar dan moet je je afvragen of het een priester, predikant of gewoon iemand met een priesterboord is. Dus daar schiet je niet zo veel mee op.

Eens. Bovendien: waarom moeten ze herkenbaar zijn als predikant of priester? Als hij predikant of priester in je eigen gemeente of parochie is, ken je hem toch wel.

In coronatijd heb ik redelijk wat pastorale bezoeken gebracht op corona-adelingen van ziekenhuizen en in ‘besmette’ verpleeghuizen. Als herkenbaar (zwart pak) ambtsdrager kwam ik makkelijk binnen. Werd wel vaak met dominee aangesproken maar die roeping laat nog op zich wachten.

Trouwens ook buiten coronatijd vind ik het helpend om in zwart pak de pastorale ziekenhuisbezoeken te doen.
Onze kerkenraad doet trouwens al het ambtelijk werk in zwart pak.

Onze predikant en kerkenraad komen gelukkig niet in zwarte pakken op bezoek.

Het zou mij weinig uitmaken of ze nu wel of niet in een zwart pak verschijnen. Het gaat uiteindelijk toch om de inhoud.

[FlyingEagle]

Onze predikant en kerkenraad komen gelukkig niet in zwarte pakken op bezoek.

Ben je bang voor de kleur zwart?

[J.C. Philpot]

Onze predikant en kerkenraad gelukkig wel

[huisman]

Onze predikant en kerkenraad komen gelukkig niet in zwarte pakken op bezoek.

Ben je bang voor de kleur zwart?

Toch moet je voorzichtig zijn. Wij doen ons ambtswerk in zwart pak maar dat is geen nieuwe wet. Er zijn mensen die in het verleden beschadigd zijn door een man of mannen in een zwart pak. Dat kan er toe leiden dat er wantrouwen is tegen het zwarte pak. Dat er inderdaad angst is voor de kleur zwart.
Omdat ik lang in een uniform gewerkt heb voelde het voor mij vrij normaal om tijdens het ambtelijk werk ook een uniform (zwart pak) te dragen.

[FlyingEagle]

Onze predikant en kerkenraad komen gelukkig niet in zwarte pakken op bezoek.

Ben je bang voor de kleur zwart?

Toch moet je voorzichtig zijn. Wij doen ons ambtswerk in zwart pak maar dat is geen nieuwe wet. Er zijn mensen die in het verleden beschadigd zijn door een man of mannen in een zwart pak. Dat kan er toe leiden dat er wantrouwen is tegen het zwarte pak. Dat er inderdaad angst is voor de kleur zwart.
Omdat ik lang in een uniform gewerkt heb voelde het voor mij vrij normaal om tijdens het ambtelijk werk ook een uniform (zwart pak) te dragen.

Ik sla een beetje aan op het woord ‘gelukkig’. Dat vind ik in deze connotatie een beetje vreemd dus vandaar dat ik mijn prikkelende reactie bedoeld met een knipoog plaatste. Ik ben gewoon benieuwd waarom Orchidee dit gelukkig vindt.
Van mij hoeft het niet hoor, ik vind het niet erg als ambtsdragers in een gewoon kostuum op bezoek komen, ik vind het eigenlijk totaal onbelangrijk.

[ZWP]

Onze predikant en kerkenraad komen gelukkig niet in zwarte pakken op bezoek.

Ben je bang voor de kleur zwart?

Toch moet je voorzichtig zijn. Wij doen ons ambtswerk in zwart pak maar dat is geen nieuwe wet. Er zijn mensen die in het verleden beschadigd zijn door een man of mannen in een zwart pak. Dat kan er toe leiden dat er wantrouwen is tegen het zwarte pak. Dat er inderdaad angst is voor de kleur zwart.
Omdat ik lang in een uniform gewerkt heb voelde het voor mij vrij normaal om tijdens het ambtelijk werk ook een uniform (zwart pak) te dragen.

Ik sla een beetje aan op het woord ‘gelukkig’. Dat vind ik in deze connotatie een beetje vreemd dus vandaar dat ik mijn prikkelende reactie bedoeld met een knipoog plaatste. Ik ben gewoon benieuwd waarom Orchidee dit gelukkig vindt.
Van mij hoeft het niet hoor, ik vind het niet erg als ambtsdragers in een gewoon kostuum op bezoek komen, ik vind het eigenlijk totaal onbelangrijk.

Off-topic: wij dragen een pak, een clown een kostuum.

[FlyingEagle]

Off-topic: wij dragen een pak, een clown een kostuum.

[Orchidee]

Heb helaas héél nare herinneringen aan mannen in zwart pak.

[Ararat]

Heb helaas héél nare herinneringen aan mannen in zwart pak.

Het is niet makkelijk om hier kies op te reageren.

Kan het zijn dat je nare herinneringen meer te maken hebben met de mannen dan met hun pakken?

[-DIA-]

Ik sla een beetje aan op het woord ‘gelukkig’. Dat vind ik in deze connotatie een beetje vreemd dus vandaar dat ik mijn prikkelende reactie bedoeld met een knipoog plaatste. Ik ben gewoon benieuwd waarom Orchidee dit gelukkig vindt.
Van mij hoeft het niet hoor, ik vind het niet erg als ambtsdragers in een gewoon kostuum op bezoek komen, ik vind het eigenlijk totaal onbelangrijk.

Dat lijkt me niet heel moeilijk, alleen het benoemen kan hier wel voor ellende zorgen.
Het lijkt me toch een vorm van (al dan niet bewust) afzetten tegen... (wat men met een ander woord ook wel eens provoceren noemt). Provoceren is ook wel een bekend woord; denk aan de beweging in de jaren '60 die zich met de provocerende naam "Provo" tooide.
Ik zal me indekken, een schuilplaats zoeken, voor ik weer de volle laag over me heen krijg, maar ik breng eerlijk hier mijn gedachten te berde. En ik geloof niet dat we daar iets kwaads mee bedoelen, al zal het voor de ene een beetje provocerend overkomen, maar wie provoceerde (als dat al het geval zou zijn) er nu eerst?
We hopen wel dat we door de eerlijkheidsproef komen, want ik heb wel de ondervinding dat als je eerlijk zegt wat je denkt, en ook wat meerderen denken, dat je je dan tegenwoordig moet indekken.... Misschien schijf ik nu wel provocerend, dan zou best als een spiegel kunnen dienen. Toch?

Toevoeging:
Ik zie de reactie hierboven, maar men ook kiezen om recht door zee te zijn. Kies of niet, er gebeurt iets wat ergens benoemd zou kunnen worden. Als we dat niet durven zijn we dan te zwak? In elk geval is het niet verkeerd eerlijk te zijn, en wat zovele jaren als kenmerkend voor onze gezindte was min of meer te verdedigen. Want ja, wat is er nu eigenlijk gelukkig aan? Of het moest iets heel ingrijpend zijn waar hierboven ook al ergens naar is verwezen.

[Ararat]

Ik sla een beetje aan op het woord ‘gelukkig’. Dat vind ik in deze connotatie een beetje vreemd dus vandaar dat ik mijn prikkelende reactie bedoeld met een knipoog plaatste. Ik ben gewoon benieuwd waarom Orchidee dit gelukkig vindt.
Van mij hoeft het niet hoor, ik vind het niet erg als ambtsdragers in een gewoon kostuum op bezoek komen, ik vind het eigenlijk totaal onbelangrijk.

Dat lijkt me niet heel moeilijk, allen het benoemen kan hier wel voor ellende zorgen.
Het lijkt me toch een vorm van (al dan niet bewust) afzetten tegen... (wat men met een ander woord ook wel eens provoceren noemt). Provoceren is ook wel een bekend woord; denk aan de beweging in de jaren '60 die zich met de provocerende naam "Provo" tooide.
Ik zal me indekken, een schuilplaats zoeken, voor ik weer de volle laag over me heen krijg, maar ik breng eerlijk hier mijn gedachten te berde. En ik geloof niet dat we daar iets kwaads mee bedoelen, al zal het voor de ene een beetje provocerend overkomen, maar wie provoceerde (als dat al het geval zou zijn) er nu eerst?
We hopen wel dat we door de eerlijkheidsproef komen, want ik heb wel de ondervinding dat als je eerlijk zegt wat je denkt, en ook wat meerderen denken, dat je je dan tegenwoordig moet indekken.... Misschien schijf ik nu wel provocerend, dan zou best als een spiegel kunnen dienen. Toch?

Toevoeging:
Ik zie de reactie hierboven, maar men ook kiezen om recht door zee te zijn. Kies of niet, er gebeurt iets wat ergens benoemd zou kunnen worden. Als we dat niet durven zijn we dan te zwak? In elk geval is het niet verkeerd eerlijk te zijn, en wat zovele jaren als kenmerkend voor onze gezindte was min of meer te verdedigen. Want ja, wat is er nu eigenlijk gelukkig aan? Of het moest iets heel ingrijpend zijn waar hierboven ook al ergens naar is verwezen.

En als het iets heel ingrijpends is, zoals je in je allerlaatste zin zegt. Is het dan nog provocerend?

[-DIA-]

Ik sla een beetje aan op het woord ‘gelukkig’. Dat vind ik in deze connotatie een beetje vreemd dus vandaar dat ik mijn prikkelende reactie bedoeld met een knipoog plaatste. Ik ben gewoon benieuwd waarom Orchidee dit gelukkig vindt.
Van mij hoeft het niet hoor, ik vind het niet erg als ambtsdragers in een gewoon kostuum op bezoek komen, ik vind het eigenlijk totaal onbelangrijk.

Dat lijkt me niet heel moeilijk, allen het benoemen kan hier wel voor ellende zorgen.
Het lijkt me toch een vorm van (al dan niet bewust) afzetten tegen... (wat men met een ander woord ook wel eens provoceren noemt). Provoceren is ook wel een bekend woord; denk aan de beweging in de jaren '60 die zich met de provocerende naam "Provo" tooide.
Ik zal me indekken, een schuilplaats zoeken, voor ik weer de volle laag over me heen krijg, maar ik breng eerlijk hier mijn gedachten te berde. En ik geloof niet dat we daar iets kwaads mee bedoelen, al zal het voor de ene een beetje provocerend overkomen, maar wie provoceerde (als dat al het geval zou zijn) er nu eerst?
We hopen wel dat we door de eerlijkheidsproef komen, want ik heb wel de ondervinding dat als je eerlijk zegt wat je denkt, en ook wat meerderen denken, dat je je dan tegenwoordig moet indekken.... Misschien schijf ik nu wel provocerend, dan zou best als een spiegel kunnen dienen. Toch?

Toevoeging:
Ik zie de reactie hierboven, maar men ook kiezen om recht door zee te zijn. Kies of niet, er gebeurt iets wat ergens benoemd zou kunnen worden. Als we dat niet durven zijn we dan te zwak? In elk geval is het niet verkeerd eerlijk te zijn, en wat zovele jaren als kenmerkend voor onze gezindte was min of meer te verdedigen. Want ja, wat is er nu eigenlijk gelukkig aan? Of het moest iets heel ingrijpend zijn waar hierboven ook al ergens naar is verwezen.

En als het iets heel ingrijpends is, zoals je in je allerlaatste zin zegt. Is het dan nog provocerend?

Dan zou er, denk ik, specialistische hulp moeten bij komen. Dat is niet iets voor iemand die hier geen bevinding van heeft.

[Martijn]

Heb helaas héél nare herinneringen aan mannen in zwart pak.

Het is niet makkelijk om hier kies op te reageren.

Kan het zijn dat je nare herinneringen meer te maken hebben met de mannen dan met hun pakken?

Ook dan nog waren het mannen in zwarte pakken. Ik kan me wel indenken dat dat niet los van elkaar kan worden gezien.

[J.C. Philpot]

Ik denk er vast ook mensen zijn die nare ervaringen hebben met jongeren met vale spijkerbroeken, of mannen met politieuniformen. Ik ken hele liefdevolle personen met wat voor kleren dan ook (ook met zwarte pakken), en hele nare personen met wat voor kleren dan ook. Het heeft niets met de kleding te maken, maar met de persoon.

Ik denk niet dat het goed is om op basis van onze ervaringen met een bepaald soort kleding te gaan generaliseren. Voor je het weet zie je de persoon achter de vale spijkerbroek, politieuniform of het zwarte pak niet meer, en is die persoon al gediskwalificeerd voor hij nog maar 1 woord gesproken heeft. Een goed gesprek (als het kan van hart tot hart) is een beter middel om iemand te leren kennen.