Sowieso dat ik de context miste. Het had mij geholpen als meer duidelijk werd gemaakt, dat het hier om Gods kinderen ging. Dat zij het even dierbaar geloof als Petrus verkregen hadden, door de rechtvaardigheid van onze God en Zaligmaker, Jezus Christus. (1). Dat hun zonden vergeven waren, maar dat als zij verachterden in de genade, zij hun roeping en verkiezing niet meer zo helder zouden kunnen zien, als zou moeten. Petrus zeg: "die is blind, van verre niet ziende, hebbende vergeten de reiniging zijner vorige zonden." (vs 9)Johann Gottfried Walther schreef: ↑26 aug 2024, 17:32Kun je aangeven wat je moeilijk aan die preek vond?Arja schreef: ↑26 aug 2024, 16:47
's-Avonds luisterde ik mee met de PKN en dat vond ik moeilijk, die preek.
Petrus 1: 1-11 Tekst: vers 10a
Thema: Vastmaken die twee…! https://kerkdienstgemist.nl/stations/75 ... 0340000759
Ik had meer willen horen over het grote wonder de Heere de Zijnen in Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd. (vers 3).
Dit heeft volgens mij alles te maken met roeping en verkiezing vastmaken en het "Godzalig wandelen". Het is niet dat ze over hun roeping of verkiezing twijfelden. Er was gevaar bij Gods kinderen voor geestelijke luiheid.
Ik vond het voorbeeld aan het eind van de eekhoorn in het verhaaltje van Spurgeon niet fijn. Ik miste hierin "het roepen" van God. Je kunt zeggen: Hij roept nu... maar dan moet er eigenlijk wel een "roepen" plaatsvinden in de prediking. Vooral vertellen waarom "de loopplank naar de ark" de komende zondaar zal houden. Ik heb er niks aan als de loopplank een olifant (een grote zondaar?) houdt. Mijn oog moet op Christus zijn, de overste Leidsman. Alleen dan zal ik durven komen omdat Hij me roept en trekt.
Er zaten ook mooie dingen in de preek.