Wat is hypercalvinisme?

[-DIA-]

Om iedereen dit in zichzelf kan te herkennen is misschien nog maar de vraag. Wie onder een bepaalde verbondsbeschouwende prediking is opgegroeid kan dit wellicht niet juist ervaren worden, omdat de zaken daar zelf niet verklaard worden. Mensen krijgen hier een geheel ander mens- en Godsbeeld.

De vraag die je eigenlijk stelt is: "Kan iemand die onder een bepaalde verbondsbeschouwende prediking is opgegroeid, op een andere manier geleid worden tot de Heere, dan iemand die niet onder die verbondsbeschouwende prediking is opgegroeid? Hebben ze een andere Godsbeeld, mensbeeld?

Ik denk dat het zo is. Wat denk jij?

Van Gods kant is niemand hopeloos. We zeiden wel eens: Voor God zijn er geen hopeloze gevallen. Als God Zelf werkt is het zeker waar: Ik wil en zij zullen. Dan houdt niemand dat tegen. Zelfs geen predikant die een algemene verzoening leert. God werkt door Woord en Geest. Niet scheiden deze twee. Als er in een gemeente geen levende verkondiging is, maar Gods Woord nog genoemd wordt kan daar een mens worden getrokken. Dan hoort hij het Woord, en als zich daar de Geest aan paart zal zo'n mens onder zo'n prediker geveld worden. Een andere zaak is als God verder met zo'n mens doorwerkt is of zo'n mens onder zo'n prediking kan blijven, immers het geestelijk leven moet onderhouden worden. Als we in ons normale leven niet meer eten sterven we. Maar het is ook waar, dat wat God werkt niet kan sterven, maar dat kan zeker wel gaan kwijnen.
Ik zeg dus vrijmoedig dat God kan werken onder predikers die uiterlijk bij e waarheid van het Woord blijven. En ik mag ook zeggen dat ik zo'n mens zelf heb gekend. Al jong door Gods Geest aangesproken, door, waar ze later achter kwam, een onbekeerde dominee. Maar Gods werk in haar ging door. Ik zal niet te uitvoerig worden, want wellicht lezen mensen mee dit weten over wie ik nu schrijf.

Dan dat er een heel ander Gods- en mensbeeld wordt ontwikkeld is ook een zekere waarheid. Sommigen die zich van een bevindelijke prediking af hebben gekeerd en zich zijn gaan scharen onder een meer verbondsmatige prediking zijn heel moeilijk meer te bereiken. Men kan bij wijze van spreken dan beter met een ongelovige, of een 'heiden' praten dan met een mens die vast is gelopen in een verbondsprediking waar hij er in is gezet. Er is vroeger wel eens opgemerkt en misschien kennen we de term nog wel: Vast varen met hoog water. Dan zei men wel: er mag wel een springvloed komen om zo iemand weer los te krijgen. Ik geloof dat zich dit veel meer voordoet als we misschien zelf wel in de gaten hebben. En ik geloof ook dat we dan niet eerst naar een ander hoeven te kijken.

Zou je dit laatste stukje wat kunnen verduidelijken? Vooral dit: de mens die vast is gelopen in een verbondsprediking waar hij er in is gezet.

Eerst eigen ervaring
Dit is een stukje ondervinding. Mensen die zich afkeren van een reformatorische kerk, of die naar een lichtere kerk overstappen, die bijten zich vast in hun keuze (die ze evenwel bijna nooit onderbouwen, en als ze het al doen spreken ze over 'aanvoelen', wat me dan ook weer vrij vaag toeschijnt.
Anderen willen er beslist niet over praten, en slaan dicht als het op dit onderwerp komt. We me dan ook opvalt, dat zijn mensen die wel overal over kunnen praten maar niet echt over het punt waarom ze veranderd zijn.
Toen iemand van zeer nabij mij vertrok naar de NHK (toen nog) zei een iemand, zo vertelde hij zelf: Oh je wilt een beetje makkelijker.
Ik antwoordde toen: Had die man misschien niet wat gelijk? Hij: Hoe zo? Ik: Ja, in je oude kerk moest je bekeerd worden, en in je nieuwe kerk lijken ze allemaal al bekeerd. Maar erachter komen wat zulke mensen drijft is moeilijk. Ze gaan het gesprek uit de weg, en zijn niet meer bereid om nog eens wat na te denken en hun keus Schriftuurlijk te onderbouwen. Ik vroeg eens of hij het in zijn huidige kerk beter kon vinden dan in de kerk die hij had verlaten. Daarop zei hij dan geen ja en geen nee, alleen: Ik weet dat het niet dat bevindelijke is. Ik zou kunnen vragen: Hadden dan die godvrezende mensen het allemaal mis, was dat alles inbeelding bij hen? Daar krijg je dan weer geen antwoord op.

Het is ook wennen, en wennen kan gevaarlijk zijn
Wat ik wel opmerk, en we staan er in feite allen aan bloot, is gewennen. Wie een jaar lang een verbondsbeschouwende preek hoort, voor wat ik hoor, ze gaan zich 'erbij gerekend' voelen. En dat zonder echt van een bekering te spreken (zoals bv de DL het omschrijven: Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgene en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven.) Men gaat wennen aan een prediking die bekering niet als het belangrijkste vind, en komen daar heel moeilijk meer vanaf.
Deze noodzaak van waarachtige bekering wordt afgewezen, en zeggen dan vaak: Ik geloof toch wel... Maar niet zoals daar staat.

Dan degenen die nooit onder een bevindelijke leer zaten:
Ze kunnen je uitlachten en voor achterlijk houden, maar deze mensen weten niet wat ze zeggen. Ze hebben het nooit gehoord en weten ook niet wat ze dan afwijzen. Men volgt dan de massa. Iedereen denkt nu toch zo? Ze zijn vaak minder scherp in het veroordelen, maar kunnen dit (vanzelf) ook niet onderbouwen.

[refo]

Er is vroeger wel eens opgemerkt en misschien kennen we de term nog wel: Vast varen met hoog water. Dan zei men wel: er mag wel een springvloed komen om zo iemand weer los te krijgen. Ik geloof dat zich dit veel meer voordoet als we misschien zelf wel in de gaten hebben. En ik geloof ook dat we dan niet eerst naar een ander hoeven te kijken.

Die uitdrukking ging vroeger dan wel over wedergeborenen. Dus zo erg was het eigenlijk niet eens.

[Hendrien]

@DIA, ik vind het erg merkwaardig dat de mensen die jij kent niet kunnen onderbouwen waarom ze van kerk veranderd zijn. De mensen die ik ken kunnen dit juist heel goed!