Pleiten op je doop

[Refojongere]

Ja.

[Arja]

Is het niet zo dat velen aan de rechterzijde als volgt redeneren: in de doop neemt God je niet als Zijn kind aan en belooft Hij niet de zaligheid want anders zou geen enkel kind verloren gaan?

De Bijbelse redenatie is al volgt:
- God neemt je als Zijn kind aan, maar er is sprake van verloren zonen (jongste of oudste), van afkerige kinderen
- we worden opgeroepen het Onze Vader te bidden,
- God belooft alle kinderen Israels het beloofde land.
De enige vraag is of wij in Jezus geloven of Hem verwerpen? In Hem zijn alle beloften ja en amen.

God zegt tegen alle gedoopten: Al het Mijne is het uwe. Wat Mij betreft: het is voor jou bedoeld. Maar wij kunnen het bloed van het Nieuwe Testament vertrappen waardoor wij geheiligd waren (Hebr. 10:29).

En dan niet het raster van de verkiezing er overheen leggen, want dat doen we immers ook niet bij de aanbieding van het Evangelie. Het Evangelie wordt ook verworpenen aangeboden.

Hoe kom je aan de tekst: "Al het mijne is uwe?" Komt dat uit de gelijkenis van de verloren zoon?

Hoe zie je dan de gelijkenis? Je maakt van de oudste zoon (de Farizeeër) de kerk? Ik begrijp het niet.

[Refojongere]

De oudste zoon, het Israël dat Hem kruisigde, bezat alles in de belofte van het verbond, zij vormden de kerk. Maar de Koninkrijkskinderen worden buitengeworpen door ongeloof in de Messias. Hun werd wel het eeuwige leven toegezegd, maar zij achtten het niet waardig (Hand. 13:46).

Geloven is niet aannemen van deze beloften op zich (het punt waar MNB zich terecht tegen keert), maar ontdekken dat alleen in de Middelaar deze beloften je deel worden, buiten Hem zet je jezelf er buiten. Niet omdat God je er buiten houdt, die suggestie lijken sommige forummers hier wel te doen.

[Marco]

Ik zag net dit nieuw op de site van Dr. P. De Vries
https://drpdevries.com/2024/09/26/de-be ... n-de-doop/

Ik vind het een mooi artikel. Ook dat hij zegt:

Bij het antwoord op deze vraag moet de Bijbel – in dit geval het Nieuwe Testament – onze bron en norm zijn. Dat de Bijbel het eerste en het laatste woord behoort te hebben geldt trouwens bij alle zaken die betrekking hebben op het geloof en de levenswandel van een christen

.
Alleen voor de verdediging van de kinderdoop verwijst het artikel naast een paar niet uitgewerkte bijbelteksten (jammer, jammer dat hij die niet dieper uitwerkt) naar kerkelijke tradities en vroege schrijvers. Ik zet ze op een rijtje:

(Ik deel 6 dingen, even weggelaten bij beantwoording vervolgvraag voor leesbaarheid)

Zonder de inzichten van historische figuren zoals Augustinus of de schrijvers van de Apostolische Traditie, zou men in de problemen komen bij het interpreteren van de relevante teksten. Deze theologen hebben de ontwikkeling van de leer over de doop beïnvloed, wat zo essentieel is, dat de artikelschrijver zegt: "De kerkgeschiedenis is niet de uiteindelijke gids. Dat neemt niet weg dat wij uit de kerkgeschiedenis onder andere kunnen afleiden hoe de Bijbel werd gelezen en begrepen."

De nadruk op de kerkgeschiedenis versterkt voor mij het idee dat de context van interpretatie even belangrijk, zo niet belangrijker, is dan de tekst zelf. Dr. P. de Vries zegt: De kerkgeschiedenis is niet de uiteindelijke gids. Dat neemt niet weg dat wij uit de kerkgeschiedenis onder andere kunnen afleiden hoe de Bijbel werd gelezen en begrepen. Ik denk dat hij deze ondergrond echt nodig heeft, naast wat de Bijbel zegt. Hij schrijft: "Wie eerlijk het Nieuwe Testament leest moet concluderen dat, al wordt niet uitdrukkelijk gezegd dat kinderen van christenouders gedoopt mogen worden, dit wel tussen de regels door valt te lezen.

Verder staat er niets over pleiten op de doop in dit artikel. Ik vind vooral de eerste 7 punten zo helder. Lees ze in zijn artikel.

Hij zegt wel degelijk iets, voordat hij over Hyppolytus van Rome begint. Hij verklaart de teksten in het Nieuwe Testament die 'tussen de regels door' de kinderdoop bevestigen. En aan het einde gaat hij in zekere zin mee met dr. Van den Brink (zie https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/30 ... leitgrond/ - de oorzaak dat dit topic weer is opgestart). Hij haalt daarvoor onder andere Luther aan. Er is niet zozeer een pleiten op de doop, maar vertrouwen op de beloften die met en door de doop zijn bevestigd.

Ik merk dat ik het wat lastig vind dat Luther hier wordt aangehaald. Volgens mij had hij toch een andere visie op de doop dan Calvijn? Wat de Vries aanhaalt, wat Luther betreft, gaat mijnsinziens over de heiligmaking, niet over (on)gedoopte mensen die nog niet echt gelovig zijn.

Misschien heb jij daar meer inzicht in?

Nu ben ik je even kwijt: we hebben het over 'pleiten op je doop'. Wie doen dat? Toch niet zij die niet geloven? En moet je heiligmaking loskoppelen van de dagelijkse strijd tegen twijfel en allerlei aanvechtingen? Dat kan niet, en Luther wist dat als geen ander. Juist wanneer je daarmee te maken hebt, is de doop als teken en zegel zo belangrijk. Niet omdat het om die doop zelf gaat, maar omdat die doop naar Iemand verwijst.

dr. P. de Vries schrijft:

Alle lof komt toe aan de drie-enige God in Wiens Naam wij zijn gedoopt. Hij is de God van volkomen zaligheid. In deze weg mogen we eenmaal onbevreesd verschijnen voor de rechterstoel van Christus Die wij in dit leven als Zaligmaker hebben leren kennen. Wij kregen Hem lief, omdat Hij ons eerst had liefgehad. En ook daarvan getuigt de doop. God is de Eerste en de Laatste en dat geldt voor de verlossing niet minder dan voor de schepping. ‘Ere zij aan God de Vader, ere zij aan God de Zoon, eer de Heilige Geest, de Trooster, de Drie-enige in Zijn troon.’

Je pleit dan dus niet zozeer op de doop, maar op de Naam van God die over je is uitgeroepen, en de beloften die Hij daarbij heeft gedaan.

[Groot Blankenstein]

Zijn er hier die het boekje van Ds. M van Reenen wat hier genoemd wordt kennen?

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/31 ... lijk-punt/

[HersteldHervormd]

Zijn er hier die het boekje van Ds. M van Reenen wat hier genoemd wordt kennen?

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/31 ... lijk-punt/

Ik heb het besteld.

[Groot Blankenstein]

Ik ook..

[Heidebloem]

Hebben jullie beiden 5st besteld? Iemand in de omgeving Veenendaal waar ik er 1 van mag overnemen?

[Heidebloem]

Hebben jullie beiden 5st besteld? Iemand in de omgeving Veenendaal waar ik er 1 van mag overnemen?

Of ruilen tegen het nieuwe boekje van ds Simons, daar heb ik er namelijk 8 van liggen

[Groot Blankenstein]

Wel vijf besteld maar ik denk dat ik er hier al wel mensen blij mee kan maken…anders hoor je nog, dan mail ik wel.

Ze zijn € 2,- per stuk + verzendkosten = 5 voor € 14,25 in huis

[Heidebloem]

Wel vijf besteld maar ik denk dat ik er hier al wel mensen blij mee kan maken…anders hoor je nog, dan mail ik wel.

Ze zijn € 2,- per stuk + verzendkosten = 5 voor € 14,25 in huis

Laat maar weten wat je er van vindt, dan kan ik ze evt later bestellen

[Groot Blankenstein]

Prima..!

[Arja]

Ik vind het een mooi artikel. Ook dat hij zegt:
.
Alleen voor de verdediging van de kinderdoop verwijst het artikel naast een paar niet uitgewerkte bijbelteksten (jammer, jammer dat hij die niet dieper uitwerkt) naar kerkelijke tradities en vroege schrijvers. Ik zet ze op een rijtje:

(Ik deel 6 dingen, even weggelaten bij beantwoording vervolgvraag voor leesbaarheid)

Zonder de inzichten van historische figuren zoals Augustinus of de schrijvers van de Apostolische Traditie, zou men in de problemen komen bij het interpreteren van de relevante teksten. Deze theologen hebben de ontwikkeling van de leer over de doop beïnvloed, wat zo essentieel is, dat de artikelschrijver zegt: "De kerkgeschiedenis is niet de uiteindelijke gids. Dat neemt niet weg dat wij uit de kerkgeschiedenis onder andere kunnen afleiden hoe de Bijbel werd gelezen en begrepen."

De nadruk op de kerkgeschiedenis versterkt voor mij het idee dat de context van interpretatie even belangrijk, zo niet belangrijker, is dan de tekst zelf. Dr. P. de Vries zegt: De kerkgeschiedenis is niet de uiteindelijke gids. Dat neemt niet weg dat wij uit de kerkgeschiedenis onder andere kunnen afleiden hoe de Bijbel werd gelezen en begrepen. Ik denk dat hij deze ondergrond echt nodig heeft, naast wat de Bijbel zegt. Hij schrijft: "Wie eerlijk het Nieuwe Testament leest moet concluderen dat, al wordt niet uitdrukkelijk gezegd dat kinderen van christenouders gedoopt mogen worden, dit wel tussen de regels door valt te lezen.

Verder staat er niets over pleiten op de doop in dit artikel. Ik vind vooral de eerste 7 punten zo helder. Lees ze in zijn artikel.

Hij zegt wel degelijk iets, voordat hij over Hyppolytus van Rome begint. Hij verklaart de teksten in het Nieuwe Testament die 'tussen de regels door' de kinderdoop bevestigen. En aan het einde gaat hij in zekere zin mee met dr. Van den Brink (zie https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/30 ... leitgrond/ - de oorzaak dat dit topic weer is opgestart). Hij haalt daarvoor onder andere Luther aan. Er is niet zozeer een pleiten op de doop, maar vertrouwen op de beloften die met en door de doop zijn bevestigd.

Ik merk dat ik het wat lastig vind dat Luther hier wordt aangehaald. Volgens mij had hij toch een andere visie op de doop dan Calvijn? Wat de Vries aanhaalt, wat Luther betreft, gaat mijnsinziens over de heiligmaking, niet over (on)gedoopte mensen die nog niet echt gelovig zijn.

Misschien heb jij daar meer inzicht in?

Nu ben ik je even kwijt: we hebben het over 'pleiten op je doop'. Wie doen dat? Toch niet zij die niet geloven? En moet je heiligmaking loskoppelen van de dagelijkse strijd tegen twijfel en allerlei aanvechtingen? Dat kan niet, en Luther wist dat als geen ander. Juist wanneer je daarmee te maken hebt, is de doop als teken en zegel zo belangrijk. Niet omdat het om die doop zelf gaat, maar omdat die doop naar Iemand verwijst.

dr. P. de Vries schrijft:

Alle lof komt toe aan de drie-enige God in Wiens Naam wij zijn gedoopt. Hij is de God van volkomen zaligheid. In deze weg mogen we eenmaal onbevreesd verschijnen voor de rechterstoel van Christus Die wij in dit leven als Zaligmaker hebben leren kennen. Wij kregen Hem lief, omdat Hij ons eerst had liefgehad. En ook daarvan getuigt de doop. God is de Eerste en de Laatste en dat geldt voor de verlossing niet minder dan voor de schepping. ‘Ere zij aan God de Vader, ere zij aan God de Zoon, eer de Heilige Geest, de Trooster, de Drie-enige in Zijn troon.’

Je pleit dan dus niet zozeer op de doop, maar op de Naam van God die over je is uitgeroepen, en de beloften die Hij daarbij heeft gedaan.

Dank je wel dat je de moeite neemt, om het uit te leggen hoe je het ziet.