Ik heb aangegeven dat er wijzigingen zijn doorgevoerd maar dat deze spellingtechnisch van aard zijn. Ik heb nog geen woord kunnen vinden dat vervangen is dan de genoemde woorden die een 'platte' betekenis hebben gekregen in het hedendaags Nederlands. Zelf heb ik een versie uit 1771. Online is ook de versie uit 1637 beschikbaar. De versie die ik heb uit 1771 stemt ook op het gebied van spelling nagenoeg volledig overeen met de versie uit 1637. De huidige versie van de Statenvertaling zoals deze door de GBS wordt uitgegeven heeft spellingtechnisch grote verschillen met eerdergenoemde versies. Echter is er zover ik kan zien geen woord vervangen dan eerder genoemde woorden die een 'platte' betekenis hebben gekregen. Ik kan het mis hebben, dan laat ik me graag overtuigen door de voorbeelden.Konijntje schreef: ↑Gisteren, 19:20 Ik denk dat er het nodige valt af te dingen op deze argumentatie. Allereerst is er in de huidige Statenvertaling ook behoorlijk gesleuteld en zijn er ook veel woorden vervangen. De versie zoals die in 1637 is uitgegeven, zal voor vrijwel iedere kerkganger onleesbaar zijn.
Dat is niet mijn bedoeling en dat is niet juist door mij verwoord alsof degenen die kiezen voor de Herziene Statenvertaling allemaal graag van de kanttekeningen af willen. Ik geloof zeker dat allen hierin integer handelen. Ik geloof echter niet dat hiermee het juiste pad ingeslagen wordt.Konijntje schreef: ↑Gisteren, 19:20 Ik vind dit overigens een stevige uitspraak van jou:
"Naast de vertaling zelf verliezen we ook de kanttekeningen. Deze worden door velen gewaardeerd, maar door even zovelen als ballast ervaren omdat ze een vrije en geïsoleerde interpretatie van een Bijbelvers in de weg staan. Daarnaast hebben ze een grote diepgang, werpen ze vaak zeer veel licht over de vertaling en geven verder een grondige verantwoording van de vertaalkeuzes en alternatieve vertalingen van woorden waardoor de lezer in staat wordt gesteld om ook de alternatieve vertalingen te begrijpen en zo, onder Gods zegen, een rijk begrip van de tekst kan opdoen. Ik begrijp dat velen hier vanaf willen, want als deze ontbreken zijn we ook het dwingende juk van de (nadere) Reformatie kwijt en kunnen we ons een grote vrijheid veroorloven in onze interpretatie van geïsoleerde teksten. Dat echter is juist mijn bezwaar."
Hiermee trek je de integriteit van mensen die een verstaanbare vertaling willen, mede voor hun kinderen, in twijfel.
Wat daarom blijft staan is dat met het verliezen van de Statenvertaling ook de kanttekeningen niet meer gelezen zullen worden met de gevolgen zoals hierboven geschetst. We zullen steeds minder de verantwoording van de kanttekenaren verdisconteren in ons begrip van de tekst en daarmee is er weer een zaak minder die ons theologisch verbindt met onze voorvaderen, terwijl juist in hun dagen het licht van Gods Woord zo helder geschenen heeft.