Die vereniging is een eng fundamenalistisch clubje. Staan absoluut niet open voor argumenten van anderen.
Is niet een poos terug een prominent van die club aangenomen tot de studentenclub van de GG?
verhalen in boekje Stichting Zondagsrust
Het is niet Gods gewone weg om direct tot mensen te spreken.
Toch zou ik niet durven zeggen dat de Geest nooit meer direct tot mensen spreekt. Daar laat ik God liever vrij in.
Het betreffende boekje kreeg ik ook onder ogen, ik ben nu blij dat ik het direct weer dichtgeslagen heb.
Toch zou ik niet durven zeggen dat de Geest nooit meer direct tot mensen spreekt. Daar laat ik God liever vrij in.
Het betreffende boekje kreeg ik ook onder ogen, ik ben nu blij dat ik het direct weer dichtgeslagen heb.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangwekkend deel het elimineren van traditioneel-theologische en hermeneutische contradicties.
Als dat waar is, is 't te hopen voor de GG dat deze prominent z'n fundamentalistische opvattingen laat varen - dan wel dat die er aan de Boezemsingel vakkundig uit gehaald worden.Duuk schreef:Die vereniging is een eng fundamenalistisch clubje. Staan absoluut niet open voor argumenten van anderen.
Is niet een poos terug een prominent van die club aangenomen tot de studentenclub van de GG?
BTW: welcome back, Gian
Klopt. Dhr. Rijswijk uit Rhenen. Hij is nu 2e jaars student.Duuk schreef:Die vereniging is een eng fundamenalistisch clubje. Staan absoluut niet open voor argumenten van anderen.
Is niet een poos terug een prominent van die club aangenomen tot de studentenclub van de GG?
Was voorheen woordvoerder van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging (de officiële naam).
Maar toen hij als student aangenomen werd, had hij genoemde vereniging al ruimschoots verlaten. Naar verluid vanwege de te strikte koers.
Iemand die aangenomen wordt op de school van de gereformeerde gemeente moet stoppen met andere ambten, mag nergens meer les geven, moet het eigen bedrijf van de hand doen, en alle bestuurs en nevenfuncties van partij, vereniging of stichting opzeggen.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangwekkend deel het elimineren van traditioneel-theologische en hermeneutische contradicties.
zondagsrust
Tiberius schreef:Klopt. Dhr. Rijswijk uit Rhenen. Hij is nu 2e jaars student.Duuk schreef:Die vereniging is een eng fundamenalistisch clubje. Staan absoluut niet open voor argumenten van anderen.
Is niet een poos terug een prominent van die club aangenomen tot de studentenclub van de GG?
Was voorheen woordvoerder van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging (de officiële naam).
Maar toen hij als student aangenomen werd, had hij genoemde vereniging al ruimschoots verlaten. Naar verluid vanwege de te strikte koers.
Ik heb het bewuste boekje ook gelezen en ik ben niks geschrokken.
Wel merkte ik dat veel verhalen me al bekend waren omdat ze uit andere boeken o.a. gehaald werden.
Het bewuste verhaal zoals het in deze posting werd neergezet, kunnen we inderdaad zien tegen de achtergrond van een God die het gebed afsneed.
Ik las ergens een reactie van iemand die zegt dat de zondagsrustclub mensen naar de hel verwijst, kan ik het niet mee eens zijn.
Hmm, ik weet anders minstens één predikant uit de Gereformeerde Gemeenten die nog een eigen zaak heeft...Gian schreef:Iemand die aangenomen wordt op de school van de gereformeerde gemeente moet stoppen met andere ambten, mag nergens meer les geven, moet het eigen bedrijf van de hand doen, en alle bestuurs en nevenfuncties van partij, vereniging of stichting opzeggen.
Zijn dit waargebeurde verhalen? En betekent het opnemen van een dergelijk verhaal in dit boekje dat de stichting deze visie ook is toegedaan? Zo ja: om te huilen...memento schreef:Ik herlees het verhaal nog eens, en kom nog iets tegen:
De vader krijgt op de zondag het bericht dat zijn dochter op sterven ligt. Hij gaat dan niet, want het is 'de dag des Heeren'. Hij wacht dus tot de andere dag eerdat hij zn stervende dochter opzoekt.
:Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
-
Oude-Waarheid
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: 02 sep 2005, 23:42
- Locatie: Amsterdam
Re: zondagsrust
Tja dacht ook:pierre27 schreef:Tiberius schreef:Klopt. Dhr. Rijswijk uit Rhenen. Hij is nu 2e jaars student.Duuk schreef:Die vereniging is een eng fundamenalistisch clubje. Staan absoluut niet open voor argumenten van anderen.
Is niet een poos terug een prominent van die club aangenomen tot de studentenclub van de GG?
Was voorheen woordvoerder van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging (de officiële naam).
Maar toen hij als student aangenomen werd, had hij genoemde vereniging al ruimschoots verlaten. Naar verluid vanwege de te strikte koers.
Ik heb het bewuste boekje ook gelezen en ik ben niks geschrokken.
Wel merkte ik dat veel verhalen me al bekend waren omdat ze uit andere boeken o.a. gehaald werden.
Het bewuste verhaal zoals het in deze posting werd neergezet, kunnen we inderdaad zien tegen de achtergrond van een God die het gebed afsneed.
Ik las ergens een reactie van iemand die zegt dat de zondagsrustclub mensen naar de hel verwijst, kan ik het niet mee eens zijn.
God is rechter die 't beslist
die als aller oppervoogd
deez' vernederd dien verhoogt
Op aanraden van o.a. Adrianus heb ik een brief geschreven aan deze stichting. Graag jullie commentaar/opmerkingen, zodat ik mijn bezwaar het beste kan overdragen:
Nederlandse Vereniging tot Bevordering van de Zondagsrust en Zondagsheiliging
Fred. v.d. Paltshof 15
3911 LA Rhenen
Ridderkerk, 4 december 2006,
Beste meneer, mevrouw,
Enige tijd geleden werd ik door een lid onzer gemeente gevraagd lid te worden van uw stichting. Daar het werk van de stichting mij zeer nuttig leek, heb ik mij als lid laten noteren.
Echter, enkele weken later ontving ik een welkomsbrief, met daarbij gevoegd een boekje, getiteld 'Een lied op den sabbatdag'. De inhoud van dit boekje, of beter gezegd sommige verhalen in dat boekje, hebben mij zeer ontsteld.
Ik zal als voorbeeld nemen hoofdstuk 13, 'Het bleef zijn kind'. Dit verhaal gaat over een vader, die verneemt dat zijn dochter, die haar leven in zonden heeft doorgebracht, op sterven ligt. Hij bezoekt haar echter niet, want het is zondag. Nu lees ik nergens in Gods heilig en dierbaar woord een gebod om niet te reizen op de zondag, en zélfs al zou dat er in staan, is dan een stervende dochter niet meer dan een os, die men naar Jezus woorden mag redden op de sabbat?
Maar dat was niet het ergste. Wat mij het meeste trof, was het slot van het verhaal. Terwijl zijn dochter nog in het land der levenden was, en hem vroeg voor haar te bidden, staat er dat God hem het bidden belet, en hij tegen zijn dochter zegt dat er voor haar geen hoop meer is op behoudt, en dat hij daar vrede mee heeft.
Waar haalt een mens de durf vandaan om zó te oordelen? Werd niet de moordenaar gered op zijn doodsbed, die zijn hele leven vergooid had in de uitleving der zonde, ja in zijn levenseinde vervloekte hij de Zaligmaker nog. Oh, ik weet niet hoe het met u is, maar als ik kijk in mijn eigen hart, dan zie ik daar zulk een zondigheid, zulk een boosheid, dat het voor mij een enorm wonder is dat er voor mij nog behoudt mogelijk was. Hoe kan iemand, ziende op zijn eigen verdorvenheid, over een ander zulk een hard oordeel vellen.
Daarbij is het handelen van deze man ook tegen vele andere schriftplaatsen. Men denke aan David, die zwaar gezondigd had, en nochthans niet ophield met bidden totdat zijn zoon gestorven was.
En het ging om een afgesneden gebed? Denk dan aan het verhaal van het volk Israël, wat voor de zoveelste maal opstandig was, dat de Heere Mozes bij zich riep, en zij dat Hij het volk van voor Zijn aangezicht zou wegdoen. Hield Mozes stil? NEE. Mozes hield aan, en de Heere liet Zich verbidden.
Of denk aan de Kananese vrouw. De Heere Jezus negeerde haar, niet om haar af te wijzen, of om haar dochtertje niet te redden, maar om haar geloof op de proef te stellen. Gaf zij op? Sprak zij (en ik citeer jullie boekje) 'Dochtertje, de Heere keert het gebed op. Moeder kan niet bidden, de Heere belet het mij. Ik mag het met de Heere eens zijn in Zijn doen, je hebt je tijd gehad, dit is het einde van je zondig leven, de Heere is niet onrechtvaardig'? Gode zij dank van niet!
Oh, hoe kán iemand de rijkdom van de Heere God onderschatten, om te zeggen dat er geen mogelijkheid tot behoudt mogelijk is. Alsof er voor hele grote zondaren geen doen maar aan is. Oh, dit is godslasterlijk. Bij de Heere God is altijd redding, zelfs voor de grootste der zondaren, Hij heeft nog nooit iemand weggestuurd, of voor iemand de deur toegesloten.
Ik hoop van ganser harte dat u mijn bezwaar zult overwegen. Gods volk blijven, ook na ontvangen genade, mensen met een boos hart, en daarom horen wij hun verhalen te toetsen aan Gods heilig en onfeilbaar woord. Een toets die genoemd verhaal mijns inziens absoluut niet kan doorstaan.
Indien echter dit verhaal de leer vertegenwoordigd van uw stichting, zou ik mij graag willen uitschrijven als lid. Graag ontvang ik hiervan schriftelijke bevestiging.
Met vriendelijke groeten,
Nederlandse Vereniging tot Bevordering van de Zondagsrust en Zondagsheiliging
Fred. v.d. Paltshof 15
3911 LA Rhenen
Ridderkerk, 4 december 2006,
Beste meneer, mevrouw,
Enige tijd geleden werd ik door een lid onzer gemeente gevraagd lid te worden van uw stichting. Daar het werk van de stichting mij zeer nuttig leek, heb ik mij als lid laten noteren.
Echter, enkele weken later ontving ik een welkomsbrief, met daarbij gevoegd een boekje, getiteld 'Een lied op den sabbatdag'. De inhoud van dit boekje, of beter gezegd sommige verhalen in dat boekje, hebben mij zeer ontsteld.
Ik zal als voorbeeld nemen hoofdstuk 13, 'Het bleef zijn kind'. Dit verhaal gaat over een vader, die verneemt dat zijn dochter, die haar leven in zonden heeft doorgebracht, op sterven ligt. Hij bezoekt haar echter niet, want het is zondag. Nu lees ik nergens in Gods heilig en dierbaar woord een gebod om niet te reizen op de zondag, en zélfs al zou dat er in staan, is dan een stervende dochter niet meer dan een os, die men naar Jezus woorden mag redden op de sabbat?
Maar dat was niet het ergste. Wat mij het meeste trof, was het slot van het verhaal. Terwijl zijn dochter nog in het land der levenden was, en hem vroeg voor haar te bidden, staat er dat God hem het bidden belet, en hij tegen zijn dochter zegt dat er voor haar geen hoop meer is op behoudt, en dat hij daar vrede mee heeft.
Waar haalt een mens de durf vandaan om zó te oordelen? Werd niet de moordenaar gered op zijn doodsbed, die zijn hele leven vergooid had in de uitleving der zonde, ja in zijn levenseinde vervloekte hij de Zaligmaker nog. Oh, ik weet niet hoe het met u is, maar als ik kijk in mijn eigen hart, dan zie ik daar zulk een zondigheid, zulk een boosheid, dat het voor mij een enorm wonder is dat er voor mij nog behoudt mogelijk was. Hoe kan iemand, ziende op zijn eigen verdorvenheid, over een ander zulk een hard oordeel vellen.
Daarbij is het handelen van deze man ook tegen vele andere schriftplaatsen. Men denke aan David, die zwaar gezondigd had, en nochthans niet ophield met bidden totdat zijn zoon gestorven was.
En het ging om een afgesneden gebed? Denk dan aan het verhaal van het volk Israël, wat voor de zoveelste maal opstandig was, dat de Heere Mozes bij zich riep, en zij dat Hij het volk van voor Zijn aangezicht zou wegdoen. Hield Mozes stil? NEE. Mozes hield aan, en de Heere liet Zich verbidden.
Of denk aan de Kananese vrouw. De Heere Jezus negeerde haar, niet om haar af te wijzen, of om haar dochtertje niet te redden, maar om haar geloof op de proef te stellen. Gaf zij op? Sprak zij (en ik citeer jullie boekje) 'Dochtertje, de Heere keert het gebed op. Moeder kan niet bidden, de Heere belet het mij. Ik mag het met de Heere eens zijn in Zijn doen, je hebt je tijd gehad, dit is het einde van je zondig leven, de Heere is niet onrechtvaardig'? Gode zij dank van niet!
Oh, hoe kán iemand de rijkdom van de Heere God onderschatten, om te zeggen dat er geen mogelijkheid tot behoudt mogelijk is. Alsof er voor hele grote zondaren geen doen maar aan is. Oh, dit is godslasterlijk. Bij de Heere God is altijd redding, zelfs voor de grootste der zondaren, Hij heeft nog nooit iemand weggestuurd, of voor iemand de deur toegesloten.
Ik hoop van ganser harte dat u mijn bezwaar zult overwegen. Gods volk blijven, ook na ontvangen genade, mensen met een boos hart, en daarom horen wij hun verhalen te toetsen aan Gods heilig en onfeilbaar woord. Een toets die genoemd verhaal mijns inziens absoluut niet kan doorstaan.
Indien echter dit verhaal de leer vertegenwoordigd van uw stichting, zou ik mij graag willen uitschrijven als lid. Graag ontvang ik hiervan schriftelijke bevestiging.
Met vriendelijke groeten,
Laatst gewijzigd door memento op 04 dec 2006, 20:53, 3 keer totaal gewijzigd.
memento schreef:Ik herlees het verhaal nog eens, en kom nog iets tegen:
De vader krijgt op de zondag het bericht dat zijn dochter op sterven ligt. Hij gaat dan niet, want het is 'de dag des Heeren'. Hij wacht dus tot de andere dag eerdat hij zn stervende dochter opzoekt.
Bovenstaand voorbeeld is voor ons onbegrijpelijk, hoewel we niet moeten vergeten dat we de omstandigheden van die tijd ons niet voor kunnen stellen.
Ik vraag me toch af of het idd onmogelijk zou zijn dat er een gebed "afgesneden" wordt.
Volgens mij is het wel mogelijk dat de Heere een gebed afsnijd.
Er zijn verschillende voorbeelden bekend dat Gods kinderen, of wel een zaak kregen opgebonden, of dat er zaken afgesneden werden.
Moeten we dit allemaal bestempelen als gezelschapstheologie ?
Het is zoals Gian zegt : We moeten God vrij laten.
Er zijn ook voorbeelden bekend dat God mensen vooraf bekend wilde maken met bepaalde gebeurtenissen.
Dit neemt niet weg dat we uiterst voorzichtig om moeten gaan met dit soort zaken, als het goed is gaat ook de persoon in kwestie heel teer met deze zaken om.
11 En Hij zeide tot hen: Wat mens zal er zijn onder u, die een schaap heeft, en zo datzelve op een sabbatdag in een gracht valt, die hetzelve niet zal aangrijpen en uitheffen?
12 Hoe veel gaat nu een mens een schaap te boven? Zo is het dan op de sabbatdagen geoorloofd wel te doen.
12 Hoe veel gaat nu een mens een schaap te boven? Zo is het dan op de sabbatdagen geoorloofd wel te doen.
Volgens mij ben je dan je hart kwijt, en kan je nog beter een Farizeer zijn. Die haalde tenminste hun schapen nog uit de gracht op de sabbat.De vader krijgt op de zondag het bericht dat zijn dochter op sterven ligt. Hij gaat dan niet, want het is 'de dag des Heeren'. Hij wacht dus tot de andere dag eerdat hij zn stervende dochter opzoekt.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangwekkend deel het elimineren van traditioneel-theologische en hermeneutische contradicties.
-
limosa
Ik dacht dat de lucht bij die club een beetje was opgeklaard na de interne ruzies van een jaar of wat terug. Maar dit boekje ademt weer de sfeer van de teksten van de brieven die ze altijd schreven. Misschien nog schrijven maar dat weet ik niet want ik ben geen lid meer van die club. Dacht ik, maar ik krijg nu toch dat boekje nog. Weliswaar op een adres waar ik al een jaar of 6 niet meer woon maar goed.
Tja, zo'n verhaal van een man die niet naar z'n stervende dochter wil op zondag is eigenlijk te gruwelijk voor woorden. Je kunt misschien niet zeggen dat de NVtbvdZr/Zh mensen naar de hel verwijst maar ze hebben daar toch op z'n minst een merkwaardige voorkeur voor (overigens oncontroleerbare) verhalen van mensen die op zondag iets anders doen dan lopend naar de kerk gaan en vervolgens per direct door onheil, rampspoed, ziekte en dood getroffen worden.
Er schijnen nog steeds mensen te zijn die anno 2006 van mening zijn dat dopen niet op zondag kan want dan moet je met de kinderwagen, en gehandicapten dienen de rolstoel te laten staan. Met de auto naar de kerk komt helemaal niet in beeld. Zonder iets af te willen doen aan de notie dat de zondag geheiligd is en als zodanig dient te worden doorgebracht lijkt mij dat de NVtbvdZr/Zh een beetje doorslaat.
Maar goed. Ik hou het erop dat deze club haar ding doet vanuit de beste intenties. Alleen op een wijze die de mijne niet is.
Tja, zo'n verhaal van een man die niet naar z'n stervende dochter wil op zondag is eigenlijk te gruwelijk voor woorden. Je kunt misschien niet zeggen dat de NVtbvdZr/Zh mensen naar de hel verwijst maar ze hebben daar toch op z'n minst een merkwaardige voorkeur voor (overigens oncontroleerbare) verhalen van mensen die op zondag iets anders doen dan lopend naar de kerk gaan en vervolgens per direct door onheil, rampspoed, ziekte en dood getroffen worden.
Er schijnen nog steeds mensen te zijn die anno 2006 van mening zijn dat dopen niet op zondag kan want dan moet je met de kinderwagen, en gehandicapten dienen de rolstoel te laten staan. Met de auto naar de kerk komt helemaal niet in beeld. Zonder iets af te willen doen aan de notie dat de zondag geheiligd is en als zodanig dient te worden doorgebracht lijkt mij dat de NVtbvdZr/Zh een beetje doorslaat.
Maar goed. Ik hou het erop dat deze club haar ding doet vanuit de beste intenties. Alleen op een wijze die de mijne niet is.