Ander schreef:Opvallend, Ik gooi er eens een bevindelijk-gereformeerde term in en het 'juichend' christendom staat op z'n achterste benen.
Heere, bekeer ons...
Ik weet niet op welke term je nu doelt, maar als je doelt op de term : "Zien is nog geen hebben " dan is het niet alleen het juichend christendom wat vragen stelt.
Even terzijde : Juichen zouden we na ontvangen genade allemaal moeten doen , want alleen dan bedoelen we Zijn eer.
Ik zou ook wel wat toelichting van je willen hebben op de genoemde term.
Persoonlijk kan ik me meer vinden in wat Erasmiaan schrijft :
Erasmiaan schreef:En dan is het wel eenvoudig en met de armen over elkaar zalig worden, zeiden vroeger de ouden. Eén blik door het oog des geloofs in dat bloed is voldoende.
Dan is zien eeuwig hebben, en dan kan het soms met een verduisterde blik, dan kunnen er soms nog vragen zijn , maar in het zien , daar ligt zoveel ruimte, dat er dan geen ruimte meer is voor twijfel.
Ook nog een opmerking over het citaat door jou aangehaald door een prediker die trachte de boodschap van de puriteinen te beperken tot een bepaalde geschikte tijd voor zo een prediking.
Ik ben met je van mening dat Gods Knechten een boodschap hebben die je moet lezen in het licht van de tijd.
Soms is er een ernstig waarschuwen en vermanen nodig en en soms moeten en mogen Gods knechten extra het accent leggen op een vertoostend woord in de prediking.
Maar de kern van de prediking is voor alle tijden hetzelfde.
En dan denk ik dat we juist in deze tijd nu die ruime lokkende en nodigende prediking zo van node hebben.
Er wordt zo gewaarschuwd voor remonstrantisme, en natuurlijk is dat gevaar ook aanwezig.
Maar hoevelen zijn er niet in onze reformatorische kerken die vol lijdelijkheid en vol van matrealisme , voor een stukje sociale binding, zondag aan zondag onder de prediking zitten.
Waar enkel gerekend wordt met uitverkiezing en belevingen die men niet kent.
Waar zonder ook maar enige emotie, gewezen wordt op het feit dat het gegeven moet worden.
Dat is een grote zorg in deze tijd.
Verstandelijk alles weten, soms dogmatisch nog correct ook, maar anderzijds mensen veroordelen die er iets anders over denken.
Wijzen met afschuw op volle avondmaaltafels en zeker op de jongeren die er aangaan.
Het wordt als het "ware" gezien als de ambten niet, of heel moeilijk vervuld kunnen worden.
Leesdienst , wat een hulpmiddel is , wordt gezien als gewoon en de nood wordt menigmaal niet eens meer gevoeld dat er een ambt gemist wordt.
Aanwas van buitenaf blijft uit en wordt niet meer betreurd maar als teken gezien van de donkere tijd waar we als kerk nu eenmaal toch geen invloed op hebben.
Wat een armoe allerwege....
Juist deze tijd gelijkt aan de tijd waarin de genoemde predikers mochten dienen.
Ik heb wel eens gelezen dat bv ook Spurgeon stond voor een gemeente die zeer lijdelijk was.
En wat een vrucht mochten deze predikers ontvangen op hun arbeid.
Laten we toch bidden en smeken om zulk een prediking .
Laten we bidden om een opleving, een herleving.
De Heere is nog dezelfde , Hij gaat door !
Geen tijd zo donker of er kunnen wonderen plaatsvinden.
Het gaat juist vaak door het donker heen, laat dat onze hoop zijn.