Netanyahoe en de confrontatie

[Jacobse]

Zojuist terug uit Jerusalem, zie ik de nadere discussie tussen Alexander en Luther.
Ik hoop er enige verdere duidelijkheid in te kunnen aanreiken.
Eerst dan de landbelofte.; in een volgende bijdrage meer over de andere punten.
Inzake de landbelofte:
Verzen uit Genesis, waar de Heere zegt aan Abraham:
hoofdstuk 12 vers 7: aan uw nageslacht zal ik dit land geven
hoofdstuk 15 vers 7: IK ben de Heere die u uit Ur der Chaldeeën heb geleid om u dit land in bezit te geven.
hoofdstuk 15 vers 18: aan uw nagslacht zal IK dit land geven, van de rivier van Egypte tot de grote rivier de rivier de Eufraat.
hoofdstuk 17 vers 8: IK zal aan u en uw nageslacht het land waarin gij als vreemdeling vertoeft, het ganse land Kanaän, tot een altoosdurende bezitting geven; en IK zal hun tot een God zijn.
In Genesis 50 vers 24 zijn de laatste woorden van Jozef:
God zal zeker naar u omzien en u uit dit land voeren naar het land dat HIJ Abraham Isaák en Jakob onder ede beloofd heeft.
Deze beloften van God zien op het land Kanaän, en zijn gegeven aan Israël. Letterlijk staat het er; voor "vergeestelijking " in deze geeft Gods Woord geen enkele aanwijzing of reden laat staan grond. Integendeel, afdoen aan deze zo duidelijke en niet voor tweeërlei uitleg vatbare beloften, is afdoen aan de betrouwbaarheid van Hem Die niet liegen kan, Wiens woorden ja en amen zijn.
Volgende keer verder.
Thomas

[Alexander CD]

Leuk gehad in Jeruzalem, Thomas?
In al die beloften is God getrouw gebleken en heeft al die beloften vervuld.
Door Mozes en Jozua, heeft Israël het land in bezit gekregen.

[freek]

Leuk gehad in Jeruzalem, Thomas?
In al die beloften is God getrouw gebleken en heeft al die beloften vervuld.
Door Mozes en Jozua, heeft Israël het land in bezit gekregen.

Jij leest het zeg maar zo: "IK zal aan u en uw nageslacht het land waarin gij als vreemdeling vertoeft, het ganse land Kanaän, tot een tijdelijke bezitting geven; en IK zal hun tot een God zijn."

[Alexander CD]

Leuk gehad in Jeruzalem, Thomas?
In al die beloften is God getrouw gebleken en heeft al die beloften vervuld.
Door Mozes en Jozua, heeft Israël het land in bezit gekregen.

Jij leest het zeg maar zo: "IK zal aan u en uw nageslacht het land waarin gij als vreemdeling vertoeft, het ganse land Kanaän, tot een tijdelijke bezitting geven; en IK zal hun tot een God zijn."

Als je dat letterlijk neemt dan krijg ik problemen met teksten als:

- hemel en de aarde zullen voorbij gaan maar Mijn woord zal geenszins voorbijgaan.
- Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden

Iets wat tijdelijk is en voorbij gaat daar kun je geen eeuwige erfenis in hebben.
Daarom ontkomen we niet aan "het geestelijk te gaan zien". Het aarde kanaän is een voorafschaduwing van het Hemelse en de neuewe hemel en aarde, daarin verwachte ook Abraham al een eeuwig erfdeel en niet in Palestina.

[refo]

Leuk gehad in Jeruzalem, Thomas?
In al die beloften is God getrouw gebleken en heeft al die beloften vervuld.
Door Mozes en Jozua, heeft Israël het land in bezit gekregen.

Jij leest het zeg maar zo: "IK zal aan u en uw nageslacht het land waarin gij als vreemdeling vertoeft, het ganse land Kanaän, tot een tijdelijke bezitting geven; en IK zal hun tot een God zijn."

Als je dat letterlijk neemt dan krijg ik problemen met teksten als:

- hemel en de aarde zullen voorbij gaan maar Mijn woord zal geenszins voorbijgaan.
- Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden

Iets wat tijdelijk is en voorbij gaat daar kun je geen eeuwige erfenis in hebben.
Daarom ontkomen we niet aan "het geestelijk te gaan zien". Het aarde kanaän is een voorafschaduwing van het Hemelse en de neuewe hemel en aarde, daarin verwachte ook Abraham al een eeuwig erfdeel en niet in Palestina.

Uitstekend. Een voorafschaduwing.
Waar is de vervulling dan?

[Afgewezen]

Laten we wel wezen: als wij het Nieuwe Testament hadden moeten schrijven, had het er heel anders uitgezien. Want hoe is het toch mogelijk, zoveel aardse zaken in het OT, en in het NT gaat het eigenlijk alleen maar over geestelijke realiteiten?
Toch, wie een spaatje dieper gaat, ziet wel dat wij in de uitgestelde tijd leven. Het is de tijd waarin Christus Zijn Kerk vergadert uit Jood en heiden, de tijd waarin het alles 'geestelijk' toegaat: de Geest is ons als onderpand gegeven, we zijn niet van de wereld, Jezus' Koninkrijk is niet van deze aarde, onze wandel moet in de hemelen zijn, enz. enz.
Gaan de OT beloften dan niet in vervulling? Jazeker, ze zijn in beginsel in vervulling gegaan met Christus' komt op aarde (het NT is daar vol van, lees bijv. de Handelingen) terwijl de uiteindelijke vervulling plaats zal vinden ná de wederkomst (zie 2 Petr. 3).
Wat het beloofde land betreft: hoe wij deze belofte moeten lezen, wordt ons duidelijk uit de doeken gedaan in Romeinen 4. En dan wijs ik met name op een tussenzinnetje in vs. 13: ...namelijk dat hij (Abraham) een erfgenaam der wereld zou zijn...
De belofte ziet dus veel verder dan alleen het land Kanaän: Abraham zou een erfgenaam der wereld zijn.

[Alexander CD]

Refo, dat is toch een heel duidelijk antwoord op je vraag wat Afgewezen schrijft.
Een veel diepere en grotere belofte, wat in geen mensenhart is opgekomen.
En als we last hebben van onze (dagelijkse) zonden, dan verlangen we toch naar zo'n pure toekomst, waar alles goed is tussen God en ons.

[Gian]

Maar buiten Jezus Christus om! Dat kan nooit goed gaan, want het land is idd. niet los verkrijgbaar.

Loochenen dat God niets te maken heeft met het tot stand komen van de staat Israël houd geen stand. Diverse oorlogen na het uitroepen van de staat Israel zijn op zeer wonderlijke wijze gewonnen. En waarom wereldwijd een groeiend antisemitisme terwijl de joden wereldwijd tot grote voorspoed en welvaart hebben bijgedragen? Waarom zou de satan zoveel moeite doen om alsnog de joden uit te roeien terwijl de geboorte, dood en opstanding van de Messias een feit is?(waarmee hij voor de zoveelste keer het tegendeel zal bereiken (vrederijk) zoals ook de de onderdrukking van Farao bevrijding uit Egypte als vrucht had, Haman - bevrijding van de vijanden , Holocaust - uitroepen van de staat Israel)!
Ik zou je het volgende boek aan willen raden;
http://www.bol.com/nl/p/boeken/van-jode ... index.html

Precies zoals het opbouwen van Jericho aan Hiël zijn eerstgeboren zoon en zijn jongste zoon gekost heeft (1 Kon. 16). Je vergrijpt je dan aan iets wat jou helemaal niet toekomt.

De puinhopen van Jericho moesten blijven liggen ter herinnering aan Gods trouw en verlossing.
Om het geestelijk te maken, we moeten onze oude levenswandel niet weer oppakken, dat kan ons duur komen te staan.
De verwoesting van Jeruzalem was een straf. Bovendien is nooit geprofeteert dat Jeruzalem niet meer opgebouwd mag worden. Ik weet niet waar je deze vergelijking vandaan haalt, maar kloppen doet het niet.

[Afgewezen]

Maar buiten Jezus Christus om! Dat kan nooit goed gaan, want het land is idd. niet los verkrijgbaar.

Loochenen dat God niets te maken heeft met het tot stand komen van de staat Israël houd geen stand. Diverse oorlogen na het uitroepen van de staat Israel zijn op zeer wonderlijke wijze gewonnen. En waarom wereldwijd een groeiend antisemitisme terwijl de joden wereldwijd tot grote voorspoed en welvaart hebben bijgedragen? Waarom zou de satan zoveel moeite doen om alsnog de joden uit te roeien terwijl de geboorte, dood en opstanding van de Messias een feit is?(waarmee hij voor de zoveelste keer het tegendeel zal bereiken (vrederijk) zoals ook de de onderdrukking van Farao bevrijding uit Egypte als vrucht had, Haman - bevrijding van de vijanden , Holocaust - uitroepen van de staat Israel)!
Ik zou je het volgende boek aan willen raden;
http://www.bol.com/nl/p/boeken/van-jode ... index.html

't Is allemaal heel wonderlijk en bijzonder enz., maar het is allemaal... zónder God. Waarom ik dat zeg? Omdat de Joden zelf uitdrukkelijk Christus verwerpen en daarin blijven volharden. En wie Christus verwerpt, verwerpt God Zelf, zoals Hij uitdrukkelijk heeft aangegeven toen Hij op de aarde was.
Daarom is alles wat lijkt op vervulling van OT beloften, slechts een negatief daarvan: precies zoals het niet bedoeld is.

Precies zoals het opbouwen van Jericho aan Hiël zijn eerstgeboren zoon en zijn jongste zoon gekost heeft (1 Kon. 16). Je vergrijpt je dan aan iets wat jou helemaal niet toekomt.

De puinhopen van Jericho moesten blijven liggen ter herinnering aan Gods trouw en verlossing.
Om het geestelijk te maken, we moeten onze oude levenswandel niet weer oppakken, dat kan ons duur komen te staan.
De verwoesting van Jeruzalem was een straf. Bovendien is nooit geprofeteerd dat Jeruzalem niet meer opgebouwd mag worden. Ik weet niet waar je deze vergelijking vandaan haalt, maar kloppen doet het niet.

Ik geef al aan waar ik deze vergelijking vandaan haal: je vergrijpt je aan iets wat je niet toekomt. Het beloofde land willen hebben, met verwerping van de Erfgenaam (Matth. 21), dat komt Israël duur te staan. Wie het oordeel ongedaan wil maken (de verwoesting van Jerzulem), zonder erkenning van Jezus als de Christus, is verkeerd bezig.
Dat is het steeds terugkerend refrein: het gebeurt allemaal zónder de Heere Jezus, hoe kún je het als christen dan allemaal zo toejuichen en omarmen?

[Jacobse]

Vandaag lees ik de reactie van Alexander, en van de anderen naar aanleiding daar weer van.
Ik wil er graag nog wat aan toevoegen.
Eerst aan Alexander:

de tijd in Jerusalem was -als immer - heel bijzonder.
Familiaal: mijn echtgenote en ik logeerden bij onze daar wonende oudste dochter;
en met perspectief naar de tijd die er was en die er zal komen, en ( voor mij ) eens te meer letterlijk zichtbaar bij het staan op de Olijfberg en het kijken naar de Oude Stad: links omlaag het kapelletje Dominus Flevit ( de Heer weende, toen Hij Jerusalem zag ) , rechts omlaag de rest van de Hof der Olijven waar HIJ bad of de beker aan Hem mocht voorbijgaan, recht voor het Kedrondal, links omhoog de huidige kerk Petrus in Gallicantu ( Petrus bij het kraaien van de haan ) gebouwd op de resten van het vroegere hogepriesterlijk paleis, en midden voor omhoog het vroegere Tempelplein met daarop nu nog de Dome of the Rock ( de rotskoepelmoskee ) en wat meer naar links de El Aksa moskee , en wat verder omhoog het dak van de kerk van het Heilig Graf gebouwd over het terrein waar naar de traditie de plaats was van het kruis en van de hof van Jozef van Arimathea.
IK heb de pers alleen getreden; Jesaja 63 vers 3.
Voor wie? Romeinen7 vers 14: ik ben vlees, verkocht onder de zonde; Romeinen 6 vers 23: de bezoldiging der zonde is de dood, maar de genadegift van God is het eeuwig leven door Jezus Christus onze Heer.

Dan hoe nu met de landbelofte en Abraham?
Maar Alexander,
-de landbelofte - van de rivier van Egypte tot aan de rivier de Eufraat - is nog nooit in vervulling geweest, zelfs niet in de tijd van koning David. Het staat dan ook nog te gebeuren; op Gods tijd. En misschien, hopelijk, is dat op heel korte termijn wel het geval.
-de landbelofte, nota bene door GOD Zelf aan Abraham,
bij wat je schrijft is het niet of-of, alsof het een het ander uitsluit. Integendeel; het gaat helemaal samen, en het gaat als het ware gelijk op; met alle relativering van het belang bij het aardse vergeleken met het belang bij het hemelse want daar zal HIJ alle tranen van de ogen afwissen, en zal de aanbidding van het LAM plaatsvinden; en hoe!!! In de brief aan de Hebreeën blijkt dat als het ware samen overduidelijk:
hoofdstuk 11, vers 8:...naar de plaats die hij tot een erfdeel ontvangen zou
hoofdstuk 11, vers 9..in het land der belofte als in een vreemd land
hoofdstuk 11 vers 10...want hij verwachtte de stad met fundamenten welker kunstenaar en bouwmeester GOD is
Graag tot een volgende keer;
vriendelijke groet,
Thomas

[Afgewezen]

-de landbelofte, nota bene door GOD Zelf aan Abraham,
bij wat je schrijft is het niet of-of, alsof het een het ander uitsluit. Integendeel; het gaat helemaal samen, en het gaat als het ware gelijk op; met alle relativering van het belang bij het aardse vergeleken met het belang bij het hemelse want daar zal HIJ alle tranen van de ogen afwissen, en zal de aanbidding van het LAM plaatsvinden; en hoe!!! In de brief aan de Hebreeën blijkt dat als het ware samen overduidelijk:
hoofdstuk 11, vers 8:...naar de plaats die hij tot een erfdeel ontvangen zou
hoofdstuk 11, vers 9..in het land der belofte als in een vreemd land
hoofdstuk 11 vers 10...want hij verwachtte de stad met fundamenten welker kunstenaar en bouwmeester GOD is
Graag tot een volgende keer;
vriendelijke groet,
Thomas

Dat de landbelofte door God Zelf aan Abraham is gedaan, is iets wat door niemand hier ter discussie wordt gesteld. Hoe de vervulling daarvan uiteindelijk zal zijn, is iets wat ook door God Zelf aan ons is onderwezen en wel in het NT.

[Jacobse]

graag zie ik de teksten in het NT waarin de a.s. vervulling van de - het gaat om aardse zaken - landbelofte zou zijn neergelegd.
Ik ken ze niet; en ik vermoed zo en meer dan dat, dat ze er niet zijn.
Hoe lees jij, Alexander, overigens een tekst als Jesaja 2 (en Micha 4:) en in welk tijdperk speelt dat nu daar gesproken wordt over "het laatste der dagen "; dat is mijns inziens nog in onze aardse bedeling;
is dat wellicht in de periode dat de landbelofte in vervulling is gegaan?
vers 2...het zal zijn in het laatste der dagen..
vers 3...en vele volken zullen heengaanen zeggen komt...laat ons opgaan tot het huis van de God van Jakob opdat HIJ ons lere van Zijn wegen en opdat wij wandelen in Zijn paden.
Vriendelijke groet,
Thomas

[Gian]

Ik geef al aan waar ik deze vergelijking vandaan haal: je vergrijpt je aan iets wat je niet toekomt. Het beloofde land willen hebben, met verwerping van de Erfgenaam (Matth. 21), dat komt Israël duur te staan. Wie het oordeel ongedaan wil maken (de verwoesting van Jerzulem), zonder erkenning van Jezus als de Christus, is verkeerd bezig.
Dat is het steeds terugkerend refrein: het gebeurt allemaal zónder de Heere Jezus, hoe kún je het als christen dan allemaal zo toejuichen en omarmen?

De vergelijking die je gebruikt klopt gewoon niet.
Nochtans heb je gelijk, wel het land en niet de Erfgenaam is niet hoe het zou moeten wezen.
Waarom ik het toch toejuich en omarm? Omdat we spreken over de voorbereiding en gedeeltelijke vervulling van een reeks vervullingen van bijbelse profetieen. Jeruzalem zal inderdaad nog een keer verwoest worden, vrouwen zullen verkracht worden;

Zac 14:2 Want Ik zal alle heidenen tegen Jeruzalem ten strijde verzamelen; en de stad zal ingenomen, en de huizen zullen geplunderd, en de vrouwen zullen geschonden worden; en de helft der stad zal uitgaan in de gevangenis; maar het overige des volks zal uit de stad niet uitgeroeid worden.

alvorens ze (en de hele wereld) zal zien wie de HEERE is;

Ez 37:21 Spreek dan tot hen: Zo zegt de Heere HEERE: Ziet, Ik zal de kinderen Israels halen uit het midden der heidenen, waarhenen zij getogen zijn, en zal ze vergaderen van rondom, en brengen hen in hun land;
22 En Ik zal ze maken tot een enig volk in het land, op de bergen Israels; en zij zullen allen te zamen een enigen Koning tot koning hebben; en zij zullen niet meer tot twee volken zijn, noch voortaan meer in twee koninkrijken verdeeld zijn.
23 En zij zullen zich niet meer verontreinigen met hun drekgoden, en met hun verfoeiselen, en met al hun overtredingen; en Ik zal ze verlossen uit al hun woonplaatsen, in dewelke zij gezondigd hebben, en zal ze reinigen; zo zullen zij Mij tot een volk zijn, en Ik zal hun tot een God zijn.
24 En Mijn Knecht David zal Koning over hen zijn; en zij zullen allen te zamen een Herder hebben; en zij zullen in Mijn rechten wandelen, en Mijn inzettingen bewaren en die doen.
25 En zij zullen wonen in het land, dat Ik Mijn knecht Jakob gegeven heb, waarin uw vaders gewoond hebben; ja, daarin zullen zij wonen, zij en hun kinderen, en hun kindskinderen tot in eeuwigheid, en Mijn Knecht David zal hunlieder Vorst zijn tot in eeuwigheid.
26 En Ik zal een verbond des vredes met hen maken, het zal een eeuwig verbond met hen zijn; en Ik zal ze inzetten en zal ze vermenigvuldigen, en Ik zal Mijn heiligdom in het midden van hen zetten tot in eeuwigheid.
27 En Mijn tabernakel zal bij hen zijn, en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.
28 En de heidenen zullen weten, dat Ik de HEERE ben, Die Israel heilige, als Mijn heiligdom in het midden van hen zal zijn tot in eeuwigheid.

Dan zullen de andere 10 stammen teruggebracht worden;

Jer 3 Men zegt: Zo een man zijn huisvrouw verlaat, en zij gaat van hem, en wordt eens anderen mans, zal hij ook tot haar nog wederkeren? Zou datzelve land niet grotelijks ontheiligd worden? Gij nu hebt met veel boeleerders gehoereerd, keer nochtans weder tot Mij, spreekt de HEERE.
2 Hef uw ogen op naar de hoge plaatsen, en zie toe, waar zijt gij niet beslapen? Gij hebt voor hen gezeten aan de wegen, als een Arabier in de woestijn; alzo hebt gij het land ontheiligd met uw hoererijen en met uw boosheid.
3 Daarom zijn de regendruppelen ingehouden, en er is geen spade regen geweest. Maar gij hebt een hoerenvoorhoofd, gij weigert schaamrood te worden.
4 Zult gij niet van nu af tot Mij roepen: Mijn Vader! Gij zijt de leidsman mijner jeugd!
5 Zal Hij in eeuwigheid den toorn behouden? Zal Hij dien gestadig bewaren? Zie, gij spreekt en doet die boosheden, en neemt de overhand.
6 Voorts zeide de HEERE tot mij, in de dagen van den koning Josia: Hebt gij gezien, wat de afgekeerde Israel gedaan heeft? Zij ging henen op allen hogen berg, en tot onder allen groenen boom, en hoereerde aldaar.
7 En Ik zeide, nadat zij zulks alles gedaan had: Bekeer u tot Mij; maar zij bekeerde zich niet. Dit zag de trouweloze, haar zuster Juda.
8 En Ik zag, als Ik ter oorzake van alles, waarin de afgekeerde Israel overspel bedreven had, haar verlaten, en haar haar scheidbrief gegeven had, dat de trouweloze, haar zuster Juda, niet vreesde, maar ging henen, en hoereerde zelve ook.
9 Ja, het geschiedde, vanwege het gerucht harer hoererij, dat zij het land ontheiligde; want zij bedreef overspel met steen en met hout.
10 En zelfs in dit alles heeft zich haar trouweloze zuster Juda tot Mij niet bekeerd met haar ganse hart, maar valselijk, spreekt de HEERE.
11 Dies de HEERE tot mij zeide: De afgekeerde Israel heeft haar ziel gerechtvaardigd, meer dan de trouweloze Juda.
12 Ga henen, en roep deze woorden uit tegen het noorden, en zeg: Bekeer u, gij afgekeerde Israel! spreekt de HEERE, zo zal Ik Mijn toorn op ulieden niet doen vallen; want Ik ben goedertieren, spreekt de HEERE. Ik zal den toorn niet in eeuwigheid behouden.
13 Alleen ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen den HEERE, uw God, hebt overtreden, en uw wegen verstrooid hebt tot de vreemden, onder allen groenen boom, maar gij zijt Mijner stem niet gehoorzaam geweest, spreekt de HEERE.
14 Bekeert u, gij afkerige kinderen! spreekt de HEERE, want Ik heb u getrouwd, en Ik zal u aannemen, een uit een stad, en twee uit een geslacht, en zal u brengen te Sion.
15 En Ik zal ulieden herders geven naar Mijn hart; die zullen u weiden met wetenschap en verstand.
16 En het zal geschieden, wanneer gij vermenigvuldigd en vruchtbaar zult geworden zijn in het land, in die dagen, spreekt de HEERE, zullen zij niet meer zeggen: De ark des verbonds des HEEREN, ook zal zij in het hart niet opkomen; en zij zullen aan haar niet gedenken, en haar niet bezoeken, en zij zal niet weder gemaakt worden.
17 Te dier tijd zullen zij Jeruzalem noemen, des HEEREN troon; en al de heidenen zullen tot haar vergaderd worden, om des HEEREN Naams wil, te Jeruzalem; en zij zullen niet meer wandelen naar het goeddunken van hun boos hart.
18 In die dagen zal het huis van Juda gaan tot het huis van Israel; en zij zullen te zamen komen uit het land van het noorden, in het land, dat Ik uw vaderen ten erve gegeven heb.
19 Ik zeide wel: Hoe zal Ik u onder de kinderen zetten, en u geven het gewenste land, de sierlijke erfenis van de heirscharen der heidenen? Maar Ik zeide: Gij zult tot Mij roepen: Mijn Vader! en gij zult van achter Mij niet afkeren.
20 Waarlijk, gelijk een vrouw trouwelooslijk scheidt van haar vriend, alzo hebt gijlieden trouwelooslijk tegen Mij gehandeld, gij huis Israels! spreekt de HEERE.
21 Er is een stem gehoord op de hoge plaatsen, een geween en smekingen der kinderen Israels, omdat zij hun weg verkeerd, en den HEERE, hun God, vergeten hebben.
22 Keert weder, gij afkerige kinderen! Ik zal uw afkeringen genezen. Zie, hier zijn wij, wij komen tot U, want Gij zijt de HEERE, onze God!
23 Waarlijk, tevergeefs verwacht men het van de heuvelen en de menigte der bergen; waarlijk, in den HEERE, onzen God, is Israels heil!
24 Want de schaamte heeft den arbeid onzer vaderen opgegeten, van onze jeugd aan; hun schapen en hun runderen, hun zonen en hun dochteren.
25 Wij liggen in onze schaamte, en onze schande overdekt ons, want wij hebben tegen den HEERE, onzen God, gezondigd, wij en onze vaderen, van onze jeugd aan tot op dezen dag; en wij zijn der stem des HEEREN, onzes Gods, niet gehoorzaam geweest.

en ook

Ezechiel 37:16 Gij nu, mensenkind! neem u een hout, en schrijf daarop: Voor Juda, en voor de kinderen Israels, zijn metgezellen; en neem een ander hout, en schrijf daarop: Voor Jozef, het hout van Efraim, en van het ganse huis Israels, zijn metgezellen.
17 Doe gij ze dan naderen, het een tot het ander tot een enig hout; en zij zullen tot een worden in uw hand.
Het gaat dus nu niet zozeer om de joden, maar om de plaats en het land wat bereidt word op de grote terugkeer.

Juda zal dus weer verenigt worden met Israel.

Het land is er in beginsel, en zal uitgebreid worden met Babel, Moab, Egypte en Assyrie, lees Jes. 14 tm 21
Daarmee zal de landbelofte in vervulling gaan.
Ik heb werkelijk waar gedacht dat de recente Gaza oorlog het begin daarvan was, want van Gaza staat letterlijk dat het verwoest zal worden, evenals Damascus.

Het begin is er. Het land is er gedeeltelijk, de militaire middelen zijn er om Jes. 14 tm 21 in vervulling te brengen, en zo zal onze God dat wat inderdaad niet uit het geloof in de Messias was ten goede keren.

Niet de kerk zal de joden tot erkenning van de Messias brengen, dat is een misverstand van alle post-chiliasten, alle goede bedoeling tevergeefs. Het is een werk dat God op Zijn tijd zal doen.

[Afgewezen]

Niet de kerk zal de joden tot erkenning van de Messias, alle goede bedoeling tevergeefs. Het is een werk dat God op Zijn tijd zal doen.

Daar dacht Paulus dan toch anders over (Romeinen 11).
Verder heeft het niet zoveel zin om naar de profetieën te verwijzen, want dat die waarachtig zijn en vervuld (zullen) worden, daar zijn we het wel over eens.
De vraag is maar: hoe worden ze vervuld? En daarover zijn we het niet helemaal eens.

[Afgewezen]

graag zie ik de teksten in het NT waarin de a.s. vervulling van de - het gaat om aardse zaken - landbelofte zou zijn neergelegd.
Ik ken ze niet; en ik vermoed zo en meer dan dat, dat ze er niet zijn.
Hoe lees jij, Alexander, overigens een tekst als Jesaja 2 (en Micha 4:) en in welk tijdperk speelt dat nu daar gesproken wordt over "het laatste der dagen "; dat is mijns inziens nog in onze aardse bedeling;
is dat wellicht in de periode dat de landbelofte in vervulling is gegaan?
vers 2...het zal zijn in het laatste der dagen..
vers 3...en vele volken zullen heengaanen zeggen komt...laat ons opgaan tot het huis van de God van Jakob opdat HIJ ons lere van Zijn wegen en opdat wij wandelen in Zijn paden.
Vriendelijke groet,
Thomas

Ik heb verwezen naar Romeinen 4. En naar 2 Petrus 3.
Het gehele NT ziet de tijd na Pinksteren als de vervulling van de profetie. "En ook al de profeten..... die hebben ook deze dagen tevoren verkondigd" (Hand. 3:24).
Als je soms een tekst zoekt, waarin staat: de landbelofte was eerst aards bedoeld, maar moet je nu geestelijk zien, nee, dan zul je tevergeefs zoeken. Maar die tekst is niet nodig, gezien de overvloed van gegevens die het NT ons aanreikt.