Gebedskringen

[helma]

Erasmiaan lees eens wat Matthew Henry schrijft bij matth 18:20 (als je vers 19 erbij neemt dan zie je dat vs 20 gaat over bidden)
en denk aan wat er o.a staat in Hand 1: 14; denk je dat 1 van de discipelen daar als enige gebeden heeft of is het niet aannnemelijker dat ze om beurten gebeden hebben?
Alles wat we niet gewend zijn in onze kringen hoeft niet per definitie onbijbels te zijn....

en wat denk je van de Prayermeetings in Engeland?

Op de middelbare school hebben we ook een gebedskring gehad. Ik werd uitgenodigd om daar eens heen te gaan. In de gymzaal ging men in een kring zitten en iedereen die wat wilde bidden mocht wat zeggen, na elkaar. Ik heb dat als zeer oneerbiedig, bijna spottend, ervaren. Niet lang daarna is deze kring ook verboden. Sinds die tijd heb ik een huiver voor dit soort initiatieven.

't Komt ook niet uit de gereformeerde hoek maar meer uit de Evangelische hoek. De ervaring met elkaar, etc. Mensen, laten we toch gewoon eenvoudig op onze knieën gaan om in de eenzaamheid Gods Aangezicht te zoeken. Daar hoeft niemand iets vanaf te weten. Ons gebed voor God is niets, alleen in Christus ziet Hij ons aan.

jammer dat je een negatieve ervaring hebt en daarmee je oordeel vast staat.
maar als je van elkaar wéét dat je de Heere vreest en je mag samen de noden van je gezin/jezelf/je gemeente/je overheid en wat er dan ook is, bij de Heere brengen dan is daar toch niets oneerbiedigs aan?
je gaat trouwens nog voorbij wat ik schreef over matth/hand. Als daar al gesproken wordt over een gezamenlijk bidden hoe kan jij dan stellen dat het uit de evangelische hoek komt?

[Marnix]

Op de middelbare school hebben we ook een gebedskring gehad. Ik werd uitgenodigd om daar eens heen te gaan. In de gymzaal ging men in een kring zitten en iedereen die wat wilde bidden mocht wat zeggen, na elkaar. Ik heb dat als zeer oneerbiedig, bijna spottend, ervaren. Niet lang daarna is deze kring ook verboden. Sinds die tijd heb ik een huiver voor dit soort initiatieven.

't Komt ook niet uit de gereformeerde hoek maar meer uit de Evangelische hoek. De ervaring met elkaar, etc. Mensen, laten we toch gewoon eenvoudig op onze knieën gaan om in de eenzaamheid Gods Aangezicht te zoeken. Daar hoeft niemand iets vanaf te weten. Ons gebed voor God is niets, alleen in Christus ziet Hij ons aan.

Tjonge, en ik lees in de Bijbel dat de gelovigen bij elkaar braken en het brood braken en voortduren in gebed gingen. Jammer, dit pleidooi voor geloofsindividualisme, waar de Bijbel leert om samen te geloven. Dat geldt zeker ook als gebed. We mogen als collectief bidden, dat kan door de voorganger te laten bidden namens de hele gemeente, maar dat kan ook via een kringgebed. Ik weet niet wat er op die bijeenkomst gebeurd is en waarom het zo oneerbiedig was in jou beleving, maar samen bidden is zeker niet verkeerd. En gereformeerd. Ik ben wel eens huiverig voor dit soort individualisme in het geloof. Geloven doe je alleen, je luistert als collectief maar ga vooral geen dingen samen delen, ga vooral niet samen bidden... niemand mag naar je geloof vragen want dat is privé. Zo was het van origine niet en het zijn dan ook ongezonde postmoderne trekjes die niet in de kerk en ook het geestelijk leven buiten de kerk thuishoren.

[albion]

en wat denk je van de Prayermeetings in Engeland?

Die gebeden worden dan ook alleen door de mannen van de Church uitgesproken in het openbaar. Ik heb nog nooit
een vrouw van de Church voor zien gaan in een prayermeeting van de strict baptist.

En ik denk dat het bij de Schotten ook zo toegaat, hoewel ik het daar nooit meegemaakt hebt.

[Erasmiaan]

Erasmiaan lees eens wat Matthew Henry schrijft bij matth 18:20 (als je vers 19 erbij neemt dan zie je dat vs 20 gaat over bidden)
en denk aan wat er o.a staat in Hand 1: 14; denk je dat 1 van de discipelen daar als enige gebeden heeft of is het niet aannnemelijker dat ze om beurten gebeden hebben?
Alles wat we niet gewend zijn in onze kringen hoeft niet per definitie onbijbels te zijn....

en wat denk je van de Prayermeetings in Engeland?

Op de middelbare school hebben we ook een gebedskring gehad. Ik werd uitgenodigd om daar eens heen te gaan. In de gymzaal ging men in een kring zitten en iedereen die wat wilde bidden mocht wat zeggen, na elkaar. Ik heb dat als zeer oneerbiedig, bijna spottend, ervaren. Niet lang daarna is deze kring ook verboden. Sinds die tijd heb ik een huiver voor dit soort initiatieven.

't Komt ook niet uit de gereformeerde hoek maar meer uit de Evangelische hoek. De ervaring met elkaar, etc. Mensen, laten we toch gewoon eenvoudig op onze knieën gaan om in de eenzaamheid Gods Aangezicht te zoeken. Daar hoeft niemand iets vanaf te weten. Ons gebed voor God is niets, alleen in Christus ziet Hij ons aan.

jammer dat je een negatieve ervaring hebt en daarmee je oordeel vast staat.
maar als je van elkaar wéét dat je de Heere vreest en je mag samen de noden van je gezin/jezelf/je gemeente/je overheid en wat er dan ook is, bij de Heere brengen dan is daar toch niets oneerbiedigs aan?
je gaat trouwens nog voorbij wat ik schreef over matth/hand. Als daar al gesproken wordt over een gezamenlijk bidden hoe kan jij dan stellen dat het uit de evangelische hoek komt?

Ik heb Matthew Henry niet bij de hand

't Staat voor mij niet direct vast dat het daar over bidden gaat, het zou kunnen.

Tjonge, en ik lees in de Bijbel dat de gelovigen bij elkaar braken en het brood braken en voortduren in gebed gingen. Jammer, dit pleidooi voor geloofsindividualisme, waar de Bijbel leert om samen te geloven.

Op het gevaar van weer een eindeloze discussie met jou: Samen geloven, hoe stel je je dat voor? Dat als het straks eeuwigheid wordt ik met jouw geloof behouden wordt? Het geloof is een persoonlijke zaak!

[Lassie]

Kan deze discussie niet ergens anders verder gaan?

[Erasmiaan]

REGLEMENT VOOR GEBEDSKRINGEN IN GEMEENTE VAN EBENEZER ERSKINE

Het volgende is een afschrift van het oorspronkelijke reglement voor een gebedskring in Portmoak. Het was opgesteld door Erskine in 1714.

1. Dat wij op de vijftiende en de laatste dag van de maand samenkomen om enige tijd te bidden en te spreken over de geestelijke dingen.
2. Dat een ieder van ons ernaar zal staan om door de kracht van Gods genade voorzichtig en waardig het Evangelie te wandelen, het verkeerde tegen te gaan en te beteugelen, en om op de plaats waar God ons gesteld heeft, met alle kracht de heiligmaking en de dienst van God te bevorderen. En vooral dat wij, voorzover ons dit mogelijk is, zorg zullen dragen dat het in de gezinnen waar wij deel van uitmaken, op de goede wijze zal toegaan.
3. Als wij merken dat iemand uit de kring in zonde valt of zich schuldig maakt aan iets dat het Evangelie onwaardig is, zal hij die dat merkt, de bedrijver ervan met gepaste vrijmoedigheid waarschuwen. Als hij op dezelfde wijze weer aanstoot geeft, zal hij die dat merkt, één of twee getuigen met zich nemen om die ander te waarschuwen. Indien hij naar hen niet zal luisteren, zal degene die het gemerkt heeft of een ander in de eerstvolgende samenkomst de kring op de hoogte stellen. Als hij dan naar hen ook niet luistert, zal hij buiten de kring gesloten worden. Hij zal niet weer in de kring opgenomen worden totdat deze tevreden gesteld is door zijn bekering en verandering van leven. En als zij hem weer in hun midden willen ontvangen, zal dit gedaan worden bij stemming.
4. Omwille van de goede orde zullen wij een voorzitter hebben, tot wie ieder lid, als hij iets wil zeggen, het woord zal richten. Hij zal ook het oordeel van de vergadering vragen en de stembriefjes van de kring inzamelen.
5. leder half jaar, als de voorzitter is gekozen, zal er het toezicht plaatsvinden op het leven van een ieder afzonderlijk. leder lid van de kring zal om de beurt zich terug trekken, totdat de voorzitter aan de verschillende leden gevraagd heeft of zij iets weten uit het leven en de wandel van de betrokkene. Wanneer hij weer binnengeroepen is, zal hij door de voorzitter vermaand, berispt of bemoedigd worden, al naar gelang nodig is.
6. Als een lid afwezig is, zal hij zich daarvoor in de volgende vergadering verontschuldigen. Als iemand zonder geldige reden verschillende vergaderingen afwezig geweest is, zal hij buiten de kring worden gesloten.
7. Om toegelaten te worden tot de kring, zullen wij niet te streng zijn, maar ook niet te soepel. Niet te streng, zodat wij iemand weigeren van wie wij toch, gelet op zijn oprechtheid, goede verwachting mogen hebben, al is het dat de betrokkene weinig gaven heeft. Niet te soepel, zodat men iemand toelaat die onzuiver is in leer of leven.
8. Als de kring zal groeien tot een aantal van ... zal zij zich in tweeën splitsen. Om toch de eenheid te bewaren, zal er een gemeenschappelijke samenkomst zijn op de laatste dag van elke derde maand.
9. Niets dat gezegd is in de kring, mag naar buiten gebracht worden, als het maar in het minst kan strekken om de kring, of een lid ervan, in een kwaad daglicht te stellen.
10. Elke samenkomst zal geopend worden met gebed en besloten worden met zingen en dankzegging.
11. De leden van de kring zullen beurtelings, naar alfabetische volgorde, bidden. In elke samenkomst zullen er drie, en ten hoogste vijf of zes bidden. Behalve wanneer de voorzienigheid een meer dan gewone gebedsworsteling nodig maakt.
12. We besluiten om bij elke ontmoeting om een gedeelte uit de Bijbel te lezen en een hoofdstuk uit de geloofsbelijdenis, om hierover te spreken.
13. In elke samenkomst zal een vraag naar voren gebracht worden om in de volgende 2~[ besproken te worden. Deze mag betrekking hebben op de praktijk der go zaligheid, een in het geding zijnde kwestie, een gewetensgeval of een moeilijke plaats uit de Schrift. leder lid mag een vraag naar voren brengen. Voor het geval niemand dit doet, zal de voorzitter er een beschikbaar hebben.
14. Welke regels wij, of een bepaald lid, verder dienstig zullen achten, zal aan de kring worden voorgelegd. En al naar gelang de uitslag van de stemming, zullen ze aanvaard of verworpen worden.
15. Dit statuut zal door eik nieuw lid dat zich aansluit bij de kring, gelezen en ondertekend worden. Ze zullen ook hardop voorgelezen worden voor alle leden in iedere driemaandelijkse of algemene vergadering. Deze regels zijn opgesteld op 29 oktober 1714 en ondertekend door Erskine, Patrick Cockburn, de scriba van de kerkenraad en nog 15 personen.

De geschiedenis van de kring tot 20 november 1767 is opgenomen in hetzelfde boek ais de regels. In 1717 werd ze in tweeën gesplitst. In 1732 waren er vijf kringen in de gemeente. Eén keer per jaar hielden deze een gezamenlijke vergadering. Bepaalde regels kunnen te streng lijken of van weinig betekenis. Verscheidene van hen zijn klaarblijkelijk ingegeven door de kerkelijke gewoontes uit die tijd. De vijfde regel bijvoorbeeld komt overeen met de praktijk van het onderlinge toezicht dat toen heel sterk was, en dat een halve eeuw nadien nog in de "Presbyteries van de Kerk van Schotland plaats vond. ¬Deze oude bepalingen kunnen nuttige wenken bevatten voor hen die bezig zijn de gebedskringen voort te zetten of weer opnieuw in te voeren.

Overgenomen van D. Fraser, ‘The Life and Diary of the Reverend Ebenezer Erskine, A.M. [Edinburgh 1831], blz. 523-526. Vertaald door dr P.H. van Harten

(Samengesteld door L.J. van Valen)

Ik kende dit gebruik niet. Het zij te vrezen dat zulke regels in weinig gebedskringen in Nederland gevonden worden.

Wat ik er verder van weet is dat deze dingen (gebedskringen) vaak uit evangelische hoek komen. Dat hoeft niet fout te zijn, maar ik ben er wel huiverig voor. Ook wat tongentaal betreft beroepen ze zich (zogenaamd) op de Schrift.

[jan03]

Kan deze discussie niet ergens anders verder gaan?

[JolandaOudshoorn]

REGLEMENT VOOR GEBEDSKRINGEN IN GEMEENTE VAN EBENEZER ERSKINE

Het volgende is een afschrift van het oorspronkelijke reglement voor een gebedskring in Portmoak. Het was opgesteld door Erskine in 1714.

1. Dat wij op de vijftiende en de laatste dag van de maand samenkomen om enige tijd te bidden en te spreken over de geestelijke dingen.
2. Dat een ieder van ons ernaar zal staan om door de kracht van Gods genade voorzichtig en waardig het Evangelie te wandelen, het verkeerde tegen te gaan en te beteugelen, en om op de plaats waar God ons gesteld heeft, met alle kracht de heiligmaking en de dienst van God te bevorderen. En vooral dat wij, voorzover ons dit mogelijk is, zorg zullen dragen dat het in de gezinnen waar wij deel van uitmaken, op de goede wijze zal toegaan.
3. Als wij merken dat iemand uit de kring in zonde valt of zich schuldig maakt aan iets dat het Evangelie onwaardig is, zal hij die dat merkt, de bedrijver ervan met gepaste vrijmoedigheid waarschuwen. Als hij op dezelfde wijze weer aanstoot geeft, zal hij die dat merkt, één of twee getuigen met zich nemen om die ander te waarschuwen. Indien hij naar hen niet zal luisteren, zal degene die het gemerkt heeft of een ander in de eerstvolgende samenkomst de kring op de hoogte stellen. Als hij dan naar hen ook niet luistert, zal hij buiten de kring gesloten worden. Hij zal niet weer in de kring opgenomen worden totdat deze tevreden gesteld is door zijn bekering en verandering van leven. En als zij hem weer in hun midden willen ontvangen, zal dit gedaan worden bij stemming.
4. Omwille van de goede orde zullen wij een voorzitter hebben, tot wie ieder lid, als hij iets wil zeggen, het woord zal richten. Hij zal ook het oordeel van de vergadering vragen en de stembriefjes van de kring inzamelen.
5. leder half jaar, als de voorzitter is gekozen, zal er het toezicht plaatsvinden op het leven van een ieder afzonderlijk. leder lid van de kring zal om de beurt zich terug trekken, totdat de voorzitter aan de verschillende leden gevraagd heeft of zij iets weten uit het leven en de wandel van de betrokkene. Wanneer hij weer binnengeroepen is, zal hij door de voorzitter vermaand, berispt of bemoedigd worden, al naar gelang nodig is.
6. Als een lid afwezig is, zal hij zich daarvoor in de volgende vergadering verontschuldigen. Als iemand zonder geldige reden verschillende vergaderingen afwezig geweest is, zal hij buiten de kring worden gesloten.
7. Om toegelaten te worden tot de kring, zullen wij niet te streng zijn, maar ook niet te soepel. Niet te streng, zodat wij iemand weigeren van wie wij toch, gelet op zijn oprechtheid, goede verwachting mogen hebben, al is het dat de betrokkene weinig gaven heeft. Niet te soepel, zodat men iemand toelaat die onzuiver is in leer of leven.
8. Als de kring zal groeien tot een aantal van ... zal zij zich in tweeën splitsen. Om toch de eenheid te bewaren, zal er een gemeenschappelijke samenkomst zijn op de laatste dag van elke derde maand.
9. Niets dat gezegd is in de kring, mag naar buiten gebracht worden, als het maar in het minst kan strekken om de kring, of een lid ervan, in een kwaad daglicht te stellen.
10. Elke samenkomst zal geopend worden met gebed en besloten worden met zingen en dankzegging.
11. De leden van de kring zullen beurtelings, naar alfabetische volgorde, bidden. In elke samenkomst zullen er drie, en ten hoogste vijf of zes bidden. Behalve wanneer de voorzienigheid een meer dan gewone gebedsworsteling nodig maakt.
12. We besluiten om bij elke ontmoeting om een gedeelte uit de Bijbel te lezen en een hoofdstuk uit de geloofsbelijdenis, om hierover te spreken.
13. In elke samenkomst zal een vraag naar voren gebracht worden om in de volgende 2~[ besproken te worden. Deze mag betrekking hebben op de praktijk der go zaligheid, een in het geding zijnde kwestie, een gewetensgeval of een moeilijke plaats uit de Schrift. leder lid mag een vraag naar voren brengen. Voor het geval niemand dit doet, zal de voorzitter er een beschikbaar hebben.
14. Welke regels wij, of een bepaald lid, verder dienstig zullen achten, zal aan de kring worden voorgelegd. En al naar gelang de uitslag van de stemming, zullen ze aanvaard of verworpen worden.
15. Dit statuut zal door eik nieuw lid dat zich aansluit bij de kring, gelezen en ondertekend worden. Ze zullen ook hardop voorgelezen worden voor alle leden in iedere driemaandelijkse of algemene vergadering. Deze regels zijn opgesteld op 29 oktober 1714 en ondertekend door Erskine, Patrick Cockburn, de scriba van de kerkenraad en nog 15 personen.

De geschiedenis van de kring tot 20 november 1767 is opgenomen in hetzelfde boek ais de regels. In 1717 werd ze in tweeën gesplitst. In 1732 waren er vijf kringen in de gemeente. Eén keer per jaar hielden deze een gezamenlijke vergadering. Bepaalde regels kunnen te streng lijken of van weinig betekenis. Verscheidene van hen zijn klaarblijkelijk ingegeven door de kerkelijke gewoontes uit die tijd. De vijfde regel bijvoorbeeld komt overeen met de praktijk van het onderlinge toezicht dat toen heel sterk was, en dat een halve eeuw nadien nog in de "Presbyteries van de Kerk van Schotland plaats vond. ¬Deze oude bepalingen kunnen nuttige wenken bevatten voor hen die bezig zijn de gebedskringen voort te zetten of weer opnieuw in te voeren.

Overgenomen van D. Fraser, ‘The Life and Diary of the Reverend Ebenezer Erskine, A.M. [Edinburgh 1831], blz. 523-526. Vertaald door dr P.H. van Harten

(Samengesteld door L.J. van Valen)

Ik kende dit gebruik niet. Het zij te vrezen dat zulke regels in weinig gebedskringen in Nederland gevonden worden.

Wat ik er verder van weet is dat deze dingen (gebedskringen) vaak uit evangelische hoek komen. Dat hoeft niet fout te zijn, maar ik ben er wel huiverig voor. Ook wat tongentaal betreft beroepen ze zich (zogenaamd) op de Schrift.

Nogmaals, dat het uit een evangelische hoek komt is een wijdverbreid misverstand. Gebedssamenkomsten zijn voluit reformatorisch en zelfs nader-reformatorisch. Ergens zijn wij als nadere reformatorische gezindte deze goede gewoonte verloren. Tot onze schande heeft de evangelische hoek, zoals jij het typeert het opgenomen. Maar daar komt het niet vandaan. Gebedsbijeenkomsten zijn Bijbels, en reformatorisch. Hoewel het belangerijk is dat er structuur is. Zo bidden wij meestal het "rijtje" af en als je uitgesproken bent, zeggen we meestal "in Jezus naam" als teken dat je uitgesproken bent en het totale gebed sluiten we vaak af met "het onze Vader" Ook wordt er altijd een gedeelte uit de Bijbel gelezen en een korte inleiding gehouden. Vaak zingen we met elkaar aan het begin en aan het eind. En het is goed als er toezicht is, in de zin dat de kerkenraad op de hoogte is van de samenkomst en dat er iemand aanwezig is waarin de gemeente goed vertrouwen heeft en die avondmaalsganger is. Dit om inderdaad uitwassen te voorkomen en om ook daar de tucht te beoefenen.

[Lourens]

Ik vind het een boeiend onderwerp.
Misschien kan een mod de postings over gebedskring even verplaatsen naar een andere topic?

Gewoon om samen na te denken over gebedskringen. Niet over kerkgenootschappen.

[Marnix]

Wat ik er verder van weet is dat deze dingen (gebedskringen) vaak uit evangelische hoek komen. Dat hoeft niet fout te zijn, maar ik ben er wel huiverig voor. Ook wat tongentaal betreft beroepen ze zich (zogenaamd) op de Schrift.

Dat het daar veel gebeurt maakt het natuurlijk nog niet per definitie fout. Daarnaast kan ik me voorstellen dat je huiverig bent voor vormen, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat we ons er maar helemaal verre van moeten houden. We moeten er op een goede manier mee omgaan. Dat geldt overigens ook voor tongentaal, Paulus zegt niet: je moet het maar niet doen, want misschien ga je er verkeerd mee om. Hij geeft aan hoe we er wel mee om moeten gaan op ordelijke wijze.

Dat lijkt me een wijzere insteek dan "het komt uit evangelische hoek dus ik ben er huiverig voor". Maar ik ben erg benieuwd wat er nou zo oneerbiedig was?

Op het gevaar van weer een eindeloze discussie met jou: Samen geloven, hoe stel je je dat voor? Dat als het straks eeuwigheid wordt ik met jouw geloof behouden wordt? Het geloof is een persoonlijke zaak!

Het geloof is een persoonlijke zaak, maar niet een individuele aangelegenheid. Het beeld dat Paulus schetst, van het lichaam van Christus, waar wij leden van zijn, is je vast niet onbekend. De hand kan niet tegen de voet zeggen: Ik heb je niet nodig. En het oog niet tegen het oor: Ik kan wel zonder je. En wat dat betreft is het geloof naast iets persoonlijks, ook iets collectiefs, van al die personen bij elkaar, met Christus als Hoofd. We mogen elkaar ondersteunen, bemoedigen, leren, uitleggen, troosten. We mogen samen de Bijbel bestuderen, samen zingen, samen bidden, samen kerk zijn. En dat houdt in dat we ook dingen met elkaar delen op geloofsgebied, onze moeiten, twijfels, zorgen, aanvechtingen.

Natuurlijk houdt het niet in dat de een zalig kan worden met het geloof van een ander.

[memento]

Ik vind het nogal raar dat "prayer meetings" (gebedskringen) door mensen als Erasmiaan worden afgedaan als "evangelisch". Het is namelijk ontstaan onder de Puriteinen en de Nadere Reformatie.

[Lourens]

Ik vind het niet belangrijk waar het vandaan komt.

Deze allen waren eendrachtelijk volhardende in het bidden en smeken, met de vrouwen, en Maria, de moeder van Jezus, en met Zijn broederen.

Feitelijk de eerste gemeente. De Heere Jezus is opgevaren en de gemeente bidt. Met de vrouwen.

Een gemeente hoort een biddende gemeente te zijn. En dat is niet alleen een lang gebed tijdens de eredienst.
Maar juist ook de gebeden in de gezinnen doordeweeks maar ook de gebeden die er zijn bij broeders en zusters onderling.

Wij hebben in onze gebeden een gebedsgroep die één maal per maand bijeenkomt.
Hiervoor kunnen vooraf gebedspunten aangedragen worden.
- ten behoeve van persoonlijke nood van gemeenteleden (ziekte rouw maar ook dankzegging)
- ten behoeve van de kerk
- ten behoeve van de maatschappij.

Er wordt gelezen, gezongen en gebeden. En tussendoor kan er voordracht zijn van een gedicht.

De zaterdag vóór de avondmaalszondag is een aparte gebedskring t.b.v. het avondmaal. Deze wordt steeds drukker bezocht door de gemeenteleden.
Overigens bidt niet iedereen. Bij de laatste bidt vaak een ouderling.
Bij de maandelijkse gebedskring zijn het drie zusters die het gebed doen.

Ik ben een aantal keren geweest. Dit jaar voor het eerst.
EN ik mag zeggen............... het is opbouwend en goed om op deze manier ook als gemeente bezig te zijn.
Het versterkt ook de gemeenteband.

[aritha]

Leerzaam antwoord Fluitje!

Ik heb ook wel eens gehoord dat uit behoefte een 'mannengebedskring' ontstond van kerkenraadsleden die samen baden om herleving in de gemeente.

[BJD]

Wij hebben in onze gebeden een gebedsgroep die één maal per maand bijeenkomt.
Hiervoor kunnen vooraf gebedspunten aangedragen worden.
- ten behoeve van persoonlijke nood van gemeenteleden (ziekte rouw maar ook dankzegging)
- ten behoeve van de kerk
- ten behoeve van de maatschappij.

In die zin hebben we twee keer per zondag een gebedssamenkomst.. ook daar kan je punten aadragen (voorbede en dankzegging) en worden bovengenoemde punten meegenomen in het gebed. Daarnaast bij de doordeweekse diensten hetzelfde verhaal en die hebben we een keer per maand. Vervolgens hebben we in onze gemeente een rijk verenigingsleven en catechisaties welke met gebed worden begonnen en geeindigd. Ook daar wordt voor bovenstaande punten gebeden.

In die zin hebben wij dan wel niet een aparte gebedskring maar heeft het gebed voor elkaar , voor de gemeente en maatschappij wel een belangrijke plaats.

[Gian]

Misschien dat Erasmiaan kan uitleggen waarom gebedskringen niet goed zouden zijn. Ik krijg nu het idee dat het vooral een gevoelskwestie is.