Online games

[jvdg]

Sorry, maar ik vind dit nogal kortzichtig. Naast de belangrijke dingen die jij noemt, moeten kinderen ook gewoon kind kunnen zijn, lekker kunnen spelen. Waarom zet je dan 1 vorm van spelen (die met een stuk electronica) tegenover die belangrijke dingen? Als het spelen / vermaken mbv een computer kinderen van het leven met God afhoudt, waarom het spelen met een bal, een pop, stoepkrijt, hoepels, tollen enzovoorts dan niet?

Zou je dat eens kunnen uitleggen? Waarom is het spelen van spellen op de computer zo slecht en het "buiten spelen" bijvoorbeeld niet? Want dat wordt me niet duidelijk..... Ik herken het dan ook totaal niet. Ik hoop dat je het wil toelichten.

Mijn grondbezwaar tegen deze vorm van "spelen" is dat het kind meestal geheel alleen intensief met het/een apparaat bezig is.
Vaak onbereikbaar voor een gesprek.
Plus een verslavende werking die van dit soort spelletjes uitgaat.
En het werkt ook nog eens "verstompend".
En leeft het kind ook vaak in een wereld die de zijne/hare niet is.

Het buiten spelen (of een groepsspel) is van een heel andere orde.
Het kind is bezig met andere kinderen (socialisatie), de fantasie van het kind wordt op een toaal andere wijze gevoed, etc...etc...
Enfin, daar is door pedagogen al genoeg over geschreven.

En dan heb ik het nog niet over de "vervetting".

[Marnix]

Sorry, maar ik vind dit nogal kortzichtig. Naast de belangrijke dingen die jij noemt, moeten kinderen ook gewoon kind kunnen zijn, lekker kunnen spelen. Waarom zet je dan 1 vorm van spelen (die met een stuk electronica) tegenover die belangrijke dingen? Als het spelen / vermaken mbv een computer kinderen van het leven met God afhoudt, waarom het spelen met een bal, een pop, stoepkrijt, hoepels, tollen enzovoorts dan niet?

Zou je dat eens kunnen uitleggen? Waarom is het spelen van spellen op de computer zo slecht en het "buiten spelen" bijvoorbeeld niet? Want dat wordt me niet duidelijk..... Ik herken het dan ook totaal niet. Ik hoop dat je het wil toelichten.

Mijn grondbezwaar tegen deze vorm van "spelen" is dat het kind meestal geheel alleen intensief met het/een apparaat bezig is.
Vaak onbereikbaar voor een gesprek.
Plus een verslavende werking die van dit soort spelletjes uitgaat.
En het werkt ook nog eens "verstompend".
En leeft het kind ook vaak in een wereld die de zijne/hare niet is.

Het buiten spelen (of een groepsspel) is van een heel andere orde.
Het kind is bezig met andere kinderen (socialisatie), de fantasie van het kind wordt op een toaal andere wijze gevoed, etc...etc...
Enfin, daar is door pedagogen al genoeg over geschreven.

En dan heb ik het nog niet over de "vervetting".

Tja, ik ben nog niet echt overtuigd. Zoals ik aangaf moet een kind niet alleen maar computeren. Sociale dingen doen (en dan heb ik het niet over "Mass Multiplayer Online" is belangrijk. Maar het een hoeft het ander niet uit te sluiten. En net zo moet er ook gewoon ruimte zijn voor dingen alleen doen. Of dat nou het spelen van spellen is of het lezen van boeken. De onderzoeken waar jij op doelt gaan over kinderen die heel veel computeren en heel weinig sociale dingen doen. Niet over de overgrote groep die af en toe computert maak ook gewoon buiten spelen. Volgens mij ben ik niet door mijn opvoeding verslaafd, verstomd, vervet, niet sociaal of wat dan ook... en veel vrienden gingen er op een zelfde manier mee op toen ze jong waren, de meeste jongeren voldoen totaal niet aan het profiel wat jij hier schetst....