Dat maakt de oudvaders nog steeds niet tot het einde van alle tegenspraak. Ik kan niet zo veel met het heilig verklaren van allerhande personen uit verleden en heden, om vervolgens hun leer tot absolute waarheid te bestempelen.Jacobse schreef:Vanaf de reformatorische oudvaders tot en met de situatie in het grootste deel van de gereformeerde gezindte vandaag, is er eenzelfde lijn voor en over Gods beloften aan Israël.
Amen. Maar dus?Gods beloften;vanavond lazen we na het eten ( toevallig ? ) Prediker 3, waarin vers 14 staat:" ik heb ingezien dat al wat God doet voor eeuwig is, daaraan kan men niet toedoen en daarvan kan men niet afdoen, en God doet het opdat men voor Zijn aangezicht vreze ". Gods beloften staan niet ter discussie, maar zijn ter aanbidding en ter verheerlijking van Hem.
Het bezocht hebben van mensen uit bepaalde groepen, lijkt me nog geen legitimatie om te oordelen over deze groepen als geheel. Met welk doel en in welke hoedanigheid heb je deze christenen eigenlijk uberhaupt bezocht? Om hen te bemoedigen? Om hun positie ten opzichte van Israel te kunnen peilen?Over de christenen in het Midden-Oosten, over het medeleven met hen en de hulp aan hen; lees eerst nog eens wat hierboven reeds geschreven staat over actueel en meermalig gebrachte bezoeken aan onder meer de christenen in Ramallah en in Bethlehem, aan die in Jerusalem - Maronieten, Syrisch-orthodoxen, en Armeniërs - en aan de Iraanse-Afghaanse christen-asielzoekers in Nederland.
Thomas