Uitverkiezing en eeuwigheid

[maassluisje]

Ons is geleerd, dat de uitverkiezing van eeuwigheid is. Dat is ook volkomen Bijbels. Echter, wat bij mij vragen oproept, is het begrip eeuwigheid. Wat is eeuwigheid. Wij kunnen dat alleen menselijk verklaren, eeuwig, dat is zonder begin en zonder einde. Vergeet echter niet, wij zijn mensen en wij kunnen alleen in tijd denken. Tijd is onze menselijke maatstaf.
Bij het begrip, uitverkiezing van eeuwigheid denken wij dus meteen aan een daad van God, die altijd geweest is.
God is een eeuwig Wezen en wij kunnen dat niet bevatten. Om ons en de schepping een orde te stellen, heeft God de tijd geschapen. God Zelf, leeft echter nog steeds in de eeuwigheid, waar geen tijd is.
Wat bedoel ik hiermee? Wel, als God vandaag besluit om iemand uit te verkiezen tot de zaligheid, dan geschiedt dat voor Hem nog steeds in de eeuwigheid. Omdat wij zo beperkt zijn in ons denken omtrent dit vraagstuk, kunnen wij slechts concluderen, dat al Gods besluiten altijd geweest zijn. Als dat zo is, ontslaat dat de mens van elke verantwoordelijkheid omtrent te nemen beslissingen. Immers, die zijn al genomen. Nl. door God.
Een dergelijke denkwijze leidt gewis tot een deterministische verstarring in de geloofsleer. Wij zijn gedoemd tot.....
Ik ken vele Christenen, met een hoofdletter, die niet in de uitverkiezing geloven zoals die in de ger. gezindte gepreekt wordt. Toch twijfel ik niet aan hun oprechtheid. Ik kan niet ontkennen dat de Geest des Heeren in hun werkzaam is.
Hoe kan het dan, dat zij toch tot andere zienswijzes komen dan wij, die reformatorisch zijn opgevoed.
Ik denk dat vele misverstanden uit de weg zouden kunnen worden geruimd, als we eerst het begrip eeuwig eens nader zouden kunnen definiëren. Het zou wel eens tot andere inzichten kunnen leiden, en tot meer respect voor elkaars zienswijze.
Iemand die met dit vraagstuk ontzettend worstelde was Arminius. Misschien denken de meesten van jullie dat dit een zeer goddeloos mens moet zijn geweest. Niets is echter minder waar. Arminius blonk uit door Godzaligheid, en was zeer begaan met het lot van de ongelovige mensheid, die hij met alle hartstocht die in hem was opriep tot bekering. Het loont de moeite om eens wat boeken over hem te lezen, buiten de acte van de dordtse synode. Ik zeg niet dat ik een Arminiaan ben hoor, integendeel, maar ik worstel met dit vraagstuk en de reden dat ik dit onderwerp plaats is volkomen integer. Vergeet ook niet, dat in het bestrijden van hem, politiek een belangrijke rol heeft gespeeld. Als er nou iets niet betrouwbaar is, is het wel de politiek, maar dat terzijde.
Ik zou willen verzoeken, om met reacties bij het onderwerp te blijven. Zo vaak zie ik dat al na 2 of 3 reacties alles een heel andere kant op gaat.

[Simon]

Ons is geleerd, dat de uitverkiezing van eeuwigheid is. Dat is ook volkomen Bijbels. Echter, wat bij mij vragen oproept, is het begrip eeuwigheid. Wat is eeuwigheid. Wij kunnen dat alleen menselijk verklaren, eeuwig, dat is zonder begin en zonder einde. Vergeet echter niet, wij zijn mensen en wij kunnen alleen in tijd denken. Tijd is onze menselijke maatstaf.
Bij het begrip, uitverkiezing van eeuwigheid denken wij dus meteen aan een daad van God, die altijd geweest is.
God is een eeuwig Wezen en wij kunnen dat niet bevatten. Om ons en de schepping een orde te stellen, heeft God de tijd geschapen. God Zelf, leeft echter nog steeds in de eeuwigheid, waar geen tijd is.
Wat bedoel ik hiermee? Wel, als God vandaag besluit om iemand uit te verkiezen tot de zaligheid, dan geschiedt dat voor Hem nog steeds in de eeuwigheid. Omdat wij zo beperkt zijn in ons denken omtrent dit vraagstuk, kunnen wij slechts concluderen, dat al Gods besluiten altijd geweest zijn. Als dat zo is, ontslaat dat de mens van elke verantwoordelijkheid omtrent te nemen beslissingen. Immers, die zijn al genomen. Nl. door God.
Een dergelijke denkwijze leidt gewis tot een deterministische verstarring in de geloofsleer. Wij zijn gedoemd tot.....
Ik ken vele Christenen, met een hoofdletter, die niet in de uitverkiezing geloven zoals die in de ger. gezindte gepreekt wordt. Toch twijfel ik niet aan hun oprechtheid. Ik kan niet ontkennen dat de Geest des Heeren in hun werkzaam is.
Hoe kan het dan, dat zij toch tot andere zienswijzes komen dan wij, die reformatorisch zijn opgevoed.
Ik denk dat vele misverstanden uit de weg zouden kunnen worden geruimd, als we eerst het begrip eeuwig eens nader zouden kunnen definiëren. Het zou wel eens tot andere inzichten kunnen leiden, en tot meer respect voor elkaars zienswijze.
Iemand die met dit vraagstuk ontzettend worstelde was Arminius. Misschien denken de meesten van jullie dat dit een zeer goddeloos mens moet zijn geweest. Niets is echter minder waar. Arminius blonk uit door Godzaligheid, en was zeer begaan met het lot van de ongelovige mensheid, die hij met alle hartstocht die in hem was opriep tot bekering. Het loont de moeite om eens wat boeken over hem te lezen, buiten de acte van de dordtse synode. Ik zeg niet dat ik een Arminiaan ben hoor, integendeel, maar ik worstel met dit vraagstuk en de reden dat ik dit onderwerp plaats is volkomen integer. Vergeet ook niet, dat in het bestrijden van hem, politiek een belangrijke rol heeft gespeeld. Als er nou iets niet betrouwbaar is, is het wel de politiek, maar dat terzijde.
Ik zou willen verzoeken, om met reacties bij het onderwerp te blijven. Zo vaak zie ik dat al na 2 of 3 reacties alles een heel andere kant op gaat.

Arminius en Calvijn hadden wat dit vraagstuk betreft allebei gelijk, las ik eens,
maar ons gebrekkige denken is niet in staat dit te bevatten.
Volgens mij zit daar wel wat in.
Verder zijn wij verkozen IN HEM, staat er.
Hij was vanaf de grondlegging der wereld daar, en hebben wij niet de opdracht onze verkiezing vast te maken?
In Hem...wees dan ijverig en bekeert u, zegt Jezus tegen de Gemeente.
(op 3;20)

[eilander]

Je schrijft dat de politiek onbetrouwbaar is. Dat is waar. Het enige betrouwbare is Gods Woord. Dat Woord moet in dit onderwerp spreken, niet Christenen die wel of niet met de Geest bedeeld zijn. Want ook die zijn uiteindelijk niet betrouwbaar.

Het onderwerp verkiezing van eeuwigheid is Bijbels te funderen.
Het begrip eeuwigheid is een Bijbels gegeven, maar voor ons verstand niet te volgen. Welke definitie je ook zou nemen, het wordt daarmee niet begrijpelijker.

[Afgewezen]

Wat is eeuwigheid. Wij kunnen dat alleen menselijk verklaren, eeuwig, dat is zonder begin en zonder einde. Vergeet echter niet, wij zijn mensen en wij kunnen alleen in tijd denken. Tijd is onze menselijke maatstaf.
Bij het begrip, uitverkiezing van eeuwigheid denken wij dus meteen aan een daad van God, die altijd geweest is.

De Bijbel spreekt over de eeuwigheid wel in 'tijdruimtelijke termen', bijv. "van vóór de grondlegging der wereld", "Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid", "aleer de bergen geboren waren", etc.
Het heeft dus niet veel zin om het begrip 'eeuwigheid' als het ware boven dit Bijbelse taalgebruik uit te tillen, in de hoop op die manier een aantal voor ons moeilijk te bevatten zaken te kunnen elimineren.

[Jongere]

Volgens mij was het wel de 'oplossing' van C.S. Lewis in het denken hierover. Maar dat heb ik even niet paraat.

[maassluisje]

Wat is eeuwigheid. Wij kunnen dat alleen menselijk verklaren, eeuwig, dat is zonder begin en zonder einde. Vergeet echter niet, wij zijn mensen en wij kunnen alleen in tijd denken. Tijd is onze menselijke maatstaf.
Bij het begrip, uitverkiezing van eeuwigheid denken wij dus meteen aan een daad van God, die altijd geweest is.

De Bijbel spreekt over de eeuwigheid wel in 'tijdruimtelijke termen', bijv. "van vóór de grondlegging der wereld", "Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid", "aleer de bergen geboren waren", etc.
Het heeft dus niet veel zin om het begrip 'eeuwigheid' als het ware boven dit Bijbelse taalgebruik uit te tillen, in de hoop op die manier een aantal voor ons moeilijk te bevatten zaken te kunnen elimineren.

God heeft het begrip 'eeuwigheid' voor ons duidelijk proberen te maken op verschillende manieren. O.a. op de manier die jij aanhaalt, maar ook: 1 dag is voor God 1000 jaar, en 1000 jaar als 1 dag.
Het is dus menselijkerwijs niet een absoluut begrip, zoals zovaak gesteld wordt. Wat ik ook in de discussie wil losmaken is, is God een star onbeweeglijk Wezen, of een dynamisch Wezen met een voortdurend ontwikkelende Kracht. Zelf neig ik naar het laatste. Dat dynamische vinden we ook terug in: het leven, de dood en de opstanding van Jezus. Dat is één grote dynamische lijn.

[eilander]

Wat is eeuwigheid. Wij kunnen dat alleen menselijk verklaren, eeuwig, dat is zonder begin en zonder einde. Vergeet echter niet, wij zijn mensen en wij kunnen alleen in tijd denken. Tijd is onze menselijke maatstaf.
Bij het begrip, uitverkiezing van eeuwigheid denken wij dus meteen aan een daad van God, die altijd geweest is.

De Bijbel spreekt over de eeuwigheid wel in 'tijdruimtelijke termen', bijv. "van vóór de grondlegging der wereld", "Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid", "aleer de bergen geboren waren", etc.
Het heeft dus niet veel zin om het begrip 'eeuwigheid' als het ware boven dit Bijbelse taalgebruik uit te tillen, in de hoop op die manier een aantal voor ons moeilijk te bevatten zaken te kunnen elimineren.

God heeft het begrip 'eeuwigheid' voor ons duidelijk proberen te maken op verschillende manieren. O.a. op de manier die jij aanhaalt, maar ook: 1 dag is voor God 1000 jaar, en 1000 jaar als 1 dag.

Dit gaat niet over de eeuwigheid; daarin zijn geen "jaren" en "dagen".

Het is dus menselijkerwijs niet een absoluut begrip, zoals zovaak gesteld wordt. Wat ik ook in de discussie wil losmaken is, is God een star onbeweeglijk Wezen, of een dynamisch Wezen met een voortdurend ontwikkelende Kracht. Zelf neig ik naar het laatste. Dat dynamische vinden we ook terug in: het leven, de dood en de opstanding van Jezus. Dat is één grote dynamische lijn.

Hoe rijm je dan een "voortdurend ontwikkelende kracht" met de volmaaktheid van God?
En ik vind het zg. dynamische in het leven, de dood en de opstanding van de Heere Jezus maar vreemd. Dat was naar Zijn menselijke natuur, tijdens Zijn omwandeling op aarde.

[maassluisje]

Wat is eeuwigheid. Wij kunnen dat alleen menselijk verklaren, eeuwig, dat is zonder begin en zonder einde. Vergeet echter niet, wij zijn mensen en wij kunnen alleen in tijd denken. Tijd is onze menselijke maatstaf.
Bij het begrip, uitverkiezing van eeuwigheid denken wij dus meteen aan een daad van God, die altijd geweest is.

De Bijbel spreekt over de eeuwigheid wel in 'tijdruimtelijke termen', bijv. "van vóór de grondlegging der wereld", "Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid", "aleer de bergen geboren waren", etc.
Het heeft dus niet veel zin om het begrip 'eeuwigheid' als het ware boven dit Bijbelse taalgebruik uit te tillen, in de hoop op die manier een aantal voor ons moeilijk te bevatten zaken te kunnen elimineren.

God heeft het begrip 'eeuwigheid' voor ons duidelijk proberen te maken op verschillende manieren. O.a. op de manier die jij aanhaalt, maar ook: 1 dag is voor God 1000 jaar, en 1000 jaar als 1 dag.

Dit gaat niet over de eeuwigheid; daarin zijn geen "jaren" en "dagen".

Het is dus menselijkerwijs niet een absoluut begrip, zoals zovaak gesteld wordt. Wat ik ook in de discussie wil losmaken is, is God een star onbeweeglijk Wezen, of een dynamisch Wezen met een voortdurend ontwikkelende Kracht. Zelf neig ik naar het laatste. Dat dynamische vinden we ook terug in: het leven, de dood en de opstanding van Jezus. Dat is één grote dynamische lijn.

Hoe rijm je dan een "voortdurend ontwikkelende kracht" met de volmaaktheid van God?
En ik vind het zg. dynamische in het leven, de dood en de opstanding van de Heere Jezus maar vreemd. Dat was naar Zijn menselijke natuur, tijdens Zijn omwandeling op aarde.

Joh. 10: 16 tm 18; Ik heb nog andere schapen, die van dezen stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden een kudde, en een Herder.
Daarom heeft mij de Vader lief, overmits Ik Mijn leven afleg, opdat Ik hetzelve wederom neme.
Niemand neemt hetzelve van Mij, maar Ik leg het van Mijzelven af; Ik heb macht hetzelve af te leggen, en heb macht hetzelve wederom te nemen. Dit gebod heb Ik van Mijn Vader ontvangen.

Dat is een dynamisch gebeuren, daar zit voortgang in, geboorte, leven, lijden, sterven, opstanding.
Wie één van die ontkent dwaalt vreselijk. Een vriendin van me gaat naar een kerk, en daar gelooft de predikant dat de opstanding symbolisch is. Dat is verschrikkelijk, vind ik. Ach ja, daarom kom ik ook niet meer in een kerk.
Het zou mooi zijn, als je eens, om met termen van de afgelopen weken te spreken, over je eigen schaduw kon heenspringen. En dan eens het boek bestudeerde van prof. K. Schilder, de grondlegger van de vrijgemaakt ger. kerk.
Het is een trilogie. De inleiding tot het lijden, de doorgang van het lijden, en de uitgang van het lijden.
Ik ben niet vrijgemaakt, dat zij verre van mij. Maar, ik kan niet over schaduwen heenspringen, maar wel over religies
En dit is een schitterend boek. Weet je wat ik denk? We zullen elkaar als gelovigen in de toekomst maar al te hard nodig hebben. En onze achtergronden zullen er niet meer toe doen. Wat is mijn kerk, wat is jouw kerk? Een naambordje?