De tijd waarin wij leven
De tijd waarin wij leven
ANNO 2018
Wellicht dat sommigen het als een spooksel in mijn hersenen zien, maar als ik me niet vergis lijkt het aantal schtietpartijen en aanslagen meer te worden,
Wat heeft ons dat te zeggen? Of is het gewoon en heeft ons dat niets te zeggen zolang wij er zelf niet bij
betrokken zijn?
Ik herinner me nog de linkse terreurbeweging, de zogenaamde Baader-Meinhof-groep, de Bende van Nijvel, die het gemunt had op dood en verderf in de supermarkten van Delhaize in België, en de Zuid-Molukse acties in de jaren 70. En dan was er nog eens een schietpartij (heel bijzonder toen) in Alphen aan den Rijn.
Ik kan me toch niet van de indruk ontdoen dat de toestand van nu meeer escalleert en ernstiger is. Maar zoals al gezegd zal dat zeker een hersenspinsel van mij zijn. Laten we ons dus maar niet van de wijs brengen.
Even een vraagje. Hoe denkt het forum over deze toename van geweld.
Zien we dat als een golfbeweging, van dat gaat wel weer over, of meer als een structureel probleem waar we
rekening mee moeten houden?
Zien we er ook iets in van de zonden van Europa en heel het Westen? Ik kan helaas dit verband wel zien, maar
hoe anderen dat? Ik ben wel een beetje benieuwd hoe de forumleden hierover denken. Zien we een verband met de secularisatie en het verval in de kerken? Of staat dar volgens u los van elkaar?
Als we daar meer zaken die thans spelen bij betrekken, dus in de hele context van het wereldgebeuren, merken we daar het ongenoegen Gods in op? Of zal het een toevallige samenloop van omstandigheden zijn? Denk aan ziekten, verschijnselen in de natuur als aardbevingen, vulkanisme, hevige winden, regens, hagel onweer en hitte.
Ik denk aan de catechismusvraag: Wat gelooft gij van wat gelooft gij van de voorzienigheid Gods?
Wellicht dat sommigen het als een spooksel in mijn hersenen zien, maar als ik me niet vergis lijkt het aantal schtietpartijen en aanslagen meer te worden,
Wat heeft ons dat te zeggen? Of is het gewoon en heeft ons dat niets te zeggen zolang wij er zelf niet bij
betrokken zijn?
Ik herinner me nog de linkse terreurbeweging, de zogenaamde Baader-Meinhof-groep, de Bende van Nijvel, die het gemunt had op dood en verderf in de supermarkten van Delhaize in België, en de Zuid-Molukse acties in de jaren 70. En dan was er nog eens een schietpartij (heel bijzonder toen) in Alphen aan den Rijn.
Ik kan me toch niet van de indruk ontdoen dat de toestand van nu meeer escalleert en ernstiger is. Maar zoals al gezegd zal dat zeker een hersenspinsel van mij zijn. Laten we ons dus maar niet van de wijs brengen.
Even een vraagje. Hoe denkt het forum over deze toename van geweld.
Zien we dat als een golfbeweging, van dat gaat wel weer over, of meer als een structureel probleem waar we
rekening mee moeten houden?
Zien we er ook iets in van de zonden van Europa en heel het Westen? Ik kan helaas dit verband wel zien, maar
hoe anderen dat? Ik ben wel een beetje benieuwd hoe de forumleden hierover denken. Zien we een verband met de secularisatie en het verval in de kerken? Of staat dar volgens u los van elkaar?
Als we daar meer zaken die thans spelen bij betrekken, dus in de hele context van het wereldgebeuren, merken we daar het ongenoegen Gods in op? Of zal het een toevallige samenloop van omstandigheden zijn? Denk aan ziekten, verschijnselen in de natuur als aardbevingen, vulkanisme, hevige winden, regens, hagel onweer en hitte.
Ik denk aan de catechismusvraag: Wat gelooft gij van wat gelooft gij van de voorzienigheid Gods?
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
Re: De tijd waarin wij leven
Ik kan je aanraden om de werken van Flavius Josephus eens te lezen; de oorlogvoering van de joden door de eeuwen heen.
Als je dat hebt gelezen zou je het als een verademing vinden om in de huidige tijd te leven.
Als je dat hebt gelezen zou je het als een verademing vinden om in de huidige tijd te leven.
Re: De tijd waarin wij leven
Dat weet ik, maar het gaat nu (althans dat was mijn bedoeling) over ANNO 2018. Vergelijk dat eens met een generatie terug. Ik geloof dat we dan toch wel iets zouden kunnen opnerken,Roos2017 schreef:Ik kan je aanraden om de werken van Flavius Josephus eens te lezen; de oorlogvoering van de joden door de eeuwen heen.
Als je dat hebt gelezen zou je het als een verademing vinden om in de huidige tijd te leven.
Ik zal nog meer noemen:
Wat denken we van (wat voor ons in onze jeugd ondenkbaar was) dat de kerken zouden leeglopen. Dat kerken
zouden worden afgebroken. Dat Nederland aan de top zou staan (stond vandaag in de kant) van de meest seculiere landen?
Ik wil niet direct een verband met vreemdelingen leggen. Toch is die er ergens wel. In de jaren 60 hebben wij hier (wij dachten toen tijdelijk) heel veel 'gastarbeiders' hierheen gehaald. Is het toevallig dat de meeste van die mensen moslim zijn? Is het ook bekend, (niet dat ik met de heer Wilders enigermate zou sympathiseren!) hoe bepaalde nieuwkomers hier met fluwelen hand worden behandeld tegenover de harde hand voor de autochtone bevolking? Hoe veel niet meer mag, omdat bevolkingsgroepen zich gediscrimineerd voelen? Wat de denken van het (overigens verwerpelijke) Sinterklaasfeest waar moeilijkheden rond ontstaan, en namen waaraan men zich gaat stoten (in tegenstelling tot vloeken), denk aan Negerzoen, Zwarte Piet, Zigeuner. Denk aan homohuwelijk, genderneutraliteit, gelijke behandeling (er werd in de jaren 80 nog een bidstond uitgeroepen toen de Wet Gelijke Behandeling op stapel stond). En nu? Anno 2018?
Laatst gewijzigd door -DIA- op 30 mei 2018, 23:22, 1 keer totaal gewijzigd.
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
Re: De tijd waarin wij leven
Ik kan me nog goed herinneren dat mijn ouders de eerste generaties Turken en Marokkanen op het erf kregen om een schaap te kopen voor hun offerfeest.-DIA- schreef:Dat weet ik, maar het gaat nu (althans dat was mijn bedoeling) over ANNO 2018. Vergelijk dat eens met een generatie terug. Ik geloof dat we dan toch wel iets zouden kunnen opnerken,Roos2017 schreef:Ik kan je aanraden om de werken van Flavius Josephus eens te lezen; de oorlogvoering van de joden door de eeuwen heen.
Als je dat hebt gelezen zou je het als een verademing vinden om in de huidige tijd te leven.
Ik zal nog meer noemen:
Wat denken we van (wat voor ons in onze jeugd ondenkbaar was) dat de kerken zouden leeglopen. Dat kerken
zouden worden afgebroken. Dat Nederland aan de top zou staan (stond vandaag in de kant) van de meest seculiere landen?
Ik wil niet direct een verband met vreemdelingen leggen. Toch is die er ergens wel. In de jaren 60 hebben wij hier (wij dachten toen tijdelijk) heel veel 'gastarbeiders' hierheen gehaald. Is het toevallig dat de meeste van die mensen moslim zijn? Is het ook bekend, (niet dat ik met de heer Wilders enigermate zou sympathiseren!) hoe bepaalde nieuwkomers hier met fluwelen hand worden behandeld tegenover de harde hand voor de autochtone bevolking? Hoe veel niet meer mag, omdat bevolkingsgroepen zich gediscrimineerd voelen? Wat de denken van het (overigens verwerpelijke) Sinterklaasfeest waar moeilijkheden rond ontstaan, en namen waaraan men zich gaat stoten (in tegenstelling tot vloeken), denk aan Negerzoen, Zwarte Piet, Zigeuner. Denk aan homohuwelijk, genderneutraliteit, gelijke behandeling (er werd in de jaren 80 nog een bidstond uitgeroepen toen de Wet Gelijke Behandeling) op stapel stond. En nu? Anno 2018?
Wat mijn ouders zagen was dat deze mensen (ja, inderdaad, mensen!) zich ontheemd voelden in deze westerse omgeving die naar hun cultuurbeleving geheel vreemd was.
Mijn ouders - hoewel zij christenen waren van oosterse afkomst - hebben hen toch een gastvrij welkom geheten, hen laten mee-eten bij ons thuis. Niet vergetend, dat de Heere van de herbergzaamheid voor de vreemdeling houdt.
Wat je stelt over de typisch Nederlandse cultuur, zoals Sinterklaas, Zwarte Piet, e.d. geef ik je volledig gelijk: het is discriminerend en van de pot gerukt dat de autochtone Nederlanders hun eigen cultuur niet meer mogen beleven.
En toch, staat dat in verhouding met uiterst verhongerde moeders die hun eigen kinderen opaten om te overleven ... ?
Re: De tijd waarin wij leven
Datzelfde weet ik ook. Mijn vader hield als hobby schapen en geiten. Een collega van mijn vader wist dat en vroeg eens of hij jaarlijks een schaap kon kopen. Dat kon vanzelf! Deze man, hij heette Mohammed, was een allervriendelijkste man. Een voorbeeld voor veel autochtone Nederlanders! Maar wat wisten wij in die tijd (jaren 70) waarvoor het dat schaap nodig had? Vaag wisten we wel iets, maar de Islam was voor ons, ver van de grote steden, was het iets vreemds waar we (dachten we) niets mee van doen hadden.Roos2017 schreef:Ik kan me nog goed herinneren dat mijn ouders de eerste generaties Turken en Marokkanen op het erf kregen om een schaap te kopen voor hun offerfeest.-DIA- schreef:Dat weet ik, maar het gaat nu (althans dat was mijn bedoeling) over ANNO 2018. Vergelijk dat eens met een generatie terug. Ik geloof dat we dan toch wel iets zouden kunnen opnerken,Roos2017 schreef:Ik kan je aanraden om de werken van Flavius Josephus eens te lezen; de oorlogvoering van de joden door de eeuwen heen.
Als je dat hebt gelezen zou je het als een verademing vinden om in de huidige tijd te leven.
Ik zal nog meer noemen:
Wat denken we van (wat voor ons in onze jeugd ondenkbaar was) dat de kerken zouden leeglopen. Dat kerken
zouden worden afgebroken. Dat Nederland aan de top zou staan (stond vandaag in de kant) van de meest seculiere landen?
Ik wil niet direct een verband met vreemdelingen leggen. Toch is die er ergens wel. In de jaren 60 hebben wij hier (wij dachten toen tijdelijk) heel veel 'gastarbeiders' hierheen gehaald. Is het toevallig dat de meeste van die mensen moslim zijn? Is het ook bekend, (niet dat ik met de heer Wilders enigermate zou sympathiseren!) hoe bepaalde nieuwkomers hier met fluwelen hand worden behandeld tegenover de harde hand voor de autochtone bevolking? Hoe veel niet meer mag, omdat bevolkingsgroepen zich gediscrimineerd voelen? Wat de denken van het (overigens verwerpelijke) Sinterklaasfeest waar moeilijkheden rond ontstaan, en namen waaraan men zich gaat stoten (in tegenstelling tot vloeken), denk aan Negerzoen, Zwarte Piet, Zigeuner. Denk aan homohuwelijk, genderneutraliteit, gelijke behandeling (er werd in de jaren 80 nog een bidstond uitgeroepen toen de Wet Gelijke Behandeling) op stapel stond. En nu? Anno 2018?
Wat mijn ouders zagen was dat deze mensen (ja, inderdaad, mensen!) zich ontheemd voelden in deze westerse omgeving die naar hun cultuurbeleving geheel vreemd was.
Mijn ouders - hoewel zij christenen waren van oosterse afkomst - hebben hen toch een gastvrij welkom geheten, hen laten mee-eten bij ons thuis. Niet vergetend, dat de Heere van de herbergzaamheid voor de vreemdeling houdt.
Wat je stelt over de typisch Nederlandse cultuur, zoals Sinterklaas, Zwarte Piet, e.d. geef ik je volledig gelijk: het is discriminerend en van de pot gerukt dat de autochtone Nederlanders hun eigen cultuur niet meer mogen beleven.
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
Re: De tijd waarin wij leven
Tuurlijk Dia, net zo goed bij jullie als bij ons, dat schaap was bestemd voor hun Offerfeest.-DIA- schreef: Datzelfde weet ik ook. Mijn vader hield als hobby schapen en geiten. Een collega van mijn vader wist dat en vroeg eens of hij jaarlijks een schaap kon kopen. Dat kon vanzelf! Deze man, hij heette Mohammed, was een allervriendelijkste man. Een voorbeeld voor veel autochtone Nederlanders! Maar wat wisten wij in die tijd (jaren 70) waarvoor het dat schaap nodig had? Vaag wisten we wel iets, maar de Islam was voor ons, ver van de grote steden, was het iets vreemds waar we (dachten we) niets mee van doen hadden.
Onze ouders hadden deze mensen niet zomaar voor de maaltijd uitgenodigd, maar ook om iets te laten merken van het christelijk geloof.
Ga niet 1 maar 2 mijlen mee als dat winst kan opleveren.
Niet prominent, want een moslim mag niet in een andere godsdienst geloven, maar subtiel vanuit de liefde, in de hoop dat ze er Christus mee konden winnen. En dat is van onze kant onmogelijk, maar wel zeer te wensen.
Re: De tijd waarin wij leven
Nog eens weer (hopelijk niet tot vervelens toe) iets over "DE TIJD WAARIN WIJ LEVEN"
We zien (als we er war oog voor hebben) ook het bolwerk van Rome op haar grondvesten schudden.
We weten dat deze antichristelijk kerk ooit zal vallen (zie Bijbel en kanttekeningen)
We zien het machtige Rome nu van alle kanten bekritiseerd om eigen vergrijpen.
Denk aan het kindermisbuik wat op grote schaal lijkt te hebben plaats gevonden.
Moet dit meewerken tot de val van Rome?
Een beetje verdiepen in deze materie kan, dunkt me, geen kwaad, als we onzelf maar niet
voorbij zien.
We lezen van Daniël dat hij uit de boeken vernam dat de 70 jaren van ballingschap ten einde liepen.
Was dat speculeren van Daniël? Nee, dat was ernstig onderzoek. Volgens mij horen we dat ook te doen om
zo onze tijd te doorgronden.
Van dr. C.S.L. Janse las ik onder meer hoe een valse oecumene ons verder van de plek kan brengen.
Citaat uit DE SAAMBINDER van vorig jaar:
EEN BREDE OECUMENE
Een opvallende ontwikkeling van de laatste decennia op het terrein van kerk en godsdienst is de toenadering tussen Rome en de nazaten van de Reformatie. Waar in het verleden, met name rond Hervormingsdag, de nadruk gelegd werd op de grote kloof die ons scheidde, is de sfeer nu geheel anders.
De nadruk ligt thans veel meer op de onderlinge verbondenheid. Hetgeen men gemeenschappelijk heeft, wordt van veel groter waarde geacht dan hetgeen scheiding maakt. Dat geldt niet alleen de hoofdstroom in de protestantse kerken die vanouds oecumenisch was ingesteld, maar die opstelling kom je tegenwoordig ook tegen in de brede gereformeerde gezindte.
VRIJZINNIG CONTRA ORTHODOX
Begin deze maand werd onder de titel “Reformatie vandaag” een omvangrijke studie van dr. K. van der Zwaag gepresenteerd. Daarin wordt de verbondenheid beklemtoond, zowel naar de kant van Rome als naar de kant van de dopersen en evangelischen. Volgens hem ligt de scheidslijn tegenwoordig meer tussen vrijzinnig en orthodox dan tussen rooms-katholiek, oosters-orthodox of protestant.
Nu kun je inderdaad zeggen dat er niet zoveel verschil is tussen vrijzinnige protestanten en vrijzinnige rooms-katholieken. Maar voor wie orthodox wil zijn en dus aan de traditionele leer wil vast houden, ligt het anders. Voor hen bestaat er wel degelijk een forse kloof tussen de gereformeerde belijdenis en wat vanouds in rooms-katholieke of evangelische kring beleden wordt.
Dat is met name het geval als het gaat om de genadeleer. Bij Rome is genade altijd helpende genade. Om zalig te worden moet een mens met de genade meewerken. Daar oordeelden onze Dordtse vaderen toch heel anders over. Rome denkt ook veel optimistischer over de gevallen mens dan de Heidelbergse Catechismus (vraag 8). En in de levenspraktijk kan er bij de roomsen veel mee door. Zonden zijn er om vergeven te worden, zo redeneert men.
Als we vandaag de dag onder protestanten onmiskenbaar een toenadering tot Rome constateren, wijst dat er dan ook op dat zij inmiddels ver weggegroeid zijn van de gereformeerde belijdenis. Daarin gaat het immers om de diepe val van de mens, om de ernst van de zonde, om de heiligheid van Gods wet en de grootheid van Zijn onverdiende genade. Wat er ook in de rooms-katholieke wereld veranderd zou zijn, van een openlijke en duidelijke breuk met de leerstellingen van het concilie van Trente is geen sprake.
VROOMHEID
Van der Zwaag ziet echter de vroomheid als een verbindende schakel tussen de verschillende geloofsrichtingen. Maar niet alle vroomheid, lang niet alle vroomheid, is ook de ware vroomheid gewerkt door Gods Geest. Vrome mensen vind je bij alle godsdiensten en in allerlei kerkelijke richtingen. Wat is echter de inhoud van die vroomheid? De ware vroomheid staat niet los van de rechte leer. Het gaat er om dat de waarheid van Gods Woord met het hart beleefd wordt.
De nadruk op vroomheid als verbindende schakel past helemaal in onze postmoderne cultuur. In de kring van de EO spreekt men graag over de oecumene van het hart. De Bijbelse leer is dan niet meer doorslaggevend. In plaats daarvan laat men zich in hoge mate leiden door zijn gevoelens. Of die gevoelens ook een basis hebben in Gods Woord, die vraag komt niet meer aan de orde. Gemakkelijk wordt er vanuit gegaan dat iedereen die zich christen noemt, dat ook werkelijk is in de diepere zin van het woord. En als dat zo is, waarom zouden we ons dan nog druk maken over leer en leven? Over dwalingen en wereldgelijkvormigheid? Liever legt men de nadruk op de veelkleurigheid van Gods Kerk.
Een oppervlakkig aannemen van het Evangelie is niet voldoende. Het is nodig dat mensen het Evangelie aannemen in het binnenste van hun hart
MET GOEDE VOORZICHTIGHEID
Dat is natuurlijk wel een heel andere lijn dan onze vaderen op grond van de Bijbel ons hebben voorgehouden. Het doopformulier spreekt over ‘de waarachtige en volkomen leer der zaligheid’, ‘die in de christelijke kerk alhier geleerd wordt’. ‘Naarstiglijk en met goede voorzichtigheid’ moeten we op grond van Gods Woord onderscheid maken tussen de verschillende kerken, omdat vele zich ten onrechte ‘met de naam der kerk bedekken’ (art. 29 NGB). Een oppervlakkig aannemen van het Evangelie is niet voldoende. Het is nodig dat mensen het Evangelie aannemen in het binnenste van hun hart (DL III-IV, 9). Onze vaderen spraken over de Rooms-Katholieke Kerk in zeer negatieve bewoordingen. Deels is dat te herleiden tot de tijdsomstandigheden. Ze hadden recent van Rome ‘de hitte der verdrukking’ ondervonden. Maar los daarvan beseften ze de wezenlijke verschillen. Ze beseften ook dat een vervolgde kerk als die van de dopersen, daarmee nog geen ware kerk was. God geve dat dat besef ook onder ons levend mag blijven.
Verder enkele losse citaten die ik her en der tegen kwam op Digibron. Nader onderzoek zou niet verkeerd zijn denk ik.
Weer mits... mits we onszelf niet voorbijzien
CITAAT 1
Het zal niemand verwonderen dat moslims het voorstel van de Bredase bisschop met instemming begroet hebben. Een woordvoerder van de El Tawheed moskee in Amsterdam zei in het Algemeen Dagblad, het 'prima' te vinden als christenen God voortaan Allah noemen. 'Uiteindelijk komt dat allemaal op hetzelfde neer.' Ook de voorzitter van de Nederlandse Moslimraad, Abdulmajid Khairoun, juichte het voorstel toe. Hij zei ervan: 'God, Allah, Le Dieu, het is één. We geloven allemaal in hetzelfde Opperwezen. Wij begrijpen elkaar.
Als een roomse bisschop iets zegt, is het nu eenmaal nieuws, zeker als hij Muskens heet. Zo besteedden alle media vorige week uitvoerig aandacht aan de uitspraak van de Bredase bisschop, dat ''we God net zo goed Allah kunnen noemen''. Voor de televisie zei hij: ''Waarom nemen we dat woord niet over? Waarom kunnen we het niet samen gaan doen? ''
NOG TWEE CITATEN (gelezen via Digibron in 'IN HET SPOOR'):
Dat het hoogtepunt van Abrahams geloof is geweest, dat hij met verheuging verlangd heeft opdat hij de dag van de komst van de Zone Gods in het vlees zien zou (Joh. 8:56), wordt voorbijgezien.
Maar wij zien in dit alles de listigheid van de roomse pardel, die in een geweldige eigendunk het geloof in Allah denkt in te kunnen lijven in het grote pantheon dat Rome heet.
Ik dacht alleszins de moeite waard om de ogen open te houden in hetgeen we zien in het wereld- en godsdienstig gebeuren in "de tijd waarin wij leven"
We zien (als we er war oog voor hebben) ook het bolwerk van Rome op haar grondvesten schudden.
We weten dat deze antichristelijk kerk ooit zal vallen (zie Bijbel en kanttekeningen)
We zien het machtige Rome nu van alle kanten bekritiseerd om eigen vergrijpen.
Denk aan het kindermisbuik wat op grote schaal lijkt te hebben plaats gevonden.
Moet dit meewerken tot de val van Rome?
Een beetje verdiepen in deze materie kan, dunkt me, geen kwaad, als we onzelf maar niet
voorbij zien.
We lezen van Daniël dat hij uit de boeken vernam dat de 70 jaren van ballingschap ten einde liepen.
Was dat speculeren van Daniël? Nee, dat was ernstig onderzoek. Volgens mij horen we dat ook te doen om
zo onze tijd te doorgronden.
Van dr. C.S.L. Janse las ik onder meer hoe een valse oecumene ons verder van de plek kan brengen.
Citaat uit DE SAAMBINDER van vorig jaar:
EEN BREDE OECUMENE
Een opvallende ontwikkeling van de laatste decennia op het terrein van kerk en godsdienst is de toenadering tussen Rome en de nazaten van de Reformatie. Waar in het verleden, met name rond Hervormingsdag, de nadruk gelegd werd op de grote kloof die ons scheidde, is de sfeer nu geheel anders.
De nadruk ligt thans veel meer op de onderlinge verbondenheid. Hetgeen men gemeenschappelijk heeft, wordt van veel groter waarde geacht dan hetgeen scheiding maakt. Dat geldt niet alleen de hoofdstroom in de protestantse kerken die vanouds oecumenisch was ingesteld, maar die opstelling kom je tegenwoordig ook tegen in de brede gereformeerde gezindte.
VRIJZINNIG CONTRA ORTHODOX
Begin deze maand werd onder de titel “Reformatie vandaag” een omvangrijke studie van dr. K. van der Zwaag gepresenteerd. Daarin wordt de verbondenheid beklemtoond, zowel naar de kant van Rome als naar de kant van de dopersen en evangelischen. Volgens hem ligt de scheidslijn tegenwoordig meer tussen vrijzinnig en orthodox dan tussen rooms-katholiek, oosters-orthodox of protestant.
Nu kun je inderdaad zeggen dat er niet zoveel verschil is tussen vrijzinnige protestanten en vrijzinnige rooms-katholieken. Maar voor wie orthodox wil zijn en dus aan de traditionele leer wil vast houden, ligt het anders. Voor hen bestaat er wel degelijk een forse kloof tussen de gereformeerde belijdenis en wat vanouds in rooms-katholieke of evangelische kring beleden wordt.
Dat is met name het geval als het gaat om de genadeleer. Bij Rome is genade altijd helpende genade. Om zalig te worden moet een mens met de genade meewerken. Daar oordeelden onze Dordtse vaderen toch heel anders over. Rome denkt ook veel optimistischer over de gevallen mens dan de Heidelbergse Catechismus (vraag 8). En in de levenspraktijk kan er bij de roomsen veel mee door. Zonden zijn er om vergeven te worden, zo redeneert men.
Als we vandaag de dag onder protestanten onmiskenbaar een toenadering tot Rome constateren, wijst dat er dan ook op dat zij inmiddels ver weggegroeid zijn van de gereformeerde belijdenis. Daarin gaat het immers om de diepe val van de mens, om de ernst van de zonde, om de heiligheid van Gods wet en de grootheid van Zijn onverdiende genade. Wat er ook in de rooms-katholieke wereld veranderd zou zijn, van een openlijke en duidelijke breuk met de leerstellingen van het concilie van Trente is geen sprake.
VROOMHEID
Van der Zwaag ziet echter de vroomheid als een verbindende schakel tussen de verschillende geloofsrichtingen. Maar niet alle vroomheid, lang niet alle vroomheid, is ook de ware vroomheid gewerkt door Gods Geest. Vrome mensen vind je bij alle godsdiensten en in allerlei kerkelijke richtingen. Wat is echter de inhoud van die vroomheid? De ware vroomheid staat niet los van de rechte leer. Het gaat er om dat de waarheid van Gods Woord met het hart beleefd wordt.
De nadruk op vroomheid als verbindende schakel past helemaal in onze postmoderne cultuur. In de kring van de EO spreekt men graag over de oecumene van het hart. De Bijbelse leer is dan niet meer doorslaggevend. In plaats daarvan laat men zich in hoge mate leiden door zijn gevoelens. Of die gevoelens ook een basis hebben in Gods Woord, die vraag komt niet meer aan de orde. Gemakkelijk wordt er vanuit gegaan dat iedereen die zich christen noemt, dat ook werkelijk is in de diepere zin van het woord. En als dat zo is, waarom zouden we ons dan nog druk maken over leer en leven? Over dwalingen en wereldgelijkvormigheid? Liever legt men de nadruk op de veelkleurigheid van Gods Kerk.
Een oppervlakkig aannemen van het Evangelie is niet voldoende. Het is nodig dat mensen het Evangelie aannemen in het binnenste van hun hart
MET GOEDE VOORZICHTIGHEID
Dat is natuurlijk wel een heel andere lijn dan onze vaderen op grond van de Bijbel ons hebben voorgehouden. Het doopformulier spreekt over ‘de waarachtige en volkomen leer der zaligheid’, ‘die in de christelijke kerk alhier geleerd wordt’. ‘Naarstiglijk en met goede voorzichtigheid’ moeten we op grond van Gods Woord onderscheid maken tussen de verschillende kerken, omdat vele zich ten onrechte ‘met de naam der kerk bedekken’ (art. 29 NGB). Een oppervlakkig aannemen van het Evangelie is niet voldoende. Het is nodig dat mensen het Evangelie aannemen in het binnenste van hun hart (DL III-IV, 9). Onze vaderen spraken over de Rooms-Katholieke Kerk in zeer negatieve bewoordingen. Deels is dat te herleiden tot de tijdsomstandigheden. Ze hadden recent van Rome ‘de hitte der verdrukking’ ondervonden. Maar los daarvan beseften ze de wezenlijke verschillen. Ze beseften ook dat een vervolgde kerk als die van de dopersen, daarmee nog geen ware kerk was. God geve dat dat besef ook onder ons levend mag blijven.
Verder enkele losse citaten die ik her en der tegen kwam op Digibron. Nader onderzoek zou niet verkeerd zijn denk ik.
Weer mits... mits we onszelf niet voorbijzien
CITAAT 1
Het zal niemand verwonderen dat moslims het voorstel van de Bredase bisschop met instemming begroet hebben. Een woordvoerder van de El Tawheed moskee in Amsterdam zei in het Algemeen Dagblad, het 'prima' te vinden als christenen God voortaan Allah noemen. 'Uiteindelijk komt dat allemaal op hetzelfde neer.' Ook de voorzitter van de Nederlandse Moslimraad, Abdulmajid Khairoun, juichte het voorstel toe. Hij zei ervan: 'God, Allah, Le Dieu, het is één. We geloven allemaal in hetzelfde Opperwezen. Wij begrijpen elkaar.
Als een roomse bisschop iets zegt, is het nu eenmaal nieuws, zeker als hij Muskens heet. Zo besteedden alle media vorige week uitvoerig aandacht aan de uitspraak van de Bredase bisschop, dat ''we God net zo goed Allah kunnen noemen''. Voor de televisie zei hij: ''Waarom nemen we dat woord niet over? Waarom kunnen we het niet samen gaan doen? ''
NOG TWEE CITATEN (gelezen via Digibron in 'IN HET SPOOR'):
Dat het hoogtepunt van Abrahams geloof is geweest, dat hij met verheuging verlangd heeft opdat hij de dag van de komst van de Zone Gods in het vlees zien zou (Joh. 8:56), wordt voorbijgezien.
Maar wij zien in dit alles de listigheid van de roomse pardel, die in een geweldige eigendunk het geloof in Allah denkt in te kunnen lijven in het grote pantheon dat Rome heet.
Ik dacht alleszins de moeite waard om de ogen open te houden in hetgeen we zien in het wereld- en godsdienstig gebeuren in "de tijd waarin wij leven"
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
Re: De tijd waarin wij leven
Wellicht is de materie wat te zwaar...
Maar ik zou het toch ieder aanbevelen om opmerkzaam te zijn betreffende deze tijd waarin wij leven.
We zien dingen die nooit op deze aarde geweest zijn. Zaken die we best mogen opmerken.
Wat mij opvalt is dat wetenschappers zaken vaak te rooskleurig inschatten. Vaak moet er gezegd worden
dat bepaalde zaken toch sneller gaan dan verwacht, of dat men geen rekening met de invloeden van dit of dat had gehouden.
Ik heb dit al wat jaren bijgehouden en gemerkt dat nieuws waar de mens in feite niet mee overweg kan heel vaak
te licht wordt ingeschat. Hoe vaak is b.v. de klimaatsverandering al bijgeschaafd. Ook pas nog weer, maar dan hoor je
er meest nog weer hoopvolle berichten achteraan. Dan zeg ik vaak: Let maar op, hier horen we nog meer van, en vaak
komt dat ook uit. Wetenschappers houden nu eenmaal geen rekening met de Bijbel. Dat maakt ze in feite dom.
Ja hard gezegd, maar is het niet zo?
Maar ik zou het toch ieder aanbevelen om opmerkzaam te zijn betreffende deze tijd waarin wij leven.
We zien dingen die nooit op deze aarde geweest zijn. Zaken die we best mogen opmerken.
Wat mij opvalt is dat wetenschappers zaken vaak te rooskleurig inschatten. Vaak moet er gezegd worden
dat bepaalde zaken toch sneller gaan dan verwacht, of dat men geen rekening met de invloeden van dit of dat had gehouden.
Ik heb dit al wat jaren bijgehouden en gemerkt dat nieuws waar de mens in feite niet mee overweg kan heel vaak
te licht wordt ingeschat. Hoe vaak is b.v. de klimaatsverandering al bijgeschaafd. Ook pas nog weer, maar dan hoor je
er meest nog weer hoopvolle berichten achteraan. Dan zeg ik vaak: Let maar op, hier horen we nog meer van, en vaak
komt dat ook uit. Wetenschappers houden nu eenmaal geen rekening met de Bijbel. Dat maakt ze in feite dom.
Ja hard gezegd, maar is het niet zo?
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
Re: De tijd waarin wij leven
Nou, mij juist wel.-DIA- schreef: CITAAT 1
Het zal niemand verwonderen dat moslims het voorstel van de Bredase bisschop met instemming begroet hebben. Een woordvoerder van de El Tawheed moskee in Amsterdam zei in het Algemeen Dagblad, het 'prima' te vinden als christenen God voortaan Allah noemen. 'Uiteindelijk komt dat allemaal op hetzelfde neer.' Ook de voorzitter van de Nederlandse Moslimraad, Abdulmajid Khairoun, juichte het voorstel toe. Hij zei ervan: 'God, Allah, Le Dieu, het is één. We geloven allemaal in hetzelfde Opperwezen. Wij begrijpen elkaar.
Als een roomse bisschop iets zegt, is het nu eenmaal nieuws, zeker als hij Muskens heet. Zo besteedden alle media vorige week uitvoerig aandacht aan de uitspraak van de Bredase bisschop, dat ''we God net zo goed Allah kunnen noemen''. Voor de televisie zei hij: ''Waarom nemen we dat woord niet over? Waarom kunnen we het niet samen gaan doen? ''
In bijna alle islamitische gemeenschappen in deze wereld is het precies andersom: christenen mogen hun God juist niet Allah noemen, want dat geldt als blasfemie tegen Allah. Met name in Indonesie is men een felle tegenstander.
Daarom verwondert mij de houding van deze Nederlandse moslims mij wel.
Arabische christenen noemen God doorgaans wel Allah, want dat is het Arabische woord voor God.
Dezelfde stamletters kent het Hebreeuws, El (Elohiem in het meervoud).
Re: De tijd waarin wij leven
Ik ga met je mee dat nader onderzoek inderdaad niet verkeerd zou zijn.-DIA- schreef: Verder enkele losse citaten die ik her en der tegen kwam op Digibron. Nader onderzoek zou niet verkeerd zijn denk ik.
Weer mits... mits we onszelf niet voorbijzien
...
NOG TWEE CITATEN (gelezen via Digibron in 'IN HET SPOOR'):
Dat het hoogtepunt van Abrahams geloof is geweest, dat hij met verheuging verlangd heeft opdat hij de dag van de komst van de Zone Gods in het vlees zien zou (Joh. 8:56), wordt voorbijgezien.
Maar wij zien in dit alles de listigheid van de roomse pardel, die in een geweldige eigendunk het geloof in Allah denkt in te kunnen lijven in het grote pantheon dat Rome heet.
Ik dacht alleszins de moeite waard om de ogen open te houden in hetgeen we zien in het wereld- en godsdienstig gebeuren in "de tijd waarin wij leven"
Op je eerste citaat heb ik in m´n vorige post al gereageerd.
Het 2de - nog twee citaten - vraagt eveneens het nodige onderzoek:
Vraag: zijn het 2 losse stellingen uit verschillende artikelen, of zijn dit citaten uit 1 artikel? Bronvermelding met auteurs en de betreffende link zou hier op z´n minst wel op z´n plaats zijn, anders worden het losse flodders waar niemand wat mee kan.
De reden waarom ik dat vraag is dat ik het verband tussen die 2 stellingen totaal niet kan zien.
Wanneer je zomaar wat poneert op dit forum zoals bovenstaande, dan loop je het risico dat je de intentie van de auteur(s) uit z´n verband trekt.
Wat je eerste stelling betreft, dit zou ik willen toepassen op de levende Kerk, ongeacht in welk kerkverband die christen zich bevindt.
Je 2de stelling zou ik helemaal niet kunnen onderschrijven. Iemand die zoiets poneert, heeft mijns inziens totaal geen weet wat in het hart van de doorsnee moslim leeft, maar ook niet in het hart van de rooms katholiek.
Zowel de katholieke kerk als de moslimwereld staan bekend om hun zendingsdrang. Wanneer een rooms katholiek Gods naam in Allah wil wijzigen, zie ik dat als in de eerste plaats als een zwaktebod: de Naam willen veranderen in Allah om de moslimzieltjes te willen winnen voor het RK geloof.
Maar andersom geldt precies hetzelfde. De moslim denkt, laat de christen zijn God maar Allah noemen, wellicht wordt de drempel naar het moslimgeloof voor hen dan lager, en bekeren zij zich op den duur tot de Islam.
Vanuit deze redenatie zie ik geen enkele ruimte om ´in een geweldige eigendunk het geloof in Allah denkt in te kunnen lijven in het grote pantheon dat Rome heet´ voor geloofwaardig te houden.
Heel simpel gesteld: de rooms katholiek wil de moslim bekeren tot het RK geloof, en visa versa.
Stelling 2 vind ik dus een verdraaiing van wat er werkelijk speelt.
Re: De tijd waarin wij leven
Dia schreef:
Kan je vertellen aan welke teksten jij dan denkt Dia? Hang jij misschien de leer aan dat de paus de antichrist is? Zo ja, dan verheldert mij dat wat je schrijft.We zien (als we er war oog voor hebben) ook het bolwerk van Rome op haar grondvesten schudden.
We weten dat deze antichristelijk kerk ooit zal vallen (zie Bijbel en kanttekeningen)
Re: De tijd waarin wij leven
Begin deze week kreeg ik hier een duidelijk voorbeeld van.-DIA- schreef:Een opvallende ontwikkeling van de laatste decennia op het terrein van kerk en godsdienst is de toenadering tussen Rome en de nazaten van de Reformatie. Waar in het verleden, met name rond Hervormingsdag, de nadruk gelegd werd op de grote kloof die ons scheidde, is de sfeer nu geheel anders.
De nadruk ligt thans veel meer op de onderlinge verbondenheid. Hetgeen men gemeenschappelijk heeft, wordt van veel groter waarde geacht dan hetgeen scheiding maakt. Dat geldt niet alleen de hoofdstroom in de protestantse kerken die vanouds oecumenisch was ingesteld, maar die opstelling kom je tegenwoordig ook tegen in de brede gereformeerde gezindte.
Wij wilden op onze bijbelkring het boekje van Jos Douma gaan gebruiken: 'Vrucht van de Geest'.
Het eerste hoofdstuk maakt mij erg verontrust, en daarom ging ik eens kijken op de website van deze dominee.
Ik was perplex!
Wat een vermenging van Gods Woord met allerlei Roomse en andere spirituele godsdiensten.
Ik zag op zijn site het volgende:
* het gebruik van het Lectio Divina
http://www.josdouma.nl/index.html?/lectiodivina/
* Spatium Spiritus met muziek van Taizé
http://www.josdouma.nl/spatiumspiritus/ ... taize.html
* bidden met Iconen
http://www.josdouma.nl/spatiumspiritus/ ... icoon.html
* Mediteren mbv meditatiebankjes en technieken:
http://www.josdouma.nl/index.html?/medi ... ankje.html
Alles waarvoor mannen in de reformatie gestreden hebben, wordt met dezelfde vaart weer in de kerk gehaald.
En voor de rest allerlei links naar charismatische, oecumenische boeken, mensen en andere verontrustende spirituele artikelen.
Dit is een 'gereformeerde' dominee, die veel gelezen wordt binnen kerkelijk Nederland, ook in PKN en HHK.
Wees op je hoede voor de leer van deze man!
Ook maak ik mij ernstig zorgen over het Evangelisch Werkverband binnen de PKN.
There is More is een onderdeel, wat zich zegt te richten op opwekking, maar zich door allerlei charismatische mensen de handen op laat leggen.
Net lazen wij aan tafel de volgende woorden uit Kolossenzen 2:8
Pas op dat niemand u als buit meesleept door de filosofie en inhoudsloze verleiding, volgens de overlevering van de mensen, volgens de grondbeginselen van de wereld, maar niet volgens Christus!
Hora est!
Re: De tijd waarin wij leven
Dat was mij gewoon bekend.
Wordt deze man écht veel gelezen?
Wordt deze man écht veel gelezen?
Re: De tijd waarin wij leven
Ik hoor er nooit over.Herman schreef:Dat was mij gewoon bekend.
Wordt deze man écht veel gelezen?
Re: De tijd waarin wij leven
Ik laat even mijn eigen gedachten buiten beschouwing, hoewel ik die wel heb. Dit is na te lezen in de Kanttekeningen bij de Statenvertaling. Ook de Islam wordt genoemd. Om het verband te zien zou ik het alles weer opnieuw moeten lezen, hetgeen niet onnuttig hoeft te zijn. Ik las deze kanttekeningen voor het eerst met wat aandacht kort na de verwoestende aanslagen van 11 september 2001, toen vrij kort daarop in Enter ds. Moerkerken preekte over Openbaring 9, het gedeelte waar de zesde engel heeft gebazuind.Junia schreef:Dia schreef:Kan je vertellen aan welke teksten jij dan denkt Dia? Hang jij misschien de leer aan dat de paus de antichrist is? Zo ja, dan verheldert mij dat wat je schrijft.We zien (als we er war oog voor hebben) ook het bolwerk van Rome op haar grondvesten schudden.
We weten dat deze antichristelijk kerk ooit zal vallen (zie Bijbel en kanttekeningen)
Ik meen wel dat we ons moeten hoeden voor eigen uitleg. Maar onderzoek is goed. Ds. Moerkerken zag hier iets vervuld van wat bij het blazen van de zesde bazuin werd geopenbaard. Als ik het goed heb, heb ik deze preek nog op een cassettebandje, maar ik heb geen afspeelapparatuur voor die dingen meer.
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)