Er is dan definitief geen weg terug naar het eerste huwelijk (zoals eerder ook door mij verdedigd in een ander topic). De Schrift doet over het wel of niet mogen aangaan van een tweede huwelijk in zo'n geval (naar ik meen) geen uitspraak. Dat maakt de afweging dan wel anders.Bezorgd schreef:Ditbenik schreef:Ik ben er van overtuigd dat de homo's en lesbisch waar ik mee om ga, maar ook mijn gescheiden kind, zeer verbaasd zouden zijn als ik bij hun huwelijk aanwezig zou zijn. Ik respecteer hen als persoon, maar zal niet delen in de vreugde van de zonde en daarom ook niet aanwezig zijn bij de sluiting van een huwelijk wat voor God niet kan bestaan.Herman schreef:Dat vind ik dus alleen van toepassing als je van een kwaadwillende uitleg uitgaat in die zin dat je aanwezigheid dus altijd je instemming impliceert. Volgens mij is dat niet zo.Valcke schreef:De optie die Herman noemt, vind ik niet overtuigend. Je geeft met je aanwezigheid toch iets af.
Maar je hebt allerlei tussen vormen.
Hoe om te gaan met een huwelijk van kinderen die zijn gescheiden, daaraan schuld hebben, maar waar de vorige partner inmiddels ook hertrouwd is?
Ik denk dat het criterium moet zijn of we weten dat de huwelijkssluiting op zichzelf zonde is (even los van de omstandigheden, de wijze van sluiting, enzovoort) en het huwelijk voor God niet bestaan kan, zoals Ditbenik het formuleerde.