Niet de inenting is de wedergeboorte maar het vruchtdragen. Anders waren er geen onvruchtbare ranken De vruchten van bekering en geloof. De onvruchtbare ranken worden afgesneden en weggeworpenValcke schreef:Met deze dingen kan ik het zeker eens zijn.huisman schreef:Zo groot is ons verschil niet. Mijn bezwaar is dat wij in staat zijn de waarschuwing voor ons te neutraliseren door het direct allemaal af te doen als uitwendig. Schijn en zijn ligt vaak dichterbij als wij denken daarom spreekt de Heere Jezus er zo vaak over. Wijze en dwaze bouwer, wijze en dwaze maagden, de scheiding die pas plaats gaat vinden bij de oogst (laat ze samen opwassen)Valcke schreef:De gereformeerde verklaarders zeggen dat er sprake is van tweeërlei inenting: een ware door wedergeboorte en geloof, en een inenting die slechts uitwendig is. Het is dus niet een en dezelfde inenting waarover hier gesproken wordt. Voor de ware gelovigen gaat het in Johannes 15 wel degelijk over de inenting door wedergeboorte en inlijving in Christus. Alleen door zó ingeënt te zijn, trekken zij sappen uit Christus en dragen vrucht.huisman schreef:De Heere Jezus zegt dat je ingeënt kunt zijn in de ware Wijnstok en als je dan vruchteloos blijft uitgehouwen wordt en in het vuur geworpen.
Die inenting uit Joh 15 is dus niet gelijk aan de wedergeboorte en de inlijving in Christus.
Zie ook het citaat van Calvijn dat ik gaf, die ook spreekt over een inenting in "de schatting der mensen" als het gaat om de valse belijders. Verderop in het citaat gebruikt ook Calvijn het woord 'uitwendig'.
Nogmaals: Je moet in een gelijkenis altijd letten op het hoofddoel van de gelijkenis; uit een gelijkenis kun je geen leerstellingen afleiden.
Verder denk ik dat het weinige zicht op Gods verbondshandelen veel verwarring heeft veroorzaakt. Dit komt tot uiting in de verwerping of de uitholling van de kinderdoop.
Ik vind echter wel dat je een grens over gaat wanneer je zegt dat het in Johannes 15 niet gaat over de inenting door wedergeboorte en geloof, ofwel de ware vereniging met Christus. Daar gaat het wél over. Door deze inenting alleen te betrekken op een verbonds-inenting, doe je m.i. je eigen zaak geen goed. Ook bij mij wekt dit wantrouwen op, om eerlijk te zijn: wanneer de verbondsvisie zóveel accent krijgt dat deze zelfs in Johannes 15 in-gelezen moet worden - daar schrik ik best van...
Kanttekeningen bij vers 2 zeggen dit ook.2 Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage.
4) vrucht draagt,
Namelijk des geloofs in zijn leven niet voortbrengt.
5) neemt Hij weg;
Dat is, Hij snijdt ze af, en werpt ze uit Zijne gemeenschap.
Dit zegt Dächsel o.a.
Wij moeten ook acht geven op een onderscheid, dat bestaat tussen de verhouding van de natuurlijke ranken tot de geestelijke wijnstok. Terwijl de natuurlijke ranken onmiddellijk uit de wijnstok groeien, berust het in elkaar zijn van de geestelijke wijnstok en de geestelijke ranken op een inenting. Wij mensen hebben ten eerste ons natuurlijk leven, dat komt van onze ouders, wij zijn vlees uit vlees geboren, dan heeft de inenting in Christus in de doop plaats, dan groeien wij samen met Christus, zoals Paulus hiervan spreekt en wel is het het inwendige, geestelijke leven, dat uit Hem groeien moet. Als wij echter in plaats van Christus’ leven in het hart te laten dringen, ons open en bereid houden, om integendeel onze natuur te volgen, die op te kweken en haar vruchten te laten dragen, zo worden wij tot zieke en afgestorven ranken aan de wijnstok van Christus, die dan de wijngaardenier niet zelden door een plotselinge val, maar veel meer ook daardoor wegneemt, dat Hij op onmerkbare manier het met ons gaandeweg al dieper en dieper laat zinken.