Valcke schreef:Lilian1975 schreef:karikatuur? Als dat zo is is dat niet bewust. En zeker niet mijn idee.
Exegese is niet het Woord zelf. Een Loonstra komt tot een andere exegese. (...)
Nu doe je het weer...
Wat ik hier enkel probeer duidelijk te maken is dat verschillende mensen verschillende theologen van kanttekenaren tot een andere exegese van iets kunnen komen. En ik gaf Loonstra aan juist om aan te geven dat een exegese niet altijd hoeft te kloppen. Als tegenhanger, maar er zit zoveel tussen, van de kanttekenaren. Eerlijk gezeg dx zou ik niet eens weten wat zijn exegese hier is. Niet om een karikatuur te maken. Kom nou.
Ik hoop dat je een beetje vertrouwen kunt hebben in eventuele opmerkingen als zijnde dat ze oprecht zijn met juiste intenties en niet om iets of iemand negatief neer te zetten. Anders kunnen we beter stoppen. Voordat er een negatief, weinig opheffende, discussie uit voort komt.
En dan kunnen we zeggen hertrouwen in de Heere. Maar volgens mij zegt Paulus dat tegen weduwen als ik me goed herinner. En niet op deze situatie.
M.i. koppel je dan twee verschillende situaties aan elkaar.
Valcke schreef:
Ik weet heel goed dat dit van de weduwen staat. Maar dat alleen getrouwd mag worden 'in de Heere' geldt voor ieder huwelijk. Dan maakt het zelfs niet uit of het een eerste of een tweede huwelijk is. Daarom mag ik de term 'trouwen in de Heere' ook voor ieder ander huwelijk gebruiken! (Ik zou pas de fout in gaan wanneer ik dit gebruikte om de legitimiteit van een huwelijk aan te tonen. Maar dat deed ik niet!)
Calvijn: ".... zo oordeel ik dat deze woorden een wijdere strekking hebben, te weten dat zij het godzalig en in de vreze des Heeren zullen doen; want alzo worden de huwelijken [en dus niet alleen déze huwelijken] gelukkig begonnen."
Ben ik dus niet mee eens. Waarom? Omdat je nu iets koppelt aan een situatie die er niet staat. paulus zegt het tegen weduwen. Zijn we over eens. Maar dit gaat over hen die weggestuurd zijn door hun ongelovige man.
1 er staat dat ze niet dienstbaar meer is.
2 er staat niet ze is gescheiden.
3 er is verschil tussen jou en mij over wat wat wat niet meer dienstbaar inhoudt.
Jij zegt: in feite gescheiden, huwelijk ontbonden ( als ik je goed begrijp)
Ik ( en meerdere theologen) ongeveer zoiets ze hoeft hem niet meer de dagelijkse zorg te geven.
4 natuurlijk moet ieder huwelijk in de Heere zijn. Maar niet ieder huwelijk is in de Heere.
Iemand die gescheiden is en een nieuwe relatie krijgt kan zeggen ja de Heere heeft ons samen gebracht. Deze man of vrouw is aan mij gegeven door Hem. Terwijl dat niet zo is. Die situaties kan ik je uit eigen omgeving vertellen. Getrouwde man gaat "relatie " aan met (gescheiden) vrouw. (Kerkelijk) Eigen vrouw psychisch ziek. Veel spanningen en zorgen en al die maanden opgenomen. Gaat uiteindelijk scheiden (ontkent dat er iets is met die andere vrouw maar geedt aan er niet meer tegen te kunnen.) en zegt een jaar later tegen zijn kinderen. Ik ga trouwen met die andere vrouw. We hebben erom gebeden. Hij heeft ons aan elkaar gegeven. Zo dankvaar. Huwelijk wordt nog kerkelijk bevestigt ook. (Binnen 2 jaar weer gescheiden)[/quote]
Dan nog zijn wij en waren zij toen mensen die niet in de toekomst kunnen kijken. Of een heidense man tot geloof zou komen. Berouw zou krijgen. Het was gewoon een feit dat een heidense man zijn vrouw (tegen haar wil) weg kon sturen. En als nieuwe christin kon je wel degelijk in gewetensnood komen. Want scheiding? En dan zegt Paulus ten troost in de woorden dienstbaar zijn aan. Aanvaard deze situatie het is niet uw schuld. Je zorg voor hem stopt. Maar hij zegt zeker niet het huwelijk bestaat niet meer voor God. En als jij denkt dat het nooit verandert mag je hertrouwen. Het gaat toch niet om wat wij denken, zien of ervaren?
Valcke schreef:
Dit is jouw exegese van Paulus' woorden. Maar de woorden 'niet tot dienstbaarheid geroepen' zijn door de kanttekenaars anders geëxegetiseerd. Ik zou niet weten waarom ik jouw exegese moet volgen en niet die van de kanttekenaars. M.i. ligt het hier voor de hand dat bedoeld is dat het niet noodzakelijkerwijs iemands roeping is om als het ware het zo goed als onmogelijke nog te verwachten en het huwelijk (in welke vorm dan ook) te blijven onderhouden. Juist dat zou 'dienstbaarheid' zijn, in een situatie waarin de scheiding feitelijk door de andere partij al voltrokken is.
ben ik al op ingegaan. Het is trouwens niet mijn exegese maar van andere theologen. Het gaat om de dagelijkse zorg die ze niet als vrouw kan geven omdat ze is weggestuurt. Nergens staat dat huwelijk ontbonden is. En die exegese is zo vreemd nog niet als je ziet hoe Paulus verder over huwelijk spreekt.
Valcke schreef:
Deze dienstbaarheid - de onderhouding van het huwelijk met alles wat daarbij hoort - is wél noodzakelijk zolang de ongelovige man (of vrouw) tevreden is bij de gelovige vrouw (of man) te wonen.
ja maar het gáát om de situatie dat die ongelovige man haar heeft weggestuurd
Valcke schreef:
Toch voel ik er weinig voor om de discussie weer te voeren of voort te zetten. Argumenten komen niet goed voor het voetlicht, m.i. wordt alles veel te hap-snap gebracht, zonder grondige exegese.
Eerlijk gezegd vind ik dit echt alles slaan. In 2018 hebben wij hier uitvoerig over gesproken. Allebei diepgravend werk gedaan. Zie dit draadje terug. We zijn het niet eens met elkaar. Kan. En dat mag. En natuurlijk is dat jammer. Maar om nu te zeggen zonder diepgravende exegese...
Ja dan pas ik verder ook voor deze discussie. Jammer dat het zo gaat. En dat het niet mogelijk is hier op een vruchtbare wijze over na te denken.
Ik had me er niet toe moeten laten verleiden.