De genoemde teksten zien op de legitimatie om de traditie (al is deze voor de ander van groter gewicht dan voor mij) in ere te houden, ondanks dat de traditie in het licht van de kern van het evangelie van ondergeschikt belang kan zijn. Met dit laatste nuanceren we gemakkelijk traditionele opvattingen, terwijl de ‘mate van het geloof van de naaste’ hierin de maatstaf moet zijn.Herman schreef:Ik snap dat weg nuanceren niet zo in het licht van de spits van de tekst over het gedrag wat je moet hanteren om een ander niet te ergeren. Het probleem is toch in deze casus hoe om te gaan met afwijkingen in de vaststaande Traditie, waarbij traditionele opvattingen zodanig in beton zijn gegoten dat deze boven het familieverband gaan.Maanenschijn schreef:Soms heb ik het idee dat we alles maar weg nuanceren, maar dat kan niet zomaar, volgens mij.
De tegenstelling van nuanceren is natuurlijk ‘in beton gieten’. Daar zijn deze teksten ook van belang. Wat is de achtergrond of legitimatie van onze traditie?
De liefde tot de naaste (minimaal even lief als de liefde voor ons zelf) zal het uitgangspunt moeten zijn om te overwegen of de betonnen traditie of het familieverband boven ligt.
(Ik twijfel even of ik je post goed heb begrepen, maar anders hoor ik dat wel).