refo schreef:Misschien is er wel helemaal geen 'ervaring' van de vergeving. Het is namelijk een belofte van God in Zijn Woord. Willen we daarnaast nog méér? Dat is niet beloofd.
Dat geloof je (dat heet geloof) of niet (dat heet ongeloof).

Vandaar dat het onderscheid van ds. Roos geen enkel probleem is.

vragensteller schreef:

refo schreef:Misschien is er wel helemaal geen 'ervaring' van de vergeving. Het is namelijk een belofte van God in Zijn Woord. Willen we daarnaast nog méér? Dat is niet beloofd.
Dat geloof je (dat heet geloof) of niet (dat heet ongeloof).

Vandaar dat het onderscheid van ds. Roos geen enkel probleem is.

Uiteraard wel. Hij moet benadrukken dat die ervaring niet bestaat en de zonden vergeven zijn. Want dáár gáát het om.
Wat baat het u dat u dat alles geloofd? Alles. Alles.

refo schreef:

vragensteller schreef:

refo schreef:Misschien is er wel helemaal geen 'ervaring' van de vergeving. Het is namelijk een belofte van God in Zijn Woord. Willen we daarnaast nog méér? Dat is niet beloofd.
Dat geloof je (dat heet geloof) of niet (dat heet ongeloof).

Vandaar dat het onderscheid van ds. Roos geen enkel probleem is.

Uiteraard wel. Hij moet benadrukken dat die ervaring niet bestaat en de zonden vergeven zijn. Want dáár gáát het om.
Wat baat het u dat u dat alles geloofd? Alles. Alles.

Kennelijk bestaat die ervaring wel, want mensen spreken erover/ eruit. Wat jij schrijft, zegt hij namelijk ook:
Elk één van Gods volk heeft het ware geloof met de zekere kennis en vertrouwen dat al hun zonden om Christus’ wil
vergeven zijn.

vragensteller schreef:

alias schreef:

vragensteller schreef: Deze discussie is al talloze malen gevoerd. Ds. Roos is het eens met de Reformatoren, dat het geloof zekerheid bevat, zie het onderstreepte.
Hij maakt onderscheid tussen het hebben van zekerheid en het ervaren van zekerheid.

Ongeloof is zonde, dat zal ds. Roos met je eens zijn. Dit wil echter niet zeggen dat het niet ervaren van zekerheid ongeloof is. Waarom denk je anders dat Jezus mensen aansprak als 'kleingelovige(n)'?

Zo kan dan elk één van Gods volk een 'onzekere' kennis van zijn/haar schuldvergeving hebben?

Zeg je dat ook van David in Psalm 51? Die wist toch al eerder van schuldvergeving? Vers 3 citeerde je in een ander topic.

Heeft vragensteller het vraagteken ook gelezen in mijn post?
Ik zeg nl. niet iets anders.

“Elk één van Gods volk heeft het ware geloof met de zekere kennis en vertrouwen dat al hun zonden om Christus’ wil
vergeven zijn. Zij allen zijn de wedergeboorte met Christus verenigd. Doch dat wil niet zeggen dat iedere gelovige bewust
weet dat God de Vader zijn zonden om de dure prijs van Christus’ bloed heeft vergeven. Zij missen de zekerheid van het
geloof, waardoor zij bestreden en met vrees vervuld zijn. Gods Geest daalt met hen af in de diepte, zodat zij gevoelen dat
Gods recht betaling eist waaraan zij niet kunnen voldoen, en waardoor zij inzien wie zij in Adam zijn en hoe verloren zij
in hun staat zijn. Zo alleen maakt de Geest plaats voor Christus…..”Ds. J. Roos in De Wachter Sions.

[/quote]
Ik geloof nooit dat de reformatie dit zou accepteren.
Eigenlijk spreekt ds. Roos zichzelf hier gewoon letterlijk tegen. Het eerste blauwe kan niet bestaan zonder het tweede blauwe en vice versa. Zekere kennis hebben is hetzelfde als bewust weten.
Zo wordt het geloof nogal onbegrijpelijk gemaakt.

Fjodor schreef:

“Elk één van Gods volk heeft het ware geloof met de zekere kennis en vertrouwen dat al hun zonden om Christus’ wil
vergeven zijn. Zij allen zijn de wedergeboorte met Christus verenigd. Doch dat wil niet zeggen dat iedere gelovige bewust
weet dat God de Vader zijn zonden om de dure prijs van Christus’ bloed heeft vergeven. Zij missen de zekerheid van het
geloof, waardoor zij bestreden en met vrees vervuld zijn. Gods Geest daalt met hen af in de diepte, zodat zij gevoelen dat
Gods recht betaling eist waaraan zij niet kunnen voldoen, en waardoor zij inzien wie zij in Adam zijn en hoe verloren zij
in hun staat zijn. Zo alleen maakt de Geest plaats voor Christus…..”Ds. J. Roos in De Wachter Sions.

Maakte Christus niet plaats voor de Geest, de Trooster (!) ?

Wat is dit nou weer?
Zijn we dan helemaal vervreemd van de oude Waarheid?

Is het niet meer bekend dat in het geloof GEEN TWIJFEL ligt?
Dat het een andere zaak is dat er twijfel in de GELOVIGE kan liggen?
Ja, zo dat de gelovige wel eens aan hevige slingeringen onderhevig is?

Ik weet het, vandaag de dag gelooft men en blijft altijd maar geioven.
Twijfel is zonde zo zegt men, en een arm klnd van God (doch rijk in God)
wil men wel beschuldigen van ongeloof... De godsdienst is keihard hoor!
Dat kunnen we toch weten? Lees de Bijbel....

En natuurlijk niet om een lans te breken voor het ongeloof, want
ongeloof is en blijft de grootste zonde. (dat moet er toch wel bij gezegd
worden, anders krijgen we hier weer misverstaden over.)

-DIA- schreef:Wat is dit nou weer?
Zijn we dan helemaal vervreemd van de oude Waarheid?

Is het niet meer bekend dat in het geloof GEEN TWIJFEL ligt?
Dat het een andere zaak is dat er twijfel in de GELOVIGE kan liggen?
Ja, zo dat de gelovige wel eens aan hevige slingeringen onderhevig is?

Ik weet het, vandaag de dag gelooft men en blijft altijd maar geloven.

Toen ook al hoor,Paulus schrijft:Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht, ik heb het geloof behouden'. Paulus weet zich daarin een voorbeeld voor Timotheüs.

Simon schreef:

-DIA- schreef:Wat is dit nou weer?
Zijn we dan helemaal vervreemd van de oude Waarheid?

Is het niet meer bekend dat in het geloof GEEN TWIJFEL ligt?
Dat het een andere zaak is dat er twijfel in de GELOVIGE kan liggen?
Ja, zo dat de gelovige wel eens aan hevige slingeringen onderhevig is?

Ik weet het, vandaag de dag gelooft men en blijft altijd maar geloven.

Toen ook al hoor,Paulus schrijft:Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht, ik heb het geloof behouden'. Paulus weet zich daarin een voorbeeld voor Timotheüs.

Maar heb je nooit gehoord van standen in het geloof?
De bevestigde Kerk en een bekommerde Kerk?
Nee, als het geloof gewerkt is zal dat nooit kunnen verdwijnen.
Wel kan er een verachtering komen in de genade, en dat is
toch de schuld van de gelovige. Of niet dan?
Maar God laat nooit varen het werk dat Zijn hand begon.
Dat is een eeuwige zekerheid.
Bergen mogen dan wankelen, maar werk Gods is
onveranderlijk vast.
Maar nogmaals, Paulus was een bevesigde gelovige,
en dat zelfde geloof zag Paulus ook in Timotheus.

Vaak is het zo, dat mensen die krachtdadig bekeerd worden
minder geslingerd worden als mensen die vanaf hun jeugd
de Heere vrezen. Ze kunnen vaak niet het tijdstip van hun
wedergeboorte bezien, en dat geeft vaak slingeringen en
aanvechtingen.

-DIA- schreef:

Simon schreef:

-DIA- schreef:Wat is dit nou weer?
Zijn we dan helemaal vervreemd van de oude Waarheid?

Is het niet meer bekend dat in het geloof GEEN TWIJFEL ligt?
Dat het een andere zaak is dat er twijfel in de GELOVIGE kan liggen?
Ja, zo dat de gelovige wel eens aan hevige slingeringen onderhevig is?

Ik weet het, vandaag de dag gelooft men en blijft altijd maar geloven.

Toen ook al hoor,Paulus schrijft:Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht, ik heb het geloof behouden'. Paulus weet zich daarin een voorbeeld voor Timotheüs.

Maar heb je nooit gehoord van standen in het geloof?
De bevestigde Kerk en een bekommerde Kerk?
Nee, als het geloof gewerkt is zal dat nooit kunnen verdwijnen.
Wel kan er een verachtering komen in de genade, en dat is
toch de schuld van de gelovige. Of niet dan?
Maar God laat nooit varen het werk dat Zijn hand begon.
Dat is een eeuwige zekerheid.
Bergen mogen dan wankelen, maar werk Gods is
onveranderlijk vast.
Maar nogmaals, Paulus was een bevesigde gelovige,
en dat zelfde geloof zag Paulus ook in Timotheus.

Vaak is het zo, dat mensen die krachtdadig bekeerd worden
minder geslingerd worden als mensen die vanaf hun jeugd
de Heere vrezen. Ze kunnen vaak niet het tijdstip van hun
wedergeboorte bezien, en dat geeft vaak slingeringen en
aanvechtingen.

Ik sluit me hierbij aan, en wil daar nog bij opmerken dat ook een "bevestigde" gelovige niet zonder strijd en aanvechtingen zal zijn. De duivel bestrijdt elk kind van God.
En dan kan het heil ver weg schijnen. Dit is ook volkomen Bijbels. Je hoeft alleen maar naar het leven van David te kijken. Wie zou durven ontkennen dat hij een bevestigde gelovige was, en toch.. Wat een ongeloof ook in zijn leven.

Het is echter zo belangrijk dat het ware geloof niet tevreden kan zijn met onzekerheid. Het richt zich op de Christus en verlangt erna om meer van Hem te ontvangen. Ook meer en meer zekerheid, in de weg van het geloof. Verdere geloofsoefeningen (en worden die niet vaak gemist?) geven verdieping. In die weg leert de Heere Zijn kerk om meer en meer van zichzelf af te zien, en op Hem te zien, in wie het Leven is.

Kan iemand misschien het hele artikel hier plaatsen? Zodat we de context weten.

Dit is geplaatst door één van de vrienden van DWW. Kijk maar op zijn site. Hij heeft frontaal de aanval op ds. J. Roos geopend.

-DIA- schreef:Wat is dit nou weer?
Zijn we dan helemaal vervreemd van de oude Waarheid?

Is het niet meer bekend dat in het geloof GEEN TWIJFEL ligt?
Dat het een andere zaak is dat er twijfel in de GELOVIGE kan liggen?
Ja, zo dat de gelovige wel eens aan hevige slingeringen onderhevig is?

Ik weet het, vandaag de dag gelooft men en blijft altijd maar geioven.
Twijfel is zonde zo zegt men, en een arm klnd van God (doch rijk in God)
wil men wel beschuldigen van ongeloof... De godsdienst is keihard hoor!
Dat kunnen we toch weten? Lees de Bijbel....

En natuurlijk niet om een lans te breken voor het ongeloof, want
ongeloof is en blijft de grootste zonde. (dat moet er toch wel bij gezegd
worden, anders krijgen we hier weer misverstaden over.)

@DIA ik ben het helemaal met jou eens. Lees de Psalmen van David (b.v. Ps 30) (Of ik het ook met Ds J Roos eens ben ligt aan de contekst van het geciteerde. Ik vraag dus met Tiberius om het gehele artikel.)

6 Ik zeide wel in mijn voorspoed: Ik zal niet wankelen in eeuwigheid.
7 Want, HEERE! Gij hadt mijn berg door Uw goedgunstigheid vastgezet; maar toen Gij Uw aangezicht verborgt, werd ik verschrikt.
8 Tot U, HEERE! riep ik, en ik smeekte tot den HEERE:

Het geloof als een gave Gods wordt door genade geschonken aan een zondig tweemens (oude en nieuwe mens). Dat zal een levenslange strijd blijven. Voor dat er geloofsgenade is is er geen strijd maar is er de rust van het kerkhof.

Tiberius schreef:Kan iemand misschien het hele artikel hier plaatsen? Zodat we de context weten.

In welk nummer staat het, en onder welke kop?
Dan wil ik het artikel hier wel plaatsen.

-DIA- schreef:

Tiberius schreef:Kan iemand misschien het hele artikel hier plaatsen? Zodat we de context weten.

In welk nummer staat het, en onder welke kop?
Dan wil ik het artikel hier wel plaatsen.

De tabernakeldienst, nummer 61. Zie hier het artikel van de Woeste Weg waaruit Godfried Walter regelrecht citeert: http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... rmatie.pdf. Nou ja, de onzin er omheen moet je maar niet lezen maar op pagina 3 en 4 staat het artikel.