Pastoor met pieperdienst...Oorspronkelijk gepost door Adorote
Het is wel zaak dat er zo snel mogelijk Heilig Doopsel plaats vindt,liefst binnen 24 uur.
:,
verloren als je niet gedoopt bent.
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Zal ik dan maar serieus een antwoord geven? Bij gebrek aan beter houdt mijn kerkverband maar de regel van de besnijdenis aan. Ongeveer op de achtste dag.Oorspronkelijk gepost door gerrit de 2ePastoor met pieperdienst...Oorspronkelijk gepost door Adorote
Het is wel zaak dat er zo snel mogelijk Heilig Doopsel plaats vindt,liefst binnen 24 uur.
:,
Indien de moeder nog niet in staat is om er bij te zijn, dan wordt hier zonder problemen vanaf geweken. In de praktijk dus een doop ongeveer 2 weken na de geboorte.
-
QrunchyPlane
waar staat eigenlijk dat je uitzonderingen mag maken op de regel: niet-gedoopt = niet zalig? Want dat doen ze neem ik aan wel, die er zo over denken als deze regel..
De moordenaar had de mazzel dat dopen nog niet ingesteld was, vandaar dat hij nog zalig kon worden zonder te worden gedoopt, maar verder... lijkt me spijtig van alle kleine/ongeboren kindjes, maar uiteindelijk ist toch onze fout hé...
De moordenaar had de mazzel dat dopen nog niet ingesteld was, vandaar dat hij nog zalig kon worden zonder te worden gedoopt, maar verder... lijkt me spijtig van alle kleine/ongeboren kindjes, maar uiteindelijk ist toch onze fout hé...
-
Majorca
We moeten van de doop geen bijgeloof maken mensen.
De doop betekent en verzegeld het verbond, maar in wezen behoort een kind daar al bij als het uit gelovige ouders geboren is. Daar zijn Schrift en belijdenis duidelijk in. Men hoeft niet onnodig te wachten, maar als het kindje 2 maanden is, bijv., is dat geen enkel probleem. Het gaat erom of we als klein kind al dat teken mogen ontvangen, waar we, groter geworden op mogen pleiten. Mensen, het doopwater zelf, of de doophandeling zelf maken niet zalig. Laten we niet roomser zijn dan de paus.'
Ik schrik altijd weer van de dwalingen die ik hier tegen kom.
:$:$:$
De doop betekent en verzegeld het verbond, maar in wezen behoort een kind daar al bij als het uit gelovige ouders geboren is. Daar zijn Schrift en belijdenis duidelijk in. Men hoeft niet onnodig te wachten, maar als het kindje 2 maanden is, bijv., is dat geen enkel probleem. Het gaat erom of we als klein kind al dat teken mogen ontvangen, waar we, groter geworden op mogen pleiten. Mensen, het doopwater zelf, of de doophandeling zelf maken niet zalig. Laten we niet roomser zijn dan de paus.'
Ik schrik altijd weer van de dwalingen die ik hier tegen kom.
:$:$:$
Juist! Waarom zou iemand die de inhoud van het verbond waar de doop naar henen wijst (nl. de zaligheid) al ontvangen heeft, nog gedoopt moeten worden?De doop betekent en verzegeld het verbond, maar in wezen behoort een kind daar al bij als het uit gelovige ouders geboren is. Daar zijn Schrift en belijdenis duidelijk in. Men hoeft niet onnodig te wachten, maar als het kindje 2 maanden is, bijv., is dat geen enkel probleem. Het gaat erom of we als klein kind al dat teken mogen ontvangen, waar we, groter geworden op mogen pleiten. Mensen, het doopwater zelf, of de doophandeling zelf maken niet zalig. Laten we niet roomser zijn dan de paus.'
Of wou je stellen dat je eerst gedoopt moet zijn alvorens God in je hart kán werken. Moeten we dan alle evangelisatieposten maar op slot gooien? Moeten we dan het zendingswerk maar staken? Moeten we dan alle baptisten maar in het hokje 'hopeloos verloren' gooien?
-
Lambertus
Over het lot van de ongedoopt gestorven kinderen hebben we geen directe uitspraken van de H. Schrift. De tekst van Mt. 19,14 (ook bij Mc. 10,14 en Lc. 17,16): "Laat de kleinen tot Mij komen," slaat niet op hen; want daar bedoelt Christus alleen, dat we eenvoudig moeten zijn als kinderen om het rijk van God binnen te kunnen gaan.
Maar indirecte uitspraken hebben we wel, inzover we nl. uit bijbelteksten weten, dat niemand de hemel binnen gaat, die niet door het doopsel herboren is. En zo weten we zeker, dat ondoopte kinderen niet naar de hemel kunnen gaan. Waar zij wel heen gaan, weten we uit de leer van de Kerk, die daarbij steunt op de uiteenzettingen en leringen van de godgeleerden. Zij gaan niet naar de hel, omdat zij geen persoonlijke zonden hebben bedreven, en niemand verdoemd wordt, tenzij om persoonlijk bedreven zonden. En de erfzonde, waarmee die kinderen nog besmet waren, is geen persoonlijke zonde van hen, maar, zoals in het antwoord op de vorige vraag werd uiteengezet, een "natuurzonde". De plaats, waar zij dan wel heengaan, noemen wij voorgeborchte of limbus. Wij kunnen die nl. vergelijken met de plaats, waar de aartsvaders vóór Christus' dood gewacht hebben, totdat de hemel voor hen geopend werd. Maar waar die plaats is, weten wij niet. Daar gemeten die kinderen volgens de leer van de theologen een natuurlijk geluk.
En het gemis van de bovennatuurlijke, zalige aanschouwing van God geeft hun geen verdriet of lijden. Want ofwel weten zij niet eens, dat een dergelijk geluk aan anderen wel gegeven is, ofwel, als God het hun geopenbaard heeft (wat we natuurlijk niet kunnen uitmaken), zien zij in, dat het een geheel vrije gave van God is, waarop niemand uit zichzelf als op een recht aanspraak kan maken.
Zo blijkt, dat hun lot niet in strijd is met Gods rechtvaardigheid. Zij komen niets tekort; zij zijn gelukkig en lijden helemaal niet. Zij hebben wel is waar iets niet, wat aan anderen wel gegeven werd; maar dat is iets, waarop zij geen recht hebben, omdat het een bovennatuurlijke gave is. Dat begrijpen zij, als zij er iets van af weten; en zij verheugen zich in het geluk van de anderen.
Echter over: “Wat betreft de kinderen die zonder doopsel gestorven zijn: die kan de kerk enkel aan de barmhartigheid van God toevertrouwen, zoals zij dit ook doet in de uitvaartliturgie voor hen. De grote barmhartigheid van God die wil dat alle mensen gered worden (vgl. 1 Tim. 2,4) en de genegenheid van Jezus voor de kinderen, die blijkt uit zijn woorden: 'Laat de kinderen toch bij Mij komen en houdt ze niet tegen' (Mc. 10,14), staan ons toe te hopen dat er voor de kinderen die zonder doopsel gestorven zijn, inderdaad een weg ten heil bestaat. Des te dringender is dan ook de oproep van de kerk om kleine kinderen niet te verhinderen tot Christus te komen en hun het heilig doopsel te gevenâ€
Maar indirecte uitspraken hebben we wel, inzover we nl. uit bijbelteksten weten, dat niemand de hemel binnen gaat, die niet door het doopsel herboren is. En zo weten we zeker, dat ondoopte kinderen niet naar de hemel kunnen gaan. Waar zij wel heen gaan, weten we uit de leer van de Kerk, die daarbij steunt op de uiteenzettingen en leringen van de godgeleerden. Zij gaan niet naar de hel, omdat zij geen persoonlijke zonden hebben bedreven, en niemand verdoemd wordt, tenzij om persoonlijk bedreven zonden. En de erfzonde, waarmee die kinderen nog besmet waren, is geen persoonlijke zonde van hen, maar, zoals in het antwoord op de vorige vraag werd uiteengezet, een "natuurzonde". De plaats, waar zij dan wel heengaan, noemen wij voorgeborchte of limbus. Wij kunnen die nl. vergelijken met de plaats, waar de aartsvaders vóór Christus' dood gewacht hebben, totdat de hemel voor hen geopend werd. Maar waar die plaats is, weten wij niet. Daar gemeten die kinderen volgens de leer van de theologen een natuurlijk geluk.
En het gemis van de bovennatuurlijke, zalige aanschouwing van God geeft hun geen verdriet of lijden. Want ofwel weten zij niet eens, dat een dergelijk geluk aan anderen wel gegeven is, ofwel, als God het hun geopenbaard heeft (wat we natuurlijk niet kunnen uitmaken), zien zij in, dat het een geheel vrije gave van God is, waarop niemand uit zichzelf als op een recht aanspraak kan maken.
Zo blijkt, dat hun lot niet in strijd is met Gods rechtvaardigheid. Zij komen niets tekort; zij zijn gelukkig en lijden helemaal niet. Zij hebben wel is waar iets niet, wat aan anderen wel gegeven werd; maar dat is iets, waarop zij geen recht hebben, omdat het een bovennatuurlijke gave is. Dat begrijpen zij, als zij er iets van af weten; en zij verheugen zich in het geluk van de anderen.
Echter over: “Wat betreft de kinderen die zonder doopsel gestorven zijn: die kan de kerk enkel aan de barmhartigheid van God toevertrouwen, zoals zij dit ook doet in de uitvaartliturgie voor hen. De grote barmhartigheid van God die wil dat alle mensen gered worden (vgl. 1 Tim. 2,4) en de genegenheid van Jezus voor de kinderen, die blijkt uit zijn woorden: 'Laat de kinderen toch bij Mij komen en houdt ze niet tegen' (Mc. 10,14), staan ons toe te hopen dat er voor de kinderen die zonder doopsel gestorven zijn, inderdaad een weg ten heil bestaat. Des te dringender is dan ook de oproep van de kerk om kleine kinderen niet te verhinderen tot Christus te komen en hun het heilig doopsel te gevenâ€
-
QrunchyPlane
-
Lambertus
-
QrunchyPlane
Hieruit blijkt dat geloof vooraf gaat aan de doop. Hoe kan iemand 2 maal tot bekering komen (wat wordt gesuggereerd als je het hebt over het 'bad der wedergeboorte'. Tenzij je het symbolisch neemt, als een zegel/teken, en niet als effect hebbend op de zaak zelf. En in dat geval lijkt het me raar om het vlak van wedergeboorte wel symbolisch te nemen, en het vlak van vergeving van zonden niet)at around the year 44 Lucas posted:
En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Je kunt geloof, en afwassing van je zonden scheiden, maar ik vraag me af of dat wettig is. Bovendien wordt er gezegd in het Nieuwe testament, dat een ieder die "Heere Heere" zal roepen, zalig zal worden, afgezien van of diegene dus gedoopt is.
Toegegeven, er staat vaak in de bijbel afwassing der zonden door de doop enz... Dus de conclusie vind ik niet vreemd
(ps. het jaartal van filippus is verzonnen
)-
england
Dus toch een derde weg...? Dus maar zoveel mogelijk abortus plegen, vooral in deze duistere tijd....?En zo weten we zeker, dat ondoopte kinderen niet naar de hemel kunnen gaan. Waar zij wel heen gaan, weten we uit de leer van de Kerk, die daarbij steunt op de uiteenzettingen en leringen van de godgeleerden. Zij gaan niet naar de hel, omdat zij geen persoonlijke zonden hebben bedreven, en niemand verdoemd wordt, tenzij om persoonlijk bedreven zonden.
Dus als zendeling dood je alle kinderen van wie de ouders zich beslist niet willen bekeren...? Want dan gaan ze tenminste naar een plaats waar niks is heen...?
Door de erfzonde zijn we allen onder de vloek Gods gekomen...Zoals God de wedergeboren mens in Christus aanziet, zo ziet Hijde niet wedergeboren baby in Adam aan.. We kunnen het aleen maar erger maken door onze zonden.
Geloven we daar niet in dan geloven we ook niet in de gevallen natuur, in pijn en wonden... Dan is God onterecht als Hij kleine kinderen laat lijden, immers ze hebben niets gedaan omdat te verdienen.
En als je iemand hebt die keurig kan leven zou zo'n iemand de hemel zelf kunnen verdienen, want met Adam heeft 'ie dan niets te maken... Wedergeboorte is dan niet nodig, alleen een goede opvoediing...
En hoe ik over de kinderdoop denk..well, een mooi symbool, maar of het Bijbels is...? Iemand is of in Christus of buiten Christus. Er zijn geen halfverbonden bij God. En als je in Christus bent, dan ben je dat voorgoed. Maar in Christus kun je alleen komen door de wedergeboorte, door de werking van de Heilige Geest, door een waar geloof, door met Christus begraven en opgestaan te zijn tot een nieuw leven...
Mar daarom kan ik me nog wel indenekn hoe voorstanders van de kinderdoop denken, en ik heb daar ook alle respect voor. Maar een Bijbels argument ben ik nog nooit tegengekomen....
-
QrunchyPlane
Hmm zover gaat de Bijbel volgens mij niet. Misschien gaat de invloed van Christus' bloed wel heel wat verder dan onze dogmatieken. Het oordeel is aan de Heer.Oorspronkelijk gepost door mementoJa! Tenzij die kinderen geboren worden uit gelovige ouders, zoals de DL noemt, of dat God hen anderszinds het geloof heeft gegevenOorspronkelijk gepost door QrunchyPlane
england,
Dus jij beweert dat God ongeboren kinderen/baby's ed wel naar de hel gaan?
[Aangepast op 2/11/2004 door memento]
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."