ejvl schreef:

Mara schreef:

ejvl schreef: Afhankelijk waar iemand is opgegroeid inclusief kleding, gebruiken en gewoonten, kan het wel of niet afwijkend zijn denk ik. Vandaar mijn vraag naar zaken die afwijkend zouden zijn, want deze behoeven niet afwijkend voor anderen te zijn.

Het ging in de film niet alleen over familiegewoontes (daar herkende ik ook wel iets van, gezamenlijk zingen, maar wij deden dat bij het orgel en gelukkig niet bij een blokfluit) maar de voortdurende dreiging van het begrip dood.
Er werd heel weinig gelachen of lol gemaakt met elkaar. Het was alleen maar hard werken, meisje moest vaak meehelpen in de huishouding. En altijd die prekende oma.
Dan is het niet zo gek als een gewone kermis het summum van vrolijke uitspattingen is en dat er uiteindelijk getrouwd moet worden.
Ik vond het tamelijk beklemmend.

Dat ben ik met je eens, maar dit is niet perse afwijkend van de reguliere refowereld van eind jaren 80 - begin jaren 90 toch?

Mara schreef:

DDD schreef: Ik zou me ook heel erg ongemakkelijk voelen als iemand in zo'n outfit bij mij in het ziekenhuis zou komen

Ik denk dat dit een onzinargument is. Zo'n man gaat echt niet pontificaal met een hoed op de gangen van het ziekenhuis door.
Hij zet m hoogstwaarschijnlijk af vooraleer hij de draaideur binnengaat.

freek schreef:

Mara schreef:

DDD schreef: Ik zou me ook heel erg ongemakkelijk voelen als iemand in zo'n outfit bij mij in het ziekenhuis zou komen

Ik denk dat dit een onzinargument is. Zo'n man gaat echt niet pontificaal met een hoed op de gangen van het ziekenhuis door.
Hij zet m hoogstwaarschijnlijk af vooraleer hij de draaideur binnengaat.

Toen mijn vader in het ziekenhuis lag, op de IC, kwam dominee K. Veldman op bezoek. Met lange zwarte jas en hoge hoed. Ik weet niet precies wanneer die afging, maar mijn moeder hoorde het personeel toen zeggen: jullie moeten even stil zijn, de imam is aan het bidden.

(Domme opmerking overigens, want dominees in deze outfit lijken eerder op doodgravers dan op imams)

freek schreef:
Toen mijn vader in het ziekenhuis lag, op de IC, kwam dominee K. Veldman op bezoek. Met lange zwarte jas en hoge hoed. Ik weet niet precies wanneer die afging, maar mijn moeder hoorde het personeel toen zeggen: jullie moeten even stil zijn, de imam is aan het bidden.

(Domme opmerking overigens, want dominees in deze outfit lijken eerder op doodgravers dan op imams)

Terri schreef:Nou ik weet dat het geen onzin argument is, want hier in de regio gebeurt het toch ook echt.
Sterker nog, dat is het teken van 'echt' .

ejvl schreef: Dat ben ik met je eens, maar dit is niet perse afwijkend van de reguliere refowereld van eind jaren 80 - begin jaren 90 toch?

eilander schreef:Een hoge hoed? Een dominee heeft die hoogstens bij een begrafenis op dacht ik.
Ik denk dat een gewone hoed bedoeld wordt...

Mara schreef:

eilander schreef:Een hoge hoed? Een dominee heeft die hoogstens bij een begrafenis op dacht ik.
Ik denk dat een gewone hoed bedoeld wordt...

Dat denk ik ook.
Bovendien kennen veel buitenkerkelijken de verschillen niet tussen de diverse voorgangers.
Hoe vaak je niet iets leest of hoort over een pastoor, dan blijkt het een dominee te zijn.
Komt misschien ook wel dat vroeger de pastoor duidelijk was te herkennen aan zijn kledij en de predikant dus ook.
Nu komt de predikant soms in een hippe jeans met poloshirt. Tja... daar past geen hoed bij.

eilander schreef:
Onze dominee kun je nog wel als dominee herkennen hoor, ook doordeweeks.

ZWP schreef:

eilander schreef:
Onze dominee kun je nog wel als dominee herkennen hoor, ook doordeweeks.

Hoe onderscheid je een willekeurige dominee dan van een begrafenisondernemer, accountant of bankier?
En is het wel nodig dat je hem zó kunt onderscheiden?

Enny de Bruijn in het RD schreef:Niemands verhaal is hetzelfde, niemands ervaringen zijn hetzelfde, niemands zwakke plekken zijn hetzelfde. Daarom is het meestal niet zo heel vruchtbaar om je af te vragen of ‘hét’ bevindelijke leven hier nu wel goed wordt weergegeven, en het is ook niet zo vruchtbaar om in de slachtofferrol te kruipen, je onbegrepen te voelen, verwijten te maken, de auteur te willen bekeren of de schuld voor kerkverlating en geloofsverlies bij wie dan ook te leggen.

[...]

Maar het kan ook zijn dat je niet meteen bang wordt van twijfels en vragen (omdat je, hopelijk, weet in Wie je gelooft), en dan kan het best verhelderend of inzichtgevend werken om een roman te lezen die je een spiegel voorhoudt. Ook al is het moeilijk om van buitenaf naar jezelf kijken, je eigen gedrag met de ogen van een buitenstaander te zien en je eigen zekerheden onder de loep te nemen. Soms wordt dat nu eenmaal van je gevraagd.

Hendrikus schreef:Mooie evenwichtige recensie door Enny de Bruijn van het nieuwe boek van Franca Treur, vandaag in het RD.
Twee kleine citaten:

Enny de Bruijn in het RD schreef:Niemands verhaal is hetzelfde, niemands ervaringen zijn hetzelfde, niemands zwakke plekken zijn hetzelfde. Daarom is het meestal niet zo heel vruchtbaar om je af te vragen of ‘hét’ bevindelijke leven hier nu wel goed wordt weergegeven, en het is ook niet zo vruchtbaar om in de slachtofferrol te kruipen, je onbegrepen te voelen, verwijten te maken, de auteur te willen bekeren of de schuld voor kerkverlating en geloofsverlies bij wie dan ook te leggen.

[...]

Maar het kan ook zijn dat je niet meteen bang wordt van twijfels en vragen (omdat je, hopelijk, weet in Wie je gelooft), en dan kan het best verhelderend of inzichtgevend werken om een roman te lezen die je een spiegel voorhoudt. Ook al is het moeilijk om van buitenaf naar jezelf kijken, je eigen gedrag met de ogen van een buitenstaander te zien en je eigen zekerheden onder de loep te nemen. Soms wordt dat nu eenmaal van je gevraagd.

ejvl schreef:Een bankier draagt meestal een driedelig zwart, laat staan een (normale) hoed. Een predikant uit de wat rechtse gemeenten wel.