Re: Euthanasie
Geplaatst: 13 okt 2020, 14:48
Daarom kan heel bevrijdend zijn dat het doden van mensen een grens te ver is. Als dat het uitgangspunt van ons denken en handelen is, blijven er wel genoeg vragen over, maar kunnen we daar van weg blijven.Ambtenaar schreef:Hoe je het ook wendt of keert, het blijft uiterst lastig om met deze materie om te gaan. Bij mijn eigen vader had ik zo mijn vragen omtrent het lijden in zijn laatste paar levensdagen. Hetzelfde geldt voor een familielid dat door een zware beroerte niet meer in staat is om te bewegen en ook maar iets zelfstandig te doen. Betreffende persoon is een gevangene in eigen lichaam en de vraag is wat de mate van bewustzijn is.
Dat vind ik helemaal geen bevrijdende gedachte. Daar gaat het juist om, in hoeverre het verantwoord is om het levenseinde te bespoedigen bij ondraaglijk lijden.Ad Anker schreef: Daarom kan heel bevrijdend zijn dat het doden van mensen een grens te ver is. Als dat het uitgangspunt van ons denken en handelen is, blijven er wel genoeg vragen over, maar kunnen we daar van weg blijven.
Inderdaad indrukwekkend hoe v.d. Staaij zich verwoord in het filmpje, gedeeld door Erasmiaan.
Op basis van persoonlijke ervaringen denk ik inmiddels niet meer zwart-wit over euthanasie. Dat wil niet zeggen dat ik voorstander ben van een onbeperkte keuze voor een vrijwillig levenseinde. Dit komt met name omdat ik een familielid heb dat niets meer kan en gezien de hersenschade geen kans op enig herstel heeft. Ik vind dat een moeilijke kwestie. Het familielid ademt zelfstandig, maar verder is onhelder wat de mate van bewustzijn is en dus ook de mate van lijden.Jantje schreef:Dat is te allen tijde onverantwoord.
Ik mag hopen dat we hierover op een reformatorisch forum niet van gedachte verschillen.
Anders is er iets fundamenteel mis.
Palliatieve sedatie zorgt ervoor dat mensen geen lijden meer ervaren, maar zorgt niet voor bespoediging van het levenseinde. Mensen overlijden aan de ziekte die ze hebben.Jantje schreef:Palliatieve sedatie is uiteraard heel wat anders. Maar ook daarin ben ik uitermate terughoudend, omdat mijn indruk is, ook binnen christelijke zorgcentra, dat die palliatieve sedatie het levenseinde bespoedigt.
Dat is niet de ervaring die ik heb.Ambtenaar schreef:Palliatieve sedatie zorgt ervoor dat mensen geen lijden meer ervaren, maar zorgt niet voor bespoediging van het levenseinde. Mensen overlijden aan de ziekte die ze hebben.Jantje schreef:Palliatieve sedatie is uiteraard heel wat anders. Maar ook daarin ben ik uitermate terughoudend, omdat mijn indruk is, ook binnen christelijke zorgcentra, dat die palliatieve sedatie het levenseinde bespoedigt.
Doordat we in onze wijsheid eindeloos behandelen, komen deze vraagstukken aan de orde. Dat eindeloos behandelen zou minder moeten. Bij seculiere mensen omdat 'dood' 'dood' is, bij christenen omdat de dood een doorgang is tot het eeuwige leven in een land waarvan geen inwoner zegt 'ik ben ziek'. Blijft er een groep christenen over die die laatste zekerheid niet kent. Die reageren doorgaans heel gespannen op niet-reanimeerbeleid, morfinegebruik en palliatieve sedatie.Jantje schreef:Palliatieve sedatie is uiteraard heel wat anders. Maar ook daarin ben ik uitermate terughoudend, omdat mijn indruk is, ook binnen christelijke zorgcentra, dat die palliatieve sedatie het levenseinde bespoedigt.
Misschien moet je je verdiepen in wat palliatieve sedatie inhoudt en welke procedure wordt gevolgd.Jantje schreef: Dat is niet de ervaring die ik heb.
Weet je. Toen mijn vader (onkerkelijk en een onkerkelijk verpleeghuis zat, humanitas) op sterven lag. Kreeg ik de vraag of de zuurstofpomp mocht stoppen. Ons gezin ligt daarin dus verdeeld. Maar voordat daar met elkaar gesproken kon worden was hij al gestorven. Weet je ik was zo opgelucht dat God een einde aan zijn leven maakte en wij het niet eens hoefden te doen. Want inderdaad. Het doden van mensen is een grens te ver. En tot het laatste bleef ik hopen op dat mijn vader genade zou leren. Maar toen hij was gestorven wist ik ook. God oordeelt. Niet ik. Niemand. Maar als ik beslist had om de zuurstof stop te zetten. Was ik daarover geoordeeld.Ambtenaar schreef:Dat vind ik helemaal geen bevrijdende gedachte. Daar gaat het juist om, in hoeverre het verantwoord is om het levenseinde te bespoedigen bij ondraaglijk lijden.Ad Anker schreef: Daarom kan heel bevrijdend zijn dat het doden van mensen een grens te ver is. Als dat het uitgangspunt van ons denken en handelen is, blijven er wel genoeg vragen over, maar kunnen we daar van weg blijven.
Inderdaad indrukwekkend hoe v.d. Staaij zich verwoord in het filmpje, gedeeld door Erasmiaan.
En ook al zou het het levenseinde bespoedigen heb ik er geen bezwaar tegen. Mijn schoonvader kon vanwege vergaande dementie niet goed meer slikken met pneumonie tot gevolg en is gesedeerd zodat hij de dorst prikkel niet meer zou voelen. Na 4 dagen is hij overleden. Idem met ernstige benauwdheid vanwege tumoren.Jantje schreef:Palliatieve sedatie is uiteraard heel wat anders. Maar ook daarin ben ik uitermate terughoudend, omdat mijn indruk is, ook binnen christelijke zorgcentra, dat die palliatieve sedatie het levenseinde bespoedigt.
Klopt helemaal.Ad Anker schreef:Doordat we in onze wijsheid eindeloos behandelen, komen deze vraagstukken aan de orde. Dat eindeloos behandelen zou minder moeten. Bij seculiere mensen omdat 'dood' 'dood' is, bij christenen omdat de dood een doorgang is tot het eeuwige leven in een land waarvan geen inwoner zegt 'ik ben ziek'. Blijft er een groep christenen over die die laatste zekerheid niet kent. Die reageren doorgaans heel gespannen op niet-reanimeerbeleid, morfinegebruik en palliatieve sedatie.Jantje schreef:Palliatieve sedatie is uiteraard heel wat anders. Maar ook daarin ben ik uitermate terughoudend, omdat mijn indruk is, ook binnen christelijke zorgcentra, dat die palliatieve sedatie het levenseinde bespoedigt.
Het moest niet zo zijn.