Gereformeerde Gemeenten

[Heidebloem]

Die talloze (week)dienstbezoekers: is het niet dat in die weekdiensten het makkelijker is om de oude beproefde waarheid te beluisteren zonder dat je er iets mee hoeft (buig je knieën en smeek de Heere...), tegenover een actievere en appelerendere prediking waar het bekeert u (iets doen) en 'de Heere Jezus staat met geopende armen klaar om u, zondaar, te ontvangen' waar wél wat van je gevraagd wordt?

Ik snap wat je bedoelt, maar de vraag is dan eerst of aan de oproep tot knieën buigen en smeken geen gehoor wordt gegeven onder die eerste categorie luisteraars. Want dát is juist heel hard werken, omdat je er precies in de binnenkamer wel achter komt dat je er niets van terecht kunt brengen. Je zou er de knieën op kapot kruipen. "Wie klimt de berg des HEEREN op?" Lees ik goed dat je veronderstelt dat er met de oproep tot knieën buigen en smeken niets gedaan wordt? Dat luisteraars onder die preken wat zitten te genieten van het nietsdoen?

Tendiepste is geloofsovergave juist uitgewerkt zijn en je laten vallen, krachteloos, machteloos, in de handen van de HEERE. Als beide zaken in de prediking werkelijkheid worden, wordt het eerste hard werken en het tweede je werkeloos laten zaligen.

Dan kan je als prediker toch beter de gemeente direct oproepen tot geloofsovergave ipv eerst de mensen te laten "werken"?

In Filippenzen 2: 12b staat: Werkt uws zelfs zaligheid met vrezen en beven.
Kanttekening 47 zegt: Dat is: benaarstigt, bearbeidt, gebruikende de middelen die God tot bevordering derzelve heeft verordineerd.

Wat tot de Gemeente in Christus gezegd wordt, de al bekeerde mensen dus.

[BSH]

Die het levend geloof in Christus,
of het zeker vertrouwen des harten,
den vrede der consciëntie,
de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid,
den roem in God door Christus,
in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken,
die moeten niet mismoedig worden, wanneer zij van de verwerping horen gewagen,
noch zichzelf onder de verworpenen rekenen,
maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan,
naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen,
en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.

[BSH]

Ik versta onder 'werken':

in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan,

En intussen:
naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen,
en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten.

[Job]

De fam. Kooijman (Jan-Kees en Lana) gaat naar Japan. Dat is heel wat. Wat kan de ZGG buitengewoon veel mensen benoemen. De zaak van de Koning heeft haast.

Voor ZGG en EVGG zal het op andere vlakken een verlies betekenen.

[DDD]

Dat is zeker verheugend nieuws, voor zover ik kan overzien. Ik denk dat wetenschappelijke doordenking wellicht ook op afstand kan? Dat zou fijn zijn.

[Job]

Voor kleine gemeenten als Amsterdam is het wel een offer om zo'n gezin te zien gaan. Hopelijk kunnen ze blijmoedig afstaan aan het zendingswerk en is er een opvolger voor de kerkenraad.

[Ararat]

Je mag verwachten dat daar ook in voorzien wordt, toch?

[DDD]

Nee hoor, het gebeurt in de GG zo nu en dan wel dat kleine gemeenten zich opheffen.

[Ararat]

Dat zou dan inderdaad een flink offer zijn.

[GGG038]

Mooi is dat. Erg mooi.

Er is maar een enkele gemeente waar dit gebeurt.

Nieuwer ter Aa en Woerden zijn o.a. van zulke gemeenten waar echt letterlijk van A tot Z iedereen komt.

En Bodegraven.

Geenszins. Zeker niet.

Allemaal kwaadsprekerij. In Bodegraven zijn alle predikanten welkom.

Nee hoor. Onjuist.

[GerefGemeente-lid]

Dat dacht ik al wel. Ds. Al-Chalabi mag niet komen, zolang hij niet in beeld wil. Dat heeft zelfs in de Saambinder gestaan en is hier toen ook besproken, volgens mij zelfs in dit draadje.

[DDD]

Dat lijkt me een beetje raar geformuleerd.

Dan mag ik ook niet komen in de plaatselijke snackbar, tenzij de muziek uitgaat.

Maar zo zit het niet. Ik mag daar wel komen, maar ik houd niet van sommige muziek. En daarom kies ik ervoor om ergens niet te komen. Zo ook in dit geval.

Op die manier sluit je niemand uit, dan die zichzelf uitsluit.

[Job]

Dat lijkt me een beetje raar geformuleerd.

Dan mag ik ook niet komen in de plaatselijke snackbar, tenzij de muziek uitgaat.

Maar zo zit het niet. Ik mag daar wel komen, maar ik houd niet van sommige muziek. En daarom kies ik ervoor om ergens niet te komen. Zo ook in dit geval.

Op die manier sluit je niemand uit, dan die zichzelf uitsluit.

Hier kun je natuurlijk eindeloos over bakkeleien. De kerkenraad is eindverantwoordelijk voor de dienst, dat staat vast. De predikant is te gast. De kerkenraad heeft het recht om dit te besluiten. Het is in die zin recht. Maar is het ook billijk? Is het de moeite waard? We hebben tientallen decennia zonder camera's afgekund. De bezwaren bij enkele voorgangers zijn bekend. Hoe onoverkomelijk is het nou om toch nog eens een dienst zonder beeld uit te zenden? Een beetje geven, een beetje nemen. Dat geldt ook voor de predikant vanzelf. Maar ergens in het midden uitkomen moet bij deze zeer middelmatige zaak toch niet zo ingewikkeld zijn?

[Erskinees]

Maar in het midden uitkomen is met deze predikant t.a.v. dit onderwerp volgens mij niet mogelijk. Het lijkt mij dan een prima keuze van zowel kerkenraad als predikant om geen preekbeurt in te plannen.

[Job]

Maar in het midden uitkomen is met deze predikant t.a.v. dit onderwerp volgens mij niet mogelijk. Het lijkt mij dan een prima keuze van zowel kerkenraad als predikant om geen preekbeurt in te plannen.

Je zou ook kunnen zeggen dat hij al een stap richting midden zet om te komen preken in een gemeente die aan beelduitzendingen doet. Het ligt heel principieel voor hem. Gezien zijn herkomst vind ik dat er best extra rekening met hem gehouden mag worden.

Maar inderdaad, misschien is dit het beste zo, al getuigt het geheel wel van stijfkoppigheid, vooral om van beelduitzendingen iets te maken dat onmisbaar zou zijn.