De prediking schiet tekort als we alleen zonde en genade verkondigen met de oproep tot geloof of een keuze voor Jezus. Daaronder zou Judas het kunnen uithouden. Geloven is het meest vernederende wat een zondaar kan beoefenen. Het betekent een rechteloze en goddeloze te zijn voor de Heere. We worden niet gerechtvaardigd als zoekende en gewillige mensen, maar als goddelozen. Genade wordt op het schavot bewezen. Het leven met Jezus betekent sterven met Jezus. Zo bloeien de vruchten van geloof en bekering op uit een verbroken hart. In het brede kerkelijke leven van onze tijd zijn kenmerken vaak verdacht, omdat het mensen op zichzelf zou terugwerpen en niet op Christus. Toch is het is nodig dat we onszelf toetsen of we deel hebben gekregen aan de nieuwe geboorte. Zoals een bedrijf niet kan functioneren zonder boekhouding, zo kan het christelijk leven niet functioneren zonder zelfonderzoek. Het ontdekken van het gemis van geestelijk leven heeft reeds velen tot bekering gebracht.
Zonder er iets van af te doen dat wij tot Gods verbond behoren, zal in de prediking moeten doorklinken dat er twee soorten kinderen van dat ene verbond zijn; wedergeboren mensen en niet-wedergeboren mensen. De huiver hiervan moet worden gevoeld. Het is geen vanzelfsprekende zaak als mensen wel geloven. Het is een groot gevaar als de prediking de indruk wekt dat ieder reeds gelovig en wedergeboren is. Wedergeboorte is een machtig wonder van de Heilige Geest. Niet ieder serieuze kerkganger heeft deel aan Christus. De duivel gelooft zelfs in God en siddert, maar deelt niet in de verzoening van de Zaligmaker (Jak. 2:19). Het zijn geen enkelingen, maar zelfs velen die menen geloof te hebben, maar die niet zullen binnengaan in de hemel (Matth. 7:22-23). Helaas houden velen voor zwak geloof of zelfs sterk geloof dat niet meer is dan een indruk in het geweten of een beweging van het gevoel. Men spreekt dan alleen over "groeien" in het geloof en passeert het "komen" tot geloof. Er is echter geen gradueel, maar principieel verschil tussen een algemeen besef van zonde en respect voor Jezus enerzijds en zaligmakend geloof in Hem anderzijds. Wij dienen onderscheid te maken tussen de uitwendige en de inwendige roeping. Nog een stapje verder; de gelijkenis van de wijze en de dwaze maagden leert dat er een wezenlijk onderscheid is tussen algemene en zaligmakende werkingen van de Heilige Geest (Matth. 25).
Het syllogisme
-
Refojongere
Bij de wedergeboorte is het zo dat je een nieuwe wil krijgt dat gaat willen wat God wil.
Bij mij is het zo dat ik pop- en rockmuziek nog wel mooi vindt om naar te luisteren en het is niet zo dat als ik ergens de Rolling Stones hoor, dat ik daar opeens van ga walgen. Kortom: Ik kan van mijzelf niet zeggen dat ik die muziek haat. Verder heb ik ook boezemzonden die ik niet werkelijk haat, anders zou ik ze niet hebben. Er komen vaak slechte gedachten in mij boven, waarvan ik in geweten wel zeg: Dat kan en mag je niet denken, maar toch doe je het en soms met plezier. Kortom: In geweten wil ik vele zonden niet doen, ik weet dat God er niet mee gediend is, maar toch doe ik ze, maar ik kan niet oprecht van mezelf zeggen dat ik ze haat.
Ben ik nu wederom geboren of niet? En waarom wel waarom niet. Ik vraag me dit echt af, ik wil me niet bedriegen en gerust sussen.
Verder heb ik ook wel een andere vraag:
Wat moet je tegen iemand zeggen die geen last heeft van de zonden en die toch behouden wil worden? Want waar geen nood wordt beleefd, daar kan toch ook geen waarachtige geloofsovergave zijn?
Hoe komt het dat sommigen niet durven 'mijnen' en dus kunnen zeggen dat ze behouden zijn, en toch niet kunnen ontkennen dat zij geen betrekking op Jezus hebben.
Andere vraag: Is dat ongeloof of zwak geloof en waarom?
Bij mij is het zo dat ik pop- en rockmuziek nog wel mooi vindt om naar te luisteren en het is niet zo dat als ik ergens de Rolling Stones hoor, dat ik daar opeens van ga walgen. Kortom: Ik kan van mijzelf niet zeggen dat ik die muziek haat. Verder heb ik ook boezemzonden die ik niet werkelijk haat, anders zou ik ze niet hebben. Er komen vaak slechte gedachten in mij boven, waarvan ik in geweten wel zeg: Dat kan en mag je niet denken, maar toch doe je het en soms met plezier. Kortom: In geweten wil ik vele zonden niet doen, ik weet dat God er niet mee gediend is, maar toch doe ik ze, maar ik kan niet oprecht van mezelf zeggen dat ik ze haat.
Ben ik nu wederom geboren of niet? En waarom wel waarom niet. Ik vraag me dit echt af, ik wil me niet bedriegen en gerust sussen.
Verder heb ik ook wel een andere vraag:
Wat moet je tegen iemand zeggen die geen last heeft van de zonden en die toch behouden wil worden? Want waar geen nood wordt beleefd, daar kan toch ook geen waarachtige geloofsovergave zijn?
Hoe komt het dat sommigen niet durven 'mijnen' en dus kunnen zeggen dat ze behouden zijn, en toch niet kunnen ontkennen dat zij geen betrekking op Jezus hebben.
Andere vraag: Is dat ongeloof of zwak geloof en waarom?
Deze vraag herken ik. Hij is vanuit een ander optiek ook te stellen, namelijk bezie ik mijn zonden in de oude mens en plaats ik ze in het leven der heiligmaking, dus als wedergeborene, of als een hardnekkige onbekeerlijk figuur, waardoor al het godswerk in jezelf onder kritiek gesteld wordt?Ben ik nu wederom geboren of niet? En waarom wel waarom niet. Ik vraag me dit echt af, ik wil me niet bedriegen en gerust sussen.
Als ik een antwoord op deze vraag zoek, kom ik altijd hierop. Vandaar ook dat de vraag of je wedergebroen bent, een legitieme vraag is. En, dat het antwoord niet anders dan door de waarachtige bekering te verkrijgen is.
Waarachtige bekering. Niet om daar alleen in aan te geven dat een haten en vlieden van de zonden beleeft wordt, maar ook des te meer omdat die beleefd wordt in de belijdenis van het geloof.
Het zullen altijd bittere pillen blijven, te zondigen en dat met innerlijke pijn te belijden. Want het geloof ziet niet alleen op de vergeving, maar daarin gevoel je ook de schuld van de overtreding.
Verder zitten er een aantal opmerkingen in je posting, die je zelf eens verstandig onder de loep moet nemen, zoals deze: 'Verder heb ik ook boezemzonden die ik niet werkelijk haat, anders zou ik ze niet hebben.' ?
Of deze 'dat ik daar opeens van ga walgen'. ?
Bij de eerste namelijk struikel je over een voorstelling dat het mogelijk is geen boezemzonden te hebben. Ofwel, de lat van de heiligmaking ligt te hoog. Ofwel dit gaat uit van een niet zondigend christendom. En bij de tweede struikel je over de intensiteit van wat onder haten en vlieden kan verstaan worden.
Deze vraag stelde ik zo. Moet het geloof nu altijd via een omweg komen? Via een weg van uitputtende ellendekennis enz enz. Het antwoord was: Nee, geloof maar gewoon. Geloof! Geloof geheel in Hem!Wat moet je tegen iemand zeggen die geen last heeft van de zonden en die toch behouden wil worden? Want waar geen nood wordt beleefd, daar kan toch ook geen waarachtige geloofsovergave zijn?
Hartelijke groet, Herman
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Van harte mee eens!Wedergeboren, bekeerd zijn? De kern is de wens zeker te zijn van je staat. Ik zou dat zo vertalen: ben ik in waarheid een kind van God?
Met Herman ben ik van mening dat je nu naar de verkeerde kant kijkt. God is heilig, maar wij zijn onheilig en blijven dat. In mijn andere posting over de doding van de zonde heb ik dat ook aangegeven. Stop met het doden van al die zonden. Wij zullen op deze aarde nooit heilig zijn. Wij zijn immers schepselen. Geheel heilig willen wezen is op zich reeds zonde, want dan zijn de ogen niet langer op Christus gericht. Het is een mooi boek van Ambrosius: Het zien op Jezus. Ik kan het je aanbevelen.
En zo de ogen op Christus geslagen, dan zal de zekerheid vanzelf daar zijn. Want het is de Geest die met onze geest getuigt dat wij kinderen Gods zijn.
Het is dus niet de vraag:
- of je nog zonden hebt, want die heb je,
- hoe schuldig je bent, want de verdoemenis ben je deelachtig.
De vraag is geeft de Geest het getuigenis.
Woont de Geest nog niet in je? Bid, want de drie-eenig God staat aan de deur en wil woning in jouw hart komen maken. Zie daarom uit naar Christus en bid Hem, want de Geest neemt het alles uit het Zijne (dat is uit de volheid van Christus) om toe te passen en te schenken. Zo wordt ook de inwoning en daarmee het kindschap geschonken.
Voorbijganger zou je dit willen verhelderen? Kunnen we dit ook niet uitleggen als ‘zachte aanrading’?Dat komt omdat ze nog teveel van zichzelf hebben. Ieder mens moet van vat tot vat ontledigd worden. De wijn, is er pas nadat alle droesem is uitgezuiverd. En dat is de weg hoe God Zijn kinderen trekt. Hij verlicht het verstand, Hij neigt de wil. Dan gaat het van openbaring tot openbaring. Vaak weten zulke mensen niet wat ze overkomt. Ze zijn dood ongelukkig. Toch laat de Almachtige ze niet zonder voedsel. Ter bemoediging maakt hij ze ook opmerkzaam op de beloften. Niet dat ze die hebben, maar ze worden ermee bekend. Dat is wat het hart raakt. Ze zijn zoekend, maar dat zullen ze van zichzelf niet zeggen. Ze willen zich niet bedriegen. En uiteindelijk komt de bede; Kom mijn gelovigheid te hulp? NEE, juist niet. Dit is geleerd: kom mijn ongelovigheid te hulp.
De wedergeboorte is toch radicaal en weet toch van een vertrouwen in God en liefde tot hun Zaligmaker? (DL).
Groeten,
[Aangepast op 5/2/04 door ndonselaar]
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Refojongere
Kenmerkenprediking wordt vaak afgedaan, ook na alle discussies erover, als dat je de zekerheid en de grond van behoud in jezelf legt.
1. Waarom worden wij dan opgeroepen om onszelf te beproeven of wij in het geloof zijn?
2. Waarom worden in de brieven van Johannes dan zoveel kenmerken genoemd van het kindschap Gods?
3. Wat moeten wij dan aanvangen met de zaligsprekingen?
4. Het geloof en de wedergeboorte vindt plaats IN ons en niet BUITEN ons, dus moeten wij onszelf onderzoeken of wij Christus ingelijfd zijn, dat is een geestelijke zaak.
Kenmerkenprediking is noodzakelijk in deze tijd omdat velen roepen dat ze geloven maar de kenmerken van het ware geloof niet vertonen. Dus moet op de kenmerken gewezen worden en moet dat niet afgedaan worden als navelstaren of de grond van behoud in de mens leggen.
1. Waarom worden wij dan opgeroepen om onszelf te beproeven of wij in het geloof zijn?
2. Waarom worden in de brieven van Johannes dan zoveel kenmerken genoemd van het kindschap Gods?
3. Wat moeten wij dan aanvangen met de zaligsprekingen?
4. Het geloof en de wedergeboorte vindt plaats IN ons en niet BUITEN ons, dus moeten wij onszelf onderzoeken of wij Christus ingelijfd zijn, dat is een geestelijke zaak.
Kenmerkenprediking is noodzakelijk in deze tijd omdat velen roepen dat ze geloven maar de kenmerken van het ware geloof niet vertonen. Dus moet op de kenmerken gewezen worden en moet dat niet afgedaan worden als navelstaren of de grond van behoud in de mens leggen.
VBG, je handelswijze, nl. het wijzen op het heil in Christus ben ik het hartelijk eens, met je conclusie dat ze niet wedergeboren zijn niet.Dit lijkt me niet echt een aanraden, maar een direct wijzen op het heil in Christus. Een Christus die ze nog niet hebben aangenomen. Waaruit valt af te leiden dat ze nog niet zijn wedergeboren. Anders zou er inderdaad het kennen en vertrouwen waarvan de DL spreken gevonden zijn.
De reden:
1) Ze worden getrokken tot Christus, een trekking die de oude wil niet kan hebben
2) Geloof is vertrouwen; iets wat deze 'bekommerden' vaak wel in God stellen
3) De kern van het geloof ligt niet in het aannemen van Christus als mijn zaligmaker, maar in het vertrouwen van God/Christus
Uiteindelijk is niet de zekerheid het doel, maar het dicht bij God leven. En dat doen ware bekommerden zeer sterk...
Ik denk dat we evenwichtig moeten blijven:Kenmerkenprediking is noodzakelijk in deze tijd omdat velen roepen dat ze geloven maar de kenmerken van het ware geloof niet vertonen. Dus moet op de kenmerken gewezen worden en moet dat niet afgedaan worden als navelstaren of de grond van behoud in de mens leggen.
1) Er is een christendom wat niet de kenmerken heeft maar wel zegt te geloven
2) Er is ook een christendom wat zowel de kenmerken doet en ook zegt te geloven, alleen de liefde mist
Áls we kenmerken willen prediken, laten we dan niet op uiterlijkheden blijven hangen, maar juist wijzen op de kenmerken die niet te 'faken' zijn, zoals geloof, hoop en liefde.
Echter, we moeten heel erg oppassen dat de kenmerken geen rustpunten worden, zo van: ik heb alle items van mn checklist dús ik ben behouden. Laten we liever kijken naar of de begeerte van ons hart uitgaat naar Christus. Want je kan alle kenmerken hebben, maar zonder een hartelijke begeerte naar Christus is het maar dode schijn.
Als ik mn eigen checklist langs ga kom ik niet echt ver. Als ik zekerheid moest zoeken in hoe heilig mijn leven is, dan was er geen hoop meer. Zelfs op het meest heilige wat ik gedaan heb valt nog een hele hoop aan te merken. De zekerheid ligt hem daarin, dat je met je checklist met allemaal afkeuringen gaat naar je hemelse Vader, en Hem laat zien hoe je t ervan afbrengt, met de bede om vergeving.
[Aangepast op 1/3/04 door memento]
-
cannabis
Cannabis, vind nummers als 'Sympathy for the devil' niet wat te ver gaan?
Please allow me to introduce myself
I’m a man of wealth and taste
I’ve been around for a long, long year
Stole many a man’s soul and faith
And I was ’round when jesus christ
Had his moment of doubt and pain
Made damn sure that pilate
Washed his hands and sealed his fate
Pleased to meet you
etc.
Tháts what wrong with the Rolling Stones, they have sympathy for my greatest enemy!
RJ, het niet haten van rockmuziek is geen teken van onbekeerdheid. Muzikaal zit bv een nummer als Sympathy for the Devil goed in elkaar, en heb het zelfs een paar keer in een orkest-uitvoering horen spelen op Classic FM. Hetzelfde voor bv Rhapsodi van Queen. We doen er goed aan nr's van bands die zich zo expliciet uitspreken als anti-christelijk te mijden. Ik zou de vergelijking willen maken met seks; binnen het huwelijk is deze gave van God mooi, geven we toe aan onze lusten buiten het huwelijk zondigen we. Zó is ook de waardering voor (rock)muziek an sich niet verkeerd, het is maar wát je luisterd. Een ieder mens heeft zichzelf te verantwoorden tegenover God, een ieder doe wat hij met een eerlijk geweten kan verantwoorden.
[Aangepast op 2/3/04 door memento]
Please allow me to introduce myself
I’m a man of wealth and taste
I’ve been around for a long, long year
Stole many a man’s soul and faith
And I was ’round when jesus christ
Had his moment of doubt and pain
Made damn sure that pilate
Washed his hands and sealed his fate
Pleased to meet you
etc.
Tháts what wrong with the Rolling Stones, they have sympathy for my greatest enemy!
RJ, het niet haten van rockmuziek is geen teken van onbekeerdheid. Muzikaal zit bv een nummer als Sympathy for the Devil goed in elkaar, en heb het zelfs een paar keer in een orkest-uitvoering horen spelen op Classic FM. Hetzelfde voor bv Rhapsodi van Queen. We doen er goed aan nr's van bands die zich zo expliciet uitspreken als anti-christelijk te mijden. Ik zou de vergelijking willen maken met seks; binnen het huwelijk is deze gave van God mooi, geven we toe aan onze lusten buiten het huwelijk zondigen we. Zó is ook de waardering voor (rock)muziek an sich niet verkeerd, het is maar wát je luisterd. Een ieder mens heeft zichzelf te verantwoorden tegenover God, een ieder doe wat hij met een eerlijk geweten kan verantwoorden.
[Aangepast op 2/3/04 door memento]
-
cannabis
Dont worry, memento, i am with you. i was hoping to get people thinking. i dont like the stones, etc. The rhapsody of queen is incredible, absolutely incredible, musically, but the part where he sings about beelzebub having named a devil after him has freaked me out. I'd much rather listen to Schubert's Nocturne.
-
Gerrie
Op 'n Rolling Stones concert ????Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Wat heeft nu het syllogisme met de rolling stones te maken?
Waar zitten de moderatoren?
Maarreh, Gerrie, verlies nou je gevoel voor humor aub niet. Een uitstapje op zijn tijd mag toch wel? Hoewel ik de vreemde postings die ik hier soms lees ook niet altijd begrijp, kan ik er meer waardering voor opbrengen dan sommige van die vooringenomen standpunten waar sommigen hier elkaar zonder ophouden over bestrijden.