Vandale kan me de boom in: een variatie is fundamenteel iets anders dan een improvisatie.Marnix schreef:2 variatie op een bekend thema of gegeven
Jij denkt aan optie 1, maar optie 2 is waar het om gaat
Wikipedia schreef:mprovisation is the practice of acting and reacting, of making and creating, in the moment and in response to the stimulus of ones immediate environment. This can result in the invention of new thought patterns, new practices, new structures or symbols and/or new ways to act. This invention cycle occurs most effectively when the practitioner has a thorough intuitive or technical understanding of the necessary skills and concerns within the improvised domain.
The skills of improvisation can apply to many different abilities or forms of communication and expression across all artistic, scientific, physical, cognitive, academic and non-academic disciplines. For example, music, cooking, presenting a speech, sales, personal or romantic relationships, sports, flower arranging, martial arts, psychotherapy, the arts, and much more.
Duitse wikipedia schreef:Improvisation (v. ital.: improvviso unerwartet, aus lat.: im (kehrt den sinn des angeschlossenen Wortes um); proviso vorhersehen) bedeutet, etwas ohne Vorbereitung, aus dem Stegreif oder ad hoc dar- oder herzustellen. Improvisation im allgemeinen Sprachgebrauch meint den spontanen praktischen Gebrauch von Kreativität zur Lösung von auftretenden Problemen.
ZuchtHendrikus schreef:Vandale kan me de boom in: een variatie is fundamenteel iets anders dan een improvisatie.Marnix schreef:2 variatie op een bekend thema of gegeven
Jij denkt aan optie 1, maar optie 2 is waar het om gaat
Als je een improvisatie kunt herhalen, is het geen improvisatie meer. Een improvisatie is dus per definitie nieuw, anders verdient het de naam improvisatie niet.
Ik heb gezegd
Lekker eigenwijs 
En dan kan je wel stukken aanhalen die jou uitleg onderbouwen, maar door stukken aan te halen die het gelijk bewijzen van die eerste uitleg is nog geen bewijs dat die andere wat minder bekende betekenis van het woord niet zou bestaan. Het is overigens nog maar de vraag of het in het geval van X. om echte improvisaties gaat. Er ontstaat gemakkelijk verwarring wanneer op de voorkant van het CD-doosje over improvisaties en op de achterkant van hetzelfde doosje over bewerkingen wordt gesproken. Dat zijn toch wezenlijk twee verschillende zaken. Gaat het om uitgeschreven bewerkingen en dus feitelijk om composities, of is er daadwerkelijk sprake van echte improvisaties? Een derde mogelijkheid behelst de door wijlen Klaas Bolt toegepaste vorm van de voorbedachte improvisatie. Hierbij wordt het spontane muzikale proces grondig voorbereid en eventueel door middel van aantekeningen, kort uitgeschreven thema’s en dergelijke ondersteund. Deze spraakverwarring is overigens niet exclusief voor deze opname. Keer op keer hoort men op concerten dezelfde improvisaties, terwijl het eigenlijk om composities gaat die in de loop der tijd improviserenderwijze zijn ontstaan. Het is wel zo eerlijk om als organist geen onduidelijkheden te laten bestaan rondom de ontstaansgeschiedenis van een koraalwerk. Het is immers geen schande toe te geven dat het niet om een improvisatie maar om een compositie gaat. Artistiek verantwoord en inventief componeren is op zich al moeilijk genoeg.
Dan zijn er weinig organisten die improvisaties laten horen op concerten. Want die spelen bijna altijd van papier.Hendrikus schreef:Als je een improvisatie kunt herhalen, is het geen improvisatie meer. Een improvisatie is dus per definitie nieuw, anders verdient het de naam improvisatie niet.
: [/font] Nou ja. Velen blijken daar onbewust ook een improvisatie van te maken.Hendrikus schreef:Och, mooi stuk van papier is niet lelijk, hoormyster schreef:Dan zijn er weinig organisten die improvisaties laten horen op concerten. Want die spelen bijna altijd van papier.
[font=Tahoma]Blij dat ik nooit meer ga luisteren
Hmm, het feit dat sommigen in meerdere of mindere mate nootjes onder de orgelbank laten verdwijnen of er "naar eigen inzicht" aan toevoegen, maakt nog niet dat een compositie een improvisatie wordt...wim schreef:Nou ja. Velen blijken daar onbewust ook een improvisatie van te maken.Hendrikus schreef:Och, mooi stuk van papier is niet lelijk, hoormyster schreef:Dan zijn er weinig organisten die improvisaties laten horen op concerten. Want die spelen bijna altijd van papier.
[font=Tahoma]Blij dat ik nooit meer ga luisteren
Of doelde je daar niet op?Ach, ik hoor het verschil toch niet... :mrgreen:Josephus schreef: Hmm, het feit dat sommigen in meerdere of mindere mate nootjes onder de orgelbank laten verdwijnen of er "naar eigen inzicht" aan toevoegen, maakt nog niet dat een compositie een improvisatie wordt...Of doelde je daar niet op?
Hangt ervan af. Improviseren is in ieder geval wel wat meer dan "uit het hoofd spelen". De organist Cor Kee zei vroeger: "improviseren kun je leren, maar je moet het wel kunnen". Een goede improvisatie heeft in elk geval wel een bepaalde structuur (ook al kan de luisteraar die misschien niet altijd ontdekken). Vorm- en stijlbesef zijn daarvoor in ieder geval noodzakelijk en dat doe je voornamelijk op door veel literatuur te spelen. Ik durf de stelling daarom wel aan dat een organist die amper literatuur speelt, ook geen goede improvisator kan zijn.wim schreef:Maar serieus, wanneer mag je van een improvisatie spreken? Is het uit het hoofd akkoorden aan elkaar plakken ook een vorm van improviseren?
stelletje orgelfanaten................. :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:Hendrikus schreef:Nee, da's improvizeuren :mrgreen:wim schreef:Maar serieus, wanneer mag je van een improvisatie spreken? Is het uit het hoofd akkoorden aan elkaar plakken ook een vorm van improviseren?
