Middellijke en onmiddellijke geloofszekerheid

[Groot Blankenstein]

Ik loop er nog over te mijmeren. Hoe de knoop nu in elkaar zit…

Volgens mij komt het hier op neer:

In de (hypercalvinitische) prediking in de rechterflank van onze gezindte, heerst de verkiezing over verbond en geloof.

Daarmee komt het aanbod om gelovig met Gods (huwelijk)verbond in te stemmen, onder druk te staan. Er wordt een slag om de arm gehouden. Je moet immers wel uitverkoren zijn.

Het Evangelie (aanbod van Gods genade) wordt het goede nieuws voor de echte in plaats van voor de slechte…

Daarmee wordt de deur die God gegeven heeft, eigenlijk gesloten.

Vervolgens krijgt men als alternatief gepredikt om onmiddellijk te gaan ondervinden of men uitverkoren is.

Waarbij de gevoelige verzekering van de rechtvaardiging uiteindelijk de plaats inneemt van de rechtvaardiging door het geloof.

Maar de meeste komen “zover” niet maar komen op de omweg vast te zitten.

Het geheel doet me denken aan het hout, het hooi en de stoppelen uit 1 Korinthe 3 maar misschien zie ik dat verkeerd.

[Arja]

Ik loop er nog over te mijmeren.

Het Evangelie (aanbod van Gods genade) wordt het goede nieuws voor de echte in plaats van voor de slechte…
Daarmee wordt de deur die God gegeven heeft, eigenlijk gesloten.

Dit raakte me omdat ik hier mee worstelde in mijn jeugd. Je zou het ook zo kunnen zeggen: Het aanbod van genade wordt op een beschrijvende manier verkondigd aan de slechte, die op de juiste manier zijn slechtheid ervaart voor Gods aangezicht. In de prediking wordt uitgelegd wat de juiste manier is van het ervaren van je slechtheid voor God en door welke weg dat gaat.