ellende eerst

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door anemoon
hallo majorca... waarblijf je nou?

Oorspronkelijk gepost door anemoon
voor het geval je weer een paar belangrijke vragen vergeet te beantwoorden zet ik ze hieronder nog maar een keer neer:

Wat staat je nu nog in de weg om tot Christus te gaan met je harde onboetvaardige hart?

en... majorca...
ben jij al tot Christus gekomen ?

bovenstaande is niet relevant voor de huidige gedachtenwisseling.
De vraag was, voor de goede orde, of het een goede zaak is, om in de gereformeerde traditie, en in de lijn van onze vaderen, te leren dat de ellende doorleefd wordt alvorens iemand tot verlossing in Christus komt.

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door anemoon

deze vragen vind ik geen zinnige bijdrage aan de discussie.

je bedoelt dat je de antwoorden niet weet?

De vraag was, voor de goede orde, of het een goede zaak is, om in de gereformeerde traditie, en in de lijn van onze vaderen, te leren dat de ellende doorleefd wordt alvorens iemand tot verlossing in Christus komt.

[parsifal]

Christina,

hartelijk dank voor de vertaling van het stukje.

Oorspronkelijk gepost door Majorca
mooi stukje parsifal, ook al staat er een dwaling in ("Jezus is voor ons gestorven" wordt er in het algemeen gesteld).

ik neem aan dat je daarmee onderstreept wat Luther zegt: eerst de ellende, eerst onder de hamerslagen van de wet?

Ik denk dat je door eerst op de dwaling in het stukje te wijzen: of "mooi stukje" niet bedoelt zoals ik het zou bedoelen als ik zou zeggen "mooi stukje" of dat je iets anders in het stukje leest dan wat ik er in lees.

Ik wil hier niet de hamerslagen van de wet onderstrepen. Ik wil juist de hamerslagen van het Evangelie onderstrepen. De wet gaf hier niets dat ook maar iets op de weg was tot het komen tot Christus. Het enige wat iets betekende was dat wij (gelovigen en niet gelovigen, uitverkoren en niet uitverkoren) schuldig zij aan de dood van de Heere. Dat wij (alle mensen) het waren die de Heere aan het kruis nagelden. Dat alleen dit echt kan overtuigen van zonde, en alleen dit ellende echte betekenis geeft. De ellende die ook het "ik dank God door Jezus Christus" direct kan spreken.

Alle andere ellende is echte ellende, dat is ellende die echte zonde is.

Vaya con Dios,

parsifal

P.S. zie dit stukje van mij en het stukje van Rebecca Pippert als een getuigenis en niet als een stukje waarin ik wat dogmatiek probeer te verwoorden. Discussie maakt hier de grootste waarheid, die het hart doet huilen en juichen tot iets wat zijn hele betekenis voor het hart verliest.

[memento]

Oorspronkelijk gepost door Majorca

Oorspronkelijk gepost door anemoon
hallo majorca... waarblijf je nou?

Oorspronkelijk gepost door anemoon
voor het geval je weer een paar belangrijke vragen vergeet te beantwoorden zet ik ze hieronder nog maar een keer neer:

Wat staat je nu nog in de weg om tot Christus te gaan met je harde onboetvaardige hart?

en... majorca...
ben jij al tot Christus gekomen ?

bovenstaande is niet relevant voor de huidige gedachtenwisseling.
De vraag was, voor de goede orde, of het een goede zaak is, om in de gereformeerde traditie, en in de lijn van onze vaderen, te leren dat de ellende doorleefd wordt alvorens iemand tot verlossing in Christus komt.

Ik ga er het Schatboek eens op nalezen, bij de vraag: waaruit kent gij uw ellende. Misschien dat de opsteller van de catechismus wat duidelijkheid kan verschaffen...

[wim]

Oorspronkelijk gepost door Majorca

Oorspronkelijk gepost door wim
Spurgeon:

"Wat is dan de zaak, waar het op aankomt? Het is dit. Mijn hoorder, indien gij wilt bouwen op de rots, ziet toe, dat gij een waar besef hebt van zonde. Ik zeg niet, dat het besef van zonde een toebereiding is voor Christus. En dat wij de mensen van het Evangelie moeten terughouden, tot dat zij hun zonden gevoelen. Maar wel geloof ik dat alwaar een oprecht geloof is in Jezus, een diepe afschuw van de zonde zal worden gevonden.

[......]

En streeft dan ook naar waar geloof. Er is veel dat de mensen geloof noemen en dat niet het dierbaar geloof is van Gods uitverkorenen. Een oprecht betrouwen in Jezus Christus wordt op duizenderlei wijze nagebootst. En soms zó nauwkeurig dat alleen door een streng zelfonderzoek het bedrog ontdekt wordt. Gij moet geheel uitgestrekt liggen op Christus, de Rots. Gij moet geheel en al van Hem afhankelijk zijn. Al uw hoop en al uw betrouwen moet in Hem zijn gevestigd. Indien gij gelooft met het hart, en niet bloot in naam, dan zult gij zalig worden, maar anders ook niet. Gij moet waar berouw en een oprecht geloof hebben, of gij bent dwaze bouwers."

100% mee eens.
Spurgeon was een echte Calvinist.

Maar merk wel op dat Spurgeon hier zondebesef niet als toebereiding op Christus ziet!
De toevoeging 'eerst' is hier totaal onbelangrijk. Iemand die spreekt over 'eerst' wil daarme meestal aangeven dat je anders nog niet 'toe' bent aan Christus.

Bij Spurgeon gaan berouw en geloof hand in hand.

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Oorspronkelijk gepost door Majorca

Oorspronkelijk gepost door anemoon
hallo majorca... waarblijf je nou?

Oorspronkelijk gepost door anemoon
voor het geval je weer een paar belangrijke vragen vergeet te beantwoorden zet ik ze hieronder nog maar een keer neer:

bovenstaande is niet relevant voor de huidige gedachtenwisseling.
De vraag was, voor de goede orde, of het een goede zaak is, om in de gereformeerde traditie, en in de lijn van onze vaderen, te leren dat de ellende doorleefd wordt alvorens iemand tot verlossing in Christus komt.

maar het is wel heel relevant voor jou, majorca!

anemoon, jammer dat je voortdurend de discussie vertroebelt door over mij te beginnen. Stuur me dan een U2U als je zo bezorgd over mijn zielenheil bent. Het heeft er nu alles van weg, dat je behoorlijk in het nauw gedreven voelt door de vraagstelling van dit topic. Eigenlijk weet je er niet zo goed raad mee... Toch kan het juist dan goed zijn om hier eens kennis van te nemen. Lees Luther, lees Calvijn!

[Majorca]

Oorspronkelijk gepost door Rhodé
We kunnen hele verhandelingen houden over dogma's en leerstellingen maar het zal ons niet baten als we Christus als persoonlijke Vriend, Zaligmaker hebben. God is geen verzameling leerstellingen of theologen. God is God de Almachtige, Goedertierene, die we dienen te zoeken in plaats van over Hem praten. Het gaat om geloof in Christus, dus dat lijkt me geen onzinnige vraag.

Beste vriend,
het gaat in dit topic niet over dogmatiek. Parsifal en jij vinden dat misschien wel zo makkelijk om het maar meteen onder die noemer weg te schrijven, maar ik heb het hier over welke stukken zijn noodzakelijk om gekend te worden!
Het gaat hier dus over de praktijk van het geestelijk leven!
En daarvan zeggen onze oudvaders dat de ellende eerst doorleefd zal worden, wil er plaats komen voor de verlossing in Christus.

Dus nogmaals: mijn stelling eerst ellende, is geen dogmatiek, geen leerregel, maar het is de manier (en wel de enige manier) waarop God werkt in een zondaarshart.
We praten hier dus niet over een detail, maar over een kernvraagstuk voor ons allemaal, wil het wel zijn op weg naar de eeuwigheid.

Voor de volledigheid, er zijn DRIE van die kernzaken die we moeten kennen, willen we niet voor eeuwig verloren gaan. Ze heten: ellende, verlossing en dankbaarheid. Dit wordt ook de reformatorische drieslag genoemd. Het eerste wordt ons door Christus geleerd, het tweede door Christus en het derde door Christus.
In dit topic heb ik uitdrukkelijk gesteld het over het eerste te willen hebben. Als je over verlossing en dankbaarheid wilt praten prima, open dan een nieuw topic.