Herman schreef:samanthi schreef:Het blijft een noodoplossing.
Ik ben dankbaar voor alles wat we wél hebben.
Het is géén oplossing. Binnen het tijdsbestek van een uur worden in verschillende topics de volgende zaken benoemd:
- kinderen haken af;
- volwassenen shoppen van de ene kerk naar de andere;
- gezinnen raken compleet van God los;
En mijn toevoeging: het terugtrekken van Gods Geest (naar aanleiding van een persoonlijke opmerking van iemand, die al tijdens zich zelf als een toeschouwer bij een dienst ziet, en niet als iemand die wordt aangesproken).
Dat zijn geen oplossingen, maar problemen. De nood is dus niet de corona, maar het feit dat we God bij het oud vuil kunnen zetten.
Mensen die de Heere niet kennen, zullen anders uit gewoonte naar de kerk gaan, ik heb niet het idee dat God bij het oud vuil gezet wordt, het leven met de Heere hangt van meer dingen af, niet speciaal met honderden in één gebouw zitten, dat kan erbij horen, maar zoals ik al schreef, als het daar van af hangt, dan is de kerk allang dood, of in slaap, net zoals je het ziet. Onderlinge bijeenkomsten door de week, hoeveel komen er?
Dat zijn ook onderlinge bijeenkomsten en ook de opdracht elkaar te vermanen te onderwijzen, naar elkaar omzien. Dat is ook gemeente zijn en daar zijn we veel verder af dan je denkt.
Als je twee keer in de week de kerkdienst bezoekt en verder ombekeerd voortleeft?
Ik bedoel echt niet dat het ideaal ik mis de contacten, maar probeer die zo veel mogelijk op te vangen door mensen persoonlijk te benaderen.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?