Re: Kleine ergernissen
Geplaatst: 08 mei 2024, 18:36
Amerikaanse invloeden.Lilian1975 schreef: ↑08 mei 2024, 18:30 Waar komt dat binnenbrengen overigens vandaan?
Wij liepen gewoon samen de kerk in.
Amerikaanse invloeden.Lilian1975 schreef: ↑08 mei 2024, 18:30 Waar komt dat binnenbrengen overigens vandaan?
Wij liepen gewoon samen de kerk in.
Dank je. Maar de Heere heeft deze weg gebruikt tot zegen! Klinkt misschien raar. Maar door oordeel heen werkt de Heere tot verlossing. En met een hart waar heus verdriet is, maar nog meer verwondering kunnen we toch danken!Job schreef: ↑08 mei 2024, 18:35Achter deze paar zinnetjes zit een wereld...Lilian1975 schreef: ↑08 mei 2024, 18:34Klopt. We hebben niet gezorgd voor biologisch eigen. Wel op.andere wijze. En onze (biologische)dochter is vanuit de moederschoot tot haar Vader genomen!Job schreef: ↑08 mei 2024, 18:29Klinkt fijn en goed, Lilian! Dan is het ook goed,Lilian1975 schreef: ↑08 mei 2024, 14:07
Tja we hadden een traditionele bruiloft. En ik kijk er nog steeds met genoegen op terug. Trouwjurk en al. . Die heb ik nog steeds. Dacht indertijd uit mijn trouwjurk hemeltje voor wieg of doopjurk.te maken... het liep anders. De jurk hangt nog steeds in de kast. Pak van mijn man was zijn zondagse pak Gemeentehuis gewoon waar we woonden. Gouda had gekund. Maar vonden we te duurKerk gewoon waar we woonden. En foto's, gewoon de traditionele fotograaf die niks bewerkte. Heerlijk moment samen op deze dag. Receptie en diner. In een restaurant wat er heerlijk.oudbollig uitzag. Een een trouwauto gehuurd... . O ja er was nog een kindrreceptie. Ivm mijn werk. Glaasje limonade en een taartje. Familie dat heel de dag meeging. Dat waren de opa's en oma's, ouders broers en zussen met nichtjes en neefjes. En van ieder twee goede vrienden/vriendinnen. Ooms en tantes en nichten en neven.... die bleven langer op de receptie.
Familie, collega's die een stukje deden.Een bruiloft van dertien in een dozijn. Toendertijd waarschijnlijk. Maar genoten! Ik vond het toen luxe. Maar voor nu zou het eenvoudig zijn geweest. Ach origineel... voor ons was het een unieke eenmalige dag. En hoefden we niet zo nodig iets afwijkende of bijzonders.
toch? Als het bruidspaar maar een echte mooie dag heeft.
Misschien te persoonlijk en pijnlijk, antwoorden staat vrij, maar hebben jullie geen kinderen ontvangen dat het naaien van een ledikanthemeltje of doopjurk er niet van is gekomen?
Gods troost gewenst.
Welke gemeente? Misschien is het inmiddels al gezegd, maar de gemeenteleden staan doorgaans hoogstens aan de straat ipv aanwezig te zijn.Job schreef: ↑08 mei 2024, 18:18Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.
Dat gevoel heb ik zomers ook al als ik in de supermarkt loop...FlyingEagle schreef: ↑08 mei 2024, 07:47Het is maar goed dat jij niet in de bijbeltijd geleefd hebt, je zou niet weten wat je kijken moestGerefGemeente-lid schreef:Brrr. Echt vreselijk vind ik het. Ik zag er pas vakantiegangers mee in de kerk. Al die blote enkels.
Ja dat is mooi...Maanenschijn schreef: ↑08 mei 2024, 18:40 Dat binnen brengen als vader vind ik wel mooi. Ik heb dat in het gemeentehuis destijds ook gedaan met mijn dochter. Ook wel Bijbels, de vader geeft zij dochter als vrouw aan een ander. Daarmee ook onder zijn Bijbelse gezag.
De kerkelijke bevestiging van het huwelijk was trouwens helemaal niet vanzelfsprekend. Vanuit mijn moeders traditie die geworteld is in de gezelschappen en thuislezers werd het gezien als een Rooms overblijfsel.
Niet in Nederland. Ik ben wel in de kerk getrouwd in Zweden. Volgens mij kan dat bijvoorbeeld in Engeland ook.Lilian1975 schreef: ↑08 mei 2024, 19:54Ja dat is mooi...Maanenschijn schreef: ↑08 mei 2024, 18:40 Dat binnen brengen als vader vind ik wel mooi. Ik heb dat in het gemeentehuis destijds ook gedaan met mijn dochter. Ook wel Bijbels, de vader geeft zij dochter als vrouw aan een ander. Daarmee ook onder zijn Bijbelse gezag.
De kerkelijke bevestiging van het huwelijk was trouwens helemaal niet vanzelfsprekend. Vanuit mijn moeders traditie die geworteld is in de gezelschappen en thuislezers werd het gezien als een Rooms overblijfsel.
Maar ik bedoelde de bruid weggeven in de kerk. Het burgerlijk huwelijk heeft dan al plaats gevonden. De dochter is dan al de vrouw van...
In de RK werd het huwelijk inderdaad in de kerk gesloten. Dat is nu niet zo in de protestantse kerken. In die zin is het geen overblijfsel lijkt me. Het is samen een zegen vragen over...
Och, die post heb ik om de een of andere reden helemaal over het hoofd gezien. Naast mijn excuses hiervoor ook mijn complimenten want wat een prachtige invulling beschrijf je.Job schreef: ↑08 mei 2024, 18:22 Hoi Edelweiss, om 10.31u heb ik daar iets over geschreven. In elk geval de kerkdienst centraal, die mag zonder fratsen, en verder een heerlijk ontprikte (als tegenhanger van opgeprikte) dag met voor ieder wat wils en liefst met oog voor kwetsbare anderen. Maar in elk geval, op de kerkdienst na, ontdaan van alle standaard elementen.
Dat klopt helaas, maar aan de andere kant proberen wij als familie trouw deze diensten bij te wonen en zien we (wederzijds?) ook veel bezoekers bij onze diensten. Maar ook al kwam er niemand : ik voel ook sterke binding met het kerkgebouw waar het Woord zondags tot mij mag komen. Ook al is het gebouw niet sfeervol. Ik voel me er hartelijk aan verbonden.Ararat schreef: ↑08 mei 2024, 19:15Welke gemeente? Misschien is het inmiddels al gezegd, maar de gemeenteleden staan doorgaans hoogstens aan de straat ipv aanwezig te zijn.Job schreef: ↑08 mei 2024, 18:18Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.
Wat een grote zegen! En klinkt niet raar, verre daarvan. Het is juist iets wat we veel terugzien in de Bijbel.Lilian1975 schreef: ↑08 mei 2024, 18:53
Dank je. Maar de Heere heeft deze weg gebruikt tot zegen! Klinkt misschien raar. Maar door oordeel heen werkt de Heere tot verlossing. En met een hart waar heus verdriet is, maar nog meer verwondering kunnen we toch danken!
Ik heb daar helemaal niets mee. Ik zie het inderdaad bij veel huwelijken en met name bij stellen die al jaren samenwonen en soms zelfs als ze al kinderen hebben.Maanenschijn schreef: ↑08 mei 2024, 18:40 Dat binnen brengen als vader vind ik wel mooi. Ik heb dat in het gemeentehuis destijds ook gedaan met mijn dochter. Ook wel Bijbels, de vader geeft zij dochter als vrouw aan een ander. Daarmee ook onder zijn Bijbelse gezag.
De kerkelijke bevestiging van het huwelijk was trouwens helemaal niet vanzelfsprekend. Vanuit mijn moeders traditie die geworteld is in de gezelschappen en thuislezers werd het gezien als een Rooms overblijfsel.
Zeker, maar ik mag het ook potsierlijk vinden.