Floppy schreef:Voor Jezus lag de vergeving van de medemens en de vergeving door God in hetzelfde vlak (en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren), dus ik zou niet snel willen beweren dat het om onderscheiden niveaus van bevinding gaat.
Ja... maar kun je ook aangeven welk vlak? Hetzelfde vlak vergeving/vergeven...
Dat moet wel samen opgaan ja.
Maar ik bedoelde toch iets anders.
Waar er weet is van vergeving door God, waar er weet is van de Weg hoe men deze verkregen heeft.
Dat is een heilgeheim. Dat wordt door God aan Zijn vrienden geopenbaard. Wij zien het van nature
maar doorgronden dat niet.
De bevinding des harten gaat over het werk van een drie-enig God. De bevinding van schuldvergiffenis vanuit God is
een kennis die alleen de gekenden kennen. Maar dat ligt toch onderscheiden, als ik me niet vergis.
Dieper. Ik merk het meer op: Bevinding wordt steeds meer een 'ervaren van de natuurlijke tijdelijke dingen'.
Toch is dat wezenlijk anders als de geestelijke bevinding van Gods volk.
Vanzelf werkt deze bevinding ook zachtmoedigheid. Ik weet wel dat er soms wel eens wat nodig kan zijn om de
naaste te kunnen vergeven. Genade werkt ook min of meer gelijk een vergevensgezindheid, daar ze ook ontdekt
aan eigen bestaan.
Natuurlijke vergeving is noodzakelijk. Maar dat kan nog uit een natuurlijk hart. Dan is dat wel algemene genade,
maar daarmee is een zacht, gevoelig, en vergevensgezind hart nog geen vernieuwd hart, dan kan gewagen
van de bevinding der heiligen. Of wel dan?