Valcke schreef: ↑22 jul 2023, 12:54
DDD schreef: ↑22 jul 2023, 12:41En genoegen, inderdaad. Ik had het bestudeerd. En dat zijn prima equivalenten, daar niet van. Gods genoegen is immers om mensen zalig te maken.
Maar ik ben het natuurlijk met je eens dat het woord in de DL mede ingevuld wordt door de betekenis van de brontekst. En daarin komen zowel de aspecten goede als wil naar voren. Als je dat wat vrij vertaalt kom je op iets als liefhebben uit, kennelijk.
Oneens. Je kunt Gods welbehagen niet versmallen tot Zijn wil om mensen zalig te maken en Zijn liefde. Niet alle mensen worden zalig. Gods welbehagen is evenzeer van toepassing in Zijn besluit van verwerping als in Zijn besluit van verkiezing. Rom. 9:18: ' Zo ontfermt Hij Zich dan diens Hij wil, en verhardt dien Hij wil.' God heeft redenen in Zichzelf. Zijn welbehagen en wil zijn in Hemzelf verborgen. Het begrip 'welbehagen' is veel meer omvattend dan Zijn genade en liefde alleen. Zie bv. ook het gebruik van het woord welbehagen in Luk. 10:21.
Maar ik voel mij meer thuis bij een wat gematigder gereformeerde benadering, omdat ik meen dat die veel beter in lijn is met de manier waarop God zich openbaart.
De vraag is natuurlijk of de visie die jij prettig vindt, nog wel gereformeerd is. Wanneer je ook de kanttekeningen over dit onderwerp (een kernpunt in de leer) niet meer aanvaardt, dan kan ik nog moeilijk serieus nemen dat je je nog iets gelegen zou laten liggen aan de gereformeerde theologie.
---
Ik begrijp de link naar Lukas 10:21 niet:
"Doch verblijdt u daarin niet, dat de geesten u onderworpen zijn; maar verblijdt u veel meer, dat uw namen geschreven zijn in de hemelen.
Te dier ure verheugde Zich Jezus in den geest, en zeide: Ik dank U, Vader! Heere des hemels en der aarde; dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt,
en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard; ja, Vader,
want alzo is geweest het welbehagen voor U. Alle dingen zijn Mij van Mijn Vader overgegeven; en niemand weet, wie de Zoon is, dan de Vader; en wie de Vader is, dan de Zoon, en dien het de Zoon zal willen openbaren. En Zich kerende naar de discipelen, zeide Hij tot hen alleen: Zalig zijn de ogen, die zien, hetgeen gij ziet. Want Ik zeg u, dat vele profeten en koningen hebben begeerd te zien, hetgeen gij ziet, en hebben het niet gezien; en te horen, hetgeen gij hoort, en hebben het niet gehoord."
Ik heb de hele discussie gelezen maar het is zo moeilijk te begrijpen wat jullie precies zeggen. Zoals ik het hier zie, in Lukas 10 en context gaat het woordje "welbehagen" over de uitverkiezing van deze mannen en is het gekoppeld aan vreugde. Hier staat dat de Heere Jezus Zich buitengewoon verheugde. Hij verheugde zich over het nieuws hoe Gods soevereine genade had geresulteerd in de redding van zielen door de bediening van de 72 (of 70, afhankelijk van de tekstuele variant). Als het denken over deze zaken van soevereine genade Jezus deed juichen, dan zou hetzelfde voor ons moeten gelden naarmate we meer op Jezus gaan lijken.
William Barclay schrijft dat "agalliao "de vreugde is die springt van vreugde. Bovennatuurlijke vreugde die door de Geest wordt bekrachtigd. Misschien zijn wij wel iets van de verwondering en vreugde verloren over de uitverkiezing. Zomaar een gedachte.
Luistertip: "Wat maakt Jezus verheugd" van John Mac Arthur hierover. Het gaat ook over Romeinen 9:
https://www.gty.org/library/sermons-library/42-140