Wilhelm schreef:Erasmiaan schreef:Wilhelm schreef:Erasmiaan schreef:Ik vind dit een bizarre redenering en een variant op conclusiegeloof. "Ik ben tot Christus gevlucht dus ik moet het in mezelf niet meer hebben kunnen houden (en dat is hetzelfde als verlorenheid en zonde beseffen en belijden)..."
Zo diep als het vroeger ging hoeft het nu in ieder geval niet meer, toch...?
Als je dit conclusiegeloof vindt dan begrijp je niet de worsteling van veel zoekers. Juist in het pastoraat is het dan belangrijk om ze dit voor tehouden. Opdat men door genade, eens leert af te zien van zichzelf, maar op te zien tot Christus als de verhoogde Koperenslang. En wie op Hem ziet, is behouden.
Ik begrijp dat heel goed. Maar als je dit voor gaat houden dan ga je een verkeerd spoor. In al je posts merk ik dat je de inleving van schuld en zonde het liefst wil overslaan. Als ds. Roos daar iets over schrijft dan is het "voorwaardelijk", terwijl hij de weg beschrijft waarlangs het gaat, zoals Jongere terecht opmerkt. Ik ben bang dat je met je strijd tegen het voorwaardelijke een weg aan het uitdenken bent buiten het recht om. En dat zal niet gaan.
De inleving van schuld en zonden wil ik helemaal niet overslaan. Dan begrijp je me niet goed.
Daar ben ik oprecht blij om.
Waar ik bang voor ben is de remonstrantse geest die er heerst binnen bevindelijke kring. Wachten totdat we een geschiktheid vinden in onszelf, voordat we Christus als Verlosser benodigen.
Je gaat nu wel erg ver. Want die geschiktheid is dan niet uit ons. Maar juist als een mens die geschiktheid bij zichzelf gaat waarnemen ziet hij het als ongeschiktheid, dat is de paradox van het zaligworden.
En het wonder van het Evangelie is nu juist dat het precies andersom gaat.
Niet dat we eerst Christus aan gaan nemen, nee, zo gaat het niet.
Laat los al die "doehetzelf" werkzaamheden. We mogen tot Hem komen, zonder prijs en zonder geld. Dat is de les. Om ons nu aan Zijn voeten neer te werpen, en door Hem te laten zaligen. Dan is het werkelijk : "door u, door u alleen , om het eeuwige welbehagen" En let wel , dan kennen we ons zeker als een zondaar die niets anders verdient had, dan verworpen te worden.
Je krijgt de indruk dat men tegenwoordig bekeerd moet worden van 'de idee' dat men zijn schuld in zal leven, in plaats dat men bekeerd wordt van zonde en ellende.