Artikel "Pleiten op de doop"

[Bert Mulder]

Memento, ik wil zeker geen lans breken voor misstanden, maar bekommerden horen er zeker bij. Die moeten vermaand, de weg gewezen, enz. worden, maar mogen niet weggetrapt worden. Zoals Huisman terecht stelt, ga je hiermee voorbij aan al die mensen die worstelen met de toe-eigening van het heil. In eigen ongelovig maar worstelend om de genade.

Huisman stelde dat ter onrecht, want ik had dat probleem niet over het hoofd gezien....

[Tiberius]

Maar wil je hiermee beweren dat alle belijdeniscatechisanten worstelen om de genade?

Dat zeg ik niet; ik kan in niemands hart kijken. Maar ik kan niet verdragen, zeker niet, als mensen hier beweren dat het allemaal "vijanden van Christus" zijn.

[Tiberius]

Memento, ik wil zeker geen lans breken voor misstanden, maar bekommerden horen er zeker bij. Die moeten vermaand, de weg gewezen, enz. worden, maar mogen niet weggetrapt worden. Zoals Huisman terecht stelt, ga je hiermee voorbij aan al die mensen die worstelen met de toe-eigening van het heil. In eigen ongelovig maar worstelend om de genade.

Huisman stelde dat ter onrecht, want ik had dat probleem niet over het hoofd gezien....

Die suggestie wekte je wel, beste Bertus. Maar gelukkig is dat dus niet zo.

[Bert Mulder]

Die suggestie wekte je wel, beste Bertus. Maar gelukkig is dat dus niet zo.

Geachte Tiberius, ik ben hier begonnen met die problematiek. Ik wist namelijk uit ervaring dat die tegenwerping zou komen.... Dus kan niet inzien hoe ik die suggestie werktte... Misschien moeten sommigen of lezen leren, of een balk uit het oog halen....


En nu, Tiberias, komen we weer terug op dat oude dilemma...

Want ikzelf beweer, en heb in het verleden beweert dat er zijn die van zichzelf niet de vastheid hebben, de volle verzekering van geloof, maar van welk de vruchten aantonen dat ze geloven...

En daar komt dus een scheiding tussen dogmatiek en praktijk...

Geloof dat dat tekort aan geloofsverzekering door de prediking geholpen kan worden... maar dat is voor een ander onderwerp, zoals dit viewtopic.php?f=18&t=9705 of dit viewtopic.php?f=9&t=10603

[Tiberius]

Die suggestie wekte je wel, beste Bertus. Maar gelukkig is dat dus niet zo.

Geachte Tiberius, ik ben hier begonnen met die problematiek. Ik wist namelijk uit ervaring dat die tegenwerping zou komen.... Dus kan niet inzien hoe ik die suggestie werktte... Misschien moeten sommigen of lezen leren, of een balk uit het oog halen....


En nu, Tiberias, komen we weer terug op dat oude dilemma...

Want ikzelf beweer, en heb in het verleden beweert dat er zijn die van zichzelf niet de vastheid hebben, de volle verzekering van geloof, maar van welk de vruchten aantonen dat ze geloven...

En daar komt dus een scheiding tussen dogmatiek en praktijk...

Geloof dat dat tekort aan geloofsverzekering door de prediking geholpen kan worden... maar dat is voor een ander onderwerp, zoals dit viewtopic.php?f=18&t=9705 of dit viewtopic.php?f=9&t=10603

??

[memento]

Maar wil je hiermee beweren dat alle belijdeniscatechisanten worstelen om de genade?

Dat zeg ik niet; ik kan in niemands hart kijken. Maar ik kan niet verdragen, zeker niet, als mensen hier beweren dat het allemaal "vijanden van Christus" zijn.

De vraag is: Waar is de klem? Hoe kan het, dat in veel gemeenten die klem er niet is, waar het eerder gek is dat iemand aangaat na belijdenis gedaan te hebben, dan dat dit normaal is?

Zeker: Er zijn er, die worstelen met de genade. Daarom kan je de link belijdenis - avondmaal niet 1 op 1 trekken, als een verplichting. Alleen, omdat je tegenover hen pastoraal wil zijn (wat goed is!), moet je dan maar de klem opofferen? Want hoe je het wendt of keert, de belijdenis dat je de Schrift wil volgen en dan niet aangaan staat haaks op het van het bevel van Christus: Doet dat tot Mijn gedachtenis. Het opofferen van die klem acht ik juist zeer onpastoraal. Laat er maar geworsteld worden met het moeten en niet kunnen, opdat men in die nood aan Christus' voeten terecht komt.

PS> Tevens vraag ik me af, of het wel zo wijs is, om als begeleidend ambtsdrager iemand, die je niet zou aanraden om aan te gaan aan het avondmaal, wel aan te raden om belijdenis te doen. Om werkelijk belijdenis te doen, heb je immers hetzelfde nodig om werkelijk het avondmaal te kunnen en te mogen vieren.

[Tiberius]

Maar wil je hiermee beweren dat alle belijdeniscatechisanten worstelen om de genade?

Dat zeg ik niet; ik kan in niemands hart kijken. Maar ik kan niet verdragen, zeker niet, als mensen hier beweren dat het allemaal "vijanden van Christus" zijn.

De vraag is: Waar is de klem? Hoe kan het, dat in veel gemeenten die klem er niet is, waar het eerder gek is dat iemand aangaat na belijdenis gedaan te hebben, dan dat dit normaal is?

Zeker: Er zijn er, die worstelen met de genade. Daarom kan je de link belijdenis - avondmaal niet 1 op 1 trekken, als een verplichting. Alleen, omdat je tegenover hen pastoraal wil zijn (wat goed is!), moet je dan maar de klem opofferen? Want hoe je het wendt of keert, de belijdenis dat je de Schrift wil volgen en dan niet aangaan staat haaks op het van het bevel van Christus: Doet dat tot Mijn gedachtenis. Het opofferen van die klem acht ik juist zeer onpastoraal. Laat er maar geworsteld worden met het moeten en niet kunnen, opdat men in die nood aan Christus' voeten terecht komt.

Precies; daar ben ik het helemaal mee eens.
Niet automatisch aangaan, maar ook niet automatisch mijden.

[refo]

Volgens mij is het vooral een definitiekwestie.

In Berts gemeente wordt sneller aangenomen dat iemand een gelovige is. Dan komt men er gemakkelijker voor uit ook.
Vanzelf doet men dan onbevangener belijdenis.

Binnen de Nederlandse gereformeerde gezindte ligt dat bepaald ingewikkelder. Aan de ene kant heeft men een behoorlijk strikt idee van hoe een waar gelovige is. De meeste gewone mensen kunnen daaraan veelal niet voldoen, daarom heet bijna iedereen ongelovig. Aan de andere kant wordt een langdurig dooplidmaatschap ook niet getolereerd. Je moet wat en doet belijdenis.

Meineed is wel een overdreven benaming. Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden. Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid. Dan blijft alleen nog de vraag: wat is dan precies 'met het hart'?
Dan zal het aantal meineden in Berts kerk niet veel lager zijn dan in de Nederlandse contekst. Als ze er zijn.

En zolang waar geloof zich niet laat meten kunnen we dat ook maar beter niet proberen.
En of veel belijdeniscatechisanten 'worstelen met de toe-eigening' betwijfel ik zeer. Daar wordt in de hele Gergem eigenlijk niet over gepraat. Dat is namelijk nogal een actieve term: toe-eigenen. En daar houden we niet zo van.

[Bert Mulder]

Die suggestie wekte je wel, beste Bertus. Maar gelukkig is dat dus niet zo.

Geachte Tiberius, ik ben hier begonnen met die problematiek. Ik wist namelijk uit ervaring dat die tegenwerping zou komen.... Dus kan niet inzien hoe ik die suggestie werktte... Misschien moeten sommigen of lezen leren, of een balk uit het oog halen....


En nu, Tiberias, komen we weer terug op dat oude dilemma...

Want ikzelf beweer, en heb in het verleden beweert dat er zijn die van zichzelf niet de vastheid hebben, de volle verzekering van geloof, maar van welk de vruchten aantonen dat ze geloven...

En daar komt dus een scheiding tussen dogmatiek en praktijk...

Geloof dat dat tekort aan geloofsverzekering door de prediking geholpen kan worden... maar dat is voor een ander onderwerp, zoals dit viewtopic.php?f=18&t=9705 of dit viewtopic.php?f=9&t=10603

??

En je vraag is....

[Bert Mulder]

Dan zal het aantal meineden in Berts kerk niet veel lager zijn dan in de Nederlandse contekst. Als ze er zijn.

percentage tellend, misschien. Dat weet God alleen.

In Berts gemeente wordt sneller aangenomen dat iemand een gelovige is.

hoe weet je dat?

Meineed is wel een overdreven benaming

Een belofte voor Gods heilig aangezicht is een eed. Dus als men zegt te geloven, terwijl men niet in Christus is, dan is men meinedig.

[Fjodor]

Meineed is wel een overdreven benaming

Een belofte voor Gods heilig aangezicht is een eed. Dus als men zegt te geloven, terwijl men niet in Christus is, dan is men meinedig.

Je moet eigenlijk zeggen: "als men (door belijdenis te doen) zegt te geloven, terwijl men ook zegt niet waarachtig te geloven, dan is men meinedig.

[Simon]

[quote=\\\"Fjodor\\\"][quote=\\\"Bert Mulder\\\"][quote=\\\"refo\\\"]
Meineed is wel een overdreven benaming[/quote]
Een belofte voor Gods heilig aangezicht is een eed. Dus als men zegt te geloven, terwijl men niet in Christus is, dan is men meinedig.[/quote]
Je moet eigenlijk zeggen: \\\"als men (door belijdenis te doen) zegt te geloven, terwijl men ook zegt niet waarachtig te geloven, dan is men meinedig.[/quote]



Men zegt dan dus eigenlijk, ik geloof wel wat er staat in de Bijbel, maar kan en wil mij er als natuurlijk mens er niet aan onderwerpen, want dat zou remonstrants zijn.
?

[Afgewezen]

@Simon, cursusje quoten volgen?

[Auto]

Een belofte voor Gods heilig aangezicht is een eed. Dus als men zegt te geloven, terwijl men niet in Christus is, dan is men meinedig.

Je moet eigenlijk zeggen: \\\"als men (door belijdenis te doen) zegt te geloven, terwijl men ook zegt niet waarachtig te geloven, dan is men meinedig.

Men zegt dan dus eigenlijk, ik geloof wel wat er staat in de Bijbel, maar kan en wil mij er als natuurlijk mens er niet aan onderwerpen, want dat zou remonstrants zijn.
?

Cursusje quoten volgen?

Nee, dat hoeft hij niet. Het blijkt dat hij met oude apparatuur werkt die dit veroorzaakt. Voor oplossing wordt gekeken.

[Afgewezen]

Nee, dat hoeft hij niet. Het blijkt dat hij met oude apparatuur werkt die dit veroorzaakt. Voor oplossing wordt gekeken.

Misschien tot die tijd niet quoten of wat je quoot, tussen aanhalingstekens zetten en de quootcodes verwijderen. Dat leest in elk geval beter. Ik zie dat die rare codes zelfs in het onderwerpkopje zijn terechtgekomen.