Tiberius schreef:Afgewezen schreef:Bert Mulder schreef:Dat het in onze pluriforme samenleving onmogelijk is voor de staat om de (ware) kerk te beschermen, neemt nog niet weg dat de overheid, zoals ieder individueel, aan de eerste tafel van de wet gebonden is.
Dat zal niemand ontkennen. Maar de vraag is of de overheid actief 'de valse godsdienst uit moet roeien'.
Het antwoord is: ja. Op grond van Gods Woord, want zij is Gods dienares, een wreekster tot straf dengene, die kwaad doet.
Of wil je zeggen, dat een valse godsdienst geen kwaad is? Geen zonde?
Je praat dan over zonde tegen het 1e gebod. Of, als het eigenwillige godsdienst is, tegen het 2e gebod.
Tegenwoordig lijkt het wel of zonde tegen de 1e tafel van Gods wet minder erg is als tegen de 2e tafel.
Tiberius, wat kun je toch goed stemming maken, vooral met die laatste zin.
De kwestie of de overheid ervoor is om valse godsdienst te bestrijden, staat onder christenen ter discussie. Jouw standpunt heb je hier duidelijk gemaakt. Prima, en vooral fijn voor jou dat het in lijn ligt met art. 36.
Tiberius schreef:Afgewezen schreef:Daarover wordt onder christenen verschillend gedacht en dat mag ook. Dan moet je de mensen niet aan zo'n passage willen binden. Dat dient nergens toe.
Wat is dit nu weer voor een rare redenering? Ik dacht dat je je juist Bijbels wilde normeren? En nu ga je je normeren in wat mensen die zich christen noemen, denken. Deze discussie krijgt zo wel wat bizarre trekjes. Star en bizar, zeg maar; om toch de belijdenisgeschriften maar los te weken.
Bovendien kan je voor de meeste dwalingen wel een christen vinden, die dat goedkeurt. Neem bijvoorbeeld de zonde van homoseksualiteit. Je zal versteld staan hoeveel mensen zich christen noemen en de uitleving van die zonde toch goedpraten.
Volgens mij zijn de belijdenissen ooit opgesteld om uitdrukking te geven aan wat mensen die zich christenen noemen, denken,
belijden. Dus wat hier nu zo bizar aan is, is me volstrekt niet duidelijk. Problematisch wordt het, wanneer zo'n belijdenis vervolgens een eigen gezag krijgt náást de Bijbel. Dat is wat er in de praktijk gebeurt, onder het motto 'deze belijdenis spreekt de Bijbel na, dus... pas op!'