Re: Doel van het huwelijk
Geplaatst: 08 sep 2021, 12:00
On-topic graag, mensen. Inschalen van refo's hoort daar in ieder geval niet bij.
De discussie "wil jij nog een kind", hebben wij nooit gehad.DDD schreef:Ik vind het zelf heel redelijk. Als de ene persoon heel graag een extra kind wil, en de andere niet, dan heeft dat toch gevolgen voor de taakverdeling?
Het huwelijk was in het paradijs volmaakt. Na de zondeval kwamen er meteen scheuren in.eilander schreef:Wat bedoel je daarmee? Ik snap het niet zo, ook omdat je het woord 'gelukkig' er bij zet.
Nou fijn.eilander schreef:Ik vind dat je overigens hier geen juiste weergave geeft van het 'stil zijn'. Alsof je dan geen eigen mening kunt hebben. Juist wel.
Iemand afschrijven, omdat deze een andere (bijbelse) visie verwoordt dat jij voorstaat is daarentegen ook niet juist.HersteldHervormd schreef:Dat is te makkelijk.DDD schreef:Ik snap jou prima. Jij vindt misschien dat alleen de mensen vanaf vier meetellen. En ik alleen de mensen tot en met negen. Zo blijft de discussie in de wereld.
Als ik tegen je zegt hoeveel zin je zou hebben in een vakantie naar de prullenbak van 1-10, ga je mij ook vragend aankijken.
Omdat mijn geweten nauwer is dan dat van mijn man en ik hem dus niet in alles kan volgen.DDD schreef: Ik verbaas mij erover dat je op dit punt altijd heel modern denkt en op heel veel andere punten niet. Wat maakt dat je hier zo'n niet-traditioneel standpunt over inneemt?
Dat zou ik heel erg moeilijk vinden.DDD schreef:Het probleem ontstaat natuurlijk als de man niet doet zoals Christus en zijn vrouw commandeert. Dan is de traditioneel-reformatorische visie dat je dat moet dragen, voor zover ik weet.
Dat lijkt me zo helder als wat. Hier praat je samen over. Kom je er niet uit, dan doet de vrouw wat de man wil. Ik zie geen andere mogelijke invulling van wat het huwelijksformulier (en de Bijbel) zegt.Mara schreef:Nou fijn.eilander schreef:Ik vind dat je overigens hier geen juiste weergave geeft van het 'stil zijn'. Alsof je dan geen eigen mening kunt hebben. Juist wel.
Maar mag de vrouw die eigen mening dan wel uitvoeren? Zal ik een voorbeeld geven, om het te verduidelijken?
Uit de praktijk!
Vrouw wil op zondag haar smartphone aanlaten, om eventueel te appen.
Man zet hem op zaterdagavond uit en wil dat zijn vrouw dat ook doet.
Wat te doen?
Ja? Jij vind dat er nooit omstandigheden zijn waarin de draagkracht van één van de ouders fysiek en/of mentaal tekort schiet?eilander schreef:Dan verschillen we daarover van mening.Zeeuw schreef:Dat ben ik niet helemaal met je eens. Er zijn absoluut omstandigheden waarin het duidelijk is dat de draagkracht van (1 van) de ouders tekort gaat schieten. En dat mag je m.i. ook in biddend opzicht dan aan de Heere voorleggen en daarin met Hem een andere keuze maken dan hier door sommigen lijkt te worden voorgestaan.eilander schreef:Onze ervaring: het is een absoluut misverstand om te denken dat een zegen ontvangen, betekent dat je altijd blij en gelukkig bent. Je kunt ook een zegen ontvangen in de weg van gehoorzaamheid.
Ik zeg niet dat wij nooit met dit onderwerp geworsteld hebben, integendeel. Maar voor onszelf weten we heel goed dat dit Gods weg was. En dan mag je elke dag Zijn hulp verwachten, ook als de taak van opvoeding soms zwaar is. Het is echt niet bijbels om te zeggen: dan wordt het te zwaar, dus ontloop ik dat. Als we érgens Gods hulp in ervaren hebben, is het wel daarin dat Hij heeft geholpen waar je vooraf dacht: hoe moeten we dit ooit redden?
En natuurlijk... er zijn ook veel momenten dat je geniet van de hele club. En dat je er samen om kan lachen als anderen onbeschaamd onze kinderen aan het tellen zijn. Als er dan 8 kinderen bij zijn, zeggen de kinderen soms zelf tegen die tellers: dan moet je er nog twee meerekenen die thuis zijn
Helemaal mee eens, maar is dat relevant om nu te zeggen?merel schreef:Iemand afschrijven, omdat deze een andere (bijbelse) visie verwoordt dat jij voorstaat is daarentegen ook niet juist.HersteldHervormd schreef:Dat is te makkelijk.DDD schreef:Ik snap jou prima. Jij vindt misschien dat alleen de mensen vanaf vier meetellen. En ik alleen de mensen tot en met negen. Zo blijft de discussie in de wereld.
Als ik tegen je zegt hoeveel zin je zou hebben in een vakantie naar de prullenbak van 1-10, ga je mij ook vragend aankijken.
Dat laatste vind ik geen goede redenering. Ik geloof dat kinderen/gezin voor werk gaan. Alle nachtvoedingen doen na de bevalling 'omdat zij een kind niet zag zitten' vind ik een erg vreemde redenering.merel schreef:En waarom zou het alleen fysieke en mentale draagkracht moeten zijn? Er zijn toch ook andere overwegingen die hierin een rol spelen? Daarnaast ben ik van mening dat als men het 'over aantallen' heeft de vrouw hierin over het algemeen leidend moet zijn.Zeeuw schreef:Dat ben ik niet helemaal met je eens. Er zijn absoluut omstandigheden waarin het duidelijk is dat de draagkracht van (1 van) de ouders tekort gaat schieten. En dat mag je m.i. ook in biddend opzicht dan aan de Heere voorleggen en daarin met Hem een andere keuze maken dan hier door sommigen lijkt te worden voorgestaan.eilander schreef:Onze ervaring: het is een absoluut misverstand om te denken dat een zegen ontvangen, betekent dat je altijd blij en gelukkig bent. Je kunt ook een zegen ontvangen in de weg van gehoorzaamheid.
Ik zeg niet dat wij nooit met dit onderwerp geworsteld hebben, integendeel. Maar voor onszelf weten we heel goed dat dit Gods weg was. En dan mag je elke dag Zijn hulp verwachten, ook als de taak van opvoeding soms zwaar is. Het is echt niet bijbels om te zeggen: dan wordt het te zwaar, dus ontloop ik dat. Als we érgens Gods hulp in ervaren hebben, is het wel daarin dat Hij heeft geholpen waar je vooraf dacht: hoe moeten we dit ooit redden?
En natuurlijk... er zijn ook veel momenten dat je geniet van de hele club. En dat je er samen om kan lachen als anderen onbeschaamd onze kinderen aan het tellen zijn. Als er dan 8 kinderen bij zijn, zeggen de kinderen soms zelf tegen die tellers: dan moet je er nog twee meerekenen die thuis zijn
Mijn ( mannelijke) collega is hierin zijn vrouw tegemoet gekomen. Zij werken beiden 4 dagen en zij vindt zwangerschap en babytijd emotioneel heel zwaar. Hij wilde graag nog een 3e kind. Zij zag dit niet zitten. Hij ving tijdens de zwangerschap de andere twee meer op dan zij en ook na de bevalling deed hij alle nachtvoedingen.
Het is waar wat je zegt, maar kan dit niet een individueel standpunt zijn? M.a.w. is het het waard om ruzie over te maken?eilander schreef:Dat lijkt me zo helder als wat. Hier praat je samen over. Kom je er niet uit, dan doet de vrouw wat de man wil. Ik zie geen andere mogelijke invulling van wat het huwelijksformulier (en de Bijbel) zegt.
Hopelijk is de man zo verstandig om dit over onbelangrijke zaken niet zo op te laten lopen.
Het ligt er maar net aan welk huwelijksformulier gebruikt is.Mara schreef: Het is waar wat je zegt, maar kan dit niet een individueel standpunt zijn? M.a.w. is het het waard om ruzie over te maken?
Het voelt erg oneerlijk.
Je kunt nu eenmaal niet alles vantevoren afbakenen. Er komen steeds nieuwe punten bij.
Ik vind veel zaken niet belangrijk genoeg om aan de keukentafel over te vergaderen. Zeker na zoveel jaar niet en dat zie ik in de praktijk, om me heen ook.