Bevinding vs onderwijs

[-DIA-]

Niemand zegt dat dat gedrukte papier iets kan. Maar wel de woorden die er staan.

De vraag 'Hoe word ik met God verzoend, zonder dat Zijn deugden worden geschonden', is (met alle respect) toch niet een Bijbelse. De Bijbel spreekt namelijk van een volkomen Zaligmaker, incl de deugden. Een mens kan Zijn werk niet overdoen.

Rom 10:6 ev
6 Maar de rechtvaardigheid, die uit het geloof is, spreekt aldus : Zeg niet in uw hart: Wie zal in den hemel opklimmen? Hetzelve is Christus van boven afbrengen.
7 Of, wie zal in den afgrond nederdalen? Hetzelve is Christus uit de doden opbrengen.
8 Maar wat zegt zij? Nabij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord des geloofs, hetwelk wij prediken.
9 Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.

De onderstreept tekst komt uit Deut 30. De laatste rede van Mozes.

11 De geboden die ik u vandaag heb gegeven, zijn niet te zwaar voor u en liggen niet buiten uw bereik.
12 Het is niet in den hemel, om te zeggen: Wie zal voor ons ten hemel varen, dat hij het voor ons hale, en ons hetzelve horen late, dat wij het doen?
13 Het is ook niet op gene zijde der zee, om te zeggen: Wie zal voor ons overvaren aan gene zijde der zee, dat hij het voor ons hale, en ons hetzelve horen late, dat wij het doen?
14 Want dit woord is zeer nabij u, in uw mond, en in uw hart, om dat te doen.
15 Ziet, ik heb u heden voorgesteld het leven, en het goede, en den dood, en het kwade.
16 Want ik gebiede u heden, den HEERE, uw God, lief te hebben, in Zijn wegen te wandelen, en te houden Zijn geboden, en Zijn inzettingen, en Zijn rechten, opdat gij levet en vermenigvuldiget, en de HEERE, uw God, u zegene in het land, waar gij naar toe gaat, om dat te erven.
17 Maar indien uw hart zich zal afwenden, en gij niet horen zult, en gij gedreven zult worden, dat gij u voor andere goden buigt, en dezelve dient;
18 Zo verkondig ik ulieden heden, dat gij voorzeker zult omkomen; gij zult de dagen niet verlengen op het land, naar hetwelk gij over de Jordaan zijt heengaande, om daarin te komen, dat gij het erfelijk bezit.
19 Ik neem heden tegen ulieden tot getuigen den hemel en de aarde; het leven en den dood heb ik u voorgesteld, den zegen en den vloek! Kiest dan het leven, opdat gij levet, gij en uw zaad;
20 Liefhebbende den HEERE, uw God, Zijner stem gehoorzaam zijnde, en Hem aanhangende; want Hij is uw leven en de lengte uwer dagen; opdat gij blijft in het land, dat de HEERE uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft hun te zullen geven.

vers 11 heb ik in meer hedendaagse woorden weergegeven.

Sorry maat dit snap ik echt niet... Tenzij je op dezelfde freqentie door gaat, dan is het niet moeilijk om te snappen.

[Johann Gottfried Walther]

het is zo dat voor een ieder die geloofd, God is verzoend.
Christus heeft voldaan, met behoud van Gods heiligheid.
Sion zal door recht verlost worden.
Nou Christus heeft God de Vader betaald. Christus heeft de eis der wet vervuld voor die geloven.

Dus hoeft de vraag niet gesteld te worden, hoe verzoend worden met God, zonder dat zijn deugden worden geschonden.
Want die weg is er enkel en alleen in Christus. En over die weg der verlossing spreek Gods Woord. We weten de weg door Gods Woord. Maar die weg gaan kan alleen in geloof.

Zoals de Heidelberger zegt,

Vr.18. Maar wie is deze Middelaar, Die tegelijk waarachtig God (a) en een waarachtig (b) rechtvaaardig mens is (c)?
Antw. Onze Heere Jezus Christus d, Die ons van God tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligmaking, en tot een volkomen verlossing geschonken is e.

a 1Jo 5:20 Ro 9:5 Ro 8:3 Ga 4:4 Jes 9:7 Jer 23:6 Mal 3:1 (* Jes 9:7 AV = Jes 9:6 SV) b Lu 1:42 Lu 2:6,7 Ro 1:3 Ro 9:5 Php 2:7 Heb 2:14,16,17 Heb 4:15 c Jes 53:9,11 Jer 23:5 Lu 1:35 Joh 8:46 Heb 4:15 Heb 7:26 1Pe 1:19 1Pe 2:22 1Pe 3:18 d 1Ti 2:5 Mt 1:23 1Ti 3:16 Lu 2:11 Heb 2:9 e 1Co 1:30

Vr.19. Waaruit weet gij dat?
Antw. Uit het heilig Evangelie, hetwelk God Zelf eerstelijk in het paradijs heeft geopenbaard (a), en daarna door de heilige patriarchen (b) en profeten (c) laten verkondigen, en door de offeranden en andere ceremoniën der Wet laten voorbeelden (d), en ten laatste door Zijn eniggeboren Zoon vervuld (e).
a Ge 3:15 b Ge 12:3 Ge 22:18 Ge 49:10 c Jes 53:1-12 Jes 42:1-4 Jes 43:25 Jes 49:5,6,22,23 Jer 23:5,6 Jer 31:32,33 Jer 32:39-41 Mic 7:18-20 Han 10:43 Han 3:22-24 Ro 1:2 Heb 1:1 d Heb 10:1,7 Col 2:7 Joh 5:46 e Ro 10:4 Ga 4:4 Ga 3:24 Col 2:17


ZONDAG 7
Vr.20. Worden dan alle mensen wederom door Christus zalig, gelijk zij door Adam zijn verdoemd geworden?
Antw. Neen zij (a), maar alleen degenen, die Hem door een waar geloof worden ingelijfd en al Zijn weldaden aannemen (b).
a Mt 7:14 Mt 22:14 b Mr 16:16 Joh 1:12 Joh 3:16,18,36 Jes 53:11 Ps 2:12 Ro 3:22 Ro 11:20 Heb 4:3 Heb 5:9 Heb 10:39 Heb 11:6

[GJdeBruijn]

maar hetr materiaal, het papier, de inkt, maakt mij niet levend.

Nee, natuurlijk niet, maar wel de BOODSCHAP die dat papier weergeeft!
Jouw woordkeuze daarin maakt het wel lastig discussieren. Je gebruikt letterlijk(!) formuleringen die overeenkomen met die fel bestreden zijn door Calvijn en Guido de Bres. Het reformatorische gedachtegoed is niet los te zien van de visie op de Schrift, Het Sola Scriptura van de reformatie kun je niet buiten de context van het schriftverstaan een eigen invulling geven.
En of we etiketten plakken of niet: Het is gewoonweg een feit dat bepaalde opvattingen over het geestelijk verstaan van de Schrift eerder onderwerp van polemiek waren. En dan lijkt het me voluit rechtzinnig om de invulling van de reformatie als de zwaarwegende aan te halen en niet de mening en wijze van formuleren die de reformatie krachtig verworpen heeft.
Dan moeten we ook niet de schijn van het kwaad willen voeden door een onrechtzinnige formulering te hanteren.
Nogmaals: Gods Woord is een kracht Gods tot Zaligheid een ieder die gelooft. Dat betreft de inhoud die de letter weergeeft in uitwendige verschijning door lezen of horen.
De zaligheid is echter alleen te verstaan, te horen, te zien, te ondervinden als de hoorder of lezer van dat Woord door Gods Geest is wedergeboren en inwendig geroepen. Dat is niet een aanvulling op het Woord, geen bijkomstigheid bij het zaligmakende getuigenis als middel tot zaligheid, maar een hoedanigheid van een nieuw schepsel. Die zaken, het middel en de mens waar dat middel aan gegeven is moeten we nadrukkelijk onderscheiden.
DIA bedoelt naar ik meen de wedergeboorte en inwendige roeping als noodzakelijkheid. Dat is rechtzinnig. Wat mijn bezwaar is, is dat het als noodzakelijke aanvulling op Gods Woord wordt gezien. Dat is niet juist. Het is een noodzakelijke aanvulling op de dode zondaar die zonder levend gemaakt te worden blijft volharden in ongeloof. Bovendien spreken de reformatoren zelfs van de prediking van Gods Woord als het MIDDEL tot wedergeboorte. Dat zou onmogelijk zijn als datzelfde Woord incompleet in zichzelf zou zijn. Het zou daarbij de schuld van het ongeloof wegnemen uit de prediking. Daarom is het zo belangrijk de Schrift in de vorm zoals die tot ons komt betrouwbaar en krachtig te weten zodat de grootste der zondaren zou mogen weten het met dat Woord te mogen doen. Er hoeft niets bij. Alles komt mee in dat Woord.

[Afgewezen]

Volgens mij zitten degenen die reageren allemaal op een andere frequentie als ik.
Lees het nog maar eens na..
Het Woord is levend en krachtig, maar hetr materiaal, het papier, de inkt, maakt mij niet levend.

Dat klopt. Een woord is in principe ook niet een aantal tekentjes op een stuk papier. Die tekentjes geven het woord weer. In de menselijke communicatie is het nu eenmaal zo dat een aantal geordende klanken (of tekens) een betekenisinhoud hebben. De klanken of tekens zijn dan niet meer dan de betekenisdragers, die voor elke taal een verschillende inhoud hebben.
De miscommunicatie bestaat nu m.i. doordat jij wijst op de betekenisdragers, terwijl wij het voortdurend over de betekenis zelf hebben.
Maar de discussie gaat in feite niet over de betekenisdragers (bijv. letters op een blad papier), maar over de betekenis die deze betekenisdragers over willen brengen. Jouw punt is dat ook het vernemen van deze betekenis op zichzelf geen behoud brengt, maar je verdedigt dat wel op een heel kromme manier.

[dennis]

Volgens mij wordt er nogal langs elkaar heengepraat, en klopt zowel wat Dia zegt als de commentaren daarop.

Misschien verduidelijkt het volgende voorbeeld iets (dat hoop ik. Ik zou niet willen dat ik het juist nog ingewikkelder maak.)

Er is een medicijn. Iemand neemt het, terwijl hij niet aan de kwaal leidt waarvoor het medicijn is bedoeld. Dan heeft hij er dus niets aan.

Wordt het ingenomen door iemand die wel aan de betreffende kwaal leidt, dan mag het wel werken.

Geestelijk: het Woord kan geen kracht doen als de Heilige Geest het niet toepast.

Voor wat betreft de opmerkingen over: dopers etc. Ik geloof niet dat deze discussie daarvoor aanleiding geeft. Het doperse gevaar is dat we onze bevinding boven de schrift gaan plaatsen. De (weder)dopers kenden betrekkelijk weinig waarde toe aan het Woord en heel veel aan hun 'innerlijk licht' waarmee ze het werk van de Geest bedoelden. Maar dat proef ik hier niet.
Laten we elkaar dan ook maar niet te snel een dergelijk etiket opplakken.

[memento]

Toch geen twee vragen hier relevant:
1. Als een onbekeerde het Woord leest, is het Woord dan krachtig of niet?
2. Zijn Woord en Geest te scheiden? Komt Gods Geest sóms bij het Woord, of werkt Hij altijd waar het Woord opengaat?

[vragensteller]

Geestelijk: het Woord kan geen kracht doen als de Heilige Geest het niet toepast.

Sterker: dan leidt het naar de dood, (zie mijn vorige post). Het Woord doet altijd kracht. Laten we dat in elk geval vasthouden.

[vragensteller]

Toch geen twee vragen hier relevant:
1. Als een onbekeerde het Woord leest, is het Woord dan krachtig of niet?
2. Zijn Woord en Geest te scheiden? Komt Gods Geest sóms bij het Woord, of werkt Hij altijd waar het Woord opengaat?

Ik zou zeggen:
1. Ja, altijd, maar dat kan 2 kanten op.
2. Nee, niet te scheiden. Geest werkt verschillend. Er zijn verschillende gaven van de Geest. Je hebt het bij de wedergeboorte over een andere werking van de Geest dan wanneer iemand het Woord leest en het verhardt hem. Zo kan iemand door de Geest bemoedigd worden, maar ook vermaand.

[GJdeBruijn]

Geestelijk: het Woord kan geen kracht doen als de Heilige Geest het niet toepast.

Deze wijze van formuleren is niet zonder reden fel bestreden door onze vaderen. Het holt namelijk de Schrift uit.
Het maakt de ongelovigen onschuldig en de gelovigen ontneemt het de moed om zich op het Woord te werpen.

Er staat letterlijk in de Schrift dat het Woord zelf een kracht is. De Heilige Geest werkt niet aan het Woord in de zin van dat het aan het Woord kracht geeft op enig onzeker moment, maar de Heilige Geest werkt in de dode zondaar zodat de kracht van het Woord een werking heeft ten leven of ten dode altijd als Gods Woord gelezen of gepredikt wordt.
Zonder toepassing van de Heilige Geest in zaligmakende zin werkt Gods Geest ook en dan is het Woord Gods een kracht ten dode omdat het de mens bevestigt in zijn dwaasheid.

1 Kor 1:18 Want het woord des kruises is wel dengenen, die verloren gaan, dwaasheid; maar ons, die behouden worden, is het een kracht Gods;

Kanttekeningen: ene kracht
Dat is, een middel, waardoor de Geest van Christus in ons krachtig werkt het geloof en de wedergeboorte tot onze zaligheid; Rom. 1:16; 2 Cor. 3:3,4.

@Dennis, het is niet voor niets dat Guido de Bres meer tegen deze wijze van schriftverstaan heeft gestreden dan tegen de roomse kerk.

[-DIA-]

maar hetr materiaal, het papier, de inkt, maakt mij niet levend.

Nee, natuurlijk niet, maar wel de BOODSCHAP die dat papier weergeeft!
Jouw woordkeuze daarin maakt het wel lastig discussieren. Je gebruikt letterlijk(!) formuleringen die overeenkomen met die fel bestreden zijn door Calvijn en Guido de Bres. Het reformatorische gedachtegoed is niet los te zien van de visie op de Schrift, Het Sola Scriptura van de reformatie kun je niet buiten de context van het schriftverstaan een eigen invulling geven.
En of we etiketten plakken of niet: Het is gewoonweg een feit dat bepaalde opvattingen over het geestelijk verstaan van de Schrift eerder onderwerp van polemiek waren. En dan lijkt het me voluit rechtzinnig om de invulling van de reformatie als de zwaarwegende aan te halen en niet de mening en wijze van formuleren die de reformatie krachtig verworpen heeft.
Dan moeten we ook niet de schijn van het kwaad willen voeden door een onrechtzinnige formulering te hanteren.
Nogmaals: Gods Woord is een kracht Gods tot Zaligheid een ieder die gelooft. Dat betreft de inhoud die de letter weergeeft in uitwendige verschijning door lezen of horen.
De zaligheid is echter alleen te verstaan, te horen, te zien, te ondervinden als de hoorder of lezer van dat Woord door Gods Geest is wedergeboren en inwendig geroepen. Dat is niet een aanvulling op het Woord, geen bijkomstigheid bij het zaligmakende getuigenis als middel tot zaligheid, maar een hoedanigheid van een nieuw schepsel. Die zaken, het middel en de mens waar dat middel aan gegeven is moeten we nadrukkelijk onderscheiden.
DIA bedoelt naar ik meen de wedergeboorte en inwendige roeping als noodzakelijkheid. Dat is rechtzinnig. Wat mijn bezwaar is, is dat het als noodzakelijke aanvulling op Gods Woord wordt gezien. Dat is niet juist. Het is een noodzakelijke aanvulling op de dode zondaar die zonder levend gemaakt te worden blijft volharden in ongeloof. Bovendien spreken de reformatoren zelfs van de prediking van Gods Woord als het MIDDEL tot wedergeboorte. Dat zou onmogelijk zijn als datzelfde Woord incompleet in zichzelf zou zijn. Het zou daarbij de schuld van het ongeloof wegnemen uit de prediking. Daarom is het zo belangrijk de Schrift in de vorm zoals die tot ons komt betrouwbaar en krachtig te weten zodat de grootste der zondaren zou mogen weten het met dat Woord te mogen doen. Er hoeft niets bij. Alles komt mee in dat Woord.

Daar begint het te dagen! Mijn manier van reageren en bergrijpen is iewat autistisch, door het Syndroom van Asperger kunnen (helaas wel vaker uit ervaring) dergelijke zaken waarin op verschillende frequenties gecommuniceerd wordt voorkomen. Dat heb ik als 'Asperger' vanzelf niet altijd tijdig in de gaten. Daarom heb ik eerder al op dit forum op deze handicap heb gewezen. Natuurlijk verwacht ik ook niet dat iedereen dat nog weet. Maar dat verklaard dus wel een en ander van mijn redenering...

[dennis]

Geestelijk: het Woord kan geen kracht doen als de Heilige Geest het niet toepast.

Deze wijze van formuleren is niet zonder reden fel bestreden door onze vaderen. Het holt namelijk de Schrift uit.
Het maakt de ongelovigen onschuldig en de gelovigen ontneemt het de moed om zich op het Woord te werpen.

Er staat letterlijk in de Schrift dat het Woord zelf een kracht is. De Heilige Geest werkt niet aan het Woord in de zin van dat het aan het Woord kracht geeft op enig onzeker moment, maar de Heilige Geest werkt in de dode zondaar zodat de kracht van het Woord een werking heeft ten leven of ten dode altijd als Gods Woord gelezen of gepredikt wordt.
Zonder toepassing van de Heilige Geest in zaligmakende zin werkt Gods Geest ook en dan is het Woord Gods een kracht ten dode omdat het de mens bevestigt in zijn dwaasheid.

1 Kor 1:18 Want het woord des kruises is wel dengenen, die verloren gaan, dwaasheid; maar ons, die behouden worden, is het een kracht Gods;

Kanttekeningen: ene kracht
Dat is, een middel, waardoor de Geest van Christus in ons krachtig werkt het geloof en de wedergeboorte tot onze zaligheid; Rom. 1:16; 2 Cor. 3:3,4.

@Dennis, het is niet voor niets dat Guido de Bres meer tegen deze wijze van schriftverstaan heeft gestreden dan tegen de roomse kerk.

Ik ben het hier helemaal mee eens, maar je mist - denk ik - toch mijn punt, namelijk heel eenvoudig: dat je in je bijbeltje kunt lezen, en daar weinig of niets van begrijpt, omdat de Heilige Geest er geen licht over geeft.
Ken je die ervaring niet?
En dat doet niets af van wat je - terecht - schrijft over de kracht van het Woord. Inderdaad ten leven, of ten dode.

Wat Guido de Bres betreft: ik weet niet of je de recente belangrijke publicaties van zijn werk hebt gelezen. O.a. over zijn strijd tegen de wederdopers. Dan gaat het m.i. toch om heel andere zaken. Nogmaals: deze wederdopers kenden weinig gezag aan de Schrift toe, en veel aan de openbaring. Maar zo is het onder ons toch niet hoop ik.
Wij leren toch dat de ervaring uit de Schrift opkomt. Zo beleef ik het althans.

[refo]

Geestelijk: het Woord kan geen kracht doen als de Heilige Geest het niet toepast.

Deze wijze van formuleren is niet zonder reden fel bestreden door onze vaderen. Het holt namelijk de Schrift uit.
Het maakt de ongelovigen onschuldig en de gelovigen ontneemt het de moed om zich op het Woord te werpen.

Er staat letterlijk in de Schrift dat het Woord zelf een kracht is. De Heilige Geest werkt niet aan het Woord in de zin van dat het aan het Woord kracht geeft op enig onzeker moment, maar de Heilige Geest werkt in de dode zondaar zodat de kracht van het Woord een werking heeft ten leven of ten dode altijd als Gods Woord gelezen of gepredikt wordt.
Zonder toepassing van de Heilige Geest in zaligmakende zin werkt Gods Geest ook en dan is het Woord Gods een kracht ten dode omdat het de mens bevestigt in zijn dwaasheid.

1 Kor 1:18 Want het woord des kruises is wel dengenen, die verloren gaan, dwaasheid; maar ons, die behouden worden, is het een kracht Gods;

Kanttekeningen: ene kracht
Dat is, een middel, waardoor de Geest van Christus in ons krachtig werkt het geloof en de wedergeboorte tot onze zaligheid; Rom. 1:16; 2 Cor. 3:3,4.

@Dennis, het is niet voor niets dat Guido de Bres meer tegen deze wijze van schriftverstaan heeft gestreden dan tegen de roomse kerk.

Ik ben het hier helemaal mee eens, maar je mist - denk ik - toch mijn punt, namelijk heel eenvoudig: dat je in je bijbeltje kunt lezen, en daar weinig of niets van begrijpt, omdat de Heilige Geest er geen licht over geeft.
Ken je die ervaring niet?
En dat doet niets af van wat je - terecht - schrijft over de kracht van het Woord. Inderdaad ten leven, of ten dode.

Wat Guido de Bres betreft: ik weet niet of je de recente belangrijke publicaties van zijn werk hebt gelezen. O.a. over zijn strijd tegen de wederdopers. Dan gaat het m.i. toch om heel andere zaken. Nogmaals: deze wederdopers kenden weinig gezag aan de Schrift toe, en veel aan de openbaring. Maar zo is het onder ons toch niet hoop ik.
Wij leren toch dat de ervaring uit de Schrift opkomt. Zo beleef ik het althans.

Dat is dopers in een wat eigentijdser jasje. Dezelfde dwaling komt nooit op dezelfde manier terug. Dat maakt ze zo lastig te herkennen. En voor je het weet denk je dat het nog reformatorisch is ook, omdat de kerken het omarmen.

Waarom 'merk je dat de Heilige Geest er wel licht over geeft'? En waarom niet?
Dat is dan toch op grond van een bepaald gevoel, dat dan een openbaring naast de Schrift is.
En inmiddels nogal belangrijk is geworden.
Want als je niet in staat bent het met de juiste termen te verwoorden, dan wordt het niet 'overgenomen'.

[dennis]

Geestelijk: het Woord kan geen kracht doen als de Heilige Geest het niet toepast.

Deze wijze van formuleren is niet zonder reden fel bestreden door onze vaderen. Het holt namelijk de Schrift uit.
Het maakt de ongelovigen onschuldig en de gelovigen ontneemt het de moed om zich op het Woord te werpen.

Er staat letterlijk in de Schrift dat het Woord zelf een kracht is. De Heilige Geest werkt niet aan het Woord in de zin van dat het aan het Woord kracht geeft op enig onzeker moment, maar de Heilige Geest werkt in de dode zondaar zodat de kracht van het Woord een werking heeft ten leven of ten dode altijd als Gods Woord gelezen of gepredikt wordt.
Zonder toepassing van de Heilige Geest in zaligmakende zin werkt Gods Geest ook en dan is het Woord Gods een kracht ten dode omdat het de mens bevestigt in zijn dwaasheid.

1 Kor 1:18 Want het woord des kruises is wel dengenen, die verloren gaan, dwaasheid; maar ons, die behouden worden, is het een kracht Gods;

Kanttekeningen: ene kracht
Dat is, een middel, waardoor de Geest van Christus in ons krachtig werkt het geloof en de wedergeboorte tot onze zaligheid; Rom. 1:16; 2 Cor. 3:3,4.

@Dennis, het is niet voor niets dat Guido de Bres meer tegen deze wijze van schriftverstaan heeft gestreden dan tegen de roomse kerk.

Ik ben het hier helemaal mee eens, maar je mist - denk ik - toch mijn punt, namelijk heel eenvoudig: dat je in je bijbeltje kunt lezen, en daar weinig of niets van begrijpt, omdat de Heilige Geest er geen licht over geeft.
Ken je die ervaring niet?
En dat doet niets af van wat je - terecht - schrijft over de kracht van het Woord. Inderdaad ten leven, of ten dode.

Wat Guido de Bres betreft: ik weet niet of je de recente belangrijke publicaties van zijn werk hebt gelezen. O.a. over zijn strijd tegen de wederdopers. Dan gaat het m.i. toch om heel andere zaken. Nogmaals: deze wederdopers kenden weinig gezag aan de Schrift toe, en veel aan de openbaring. Maar zo is het onder ons toch niet hoop ik.
Wij leren toch dat de ervaring uit de Schrift opkomt. Zo beleef ik het althans.

Dat is dopers in een wat eigentijdser jasje. Dezelfde dwaling komt nooit op dezelfde manier terug. Dat maakt ze zo lastig te herkennen. En voor je het weet denk je dat het nog reformatorisch is ook, omdat de kerken het omarmen.

Waarom 'merk je dat de Heilige Geest er wel licht over geeft'? En waarom niet?
Dat is dan toch op grond van een bepaald gevoel, dat dan een openbaring naast de Schrift is.
En inmiddels nogal belangrijk is geworden.
Want als je niet in staat bent het met de juiste termen te verwoorden, dan wordt het niet 'overgenomen'.

Hier ben ik het toch echt niet mee eens. Hoeft de Heilige Geest jouw ogen dat niet elke keer opnieuw te openen. Filipus vroeg aan de Moorman: verstaat gij ook hetgeen gij leest? En dan gaat het om dezelfde Schrift. In dit geval om Jesaja.
Er moet licht over komen. Dat is volkomen bijbels. Ons verstand is verduisterd, ook in ons lezen, en we begrijpen er echt niets van als de Heere ons het niet geeft. Dat doet van de kracht van dat Woord niets af. Het komt door onze duisternis.

[Tiberius]

Refo ziet zo langzamerhand achter elke boom een doperse beer staan.
Dat is niet nodig; zeker in dit onderwerp niet.
Het getuigenis van de Heilige Geest in ons hart is niet een bepaald gevoel naast de Schrift, maar ondersteunt juist de bevinding daarvan.

[Afgewezen]

Refo ziet zo langzamerhand achter elke boom een doperse beer staan.

In 1951 scheen dit ook al een probleem te zijn. Wel aardig wat ik in een recensie door prof. G. Wisse van een boek van ds. Van Reenen las: "Zulke boeken lezen kan allerminst kwaad, ook niet voor onze predikers. Lees het maar eens en doe er uw voordeel mede. Van onszelf zijn we in de regel objectief, droog en zogenaam 'anti-dopers' genoeg!"
Niets nieuws onder de zon dus.