-DIA- schreef:Overrompelend... of dat een stemming weet ik niet, het was wel weer een verassing of een wonderlijke gewaarwording.

Mijn waarde DIA, laat het je niet gebeuren. Bespaar jezelf het gevoel je aangevallen te voelen. Dat gebeurt namelijk niet, tenminste, zo is het niet bedoeld.

Job schreef:

-DIA- schreef:Overrompelend... of dat een stemming weet ik niet, het was wel weer een verassing of een wonderlijke gewaarwording.

Mijn waarde DIA, laat het je niet gebeuren. Bespaar jezelf het gevoel je aangevallen te voelen. Dat gebeurt namelijk niet, tenminste, zo is het niet bedoeld.

Dat is verschillend. Normaal zou men er ook normaal op reageren. Maar als je je steeds onder een vergrootglas voelt liggen voelt dit iets anders. Misschien dat er iemand is die hier wat invoelingsvermogen heeft?

-DIA- schreef:

Job schreef:

-DIA- schreef:Overrompelend... of dat een stemming weet ik niet, het was wel weer een verassing of een wonderlijke gewaarwording.

Mijn waarde DIA, laat het je niet gebeuren. Bespaar jezelf het gevoel je aangevallen te voelen. Dat gebeurt namelijk niet, tenminste, zo is het niet bedoeld.

Dat is verschillend. Normaal zou men er ook normaal op reageren. Maar als je je steeds onder een vergrootglas voelt liggen voelt dit iets anders. Misschien dat er iemand is die hier wat invoelingsvermogen heeft?

Ja, dat moet een heftig en eenzaam gevoel zijn. En als je inderdaad dat al zo gevoelt, dan geeft elke kritische opmerking je het gevoel of er in een al open wond wordt getrapt. Ik wens je de rust en de kracht om die wond te laten helen, want zoals ik het kan zien en ervaar, ben je een graag geziene medeforummer.

Job schreef:

-DIA- schreef:

Job schreef:[
Mijn waarde DIA, laat het je niet gebeuren. Bespaar jezelf het gevoel je aangevallen te voelen. Dat gebeurt namelijk niet, tenminste, zo is het niet bedoeld.

Dat is verschillend. Normaal zou men er ook normaal op reageren. Maar als je je steeds onder een vergrootglas voelt liggen voelt dit iets anders. Misschien dat er iemand is die hier wat invoelingsvermogen heeft?

Ja, dat moet een heftig en eenzaam gevoel zijn. En als je inderdaad dat al zo gevoelt, dan geeft elke kritische opmerking je het gevoel of er in een al open wond wordt getrapt. Ik wens je de rust en de kracht om die wond te laten helen, want zoals ik het kan zien en ervaar, ben je een graag geziene medeforummer.

Ook weer niet overdrijven hè?

-DIA- schreef:

-DIA- schreef:Misschien dat er iemand is die hier wat invoelingsvermogen heeft?

Ook weer niet overdrijven hè?

-DIA- schreef:Overrompelend... of dat een stemming weet ik niet, het was wel weer een verassing of een wonderlijke gewaarwording.

Hopelijk geen letterlijke verassing...

Mannetje schreef:

-DIA- schreef:Overrompelend... of dat een stemming weet ik niet, het was wel weer een verassing of een wonderlijke gewaarwording.

Hopelijk geen letterlijke verassing...

Denk er maar errertje bij. Het was een error

Job schreef:

-DIA- schreef:

-DIA- schreef:Misschien dat er iemand is die hier wat invoelingsvermogen heeft?

Ook weer niet overdrijven hè?

Dit is menigeen al eens overkomen, het landt niet......( de positieve opmerkingen ) , ik denk dat de oppositie ten diepste prima past bij Dia

Terri schreef:

Job schreef:

-DIA- schreef:

-DIA- schreef:Misschien dat er iemand is die hier wat invoelingsvermogen heeft?

Ook weer niet overdrijven hè?

Dit is menigeen al eens overkomen, het landt niet......( de positieve opmerkingen ) , ik denk dat de oppositie ten diepste prima past bij Dia

Haha, wie weet...

Verblijd en verwonderd. Na ruim een jaar heb ik Bewaar het Pand weer kunnen lezen. Het is nu een strakker groter(?) lettertype zag ik. Ik begon te lezen en het lukte. Wel 2 dagen over gedaan, maar goed, het was fijn. Weer een vooruitgang.

Verdrietig, vanmiddag heb ik afscheid moeten nemen van mijn kat. Ruim 17 jaar was hij mijn maatje. Gelukkig is zijn broer er nog, al besef ik me dat die ook "oud" is. Nog maar even volop van hem genieten!

Sterkte! Merk je dat de andere kat hem ook mist?

Sterkte. Dat is een hele verandering.

sterkte ermee, zo lang bij je, dat is een fors deel van je, wat nu weg is!

aggieoudje schreef:Verdrietig, vanmiddag heb ik afscheid moeten nemen van mijn kat. Ruim 17 jaar was hij mijn maatje. Gelukkig is zijn broer er nog, al besef ik me dat die ook "oud" is. Nog maar even volop van hem genieten!

Sterkte! Altijd heel verdrietig om afscheid te moeten nemen van je huisdier.