Inderdaad, een mooi antwoord!!Marieke schreef:Lees daartoe ook eens het waardevolle antwoord van deze PKN-predikant
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/196 ... m--en-pkn/
Belijdenis doen
Re: Belijdenis doen
Re: Belijdenis doen
Ik wil graag inzoomen op twee dingen uit je post.
a.) Nu ik dit lees, kan ik de kritiek van ds. Van Aalst op de CSFR goed begrijpen. Een vereniging die werkelijk vanuit gereformeerde kaders naar de werkelijkheid wil kijken, laat het begrip af en toe gewoon rusten en zegt: Ik begrijp het niet, volgens de huidige wetenschap klopt het niet, maar toch is het zo, want de Heere heeft het in Zijn Woord geopenbaard. M.n. een hoofdstuk als Hebreeën 11 kan je daarbij helpen. "Het geloof nu is een vaste grond der dingen die men hoopt en een bewijs van zaken die men niet ziet!" En enkele verzen verder over de schepping: "Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden." Begrijp ik dan alles? Nee, zeker niet! Maar elke wetenschapper die zegt dat hij er wel grip op heeft, is een opschepper.
Lees ook bijvoorbeeld de vragen die de Heere aan Job stelt in o.a. Job 38:
2 Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?
3 Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.
4 Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.
5 Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
6 Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
Het probleem met het advies dat deze "vrijzinnigen" (zoals je ze noemt) geven, is dat op den duur ook de opstanding allegorisch moet lezen, en voordat je het weet is de hoeksteen onder het hele christelijke geloof weg, want als Christus niet is opgewekt, is ons geloof ijdel, leeg.
Ik zou deze studentenvereniging verlaten, als ik jou was. Ga je in die tijd verdiepen in de grote christelijke denkers. Als je alleen al de werken van Augustinus en Calvijn tot je neemt, dan heb je de komende jaren al heel wat (lees)werk voor de boeg.
b.) Je zegt dat je bent aangesloten bij de GG; je weet hopelijk dat er in elke studentenstad contactpersonen zijn die heel erg open staan voor de vragen die jij nu heel indringend op je af krijgt. Neem contact met ze op en gooi de boel daar open.
c.) Wel nog een kritische vraag: wil je weg uit de GG vanwege bovenstaande, of wilde je sowieso al weg, maar noem je bovenstaande om de werkelijke reden niet te hoeven noemen. (Het antwoord daarop hoef je aan mij niet te geven, maar zorg dat je altijd transparant bent in de motieven en leg die motieven ook aan de Heere voor.)
Ik vind dit een zorgwekkende opmerking, hoewel ik weet dat je absoluut niet de enige bent. Ik wil zeker niet met de vinger naar je wijzen; wel wil ik een aantal kritische opmerkingen maken.EdgarB schreef:Maarre mijn studie zette mij aan het denken. Ik geniet elke dag van de informatie die ik ontvang. Een wereld ging voor mij open.
Ik ben ook lid van een christelijke studenten vereniging, maar de meeste studenten zijn daar, tot mijn verbazing, vrijzinnig ofschoon de meeste toch een reformatorische opvoeding hebben genoten. B.v. de schepping van 6 dagen is 'geen' thema. Ik zou dit allegorisch moeten lezen.
We hebben mega veel discussies hierover gevoerd... Jullie snappen; dit was in het begin een schok, maar gaanderweg ben ik overstag gegaan.
a.) Nu ik dit lees, kan ik de kritiek van ds. Van Aalst op de CSFR goed begrijpen. Een vereniging die werkelijk vanuit gereformeerde kaders naar de werkelijkheid wil kijken, laat het begrip af en toe gewoon rusten en zegt: Ik begrijp het niet, volgens de huidige wetenschap klopt het niet, maar toch is het zo, want de Heere heeft het in Zijn Woord geopenbaard. M.n. een hoofdstuk als Hebreeën 11 kan je daarbij helpen. "Het geloof nu is een vaste grond der dingen die men hoopt en een bewijs van zaken die men niet ziet!" En enkele verzen verder over de schepping: "Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden." Begrijp ik dan alles? Nee, zeker niet! Maar elke wetenschapper die zegt dat hij er wel grip op heeft, is een opschepper.
Lees ook bijvoorbeeld de vragen die de Heere aan Job stelt in o.a. Job 38:
2 Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?
3 Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.
4 Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.
5 Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
6 Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
Het probleem met het advies dat deze "vrijzinnigen" (zoals je ze noemt) geven, is dat op den duur ook de opstanding allegorisch moet lezen, en voordat je het weet is de hoeksteen onder het hele christelijke geloof weg, want als Christus niet is opgewekt, is ons geloof ijdel, leeg.
Ik zou deze studentenvereniging verlaten, als ik jou was. Ga je in die tijd verdiepen in de grote christelijke denkers. Als je alleen al de werken van Augustinus en Calvijn tot je neemt, dan heb je de komende jaren al heel wat (lees)werk voor de boeg.
b.) Je zegt dat je bent aangesloten bij de GG; je weet hopelijk dat er in elke studentenstad contactpersonen zijn die heel erg open staan voor de vragen die jij nu heel indringend op je af krijgt. Neem contact met ze op en gooi de boel daar open.
c.) Wel nog een kritische vraag: wil je weg uit de GG vanwege bovenstaande, of wilde je sowieso al weg, maar noem je bovenstaande om de werkelijke reden niet te hoeven noemen. (Het antwoord daarop hoef je aan mij niet te geven, maar zorg dat je altijd transparant bent in de motieven en leg die motieven ook aan de Heere voor.)
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Belijdenis doen
@Henriet. Dank je wel voor je verwijzing naar Prediker en je bemoedigende woorden. Alleen...ik ervaar geen smart. Maar snap wat je bedoelt. Dit geeft iets om over na te denken de komende tijd. ( zie ook antw hieronder)
@Luther.
Ik heb geen afkeer van de GG ( met de dominee heb ik overigens goed contact), alleen met de strikte leer. Er bestaat m.n. een starheid t.o.v. wetenschappelijke ontdekkingen. Bijna alles uit de wetenschap, wat in tegenspraak is met de Bijbel wordt, bij voorbaat, afgewimpeld. Daarentegen worden de zaken die NIET in tegenspraak zijn, wel omarmd. Daar heb ik idd moeite mee.
We kunnen niet ontkennen dat de wetenschap ons enorm vooruit heeft geholpen. Je kan wetenschap ook zien als een zegen, eerder dan een bedreiging (uitzonderingen daargelaten). Toch ?
@Luther.
Ik heb geen afkeer van de GG ( met de dominee heb ik overigens goed contact), alleen met de strikte leer. Er bestaat m.n. een starheid t.o.v. wetenschappelijke ontdekkingen. Bijna alles uit de wetenschap, wat in tegenspraak is met de Bijbel wordt, bij voorbaat, afgewimpeld. Daarentegen worden de zaken die NIET in tegenspraak zijn, wel omarmd. Daar heb ik idd moeite mee.
We kunnen niet ontkennen dat de wetenschap ons enorm vooruit heeft geholpen. Je kan wetenschap ook zien als een zegen, eerder dan een bedreiging (uitzonderingen daargelaten). Toch ?
Re: Belijdenis doen
Denk je echt dat mensen nog veel kunnen met ''werken'' van mensen die eeuwen geleden leefden , en beweerden dat de aarde plat was en wij de plaats van Israel hebben ingenomen?Luther schreef:Ik wil graag inzoomen op twee dingen uit je post.Ik vind dit een zorgwekkende opmerking, hoewel ik weet dat je absoluut niet de enige bent. Ik wil zeker niet met de vinger naar je wijzen; wel wil ik een aantal kritische opmerkingen maken.EdgarB schreef:Maarre mijn studie zette mij aan het denken. Ik geniet elke dag van de informatie die ik ontvang. Een wereld ging voor mij open.
Ik ben ook lid van een christelijke studenten vereniging, maar de meeste studenten zijn daar, tot mijn verbazing, vrijzinnig ofschoon de meeste toch een reformatorische opvoeding hebben genoten. B.v. de schepping van 6 dagen is 'geen' thema. Ik zou dit allegorisch moeten lezen.
We hebben mega veel discussies hierover gevoerd... Jullie snappen; dit was in het begin een schok, maar gaanderweg ben ik overstag gegaan.
a.) Nu ik dit lees, kan ik de kritiek van ds. Van Aalst op de CSFR goed begrijpen. Een vereniging die werkelijk vanuit gereformeerde kaders naar de werkelijkheid wil kijken, laat het begrip af en toe gewoon rusten en zegt: Ik begrijp het niet, volgens de huidige wetenschap klopt het niet, maar toch is het zo, want de Heere heeft het in Zijn Woord geopenbaard. M.n. een hoofdstuk als Hebreeën 11 kan je daarbij helpen. "Het geloof nu is een vaste grond der dingen die men hoopt en een bewijs van zaken die men niet ziet!" En enkele verzen verder over de schepping: "Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden." Begrijp ik dan alles? Nee, zeker niet! Maar elke wetenschapper die zegt dat hij er wel grip op heeft, is een opschepper.
Lees ook bijvoorbeeld de vragen die de Heere aan Job stelt in o.a. Job 38:
2 Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?
3 Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.
4 Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.
5 Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
6 Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
Het probleem met het advies dat deze "vrijzinnigen" (zoals je ze noemt) geven, is dat op den duur ook de opstanding allegorisch moet lezen, en voordat je het weet is de hoeksteen onder het hele christelijke geloof weg, want als Christus niet is opgewekt, is ons geloof ijdel, leeg.
Ik zou deze studentenvereniging verlaten, als ik jou was. Ga je in die tijd verdiepen in de grote christelijke denkers. Als je alleen al de werken van Augustinus en Calvijn tot je neemt, dan heb je de komende jaren al heel wat (lees)werk voor de boeg.
Wat een paar mensen destijds hebben opgeschreven, waren hun ideeen, tegenwoordig weten we zoveel meer.Geloof is ook niet te leren, er zijn zoveel ''denkers''.
Allemaal denken ze ook weer iets anders.
Hoe de aarde nu precies is geschapen etc zullen we nooit kunnen bevatten, en nog veel meer niet.
Waarom willen we dat kunnen bevatten, vraag ik me af. zouden we dan eerder geloven?Vast niet
Geloof laat zich niet opleggen, aanraden, dwingen of leren, dat is het nare , maar ook het fijne.
Het is een geestelijke overtuiging van vertrouwen, en zij die dat vertrouwen en geloof hebben, zijn daaraan te herkennen door hun liefde en verdraagzaamheid voor elkaar en anderen.Zeker niet door dwang, regeltjes en wetticisme.
Liefde dwingt niet.
Nooit.
Een belijdenis van de leer betekent niets, zolang er nog geen schuldbelijdenis heeft plaatsgevonden en een aanname van de betaalde prijs.
Ipv grote christeijke denkers denk ik dat we meer hebben aan de woorden die Christus ons door openbaring aan Zijn discipelen en apostelen heeft doorgegeven.
Dat was volkomen, en wat er niet staat hoeven we ook niet te weten tot behoud.
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
- Oswald Chambers -
Re: Belijdenis doen
Luther, bestaat voor jou ook de mogelijkheid dat iemand oprecht, vanuit zichzelf, worstelt met vragen in de wetenschap?
Ik begrijp de moeite van Edgar wel. Als er werkelijk (intellectuele) vragen leven, kunnen we die niet hard wegdrukken. Of met een studentenvereniging er even voor gaan zorgen dat die vragen er niet meer zijn. Ik weet niet of je zomaar kunt zeggen tegen zulke mensen 'laat je begrip gewoon maar even rusten'. Dat wordt soms ook net iets té snel gezegd in onze kerken. De Heere heeft ons toch ook inzicht gegeven in deze wereld? Hoe kan het dat we op cruciale momenten dan niet meer mogen nadenken?
Ik weet ook wel dat je op den duur de opstanding allegorisch kunt gaan lezen. En dat het gevaar van onkerkelijk op de loer ligt bij zulke "vrijzinnigen". Maar heb je wel door dat dit ook juist de angsten kunnen zijn die iemand zélf ervaart? Denk je dat al die "vrijzinnigen" het als een groot plezier ervaren om te gaan twijfelen aan dingen die ze eerst voor zeker hielden?
Een studentenvereniging is geen oorzaak, maar een verzamelplaats waar verschillende mensen deze ervaring delen. Waarbij men er overigens wel oog voor moet hebben allemaal in hetzelfde schuitje te zitten; er is veel begeleiding en gesprek met ervaren mensen nodig. Je kunt niet als studenten in een groepje de wijsheid ontdekken.
Maar het is juist een reactie als 'zo mag je niet denken' of 'weet je wel waar dat eindigt' die m.i. vervreemding oproept. Want ook veel studenten zélf willen niet kwijtraken waar ze eens in geloofden - maar zitten midden in een wereld van wetenschap. En die is niet vijandig tegen het christendom, maar juist vaak uiterst integer en oprecht. En dát maakt het nu juist zo moeilijk.
Met je punt onder b) ben ik het wel helemaal eens; zorg inderdaad voor een nauwe verbinding met de kerk en praat met mensen die je begrijpen. En waarvoor je niet het idee hoeft te hebben dat je vragen moet wegstoppen.
@ Edgar
Persoonlijk vraag ik me wel af in hoeverre deze dingen inderdaad in verbinding staan met je belijdenis.
Belijdenis speelt zich toch ten diepste op een ander vlak af dan dit soort vragen, denk ik. Al kan het wel een probleem zijn als je niet de ruimte ervaart om jezelf te zijn (ook in denken) in een gemeenschap, dat is reeël en moet je niet onderdrukken.
Maar belijdenis gaat ten diepste om iets anders; hoe verhoud je je tot de Heere? Dan is er als het goed is (geleerd of ongeleerd) een gemeenschappelijke basis met anderen. Want voor ieder persoon is die 'kernervaring' toch hetzelfde - om af te zien van zichzelf en het vertrouwen op een Ander te stellen. Dat is uiteindelijk belijden.
Als je het kunt, doe dat dan in je eigen gemeente. Want je belijd iets anders dan wetenschappelijke standpunten, juist iets anders. En in elke kerk lijd je wel ergens aan. Maar als je uiteindelijk jezelf en je vragen moet verloochenen, is dat niet een teken van gezond geestelijk leven, geloof ik zelf. Dat is ook niet goed voor je.
Ik hoop in ieder geval dat je gelovige mensen hebt waarmee je volkomen eerlijk over deze dingen kunt spreken en al je overpeinzingen kunt delen. Iets wat gelukkig ook altijd met de Heere kan en mag..
Ik begrijp de moeite van Edgar wel. Als er werkelijk (intellectuele) vragen leven, kunnen we die niet hard wegdrukken. Of met een studentenvereniging er even voor gaan zorgen dat die vragen er niet meer zijn. Ik weet niet of je zomaar kunt zeggen tegen zulke mensen 'laat je begrip gewoon maar even rusten'. Dat wordt soms ook net iets té snel gezegd in onze kerken. De Heere heeft ons toch ook inzicht gegeven in deze wereld? Hoe kan het dat we op cruciale momenten dan niet meer mogen nadenken?
Ik weet ook wel dat je op den duur de opstanding allegorisch kunt gaan lezen. En dat het gevaar van onkerkelijk op de loer ligt bij zulke "vrijzinnigen". Maar heb je wel door dat dit ook juist de angsten kunnen zijn die iemand zélf ervaart? Denk je dat al die "vrijzinnigen" het als een groot plezier ervaren om te gaan twijfelen aan dingen die ze eerst voor zeker hielden?
Een studentenvereniging is geen oorzaak, maar een verzamelplaats waar verschillende mensen deze ervaring delen. Waarbij men er overigens wel oog voor moet hebben allemaal in hetzelfde schuitje te zitten; er is veel begeleiding en gesprek met ervaren mensen nodig. Je kunt niet als studenten in een groepje de wijsheid ontdekken.
Maar het is juist een reactie als 'zo mag je niet denken' of 'weet je wel waar dat eindigt' die m.i. vervreemding oproept. Want ook veel studenten zélf willen niet kwijtraken waar ze eens in geloofden - maar zitten midden in een wereld van wetenschap. En die is niet vijandig tegen het christendom, maar juist vaak uiterst integer en oprecht. En dát maakt het nu juist zo moeilijk.
Met je punt onder b) ben ik het wel helemaal eens; zorg inderdaad voor een nauwe verbinding met de kerk en praat met mensen die je begrijpen. En waarvoor je niet het idee hoeft te hebben dat je vragen moet wegstoppen.
@ Edgar
Persoonlijk vraag ik me wel af in hoeverre deze dingen inderdaad in verbinding staan met je belijdenis.
Belijdenis speelt zich toch ten diepste op een ander vlak af dan dit soort vragen, denk ik. Al kan het wel een probleem zijn als je niet de ruimte ervaart om jezelf te zijn (ook in denken) in een gemeenschap, dat is reeël en moet je niet onderdrukken.
Maar belijdenis gaat ten diepste om iets anders; hoe verhoud je je tot de Heere? Dan is er als het goed is (geleerd of ongeleerd) een gemeenschappelijke basis met anderen. Want voor ieder persoon is die 'kernervaring' toch hetzelfde - om af te zien van zichzelf en het vertrouwen op een Ander te stellen. Dat is uiteindelijk belijden.
Als je het kunt, doe dat dan in je eigen gemeente. Want je belijd iets anders dan wetenschappelijke standpunten, juist iets anders. En in elke kerk lijd je wel ergens aan. Maar als je uiteindelijk jezelf en je vragen moet verloochenen, is dat niet een teken van gezond geestelijk leven, geloof ik zelf. Dat is ook niet goed voor je.
Ik hoop in ieder geval dat je gelovige mensen hebt waarmee je volkomen eerlijk over deze dingen kunt spreken en al je overpeinzingen kunt delen. Iets wat gelukkig ook altijd met de Heere kan en mag..
Re: Belijdenis doen
Ik heb zeker niet (ook @Jongere) makkelijk willen doen over de conflicten tussen geloof en wetenschap. Wel denk ik dat we ons ook mogen laten beperken.EdgarB schreef:@Henriet. Dank je wel voor je verwijzing naar Prediker en je bemoedigende woorden. Alleen...ik ervaar geen smart. Maar snap wat je bedoelt. Dit geeft iets om over na te denken de komende tijd. ( zie ook antw hieronder)
@Luther.
Ik heb geen afkeer van de GG ( met de dominee heb ik overigens goed contact), alleen met de strikte leer. Er bestaat m.n. een starheid t.o.v. wetenschappelijke ontdekkingen. Bijna alles uit de wetenschap, wat in tegenspraak is met de Bijbel wordt, bij voorbaat, afgewimpeld. Daarentegen worden de zaken die NIET in tegenspraak zijn, wel omarmd. Daar heb ik idd moeite mee.
We kunnen niet ontkennen dat de wetenschap ons enorm vooruit heeft geholpen. Je kan wetenschap ook zien als een zegen, eerder dan een bedreiging (uitzonderingen daargelaten). Toch ?
Maar ik wil EdgarB vooral wat anders zeggen. Ik heb vanavond een bijzonder indringend, maar ook nodigende preek zitten luisteren die werkelijk alle vragen die je hier aan de orde hebt gesteld, ook benoemd. Ook je vragen rond de conflicten tussen wetenschap en bijbel.
De dienst is te downloaden van deze site: http://www.bethelkerkbodegraven.nl/modu ... .php?id=28
Het gaat om de dienst van 9 december 10.00 uur, ds. P. van Ruitenburg. Deze predikant heeft zelf aan de universiteit geworsteld met deze vragen en benoemd dat in deze preek.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Belijdenis doen
Ik merk aan deze reactie dat mijn boodschap niet goed is overgekomen. Want ik heb EdgarB zeker niet willen zeggen dat hij niet mag verder denken, en al die vragen maar moet wegdrukken. Ik heb weergegeven hoe ik zelf met die vragen ben omgegaan toen ik er op de universiteit mee geconfronteerd werd. Dan met name deze zin: "Laat het begrip af en toe gewoon rusten en zegt: Ik begrijp het niet, volgens de huidige wetenschap klopt het niet, maar toch is het zo, want de Heere heeft het in Zijn Woord geopenbaard. M.n. een hoofdstuk als Hebreeën 11 kan je daarbij helpen. "Het geloof nu is een vaste grond der dingen die men hoopt en een bewijs van zaken die men niet ziet!" Nee, niet om het weg te drukken, maar wel om de gedachte te corrigeren dat wij met ons 3-dimensionaal verstand ook maar enig verstandigs zouden kunnen zeggen over God en Zijn werk, Die met eerbied gezegd 28-dimensionaal is.Jongere schreef:Luther, bestaat voor jou ook de mogelijkheid dat iemand oprecht, vanuit zichzelf, worstelt met vragen in de wetenschap?
Ik begrijp de moeite van Edgar wel. Als er werkelijk (intellectuele) vragen leven, kunnen we die niet hard wegdrukken. Of met een studentenvereniging er even voor gaan zorgen dat die vragen er niet meer zijn. Ik weet niet of je zomaar kunt zeggen tegen zulke mensen 'laat je begrip gewoon maar even rusten'. Dat wordt soms ook net iets té snel gezegd in onze kerken. De Heere heeft ons toch ook inzicht gegeven in deze wereld? Hoe kan het dat we op cruciale momenten dan niet meer mogen nadenken?
Nee, zeker niet. Maar juist daarom is het van belang je te laten voeden door een levende omgang met Gods Woord en de denkers die werkelijk iets te zeggen hadden. Ik denk ook aan de Redelijke Godsdienst van W. à Brakel, en dan het hoofdstuk over het atheïstendom. Hij schrijft daar heel pastoraal over de atheïstische gedachten die zelfs Gods kinderen kunnen hebben.Jongere schreef:Ik weet ook wel dat je op den duur de opstanding allegorisch kunt gaan lezen. En dat het gevaar van onkerkelijk op de loer ligt bij zulke "vrijzinnigen". Maar heb je wel door dat dit ook juist de angsten kunnen zijn die iemand zélf ervaart? Denk je dat al die "vrijzinnigen" het als een groot plezier ervaren om te gaan twijfelen aan dingen die ze eerst voor zeker hielden?
En hoe vaak is nu juist dat laatste wel aan de orde? De correctie van een gemêlleerd gezelschap van een kerkelijke gemeente, met ouderen en jongeren, met laag- en hoogopgeleiden is daarom van groot belang als je studeert. Ik heb me bewust nooit aangesloten bij een studentenvereniging, en ik heb daar nooit spijt van gehad. Heb ik dan nooit existentiële twijfels gehad? Jawel, en dat was een moeilijke en nare ervaring. Maar hoe fijn was het toen, dat ik niet daarover hoefde te spreken met mensen die met precies dezelfde twijfels zaten, maar met kinderen van God, die liefde uitstraalden en die iets hadden wat onverklaarbaar was en wetenschappelijk niet te bewijzen was.Jongere schreef:Een studentenvereniging is geen oorzaak, maar een verzamelplaats waar verschillende mensen deze ervaring delen. Waarbij men er overigens wel oog voor moet hebben allemaal in hetzelfde schuitje te zitten; er is veel begeleiding en gesprek met ervaren mensen nodig. Je kunt niet als studenten in een groepje de wijsheid ontdekken.
Dus nogmaals: Ik heb zeker niet willen stellen: 'Zo mag je niet denken.' Ik heb wel willen aanwijzen dat het één nooit klos te zien is van het ander.Jongere schreef:Maar het is juist een reactie als 'zo mag je niet denken' of 'weet je wel waar dat eindigt' die m.i. vervreemding oproept. Want ook veel studenten zélf willen niet kwijtraken waar ze eens in geloofden - maar zitten midden in een wereld van wetenschap. En die is niet vijandig tegen het christendom, maar juist vaak uiterst integer en oprecht. En dát maakt het nu juist zo moeilijk.
EdgarB en Jongere: Jullie schrijven allebei redelijk mild en positief over de wetenschap. Ik denk dat we met veel meer kritische distantie ons in de wetenschappelijke wereld moeten begeven. Het is een wereld zonder God, ook als ze niet vijandig tegen het christendom staat. Het is een wereld waarin de mens met zijn denken uiteindelijk centraal staat. E n nee, ik wijs wetenschapsbeoefening niet af, maar wel met inachtneming van bovenstaande.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Belijdenis doen
Ok Luther, ik begrijp beter wat je bedoelt.
Re: Belijdenis doen
Luther. Ik meen, zoals Jongere ook al schreef, dat wetenschap juist integer en oprecht is. Hoe kan zo'n wereld dan zonder God zijn ? Integriteit en oprechtheid lijken me (Bijbelse) deugden. In ons (geschapen!) verstand zit een enorm verlangen naar ontdekken en begrijpen. Ik zie, persoonlijk, het Goddelijke in de wetenschap wel.Luther schreef: Jullie schrijven allebei redelijk mild en positief over de wetenschap. Ik denk dat we met veel meer kritische distantie ons in de wetenschappelijke wereld moeten begeven. Het is een wereld zonder God, ook als ze niet vijandig tegen het christendom staat. Het is een wereld waarin de mens met zijn denken uiteindelijk centraal staat. E n nee, ik wijs wetenschapsbeoefening niet af, maar wel met inachtneming van bovenstaande.
@ Jongere. Je hebt natuurlijk gelijk door te stellen dat Belijdenis ten diepste iets anders is. Ik neem je woorden mee in mijn overwegingen
Re: Belijdenis doen
'De' wetenschap bestaat niet...
Zie overigens dit artikel:
http://www.refdag.nl/opinie/opmerking_w ... t_1_705047
Zie overigens dit artikel:
http://www.refdag.nl/opinie/opmerking_w ... t_1_705047
Re: Belijdenis doen
Wetenschap op zichzelf kan niet integer en oprecht zijn; wetenschappers (mensen) wel.EdgarB schreef:Luther. Ik meen, zoals Jongere ook al schreef, dat wetenschap juist integer en oprecht is. Hoe kan zo'n wereld dan zonder God zijn ? Integriteit en oprechtheid lijken me (Bijbelse) deugden. In ons (geschapen!) verstand zit een enorm verlangen naar ontdekken en begrijpen. Ik zie, persoonlijk, het Goddelijke in de wetenschap wel.
Kan die wetenschapswereld zonder God zijn? Ja, dat kan. Gods zorg over ons, Gods aanwezigheid in deze wereld, en toch: buiten Christus, buiten God. De wetenschappelijke wereld is er ten diepste één zonder God; hoewel er gelukkig ook in Nederland wetenschappers zijn die God kennen en dienen. De bijbel (en de praktijk helaas ook) leert ons echter dat ook heel integere en oprechte mensen toch vijanden van het kruis van Christus kunnen zijn en dat ook laten blijken als het ze te na komt.
Nee, ik zou niet willen zeggen dat in de wetenschap iets goddelijks schuilt. Dat is veel te materialistisch gedacht. God is in deze wereld aanwezig, als Vader en Koning, als Redder en Rechter. Maar tegelijk is deze aarde met alles erop en eraan vervloekt 'om der zonden wil'.
En inderdaad, in ons geschapen verstand zit een enorm verlangen naar ontdekken en begrijpen. En dat is zeker niet verkeerd. Kijk maar eens hoeveel goeds de wetenschap ook gebracht heeft op vele terreinen. Tegelijk moet je wel je blijven realiseren dat ons verstand verduisterd is als het gaat om de wijze waarop God ons ziet. Ons geschapen verstand was in het paradijs zo verlangend naar ontdekkingen en begrip, dat de mens als God wilde zijn. En zo'n verstand heb ik nog steeds. En met dat verstand bedrijven wij ook wetenschap. Daarom is ook in het beoefenen van wetenschap van levensbelang om te denken en te handelen vanuit het afhankelijke besef: Zonder Mij kunt gij niets doen. (Joh. 14)
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Re: Belijdenis doen
Wetenschap op zichzelf kan enkel waar zijn :).Luther schreef:Wetenschap op zichzelf kan niet integer en oprecht zijn;EdgarB schreef:Luther. Ik meen, zoals Jongere ook al schreef, dat wetenschap juist integer en oprecht is. Hoe kan zo'n wereld dan zonder God zijn ? Integriteit en oprechtheid lijken me (Bijbelse) deugden. In ons (geschapen!) verstand zit een enorm verlangen naar ontdekken en begrijpen. Ik zie, persoonlijk, het Goddelijke in de wetenschap wel.
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Re: Belijdenis doen
Nou, dit vind ik dus lastig. Volgens mij kan je niet zeggen dat belijdenis zich op een ander vlak afspeelt dan dit soort vragen. Want over wat voor belijdenis hebben we het eigenlijk. Over een belijdenis dat we geloven dat het waarheid zoals zoals God zich in de Schriften aan ons openbaart. Als je dan bijvoorbeeld het scheppingsverhaal anders gaat interpreteren dan het is bedoeld, dan doe je denk ik onrecht aan dat wat je hebt te belijden.Jongere schreef: Persoonlijk vraag ik me wel af in hoeverre deze dingen inderdaad in verbinding staan met je belijdenis.
Belijdenis speelt zich toch ten diepste op een ander vlak af dan dit soort vragen, denk ik. Al kan het wel een probleem zijn als je niet de ruimte ervaart om jezelf te zijn (ook in denken) in een gemeenschap, dat is reeël en moet je niet onderdrukken.
Maar belijdenis gaat ten diepste om iets anders; hoe verhoud je je tot de Heere? Dan is er als het goed is (geleerd of ongeleerd) een gemeenschappelijke basis met anderen. Want voor ieder persoon is die 'kernervaring' toch hetzelfde - om af te zien van zichzelf en het vertrouwen op een Ander te stellen. Dat is uiteindelijk belijden.
Overigens zag ik Luther met Augustinus in de hand iets schrijven tegen de allegorie. Volgens mij klopt dat niet helemaal...
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Re: Belijdenis doen
Ik las nog niet zo lang ergens (weet niet meer waar) een artikel dat ging over
studeren en lid zijn van bevindelijk-gereformeerde kerken.
Dan blijk je niet de enige te zijn die zulke gedachten koestert.
In het artikel werd o.a. genoemd dat jongeren met meer studie zich nogal eens
gaan schamen voor hun kerk.
Men zou zich een wat modernere kerk aan willen meten om niet te veel uit de
toon te vallen. Vooral als betreffende student verkering krijgt lijtk het soms
niet zo aantrekkelijk om haar mee te nemen naar die 'ouderwetse kerk'
Ik weet dus niet meer waar ik het gelezen heb, wellicht in één van de onder
ons veel gelezen bladen. Dan weet iemand anders misschien nog waar het
in staat.
Toch nog een ernstige opmerking: Besef je dat je mogelijk je ziel op het
spel zet? Dat is wel heel aangrijpend als je iets hebt gevoeld van wat de
eeuwigheid inhoudt. Dat zou ik je in ieder geval ernstig ter overweging
willen meegeven.
En ik weet van nabij zaken die hierop lijken. Ik had zelf één broer.
Die heeft kort na zijn belijdenis de Ger. Gem. verlaten.
Ik heb er zelf nooit zoveel over gezegd. Maar laatst deed zich de
situatie voor om het ter sprake te brengen.
Hij heeft belijdenis gedaan. De vragen van Voetius met 'ja' beantwoord.
Het heeft als een eed geklonken voor God en de gemeente.
Ik vroeg hem: Waarom ging je zo snel na je belijdenis weg? Nu ligt
je ja-woord in de Gemeerde Gemeente. Niet dat ik kerkistisch zou zijn,
maar als je ja-woord als een eed voor God heeft geklonken, en je
gaat dan over naar een kerk met een ANDERE BELIJDINIS. dan is het
nogal wat. Alleen voor mensen onder elkaar geldt al: Uw ja zij ja, en nee,
nee. Hoeveel te ernstiger als we een valse eed voor God doen?
Want het bleek dat hij het bewust deed. Ikvroeg dus hoe dat kon.
Hij zei, schijnbaar achteloos: Oh, maar toen wist ik al lang dat ik weg
wilde... Je bergrijpt dat ik erg schrok van zo'n antwoord.
Ik heb ik hem een lieve broer, dat mag gezegd worden. Maar er kan
geen woord over de kerk worden gesproken.
Toch gaat hij noh elke zondag (één keer!) naar de kerk. En wat hij dan
hoort heb ik ook wel eens beluisterd via de scanner.
Als er sprake is van een valse eed doen voor God is dat een ernstige
situatie. Ik heb hem daar in het kort op gewezen. Ik weet dat hij er van
overtuigd is dat het de waarheid betreft, maar hij zal nooit iets zeggen.
Wat er in zijn hart rondgaat is niet te doorgronden. Wel is er wat
op te merken hoe het vanbinnen gesteld is.
Toen hij de kerk verliet was hij nog jong. Hij had een vriend die hem
in alles meesleepte. Nu heeft hij een totaal andere omgeving rondom zich.
Mensen die zich netjes christelijke noemen. Maar wel een ander soort
christendom als waarvan hij zich heeft ontworsteld. Er kan over sport
tv, film etc. gesproken worden, als ware dat de normaalste zaken.
Hij weet van huisuit beter, en dat zal hem blijven achtervolgen, als God
het niet verhoed, tot de dood toe.
Zijn leven is 'werelds' geworden, al noemt hij zich dan nog christen.
Je begrijpt dat dit een situatie is die eigenlijk niet kan.
Er is wel een weg terug, maar de weg eraf is veel makkelijker gezet
als een wederkeer. Daarom, uit wat ik zo van nabij zie, zou ik iedereen
willen waarschuwen: Ga nooit tegen je geweten in, en sla je geweten ook
niet in een vorm zoals jou goeddunkt.
Overdenk het maar eens.
studeren en lid zijn van bevindelijk-gereformeerde kerken.
Dan blijk je niet de enige te zijn die zulke gedachten koestert.
In het artikel werd o.a. genoemd dat jongeren met meer studie zich nogal eens
gaan schamen voor hun kerk.
Men zou zich een wat modernere kerk aan willen meten om niet te veel uit de
toon te vallen. Vooral als betreffende student verkering krijgt lijtk het soms
niet zo aantrekkelijk om haar mee te nemen naar die 'ouderwetse kerk'
Ik weet dus niet meer waar ik het gelezen heb, wellicht in één van de onder
ons veel gelezen bladen. Dan weet iemand anders misschien nog waar het
in staat.
Toch nog een ernstige opmerking: Besef je dat je mogelijk je ziel op het
spel zet? Dat is wel heel aangrijpend als je iets hebt gevoeld van wat de
eeuwigheid inhoudt. Dat zou ik je in ieder geval ernstig ter overweging
willen meegeven.
En ik weet van nabij zaken die hierop lijken. Ik had zelf één broer.
Die heeft kort na zijn belijdenis de Ger. Gem. verlaten.
Ik heb er zelf nooit zoveel over gezegd. Maar laatst deed zich de
situatie voor om het ter sprake te brengen.
Hij heeft belijdenis gedaan. De vragen van Voetius met 'ja' beantwoord.
Het heeft als een eed geklonken voor God en de gemeente.
Ik vroeg hem: Waarom ging je zo snel na je belijdenis weg? Nu ligt
je ja-woord in de Gemeerde Gemeente. Niet dat ik kerkistisch zou zijn,
maar als je ja-woord als een eed voor God heeft geklonken, en je
gaat dan over naar een kerk met een ANDERE BELIJDINIS. dan is het
nogal wat. Alleen voor mensen onder elkaar geldt al: Uw ja zij ja, en nee,
nee. Hoeveel te ernstiger als we een valse eed voor God doen?
Want het bleek dat hij het bewust deed. Ikvroeg dus hoe dat kon.
Hij zei, schijnbaar achteloos: Oh, maar toen wist ik al lang dat ik weg
wilde... Je bergrijpt dat ik erg schrok van zo'n antwoord.
Ik heb ik hem een lieve broer, dat mag gezegd worden. Maar er kan
geen woord over de kerk worden gesproken.
Toch gaat hij noh elke zondag (één keer!) naar de kerk. En wat hij dan
hoort heb ik ook wel eens beluisterd via de scanner.
Als er sprake is van een valse eed doen voor God is dat een ernstige
situatie. Ik heb hem daar in het kort op gewezen. Ik weet dat hij er van
overtuigd is dat het de waarheid betreft, maar hij zal nooit iets zeggen.
Wat er in zijn hart rondgaat is niet te doorgronden. Wel is er wat
op te merken hoe het vanbinnen gesteld is.
Toen hij de kerk verliet was hij nog jong. Hij had een vriend die hem
in alles meesleepte. Nu heeft hij een totaal andere omgeving rondom zich.
Mensen die zich netjes christelijke noemen. Maar wel een ander soort
christendom als waarvan hij zich heeft ontworsteld. Er kan over sport
tv, film etc. gesproken worden, als ware dat de normaalste zaken.
Hij weet van huisuit beter, en dat zal hem blijven achtervolgen, als God
het niet verhoed, tot de dood toe.
Zijn leven is 'werelds' geworden, al noemt hij zich dan nog christen.
Je begrijpt dat dit een situatie is die eigenlijk niet kan.
Er is wel een weg terug, maar de weg eraf is veel makkelijker gezet
als een wederkeer. Daarom, uit wat ik zo van nabij zie, zou ik iedereen
willen waarschuwen: Ga nooit tegen je geweten in, en sla je geweten ook
niet in een vorm zoals jou goeddunkt.
Overdenk het maar eens.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Belijdenis doen
Dat ben ik met je eens.Fjodor schreef:Nou, dit vind ik dus lastig. Volgens mij kan je niet zeggen dat belijdenis zich op een ander vlak afspeelt dan dit soort vragen. Want over wat voor belijdenis hebben we het eigenlijk. Over een belijdenis dat we geloven dat het waarheid zoals zoals God zich in de Schriften aan ons openbaart. Als je dan bijvoorbeeld het scheppingsverhaal anders gaat interpreteren dan het is bedoeld, dan doe je denk ik onrecht aan dat wat je hebt te belijden.Jongere schreef: Persoonlijk vraag ik me wel af in hoeverre deze dingen inderdaad in verbinding staan met je belijdenis.
Belijdenis speelt zich toch ten diepste op een ander vlak af dan dit soort vragen, denk ik. Al kan het wel een probleem zijn als je niet de ruimte ervaart om jezelf te zijn (ook in denken) in een gemeenschap, dat is reeël en moet je niet onderdrukken.
Maar belijdenis gaat ten diepste om iets anders; hoe verhoud je je tot de Heere? Dan is er als het goed is (geleerd of ongeleerd) een gemeenschappelijke basis met anderen. Want voor ieder persoon is die 'kernervaring' toch hetzelfde - om af te zien van zichzelf en het vertrouwen op een Ander te stellen. Dat is uiteindelijk belijden.
Overigens zag ik Luther met Augustinus in de hand iets schrijven tegen de allegorie. Volgens mij klopt dat niet helemaal...
Maar ik bedoel dat er veel vragen open kunnen staan, binnen een vertrouwen op de Heere. Daarvan mag je, geloof ik, belijdenis afleggen. Ik ben het er wel erg mee eens dat we belijdenis (en ook geloof) niet los moeten van historische waarheden.